ไปอ่าน
http://pantip.com/topic/33293957/comment394 มาแล้วรู้สึกเหมือนว่า เราเป็นแบบนั้นรึเปล่า เรื่องมีอยู่ว่า..
ผม.. เรียนอยู่ที่ เชียงใหม่ วิทยาลัยไฮโซชื่อดังย่านป่าตัน ถ้าใครอยู่ก็น่าจะรู้นะ55 ผมเรียน ปวช. ตอนนี้ก็ขึ้น ปวช 3 แล้ว เรื่องของผมกับผู้หญิงคนนี้ ทุกอย่างเร็วมาก เราอยู่ด้วยกัน 1 ปีครึ่ง (ประมาณ) ผมอายุ 17 ปี ยอมรับครับว่าผมทำไม่ดีกับเธอเยอะ ขี้เกียจมาก ติดเกมส์ ไม่ค่อยสนใจเธอ แต่เธอก็รักผมมาตลอด แต่ผมก็ไม่เคยหนีเที่ยวหรือแอบมีใครนะครับ (ติดเกมส์ก็ส่วนนึง ) เธอสวย เซ็กซี่ น่ารัก เรียนเก่ง ฟ้อนเก่ง เก่งหลายอย่างมากครับ ซึ่งผมแทบไม่มีอะไรวิเศษ แต่ผมก็มีความตลก ความกวนตีน ขี้เล่น ทำให้เค้ามีความสุขได้ตลอด ถึงจะไม่มีอะไรดี แต่ก็มีความรักที่จริงใจแค่นี้เอง แต่ตัวผมมีจุดเสียอยู่ว่า ชอบลองเล่นกับชีวิต คือ พากันไม่ไปโรงเรียน ขี้เกียจไปเรียน ทำให้เกรดตกฮวบ ตัวผมก็ไม่ใช่คนเรียนไม่เก่งอะไรเท่าไหร่ก็ปานกลาง แต่ผมไม่ค่อยไปเรียนครับ เธอให้ผมไปตากผ้าก็มัวเล่นเกมส์ ผมติดเกมส์มากครับ เห็นเกมส์สำคัญกว่าคนใกล้ตัว เห็นเพื่อนสำคัญกว่า ห้องก็รกไม่กวาดไม่ทำอะไรเลย เหมือนเราชินว่ามีคนทำนู่นนี่ให้ เป็นความคิดที่ผิดมาก ซึ่งตอนนี้ เธอเป็นดั่งครูที่สอนว่า จริงๆแล้วความรักเป็นยังไง อ่านถึงตรงนี้หลายคนคงคิดว่า ก็สมควรแล้วที่เขาทิ้งไป ใช่ครับแต่ว่า.. มีวันนึงครับ โรงเรียนส่งไปประกวดรายการนึงของหม่อมหญิง... ส่งเป็น ชายหนึ่งคน และหญิงหนึ่งคน(แฟนผมเอง) ไปวันที่ 19-23 มีนาที่ผ่านมา ก่อนไปเรารักกันมากครับ แล้วช่วงนั้นผมคิดว่าจะเริ่มต้นใหม่ด้วย ทำอะไรดีๆ เลิกเล่นเกมส์ จะตั้งใจเรียน เริ่มออกกำลังกาย ทำนู่นนี่ให้เธอ จะทำให้เธอภูมิใจ แต่ฝันมันก็สลายครับ เพราะช่วงที่เธอไป 3 วันแรกเธอก็รักผมเหมือนเดิมนะ คิดถึงผม คุยเฟสทาม เห็นหน้าตอนนอน บอกผมว่าอย่าวางนะ ให้เป็นอย่างงี้ไปถึงเช้า ฟังเสียงกรนๆของหมูน้อย ผมก็ยิ้มทุกครั้งที่ทำแบบนี้ ผมก็มักจะพูดคนเดียวตอนที่เธอหลับ ว่าผมรักเธอนะ ฉันจะทำเพื่อเธอบ้าง ฉันจะเปลี่ยนตัวเองแล้วนะ เธอจะต้องภูมิใจ รอฉันก่อนนะ แล้วก็หลับ : ( แต่วันที่เหลือ 22-23 เธอบอกเลิกผมแบบ งงๆ ครับ เธอบอกผมว่า.. เลิกกันเถอะ เลิกกันเถอะๆ ๆ ผมก็ร่วงครับ หมดแรงครับ สั่นไปหมด ผมก็พยายามถามเหตุผล.. ขอเลิกไปคบกับผู้ชายที่ไปด้วยกัน.. เจ็บครับ ทุกอย่างมันร่วงเลย ผมไม่มีแรงจะทำอะไร ล้มครับ นอนกองพื้น ถามตัวเอง เราทำอะไรผิดพลาดไปหรอ มันผิดพลาดอะไรกัน ร้องไห้หนักมากครับ แต่วันที่ 23 เธอบินกลับเชียงใหม่ ผมก็ไปรับเธอนะครับ ผมฝืนยิ้มทุกอย่างเลย ผมก็ยิ้มๆ เล่นมุขนู่นนี่นั่นให้เธอขำ เธอก็หัวเราะนะครับ ก็มีความสุข แล้วเธอไม่สบายหลายวันผมก็ดูแลเธอ ไม่ได้หลับไม่ได้นอน เธอนอนสั่นผมก็พยายามห่มผ้าห่ม ใส่เสื้อผ้าให้หนาๆ กอด ถึงแม้ผมจะร้อนก็เถอะ5555 แต่ผมเห็นแล้วผมทรมานครับ ผมทนเห็นคนรักผมเป็นแบบนี้ไม่ได้ เราก็อยู่ด้วยกันตั้งแต่วันที่ 23-30 ผมทำดีกับเธอ จนบางทีเธอก็ร้องไห้ เวลาผมจะไปไหนทำอะไรคนเดียว เธอก็ร้องไห้แล้วดึงหน้าผมไปจุ้บครับ แล้วบอกว่า ผมเคยบอกกับเธอว่า ถ้าคนที่เรารักจุ้บก่อนออกไปไหน จะทำให้ลดอุบัติเหตุน้อยลง ^^' ผมก็กอดเธอ แป๊ปเดียวเอง เดี๋ยวก็มาแล้ววว :') ลูบหัวๆ หลายครั้งที่เธอร้องไห้ ผมก็ โอ๋เอ๋ๆ แกล้งๆให้ยิ้มให้ตลกๆ แล้ววันที่ผมกลับไปในหลุมดำอีกครั้งก็คือ 31 ไอ่นั่นมันมาเชียงใหม่ครับ คืนนั้นเธอไปร้านเหล้าแห่งหนึ่งที่ฮาเบอร์ ผมก็บอกเพื่อนเฮ้ย ป๊ะกินเหล้าๆ มากับกูหน่อย คือมันหวงอ่ะครับ รักมาก ตอนนั้นมือไม้สั่น นั่งโตะตรงข้ามกัน ผมอยากวิ่งเข้าไปกระโดดถีบแล้วอัดๆ แต่มันทำไม่ได้ครับ.. เพราะคนที่ผมรักอยู่ข้างๆเขา ผมอ่อนแอและกลายเป็นคนอ่อนโยนทุกครั้งที่เห็นเธอ..
เศร้า เธอเกลียดบุหรี่ ผมก็เกลียดผมก็สูบๆ เป็นซอง กินเบียร์ๆ อัดๆๆๆ เมาครับ แย่ครับ ผมไปนอนหน้าห้องเธอครับ ตี 1 ถึง ตี 3 มั้งครับ นอนร้องไห้ๆ อันนี้ก็เตือนด้วยนะครับ "ถ้าเรารักเขาก็อย่าทำอย่างนี้ครับ อย่าไปตาม เราควรยินดีที่เขามีความสุข ถ้าเรารักจริง" แต่ผมทำอะไรไม่ได้ละมันผ่านมาละ อดีต.. พ่อผมโทรมาตอน ตี 2 กว่า บอก มาอยู่กับพ่อมา พ่อรอหนูอยู่ที่บ้านนะลูก เสียงสั่นๆ ผมก็ครับๆ แบบร้องไห้ บ้านผมกับบ้านพ่อผมใกล้กันครับ ซึ่งเป็นแยก ถ้าเลี้ยวขวาก็ไปบ้านพ่อ เลี้ยวซ้ายไปบ้านผม ผมฉุดคิด ! กลับบ้านผมครับ ผมก็โทรบอกพ่อ หนูอยู่บ้านละนะ แล้วผมก็นั่งนิ่งเงียบๆ คิด เหมือนแบบทำแบบนี้ทำไม มานั่งทำความรู้จักกับตัวเองใหม่ แต่วันนั้นร้องไห้หนักมาก ~~ แต่พอผมหลับ ตื่นมา ผมก็เปลี่ยนความคิดครับ ยิ้มๆๆ มีความสุขไปกับทุกๆอย่าง สนุกกับทุกๆอย่าง ไปไหนก็ดูมีความสุข เพื่อนแฮปปี้ แต่จริงๆลึกๆข้างในมันไม่ใช่เลยครับ :'( มันฝืนไปหมดทุกอย่าง จะร้องไห้ก็ยังร้องไม่ออก เหมือนอาการ ตกใน 55555 จนมีวันนึงเธอทักไลน์มา ถามว่าผมคบๆกับคนๆนึงหรอ เหมือนหึงผมอะครับ ผมก็ เปล่า ไม่ได้คบ ไม่ได้ชอบ ผมก็ถามแล้วมีอะไรอีกไหม เธอก็ตอบมาว่า "คิดถึง" นอนแล้ว ฝันดี .. คำๆเดียวทำผมนอนหลับยากมาก คิดอยู่กับคำว่า คิดถึง .. ช่วงนั้น สงกรานต์ ครับ ผมไปเจอเธอหลายที่ครับ เซ็นเฟสก็เจอกันระหว่าง ขึ้นบันไดเลื่อน เธอลงบันไดเลื่อน.. กับคนนั้น ผมก็พยายามไม่มอง หลบหน้า แต่ก็พอเห็นหน้าเขา เขาก็มองมาที่หางตาเหมือนกัน หน้าเธอดูเศร้าๆ .. ก็คุยไลน์กันเหมือนเดิม เธอก็ชอบแซวผมแบบ ใช่สิมองคนอื่นน่ารักกว่าแล้วหนิ อะไรแบบนี้อะครับ วันที่ โดม มาเมญ่า ผมก็เจอ ผมก็บอกเธอว่า เจอเธอนะ ที่นั่น เขาถามทำไมไม่เห็น ผมก็ ไม่อยากให้เธออึดอัด ก็เลยกลับก่อน ก็ถามว่า แล้ว สนุกไหม เนี่ยแหละครับ ทำให้ผมคิดมากอีกครั้ง เธอบอกว่า ไม่อ่ะ มันอึดอัด เหมือนหลอกว่ารักกันแต่จริงๆไม่ใช่ ผมก็ถามนู่นนี่นั่น ทำไมละ อะไรแบบนี้ สักพักเธอก็พูดมาว่า "จริงๆแล้วฉันอยู่กับเธอ ฉันมีความสุขมากกว่านี้" คำนี้ก็ทำให้ผมคิดหนักทั้งคืน เศร้า
วันที่ ดา มาเซ็นเฟส ก็เจออีก ผมยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า ตรงเคเอฟซี เธอชอบ ดา ผมก็มาดูคิดถึงเขาเนาะ เพราะผมเป็นคนเฮฮาอยู่แล้ว ไปคอนเสิร์ตไหน กับเธอผมก็จะ จับมือแหกปากร้องเพลงและกระโดดไปด้วยกัน ผมก็ดูได้สักพักหางตาผมไปเห็น เขากับคนนั้นเหมือนจะพึ่งกินเคเอฟซี เพราะเห็นกล่อง .. ผู้ชายก็โอบเอว เป็นภาพที่แบบ เจ็บสัสอะ .. ผมก็หลบๆเหมือนเดิม แล้วก็กลับมานอน ตลกดีครับ โลกนี้ ที่มีมากมายแต่ก็ยังวนมาเจอกัน.. ผมพยายามเลิกยุ่ง แต่ก็ทำไม่ได้.. แต่ทุกวันผมก็ยิ้มนะ คือผมรู้ทุกอย่าง แม่เขาพยายามกีดกันผม แล้วเธอกับผู้ชายคนนั้นก็มีอะไรกันแล้ว ผมก็รู้นะ แต่ผมก็ยอมรับมันได้ เธอก็พูดกับผมบ่อยๆว่า ถ้าเป็นคนอื่นเขาไปหาใหม่แล้ว แต่ผมยังรออยู่ที่เดิม เธอมาเอาเสื้อผ้าบ้านผม เราก็คุยกันเหมือนเดิมนะ ตลกๆ ดูหนัง ฟังเพลง มองตากันมันก็ยังรู้สึกอยู่เลยว่ายังมีกันและกัน.. ลึกลึก ผมต้องเข้มแข็ง ต้องยิ้ม ต้องหัวเราะ อย่างมีความสุข แต่ข้างในมันสลาย เพราะ เป็นคนที่คิดว่าเขากลับมาเขาจะเห็นแฟนเก่าที่เป็นเหมือนแฟนใหม่ : ( ทุกวันนี้ผมก็ยังทำอะไรอย่างที่พูดครับ ออกกำลังกาย เลิกเล่นเกมส์ เล่นเกมส์ก็มีบ้างแต่เล่นแปปก็ เบื่อ ไม่อยากเล่น อะไรเงี้ยะครับ ไม่เคยกวาดบ้านก็กวาดทุกวัน จัดห้องใหม่ ทำนู่นนี่ เธอมาห้องผมก็บอกว่า ห้องน่าอยู่กว่าเดิม ห้องน่านอน ขึ้น ผมก็ยิ้ม ตอบไปว่า เพราะเธอไง ห้องผมสะอาดขึ้นเยอะครับ พ่อผมยังชม 555 อวดห้องตัวเอง
เวลาหลังจากนี้ก็คง ตั้งใจเรียน ไปเรียนทุกวัน ครับ ที่ผมยังไม่ได้ทำ .. แล้วก็ ผมพยายามชอบคนอื่น พยายามมีคนใหม่ มันก็แบบ ไม่ใช่อ่า มันไม่อยากมีใครแล้ว ผมก็คิดนะว่ามันเป็นแค่เวลาช่วงนึงรึเปล่าวะ กูก็ยังเด็กอยู่นะ กูก็ยังเจอคนอื่นดีๆสวยกว่า ได้อีกเยอะ..
แต่ก็ทำไม่ได้ครับ รักใครไม่ได้เลย ตอนนี้ผมกับเธอคนนี้ก็เป็นเพื่อนกันครับ แต่คือ รู้ใจกันหลายอย่าง ชอบอะไรเหมือนกันหลายๆอย่าง ก็มีบางครั้งที่ผมเผลอร้องไห้ออกมาเอง.. แต่ก็ตกลงแล้วนะ เป็นเพื่อนกัน..
ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมมีความรู้สึกแบบ จขกท รึเปล่านะ แต่ตอนนี้ไม่อยากมีใครเลยจริงๆ.. มันฝังใจ และ เจ็บปวด ที่สุด ที่รับมาทั้งชีวิต.. และเธอมักพูดกับผมว่า.. ผู้หญิงที่เป็นแฟนใหม่เธอ ต้องโชคดีมากๆเลย เพราะเธอเปลี่ยนไปหลายอย่าง ดีขึ้นมาก : (
ไปอ่านกระทู้นี้..คนที่เลิกกับแฟนแล้วก็ไม่เคยมีรักครั้งใหม่ได้อีกเลย ไม่รู้ใช่เราไหม.. ลองเข้ามาอ่านดูครับ 18+
ผม.. เรียนอยู่ที่ เชียงใหม่ วิทยาลัยไฮโซชื่อดังย่านป่าตัน ถ้าใครอยู่ก็น่าจะรู้นะ55 ผมเรียน ปวช. ตอนนี้ก็ขึ้น ปวช 3 แล้ว เรื่องของผมกับผู้หญิงคนนี้ ทุกอย่างเร็วมาก เราอยู่ด้วยกัน 1 ปีครึ่ง (ประมาณ) ผมอายุ 17 ปี ยอมรับครับว่าผมทำไม่ดีกับเธอเยอะ ขี้เกียจมาก ติดเกมส์ ไม่ค่อยสนใจเธอ แต่เธอก็รักผมมาตลอด แต่ผมก็ไม่เคยหนีเที่ยวหรือแอบมีใครนะครับ (ติดเกมส์ก็ส่วนนึง ) เธอสวย เซ็กซี่ น่ารัก เรียนเก่ง ฟ้อนเก่ง เก่งหลายอย่างมากครับ ซึ่งผมแทบไม่มีอะไรวิเศษ แต่ผมก็มีความตลก ความกวนตีน ขี้เล่น ทำให้เค้ามีความสุขได้ตลอด ถึงจะไม่มีอะไรดี แต่ก็มีความรักที่จริงใจแค่นี้เอง แต่ตัวผมมีจุดเสียอยู่ว่า ชอบลองเล่นกับชีวิต คือ พากันไม่ไปโรงเรียน ขี้เกียจไปเรียน ทำให้เกรดตกฮวบ ตัวผมก็ไม่ใช่คนเรียนไม่เก่งอะไรเท่าไหร่ก็ปานกลาง แต่ผมไม่ค่อยไปเรียนครับ เธอให้ผมไปตากผ้าก็มัวเล่นเกมส์ ผมติดเกมส์มากครับ เห็นเกมส์สำคัญกว่าคนใกล้ตัว เห็นเพื่อนสำคัญกว่า ห้องก็รกไม่กวาดไม่ทำอะไรเลย เหมือนเราชินว่ามีคนทำนู่นนี่ให้ เป็นความคิดที่ผิดมาก ซึ่งตอนนี้ เธอเป็นดั่งครูที่สอนว่า จริงๆแล้วความรักเป็นยังไง อ่านถึงตรงนี้หลายคนคงคิดว่า ก็สมควรแล้วที่เขาทิ้งไป ใช่ครับแต่ว่า.. มีวันนึงครับ โรงเรียนส่งไปประกวดรายการนึงของหม่อมหญิง... ส่งเป็น ชายหนึ่งคน และหญิงหนึ่งคน(แฟนผมเอง) ไปวันที่ 19-23 มีนาที่ผ่านมา ก่อนไปเรารักกันมากครับ แล้วช่วงนั้นผมคิดว่าจะเริ่มต้นใหม่ด้วย ทำอะไรดีๆ เลิกเล่นเกมส์ จะตั้งใจเรียน เริ่มออกกำลังกาย ทำนู่นนี่ให้เธอ จะทำให้เธอภูมิใจ แต่ฝันมันก็สลายครับ เพราะช่วงที่เธอไป 3 วันแรกเธอก็รักผมเหมือนเดิมนะ คิดถึงผม คุยเฟสทาม เห็นหน้าตอนนอน บอกผมว่าอย่าวางนะ ให้เป็นอย่างงี้ไปถึงเช้า ฟังเสียงกรนๆของหมูน้อย ผมก็ยิ้มทุกครั้งที่ทำแบบนี้ ผมก็มักจะพูดคนเดียวตอนที่เธอหลับ ว่าผมรักเธอนะ ฉันจะทำเพื่อเธอบ้าง ฉันจะเปลี่ยนตัวเองแล้วนะ เธอจะต้องภูมิใจ รอฉันก่อนนะ แล้วก็หลับ : ( แต่วันที่เหลือ 22-23 เธอบอกเลิกผมแบบ งงๆ ครับ เธอบอกผมว่า.. เลิกกันเถอะ เลิกกันเถอะๆ ๆ ผมก็ร่วงครับ หมดแรงครับ สั่นไปหมด ผมก็พยายามถามเหตุผล.. ขอเลิกไปคบกับผู้ชายที่ไปด้วยกัน.. เจ็บครับ ทุกอย่างมันร่วงเลย ผมไม่มีแรงจะทำอะไร ล้มครับ นอนกองพื้น ถามตัวเอง เราทำอะไรผิดพลาดไปหรอ มันผิดพลาดอะไรกัน ร้องไห้หนักมากครับ แต่วันที่ 23 เธอบินกลับเชียงใหม่ ผมก็ไปรับเธอนะครับ ผมฝืนยิ้มทุกอย่างเลย ผมก็ยิ้มๆ เล่นมุขนู่นนี่นั่นให้เธอขำ เธอก็หัวเราะนะครับ ก็มีความสุข แล้วเธอไม่สบายหลายวันผมก็ดูแลเธอ ไม่ได้หลับไม่ได้นอน เธอนอนสั่นผมก็พยายามห่มผ้าห่ม ใส่เสื้อผ้าให้หนาๆ กอด ถึงแม้ผมจะร้อนก็เถอะ5555 แต่ผมเห็นแล้วผมทรมานครับ ผมทนเห็นคนรักผมเป็นแบบนี้ไม่ได้ เราก็อยู่ด้วยกันตั้งแต่วันที่ 23-30 ผมทำดีกับเธอ จนบางทีเธอก็ร้องไห้ เวลาผมจะไปไหนทำอะไรคนเดียว เธอก็ร้องไห้แล้วดึงหน้าผมไปจุ้บครับ แล้วบอกว่า ผมเคยบอกกับเธอว่า ถ้าคนที่เรารักจุ้บก่อนออกไปไหน จะทำให้ลดอุบัติเหตุน้อยลง ^^' ผมก็กอดเธอ แป๊ปเดียวเอง เดี๋ยวก็มาแล้ววว :') ลูบหัวๆ หลายครั้งที่เธอร้องไห้ ผมก็ โอ๋เอ๋ๆ แกล้งๆให้ยิ้มให้ตลกๆ แล้ววันที่ผมกลับไปในหลุมดำอีกครั้งก็คือ 31 ไอ่นั่นมันมาเชียงใหม่ครับ คืนนั้นเธอไปร้านเหล้าแห่งหนึ่งที่ฮาเบอร์ ผมก็บอกเพื่อนเฮ้ย ป๊ะกินเหล้าๆ มากับกูหน่อย คือมันหวงอ่ะครับ รักมาก ตอนนั้นมือไม้สั่น นั่งโตะตรงข้ามกัน ผมอยากวิ่งเข้าไปกระโดดถีบแล้วอัดๆ แต่มันทำไม่ได้ครับ.. เพราะคนที่ผมรักอยู่ข้างๆเขา ผมอ่อนแอและกลายเป็นคนอ่อนโยนทุกครั้งที่เห็นเธอ..
เศร้า เธอเกลียดบุหรี่ ผมก็เกลียดผมก็สูบๆ เป็นซอง กินเบียร์ๆ อัดๆๆๆ เมาครับ แย่ครับ ผมไปนอนหน้าห้องเธอครับ ตี 1 ถึง ตี 3 มั้งครับ นอนร้องไห้ๆ อันนี้ก็เตือนด้วยนะครับ "ถ้าเรารักเขาก็อย่าทำอย่างนี้ครับ อย่าไปตาม เราควรยินดีที่เขามีความสุข ถ้าเรารักจริง" แต่ผมทำอะไรไม่ได้ละมันผ่านมาละ อดีต.. พ่อผมโทรมาตอน ตี 2 กว่า บอก มาอยู่กับพ่อมา พ่อรอหนูอยู่ที่บ้านนะลูก เสียงสั่นๆ ผมก็ครับๆ แบบร้องไห้ บ้านผมกับบ้านพ่อผมใกล้กันครับ ซึ่งเป็นแยก ถ้าเลี้ยวขวาก็ไปบ้านพ่อ เลี้ยวซ้ายไปบ้านผม ผมฉุดคิด ! กลับบ้านผมครับ ผมก็โทรบอกพ่อ หนูอยู่บ้านละนะ แล้วผมก็นั่งนิ่งเงียบๆ คิด เหมือนแบบทำแบบนี้ทำไม มานั่งทำความรู้จักกับตัวเองใหม่ แต่วันนั้นร้องไห้หนักมาก ~~ แต่พอผมหลับ ตื่นมา ผมก็เปลี่ยนความคิดครับ ยิ้มๆๆ มีความสุขไปกับทุกๆอย่าง สนุกกับทุกๆอย่าง ไปไหนก็ดูมีความสุข เพื่อนแฮปปี้ แต่จริงๆลึกๆข้างในมันไม่ใช่เลยครับ :'( มันฝืนไปหมดทุกอย่าง จะร้องไห้ก็ยังร้องไม่ออก เหมือนอาการ ตกใน 55555 จนมีวันนึงเธอทักไลน์มา ถามว่าผมคบๆกับคนๆนึงหรอ เหมือนหึงผมอะครับ ผมก็ เปล่า ไม่ได้คบ ไม่ได้ชอบ ผมก็ถามแล้วมีอะไรอีกไหม เธอก็ตอบมาว่า "คิดถึง" นอนแล้ว ฝันดี .. คำๆเดียวทำผมนอนหลับยากมาก คิดอยู่กับคำว่า คิดถึง .. ช่วงนั้น สงกรานต์ ครับ ผมไปเจอเธอหลายที่ครับ เซ็นเฟสก็เจอกันระหว่าง ขึ้นบันไดเลื่อน เธอลงบันไดเลื่อน.. กับคนนั้น ผมก็พยายามไม่มอง หลบหน้า แต่ก็พอเห็นหน้าเขา เขาก็มองมาที่หางตาเหมือนกัน หน้าเธอดูเศร้าๆ .. ก็คุยไลน์กันเหมือนเดิม เธอก็ชอบแซวผมแบบ ใช่สิมองคนอื่นน่ารักกว่าแล้วหนิ อะไรแบบนี้อะครับ วันที่ โดม มาเมญ่า ผมก็เจอ ผมก็บอกเธอว่า เจอเธอนะ ที่นั่น เขาถามทำไมไม่เห็น ผมก็ ไม่อยากให้เธออึดอัด ก็เลยกลับก่อน ก็ถามว่า แล้ว สนุกไหม เนี่ยแหละครับ ทำให้ผมคิดมากอีกครั้ง เธอบอกว่า ไม่อ่ะ มันอึดอัด เหมือนหลอกว่ารักกันแต่จริงๆไม่ใช่ ผมก็ถามนู่นนี่นั่น ทำไมละ อะไรแบบนี้ สักพักเธอก็พูดมาว่า "จริงๆแล้วฉันอยู่กับเธอ ฉันมีความสุขมากกว่านี้" คำนี้ก็ทำให้ผมคิดหนักทั้งคืน เศร้า
วันที่ ดา มาเซ็นเฟส ก็เจออีก ผมยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า ตรงเคเอฟซี เธอชอบ ดา ผมก็มาดูคิดถึงเขาเนาะ เพราะผมเป็นคนเฮฮาอยู่แล้ว ไปคอนเสิร์ตไหน กับเธอผมก็จะ จับมือแหกปากร้องเพลงและกระโดดไปด้วยกัน ผมก็ดูได้สักพักหางตาผมไปเห็น เขากับคนนั้นเหมือนจะพึ่งกินเคเอฟซี เพราะเห็นกล่อง .. ผู้ชายก็โอบเอว เป็นภาพที่แบบ เจ็บสัสอะ .. ผมก็หลบๆเหมือนเดิม แล้วก็กลับมานอน ตลกดีครับ โลกนี้ ที่มีมากมายแต่ก็ยังวนมาเจอกัน.. ผมพยายามเลิกยุ่ง แต่ก็ทำไม่ได้.. แต่ทุกวันผมก็ยิ้มนะ คือผมรู้ทุกอย่าง แม่เขาพยายามกีดกันผม แล้วเธอกับผู้ชายคนนั้นก็มีอะไรกันแล้ว ผมก็รู้นะ แต่ผมก็ยอมรับมันได้ เธอก็พูดกับผมบ่อยๆว่า ถ้าเป็นคนอื่นเขาไปหาใหม่แล้ว แต่ผมยังรออยู่ที่เดิม เธอมาเอาเสื้อผ้าบ้านผม เราก็คุยกันเหมือนเดิมนะ ตลกๆ ดูหนัง ฟังเพลง มองตากันมันก็ยังรู้สึกอยู่เลยว่ายังมีกันและกัน.. ลึกลึก ผมต้องเข้มแข็ง ต้องยิ้ม ต้องหัวเราะ อย่างมีความสุข แต่ข้างในมันสลาย เพราะ เป็นคนที่คิดว่าเขากลับมาเขาจะเห็นแฟนเก่าที่เป็นเหมือนแฟนใหม่ : ( ทุกวันนี้ผมก็ยังทำอะไรอย่างที่พูดครับ ออกกำลังกาย เลิกเล่นเกมส์ เล่นเกมส์ก็มีบ้างแต่เล่นแปปก็ เบื่อ ไม่อยากเล่น อะไรเงี้ยะครับ ไม่เคยกวาดบ้านก็กวาดทุกวัน จัดห้องใหม่ ทำนู่นนี่ เธอมาห้องผมก็บอกว่า ห้องน่าอยู่กว่าเดิม ห้องน่านอน ขึ้น ผมก็ยิ้ม ตอบไปว่า เพราะเธอไง ห้องผมสะอาดขึ้นเยอะครับ พ่อผมยังชม 555 อวดห้องตัวเอง
เวลาหลังจากนี้ก็คง ตั้งใจเรียน ไปเรียนทุกวัน ครับ ที่ผมยังไม่ได้ทำ .. แล้วก็ ผมพยายามชอบคนอื่น พยายามมีคนใหม่ มันก็แบบ ไม่ใช่อ่า มันไม่อยากมีใครแล้ว ผมก็คิดนะว่ามันเป็นแค่เวลาช่วงนึงรึเปล่าวะ กูก็ยังเด็กอยู่นะ กูก็ยังเจอคนอื่นดีๆสวยกว่า ได้อีกเยอะ..
แต่ก็ทำไม่ได้ครับ รักใครไม่ได้เลย ตอนนี้ผมกับเธอคนนี้ก็เป็นเพื่อนกันครับ แต่คือ รู้ใจกันหลายอย่าง ชอบอะไรเหมือนกันหลายๆอย่าง ก็มีบางครั้งที่ผมเผลอร้องไห้ออกมาเอง.. แต่ก็ตกลงแล้วนะ เป็นเพื่อนกัน..
ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมมีความรู้สึกแบบ จขกท รึเปล่านะ แต่ตอนนี้ไม่อยากมีใครเลยจริงๆ.. มันฝังใจ และ เจ็บปวด ที่สุด ที่รับมาทั้งชีวิต.. และเธอมักพูดกับผมว่า.. ผู้หญิงที่เป็นแฟนใหม่เธอ ต้องโชคดีมากๆเลย เพราะเธอเปลี่ยนไปหลายอย่าง ดีขึ้นมาก : (