สวัสดีครับก่อนอื่นชื่อกระทู้นี่เลี่ยนมากครับคิดไม่นานครับ เพ้อเจ้อตอนดึกๆบ่อย555
เรื่องมันเกิดมาก็ไม่นานเท่าไรครับมันเกิดตอนม.2แต่พีคจริงก็ม.ปลายเลย ตอนนี้ก็ จบม.6 กำลังจะขึ้นปี1แฃ้ว อยากเอาเรื่องนี้มาแชร์เพื่อนๆครับ ก็เข้าเรื่องเลยครับพอดีผมมีเพื่อนอยู่คนนึงตอนม.2 ผมแอบชอบมันนะมันน่ารักดี สนิทกันครับแต่อยู่ต่างห้องกัน รู้จักกันผ่านเพื่อนคนอื่น เสาร์-อาทิตย์นี่ไปเล่นด้วยกันบ่อยมาก คือผมเองก็เต็มใจอยู่แล้วล้ะ เพราะผมชอบ555 แต่มันเป็นความรู้สึกแบบเบาบางอ่ะครับแบบห่างกันไปก็ลืมความรู้สึกนั้นเพราะว่ามันมีแฟนครับตอน ม.3 มันติดแฟนมากครับ จนเวลาที่มีกับเพื่อนกับผมลดลงไปครับ แล้วหลังจากนั้นความรู้สึกผมก็เลือนลางไปครับ คงเป็นอารมณ์แบบรักเด็กน้อยหอยนางรมมั้งงครับ (หอยนางรม ? 555) จนขึ้น ม.4 ครับ ผมกับมันสนิทกันใหม่อีกครั้งครับเพราะว่าม.ปลายผมจะเรียนหนักเพราะเป็นเด็กสายวิทย์มันก็ย้ายจากสายศิลป์มามีอะไรก็ช่วยแชร์กันครับ หลังจากนั้นเราสนิทกันมากๆแบบไปไหนไปกัน แต่อยู่ต่างห้องนะครับ จะไปกันแบบตอนพักเที่ยงตอนเย็นกลับไปทักไลน์คุยกันปกติแล้วช่วงนั้นเราก็จะเล่นแบบเป็นแฟนกัน เรียกตัวเองในเฟสนะครับ 555 ฟินมากกกกกกกก กอไก่ล้านตัว 55 (ชอบนอกเรื่อง._____.) จนมาวันนึงครับ ผมบอกม้นว่า "ขึ้นสถานะกับกูในเฟสดิ่". มันก็บอกว่า "กูกลัวแฟนงอลว่ะตอนนี้ก็รู้ช่วงนี้ทะเลาะกัรบ่อยรออีกสักสองสามวัน เค้ายิ่งหาว่ากูเป็นกิ๊กกับด้วย" ผมก็โอเคนะครับไม่ซีเรียส เรามีความสุจกับการที่มีมันอยู่แล้วด้วย เลยรู้สึกเฉยๆ ตอนนั้นประมาณทุ่มเศษๆครับ สักพักเสียงเฟสเด้งมาจากมันบอกว่า "เดี๋ยวขึ้นเลยนะ สถานะอ่ะ" ผมก็งงๆ แต่ก็ดี คนอื่นจะได้คิดว่าเราคบกันจริงๆ (มโนมากมีความสุขมากกับการมโน)
นอกเรื่องแปปนะครับ คือมันเป็นคนน่ารักครับตัวจะเหมือนหมีๆหน่อยอวบๆแต่ไม่อ้วนนะครับ เรียนเก่งครับขยันตั้งใจ ลูกชายคนเดียวของตระกูล ><ตอนม.ต้นน่ารักแล้ว ตอนม.ปลาย โหย ยย ผมนี่เจอรอยยิ้มเข้าไปยอมทุกอย่างเลย น่ารักมากก หุ่นหมีแบบล่ำๆ>\\\\\< (จขกท.บิดๆหมุนตัวๆ - -*)
เข้าเรื่องดีกว่าแหม่ 555
ตอนนั้นผมก็เลยถามว่า ทำไมถึงเอาขึ้นเลย
มันบอกว่าไม่รู้สิ่ อยากเอาขึ้นเลยมั้ง ผมก็แอบยิ้มล้ะครับ ดีใจเป็นธรรมดา หลังจากนั้นก็คุยกันแบบนี้เรื่อยจนมาวันนึงครับช่วงสองสามทุ่ม มันไลน์มาหาผมว่า แฟนกูเค้าบอกว่า "เวลาเค้ามีปัญหาแกช่วยไรไม่ได้เลย แฟนเก่าเค้ายังช่วยได้มากกว่าแกอีก" ผมก็ทึ่งๆนะแบบ. อื้อหื้ออย่าให้พูด - -*
มันถามว่าทำไงดี คือปกติมันทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยตั้งแต่มันกลับมาสนิทกับผมครับ ผมเลยบอกว่า "แล้วแต่เลยแต่พูดแบยนี้มันเกินไปนะ" ในใจนี่แบบเออพูดขนาดนี้แล้วยังจะอยู่อีกหรอ 555 ร้ายกาจ
มันก็บอกผมว่า "เออกูทะเลาะกับเค้าบ่อยมากเรื่องเล็กๆน้อยๆ" ผมเลยบอกรอใจเย็นล้ะกัน ก็ได้แต่แนะนำละครับแฟนคนแรกของเพื่อนด้วย มันก็เงียบไปสักพัก แล้วก็ไลน์มาว่า "กูเลิกกันแล้วนะ" ผมก็หู้วแบบคบกันตั้งปีกว่าแต่ก็ไม่เซ้าซี้เพื่อนหรอกครับ ได้แต่บอกโอเคนะมันก็โอเคจริงๆละครับ แล้วก็มีเสียงเฟสดังขึ้นในโทรศัพท์ครับ แฟนเก่ามันทักผมมาว่า ให้หมี(ขอเรียกเพื่อนแบบนี้นะครับ)เลิกบล็อค เฟสไลน์และเบอร์ครับผมก็เลยไปถามมัน มันบอกผมว่า จะตอบยังไงก็ตอบตอนนี้เราคบกันอยู่นะเห็นสถานะไหมล้ะ >\\\\\<
ผมงี้เขินแต่ใจมันคงพูดเล่นละครับ ผมก็รู้แต่มโนไป 555
ผมเลยไปตอบแฟนเก่ามันว่า "ตอนรี้ให้มันอยู่คนเดีนวก่อนนะ มันไม่ได้โกรธอะไรหรอกอย่าคิดมาก" แฟนเก่ามันก็แบบพิมพ์มาเยอะมากประมาณว่าขอโทษนู่นนี่นั่น ผมอ่านแล้วรับปากจะบอกให้แต่ผมไม่ได้บอก แต่เอาไปให้มันเองตอนเช้าที่โรงเรียนจากนั้รเราก็สนิทกันมากครับ จนเพื่อนบอกว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกัน 555
จนกระทั่ง ตอนเลิกเรียนผมเดินขึ้นมาหามันที่ชั้นสามมันนั่งอยู่หน้าหมวดภาษาอังกฤษครับคือมันนั่งอนู่ตรงระเบียงป่ะครับ แบบที่เค้านั่งกัน พูดไม่ถูกแหะ555 เป็นที่นั่งอ่ะครับ คือผมเดินขึ้นมา ผมเห็นผู้ชายตัดผมรองทรงในชุดพละนั่งหันหลังกึ่งตะแคงข้างให้ผมซึ่งแน่นอนผมจำได้ดีว่าเค้าคือคนที่ผมชอบ ไอ้หมีแน่นอน แต่ !!! - -* คนที่นั่งตรงข้ามมันคือ. แฟนเก่ามันครับแน่นอนครับมันนั่งผันหน้ามาทางผมกึ่งตะแคงเห็นผมแน่นอนตอนผมเดินขึ้นมาแล้วที่หนักไปกว่านั้นครับมันจับมือไอ้หมีผม TT^TT ผมก็เดินขึ้นมาแบบชีวิตดีดี๊พอเห็นเท่านั้นล่ะ ดีบ้าบอคอแตกมากเลยมองให้แฟนเก่ามันแล้วยิ้มแล้วเดินเฉียงเลี่ยงไปทางอื่นซึ่งไอ้หมีไม่รู้ครับว่าเป็นผมเพราะมันไม่ได้หันมาแต่ที่เห็นชัดคือแฟนเก่ามันร้องไห้จับมือหมีอยู่ ผมก็เลยเดินไปเรื่อยๆครับ จากชั้นสามตึกสามผมเดินลงชั้นหนึ่งตึกหนึ่งตึกมันเชื่อมกันนะครับเป็นรูปตัว E. เดินไปก็คิดไปว่าจะคืนดีหรอ ? จะคยกันอีกหรอ ? เค้าพูดขนาดนั้นแล้วนะยังจะคบอีกหรอ ? สับสนครับแต่ไม่ร้องไห้ ผมนั่งคิดนานครับ จน15นาทีโดยประมาณมันก็มาเจอผมที่โต๊ะหินอ่อนสนามบาสครับ ผมนั่งประจำถ้าวันไหนมีซ้อมกีฬาผมเป็นนักกีฬาบาสหน่ะคร้บ แต่ช่วงนั้นไม่ได้ซ้อมเพราะมีปัญหาที่หน้าอกครับมันก็ยิ้มมาปกติถามถึงเพื่อนคนอื่นๆไปไหนกันทำไมมานั่งคนเดียวประมานนั้น ผมเลยบอกว่า "ไปเล่นเกมมั้ง เหลือกูนี่ละโง่ไม่ไปคนเดียว" มันก็แปล กใจนะครับมันเลยถาม "ถ้าไปแล้วกูอ่ะ" ผมเลยบอกแบบคนเฟลๆอ่ะครับ "เรื่องของสิ่". มันเลยถามว่า "เป็นไรวะ วันนี้ก็ไม่ไปหากูที่ห้องเลยนะตอนเย็นนั่งรออยู่จนจะไปหาเองละ"
ผมเลยบอกว่า "ขึ้นไปแล้วไม่เห็นเองแล้วกูก็เห็นมีเพื่อนนั่งอยู่แล้วด้วย" มันก็แบบประมาณว่าหัวเราะ ผมเลยถามว่าหัวเราะอะไร มันบอกเห็นกูกับเค้าหรอ ผมเลยพูดไปว่าถ้าอยากคืนดีก็ไปนะ คิดดีๆแล้วผมก็กลับบ้านโดยไม่รอมันเลย มันก็ตามมานะบอกนู่นนี่นั่นเยอะแยะ แล้วมันก็บอกว่าเย็นมากแล้วไปส่งที่ห้างหน่อย (ผมมีรถมอเตอร์ไซค์ครับ) ผมเลยไปส่งแล้วกะว่าจะไปหาหนังสืออ่านพอดีเลยเดินไปมันขอไปเข้าห้องน้ำใกล้กับร้านหนังสือ สักพักมันกลับมาพร้อมกับไอติม1แก้วแล้วบอกว่า เลิกนอนได้แล้ว กูไม่ได้กลับไปคบเค้าแค่มาขอโทษ ผมก็เนียนๆครับ บอกไปว่า บอกทำไม ไม่อยากรู้ แล้วมันก็ทำตัวมุ้งมิ้งใส่จนอดขำไม่ได้ 555
เดี๋ยวมาต่อนะครับตอนนี้ง่วงแล้ว 555.
ปล.เขียนครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยคร้บ
(Y) ความรักของเด็กชายกับเพื่อนหมีในวัยเรียนที่วนเวียนแต่น้ำตา
เรื่องมันเกิดมาก็ไม่นานเท่าไรครับมันเกิดตอนม.2แต่พีคจริงก็ม.ปลายเลย ตอนนี้ก็ จบม.6 กำลังจะขึ้นปี1แฃ้ว อยากเอาเรื่องนี้มาแชร์เพื่อนๆครับ ก็เข้าเรื่องเลยครับพอดีผมมีเพื่อนอยู่คนนึงตอนม.2 ผมแอบชอบมันนะมันน่ารักดี สนิทกันครับแต่อยู่ต่างห้องกัน รู้จักกันผ่านเพื่อนคนอื่น เสาร์-อาทิตย์นี่ไปเล่นด้วยกันบ่อยมาก คือผมเองก็เต็มใจอยู่แล้วล้ะ เพราะผมชอบ555 แต่มันเป็นความรู้สึกแบบเบาบางอ่ะครับแบบห่างกันไปก็ลืมความรู้สึกนั้นเพราะว่ามันมีแฟนครับตอน ม.3 มันติดแฟนมากครับ จนเวลาที่มีกับเพื่อนกับผมลดลงไปครับ แล้วหลังจากนั้นความรู้สึกผมก็เลือนลางไปครับ คงเป็นอารมณ์แบบรักเด็กน้อยหอยนางรมมั้งงครับ (หอยนางรม ? 555) จนขึ้น ม.4 ครับ ผมกับมันสนิทกันใหม่อีกครั้งครับเพราะว่าม.ปลายผมจะเรียนหนักเพราะเป็นเด็กสายวิทย์มันก็ย้ายจากสายศิลป์มามีอะไรก็ช่วยแชร์กันครับ หลังจากนั้นเราสนิทกันมากๆแบบไปไหนไปกัน แต่อยู่ต่างห้องนะครับ จะไปกันแบบตอนพักเที่ยงตอนเย็นกลับไปทักไลน์คุยกันปกติแล้วช่วงนั้นเราก็จะเล่นแบบเป็นแฟนกัน เรียกตัวเองในเฟสนะครับ 555 ฟินมากกกกกกกก กอไก่ล้านตัว 55 (ชอบนอกเรื่อง._____.) จนมาวันนึงครับ ผมบอกม้นว่า "ขึ้นสถานะกับกูในเฟสดิ่". มันก็บอกว่า "กูกลัวแฟนงอลว่ะตอนนี้ก็รู้ช่วงนี้ทะเลาะกัรบ่อยรออีกสักสองสามวัน เค้ายิ่งหาว่ากูเป็นกิ๊กกับด้วย" ผมก็โอเคนะครับไม่ซีเรียส เรามีความสุจกับการที่มีมันอยู่แล้วด้วย เลยรู้สึกเฉยๆ ตอนนั้นประมาณทุ่มเศษๆครับ สักพักเสียงเฟสเด้งมาจากมันบอกว่า "เดี๋ยวขึ้นเลยนะ สถานะอ่ะ" ผมก็งงๆ แต่ก็ดี คนอื่นจะได้คิดว่าเราคบกันจริงๆ (มโนมากมีความสุขมากกับการมโน)
นอกเรื่องแปปนะครับ คือมันเป็นคนน่ารักครับตัวจะเหมือนหมีๆหน่อยอวบๆแต่ไม่อ้วนนะครับ เรียนเก่งครับขยันตั้งใจ ลูกชายคนเดียวของตระกูล ><ตอนม.ต้นน่ารักแล้ว ตอนม.ปลาย โหย ยย ผมนี่เจอรอยยิ้มเข้าไปยอมทุกอย่างเลย น่ารักมากก หุ่นหมีแบบล่ำๆ>\\\\\< (จขกท.บิดๆหมุนตัวๆ - -*)
เข้าเรื่องดีกว่าแหม่ 555
ตอนนั้นผมก็เลยถามว่า ทำไมถึงเอาขึ้นเลย
มันบอกว่าไม่รู้สิ่ อยากเอาขึ้นเลยมั้ง ผมก็แอบยิ้มล้ะครับ ดีใจเป็นธรรมดา หลังจากนั้นก็คุยกันแบบนี้เรื่อยจนมาวันนึงครับช่วงสองสามทุ่ม มันไลน์มาหาผมว่า แฟนกูเค้าบอกว่า "เวลาเค้ามีปัญหาแกช่วยไรไม่ได้เลย แฟนเก่าเค้ายังช่วยได้มากกว่าแกอีก" ผมก็ทึ่งๆนะแบบ. อื้อหื้ออย่าให้พูด - -*
มันถามว่าทำไงดี คือปกติมันทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยตั้งแต่มันกลับมาสนิทกับผมครับ ผมเลยบอกว่า "แล้วแต่เลยแต่พูดแบยนี้มันเกินไปนะ" ในใจนี่แบบเออพูดขนาดนี้แล้วยังจะอยู่อีกหรอ 555 ร้ายกาจ
มันก็บอกผมว่า "เออกูทะเลาะกับเค้าบ่อยมากเรื่องเล็กๆน้อยๆ" ผมเลยบอกรอใจเย็นล้ะกัน ก็ได้แต่แนะนำละครับแฟนคนแรกของเพื่อนด้วย มันก็เงียบไปสักพัก แล้วก็ไลน์มาว่า "กูเลิกกันแล้วนะ" ผมก็หู้วแบบคบกันตั้งปีกว่าแต่ก็ไม่เซ้าซี้เพื่อนหรอกครับ ได้แต่บอกโอเคนะมันก็โอเคจริงๆละครับ แล้วก็มีเสียงเฟสดังขึ้นในโทรศัพท์ครับ แฟนเก่ามันทักผมมาว่า ให้หมี(ขอเรียกเพื่อนแบบนี้นะครับ)เลิกบล็อค เฟสไลน์และเบอร์ครับผมก็เลยไปถามมัน มันบอกผมว่า จะตอบยังไงก็ตอบตอนนี้เราคบกันอยู่นะเห็นสถานะไหมล้ะ >\\\\\<
ผมงี้เขินแต่ใจมันคงพูดเล่นละครับ ผมก็รู้แต่มโนไป 555
ผมเลยไปตอบแฟนเก่ามันว่า "ตอนรี้ให้มันอยู่คนเดีนวก่อนนะ มันไม่ได้โกรธอะไรหรอกอย่าคิดมาก" แฟนเก่ามันก็แบบพิมพ์มาเยอะมากประมาณว่าขอโทษนู่นนี่นั่น ผมอ่านแล้วรับปากจะบอกให้แต่ผมไม่ได้บอก แต่เอาไปให้มันเองตอนเช้าที่โรงเรียนจากนั้รเราก็สนิทกันมากครับ จนเพื่อนบอกว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกัน 555
จนกระทั่ง ตอนเลิกเรียนผมเดินขึ้นมาหามันที่ชั้นสามมันนั่งอยู่หน้าหมวดภาษาอังกฤษครับคือมันนั่งอนู่ตรงระเบียงป่ะครับ แบบที่เค้านั่งกัน พูดไม่ถูกแหะ555 เป็นที่นั่งอ่ะครับ คือผมเดินขึ้นมา ผมเห็นผู้ชายตัดผมรองทรงในชุดพละนั่งหันหลังกึ่งตะแคงข้างให้ผมซึ่งแน่นอนผมจำได้ดีว่าเค้าคือคนที่ผมชอบ ไอ้หมีแน่นอน แต่ !!! - -* คนที่นั่งตรงข้ามมันคือ. แฟนเก่ามันครับแน่นอนครับมันนั่งผันหน้ามาทางผมกึ่งตะแคงเห็นผมแน่นอนตอนผมเดินขึ้นมาแล้วที่หนักไปกว่านั้นครับมันจับมือไอ้หมีผม TT^TT ผมก็เดินขึ้นมาแบบชีวิตดีดี๊พอเห็นเท่านั้นล่ะ ดีบ้าบอคอแตกมากเลยมองให้แฟนเก่ามันแล้วยิ้มแล้วเดินเฉียงเลี่ยงไปทางอื่นซึ่งไอ้หมีไม่รู้ครับว่าเป็นผมเพราะมันไม่ได้หันมาแต่ที่เห็นชัดคือแฟนเก่ามันร้องไห้จับมือหมีอยู่ ผมก็เลยเดินไปเรื่อยๆครับ จากชั้นสามตึกสามผมเดินลงชั้นหนึ่งตึกหนึ่งตึกมันเชื่อมกันนะครับเป็นรูปตัว E. เดินไปก็คิดไปว่าจะคืนดีหรอ ? จะคยกันอีกหรอ ? เค้าพูดขนาดนั้นแล้วนะยังจะคบอีกหรอ ? สับสนครับแต่ไม่ร้องไห้ ผมนั่งคิดนานครับ จน15นาทีโดยประมาณมันก็มาเจอผมที่โต๊ะหินอ่อนสนามบาสครับ ผมนั่งประจำถ้าวันไหนมีซ้อมกีฬาผมเป็นนักกีฬาบาสหน่ะคร้บ แต่ช่วงนั้นไม่ได้ซ้อมเพราะมีปัญหาที่หน้าอกครับมันก็ยิ้มมาปกติถามถึงเพื่อนคนอื่นๆไปไหนกันทำไมมานั่งคนเดียวประมานนั้น ผมเลยบอกว่า "ไปเล่นเกมมั้ง เหลือกูนี่ละโง่ไม่ไปคนเดียว" มันก็แปล กใจนะครับมันเลยถาม "ถ้าไปแล้วกูอ่ะ" ผมเลยบอกแบบคนเฟลๆอ่ะครับ "เรื่องของสิ่". มันเลยถามว่า "เป็นไรวะ วันนี้ก็ไม่ไปหากูที่ห้องเลยนะตอนเย็นนั่งรออยู่จนจะไปหาเองละ"
ผมเลยบอกว่า "ขึ้นไปแล้วไม่เห็นเองแล้วกูก็เห็นมีเพื่อนนั่งอยู่แล้วด้วย" มันก็แบบประมาณว่าหัวเราะ ผมเลยถามว่าหัวเราะอะไร มันบอกเห็นกูกับเค้าหรอ ผมเลยพูดไปว่าถ้าอยากคืนดีก็ไปนะ คิดดีๆแล้วผมก็กลับบ้านโดยไม่รอมันเลย มันก็ตามมานะบอกนู่นนี่นั่นเยอะแยะ แล้วมันก็บอกว่าเย็นมากแล้วไปส่งที่ห้างหน่อย (ผมมีรถมอเตอร์ไซค์ครับ) ผมเลยไปส่งแล้วกะว่าจะไปหาหนังสืออ่านพอดีเลยเดินไปมันขอไปเข้าห้องน้ำใกล้กับร้านหนังสือ สักพักมันกลับมาพร้อมกับไอติม1แก้วแล้วบอกว่า เลิกนอนได้แล้ว กูไม่ได้กลับไปคบเค้าแค่มาขอโทษ ผมก็เนียนๆครับ บอกไปว่า บอกทำไม ไม่อยากรู้ แล้วมันก็ทำตัวมุ้งมิ้งใส่จนอดขำไม่ได้ 555
เดี๋ยวมาต่อนะครับตอนนี้ง่วงแล้ว 555.
ปล.เขียนครั้งแรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยคร้บ