กระทู้เดิม
http://pantip.com/topic/33507627 ขอคำแนะนำด้วยครับว่าจะลบยังไง ทำไม่เป็น
สวัสดีครับ กระทู้แรกในชีวิต ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ
ผมเป็นเกย์ ผมอายุ 35 อีกคนอายุ 28 คบกันมา 4 ปี ทุกอย่างดูมีความสุขครับช่วยเหลือเกื้อกูล ช่วยกันออกความเห็นซื้อบ้านซื้อรถด้วยกัน วันนึงผมรู้ว่าตัวเองป่วย ความรู้สึกเห็นแก่ตัวจึงเกิดขึ้น หมายถึงว่า เรามักจะได้ยินคำว่า "เราจะอยู่กันไปจนตาย" ซึ่งจริงๆเป็นไปไม่ได้ มีแต่ "ใครจะตายก่อนกัน" เมื่อผมรู้ว่าผมต้องตายก่อนเค้าแน่นอน จึงบอกเลิกกับเค้าโดยที่เค้าไม่รู้เหตุผล เหตุที่เลิกเพราะผมคิดว่า ในวันที่เค้าประสบความสำเร็จควรมีคนยืนเป็นกำลังใจ ไม่ใช่แฟนที่ป่วยนอนให้คีโม ใส่เครื่องช่วยหายใจ หรือนั่งวีลแชร์ อะไรประมาณนี้
เพื่อนสมาชิกคิดเห็นอย่างไรครับ ทุกวันนี้ผมไม่เคยทำใจเพราะยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิม เคยมีครั้งนึงเพื่อนเค้าที่รู้จักโทรมาบอกให้คุยกับเค้าเพราะตั้งแต่เลิกกัน เค้าเอาแต่เก็บตัวดูเครียดมากไม่มีที่ปรึกษา แต่ผมใจแข็งไม่ติดต่อไปครับ
** ย้อนกลับมาดูมีคนตอบกระทู้ ดีใจมากครับ ขอให้ข้อมูลเพิ่ม อยากเล่าอดีตอันแสนหวาน 555 **
ตอนคบกัน เค้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เค้ามักจะบอกรักผมเสมอ "แต่รักแบบพิเศษคือมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน" หลายครั้งที่เค้าเงียบหายไปผมรู้ครับว่าเค้าคบคนอื่นอยู่ สุดท้ายไม่รอดก็กลับมาคบกับผม
ตอนซื้อรถเค้ามาปรึกษาผม ด้วยเหตุผลทำงานไม่มีเงินเก็บเลยอยากซื้อทรัพย์สิน คือบ้าน และรถ
- ปี 2555 วันไปโชว์รูมรถเค้าให้ผมเลือกยี่ห้อ พอถึงปุ๊บเค้าขอเอกสารมาเซ็น แล้วบอกพนักงานขายว่าให้ผมเป็นคนเลือกรุ่น แล้วผมก็จะบอกเหตุผลว่าทำไมบุคลิกแบบเค้าถึงควรใช้รถรุ่นนี้ แน่นอนผมเซ็นค้ำประกันให้ ก็คนรักอ่ะ และหน้าที่การงานเค้ามีความสามารถผ่อนได้ไม่มีปัญหาแน่นอน เค้าขอบคุณผมมากเพราะเพื่อนสนิทตั้งแต่มัธยมยังไม่กล้าเซ็นให้เลย "เค้าบอกผมว่า เชื่อว่าผมไม่เคยคิดร้ายกับเค้าดังนั้นเมื่อเค้าไม่มีความรู้เรื่องรถแต่ผมรู้ เค้าจึงไว้ใจให้ผมเป็นคนเลือกทุกอย่างเพราะคิดว่าผมต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เค้า) เค้าเลือกอย่างเดียวคือสีรถ
- ซื้อคอนโด เราสองคนช่วยกันเลือกสถานที่และสถาบันการเงิน ดูแลซึ่งกันและกันจนเรื่องผ่าน
- ปี 2556 เค้าได้บรรจุตำแหน่งข้าราชการที่ต่างจังหวัด ตำแหน่งผู้อำนวยการแผนก ช่วงปลายปีเริ่มอากาศเย็น เค้าบอกปีใหม่ไม่ได้หยุดเพราะต้องขึ้นเวรที่โรงพยาบาล วันที่ 25 ธันวาคม ผมบินไปหาเค้า รู้ว่าเค้าเลิกงาน 16.30 น. เปิดคลีนิค 18.00 น. มีเวลาเจอกัน 1ชั่วโมง ตอนผมขึ้นเครื่องจึงโทรบอกเค้าค่อนข้างโมโห พอเจอกันสนามบินผมเอาของขวัญ x'mas ให้เค้าแล้วบินกลับเลย บอกเค้าแต่ว่าแค่เห็นหน้าก็ดีใจแล้ว พอถึง กทม. เค้าถามว่าทำไมซื้อของชิ้นนี้ให้ (ผมซื้อเสื้อกันหนาวให้ครับ) ผมบอกว่าเห็นถ่ายรูปมาให้ดูทีไรมีแต่เสื้อสูทรู้เลยว่าไม่มีเสื้อกันหนาว เค้าหัวเราะแล้วขอบคุณที่เห็นรายละเอียดปลีกย่อยขนาดนั้น ตอนอยู่ กทม. ร้อนตลอดปีเลยไม่คิดจะมีเสื้อกันหนาว หลังปีใหม่เค้าลางาน 1 สัปดาห์เพื่อมาอยู่กับผมเป็นการตอบแทนที่ผมใส่ใจเค้ามาตลอด ซึ่งช่วงนั้นผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าร่างกายไม่ปกติเพราะหมอขอตัดชิ้นเนื้อไปตรวจแล้วพบความผิดปกติ เลยทำให้รู้สึกว่าไม่อยากรั้งเค้าไว้ ความรักไม่ใช่การครอบครองแต่เราควรยินดีเมื่อเค้าพบเจอคนที่ดีกว่า
- 8 เมษายน 2557 วันเกิดเค้าผมบินไปหาเอาของขวัญวันเกิดไปให้แต่รอบนี้เซอร์ไพร์สตัวเองครับ ผมรอเค้าที่คลีนิคเพราะรู้ว่าเค้าจะมาเปิดคลีนิคกี่โมง พอรถเค้าขับมาเห็นว่ามีอีกคนนั่งมาด้วย เค้าก็อึ้งที่เจอผมแล้วบอกว่าคนนั้นกำลังเริ่มจะคบกัน (ซึ่งผมก็รู้เดี๋ยวก็เลิกกันเพราะเค้าโลกส่วนตัวสูงไม่มีใครทนได้นานยกเว้นผม อิอิ) ผมเลยบอกเลิกวันนั้นทันทีด้วยวาจาที่แข็งกร้าว คือตลอดเวลาที่คบกันผมจะนิ่ง เค้ามีคนอื่นก็หายไปไม่มีใครก็กลับมาหาผมวนเวียนแบบนี้ตลอด 4 ปี
- ประมาณเดือนกันยายน 2557 เพื่อนเค้าที่รู้จักผมเพราะว่าคอนโดที่เคยซื้ออยู่ด้วยกันเคยให้น้องคนนี้เช่าก่อนที่จะไปบรรจุข้าราชการที่จังหวัดเดียวกับเค้าและพักบ้านพักสวัสดิการหลังเดียวกัน โทรมาบอกผมว่าช่วยคุยกับเค้าหน่อย ช่วงนี้เค้าเครียดเรื่องงาน คนที่เคยคบก็หายไปแล้ว เค้าเอาแต่เก็บตัวไม่พูดกับใคร เคยไปกินเหล้ากันเค้าคงเมาแล้วเผลอบอกกับเพื่อนว่า ถ้ามีผมอยู่ด้วยเหมือนแต่ก่อนก็ดีเพราะผมเหมือน Bug1113 ปรึกษาได้ทุกเรื่อง พ่อแม่เค้ายังรู้เรื่องส่วนตัวเค้าน้อยกว่าผมอีก เพื่อนเค้าอยากให้ผมคุยกับเค้าบ้างเพื่อเค้าอาจจะผ่อนคลายปัญหาที่เผชิญแล้วไม่มีผมให้ปรึกษา แต่ผมก็รั้นบอกไปว่าถ้าอยากปรึกษาก็โทรมาเอง ซึ่งแน่นอนครับคนโลกส่วนตัวสูงแบบเค้าไม่ยอมติดต่อหาผมก่อนหรอก
- ล่าสุดต้นปี 2558 เค้าไลน์มาถามหาเอกสารประกันชั้น1 คือซื้อรถมา 3 ปีไม่เคยรู้ว่าภาษีต่อวันไหน ประกันภัยหมดเมื่อไหร่ (ผมทำให้หมด ของปี 2557 เลิกกันแล้วแต่ผมก็จัดการให้เหมือนเดิมแล้วเอกสารให้ทางไปรษณีย์) ผมจะเอาสำเนาคู่มือรถที่มีไปต่อภาษีล่วงหน้า 3 เดือน ไม่อยากเสียค่าธรรมเนียมให้ไฟแนนซ์ตั้ง 350 บาท พร้อมทำ พรบ. และประกันภัยชั้น1 ให้ แล้วก็ให้เบอร์โทรเค้าไปกับบริษัทประกันเพราะเวลาทำประกันชั้น1 ต้องถ่ายรูปรถ เค้าถึงจะรู้ตัวว่ารถทำประกันภัยเรียบร้อยแล้ว ไม่รู้ว่าหาเรื่องจะคุยหรือเปล่าผมก็บอกว่าส่งไปให้แล้วเอกสารนะ ซองแบบไหน ในนั้นมีอะไรบ้าง เอกสารประกันภัยรถ ประกันชีวิตอุบัติเหตุ แล้วก็คุยกันเล็กน้อย (แอบดีใจเล็กๆ ที่ได้คุยกัน) แล้วก็เงียบไปเหมือนเดิม
จบล่ะความรู้สึกดีๆ ตลอด 4 ปี กับ 6 เดือนที่คบกัน และเดือนนี้ก็ครบ 1 ปีที่เลิกกัน ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะครับ อยากน้อยก็ทำให้ผมรู้สึกดีที่มีคนมาคุยด้วยแม้จะเป็นเพียงการสนทนาผ่านบอร์ด
ทุกวันนี้ผมทำบัตร ATM ธนาคารสีเขียวที่สามารถออกแบบเองได้ เป็นรูปคู่ตอนไป ญี่ปุ่น ด้วยกัน เวลาเหงาก็มองหน้าเค้าตลอด "รัก"
เลิกกับผู้ชายคนนึงมาครบ 1 ปี แต่ไม่เคยหยุดรักเค้าเลย ทำยังไงดีครับ
สวัสดีครับ กระทู้แรกในชีวิต ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ
ผมเป็นเกย์ ผมอายุ 35 อีกคนอายุ 28 คบกันมา 4 ปี ทุกอย่างดูมีความสุขครับช่วยเหลือเกื้อกูล ช่วยกันออกความเห็นซื้อบ้านซื้อรถด้วยกัน วันนึงผมรู้ว่าตัวเองป่วย ความรู้สึกเห็นแก่ตัวจึงเกิดขึ้น หมายถึงว่า เรามักจะได้ยินคำว่า "เราจะอยู่กันไปจนตาย" ซึ่งจริงๆเป็นไปไม่ได้ มีแต่ "ใครจะตายก่อนกัน" เมื่อผมรู้ว่าผมต้องตายก่อนเค้าแน่นอน จึงบอกเลิกกับเค้าโดยที่เค้าไม่รู้เหตุผล เหตุที่เลิกเพราะผมคิดว่า ในวันที่เค้าประสบความสำเร็จควรมีคนยืนเป็นกำลังใจ ไม่ใช่แฟนที่ป่วยนอนให้คีโม ใส่เครื่องช่วยหายใจ หรือนั่งวีลแชร์ อะไรประมาณนี้
เพื่อนสมาชิกคิดเห็นอย่างไรครับ ทุกวันนี้ผมไม่เคยทำใจเพราะยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิม เคยมีครั้งนึงเพื่อนเค้าที่รู้จักโทรมาบอกให้คุยกับเค้าเพราะตั้งแต่เลิกกัน เค้าเอาแต่เก็บตัวดูเครียดมากไม่มีที่ปรึกษา แต่ผมใจแข็งไม่ติดต่อไปครับ
** ย้อนกลับมาดูมีคนตอบกระทู้ ดีใจมากครับ ขอให้ข้อมูลเพิ่ม อยากเล่าอดีตอันแสนหวาน 555 **
ตอนคบกัน เค้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูง เค้ามักจะบอกรักผมเสมอ "แต่รักแบบพิเศษคือมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน" หลายครั้งที่เค้าเงียบหายไปผมรู้ครับว่าเค้าคบคนอื่นอยู่ สุดท้ายไม่รอดก็กลับมาคบกับผม
ตอนซื้อรถเค้ามาปรึกษาผม ด้วยเหตุผลทำงานไม่มีเงินเก็บเลยอยากซื้อทรัพย์สิน คือบ้าน และรถ
- ปี 2555 วันไปโชว์รูมรถเค้าให้ผมเลือกยี่ห้อ พอถึงปุ๊บเค้าขอเอกสารมาเซ็น แล้วบอกพนักงานขายว่าให้ผมเป็นคนเลือกรุ่น แล้วผมก็จะบอกเหตุผลว่าทำไมบุคลิกแบบเค้าถึงควรใช้รถรุ่นนี้ แน่นอนผมเซ็นค้ำประกันให้ ก็คนรักอ่ะ และหน้าที่การงานเค้ามีความสามารถผ่อนได้ไม่มีปัญหาแน่นอน เค้าขอบคุณผมมากเพราะเพื่อนสนิทตั้งแต่มัธยมยังไม่กล้าเซ็นให้เลย "เค้าบอกผมว่า เชื่อว่าผมไม่เคยคิดร้ายกับเค้าดังนั้นเมื่อเค้าไม่มีความรู้เรื่องรถแต่ผมรู้ เค้าจึงไว้ใจให้ผมเป็นคนเลือกทุกอย่างเพราะคิดว่าผมต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เค้า) เค้าเลือกอย่างเดียวคือสีรถ
- ซื้อคอนโด เราสองคนช่วยกันเลือกสถานที่และสถาบันการเงิน ดูแลซึ่งกันและกันจนเรื่องผ่าน
- ปี 2556 เค้าได้บรรจุตำแหน่งข้าราชการที่ต่างจังหวัด ตำแหน่งผู้อำนวยการแผนก ช่วงปลายปีเริ่มอากาศเย็น เค้าบอกปีใหม่ไม่ได้หยุดเพราะต้องขึ้นเวรที่โรงพยาบาล วันที่ 25 ธันวาคม ผมบินไปหาเค้า รู้ว่าเค้าเลิกงาน 16.30 น. เปิดคลีนิค 18.00 น. มีเวลาเจอกัน 1ชั่วโมง ตอนผมขึ้นเครื่องจึงโทรบอกเค้าค่อนข้างโมโห พอเจอกันสนามบินผมเอาของขวัญ x'mas ให้เค้าแล้วบินกลับเลย บอกเค้าแต่ว่าแค่เห็นหน้าก็ดีใจแล้ว พอถึง กทม. เค้าถามว่าทำไมซื้อของชิ้นนี้ให้ (ผมซื้อเสื้อกันหนาวให้ครับ) ผมบอกว่าเห็นถ่ายรูปมาให้ดูทีไรมีแต่เสื้อสูทรู้เลยว่าไม่มีเสื้อกันหนาว เค้าหัวเราะแล้วขอบคุณที่เห็นรายละเอียดปลีกย่อยขนาดนั้น ตอนอยู่ กทม. ร้อนตลอดปีเลยไม่คิดจะมีเสื้อกันหนาว หลังปีใหม่เค้าลางาน 1 สัปดาห์เพื่อมาอยู่กับผมเป็นการตอบแทนที่ผมใส่ใจเค้ามาตลอด ซึ่งช่วงนั้นผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าร่างกายไม่ปกติเพราะหมอขอตัดชิ้นเนื้อไปตรวจแล้วพบความผิดปกติ เลยทำให้รู้สึกว่าไม่อยากรั้งเค้าไว้ ความรักไม่ใช่การครอบครองแต่เราควรยินดีเมื่อเค้าพบเจอคนที่ดีกว่า
- 8 เมษายน 2557 วันเกิดเค้าผมบินไปหาเอาของขวัญวันเกิดไปให้แต่รอบนี้เซอร์ไพร์สตัวเองครับ ผมรอเค้าที่คลีนิคเพราะรู้ว่าเค้าจะมาเปิดคลีนิคกี่โมง พอรถเค้าขับมาเห็นว่ามีอีกคนนั่งมาด้วย เค้าก็อึ้งที่เจอผมแล้วบอกว่าคนนั้นกำลังเริ่มจะคบกัน (ซึ่งผมก็รู้เดี๋ยวก็เลิกกันเพราะเค้าโลกส่วนตัวสูงไม่มีใครทนได้นานยกเว้นผม อิอิ) ผมเลยบอกเลิกวันนั้นทันทีด้วยวาจาที่แข็งกร้าว คือตลอดเวลาที่คบกันผมจะนิ่ง เค้ามีคนอื่นก็หายไปไม่มีใครก็กลับมาหาผมวนเวียนแบบนี้ตลอด 4 ปี
- ประมาณเดือนกันยายน 2557 เพื่อนเค้าที่รู้จักผมเพราะว่าคอนโดที่เคยซื้ออยู่ด้วยกันเคยให้น้องคนนี้เช่าก่อนที่จะไปบรรจุข้าราชการที่จังหวัดเดียวกับเค้าและพักบ้านพักสวัสดิการหลังเดียวกัน โทรมาบอกผมว่าช่วยคุยกับเค้าหน่อย ช่วงนี้เค้าเครียดเรื่องงาน คนที่เคยคบก็หายไปแล้ว เค้าเอาแต่เก็บตัวไม่พูดกับใคร เคยไปกินเหล้ากันเค้าคงเมาแล้วเผลอบอกกับเพื่อนว่า ถ้ามีผมอยู่ด้วยเหมือนแต่ก่อนก็ดีเพราะผมเหมือน Bug1113 ปรึกษาได้ทุกเรื่อง พ่อแม่เค้ายังรู้เรื่องส่วนตัวเค้าน้อยกว่าผมอีก เพื่อนเค้าอยากให้ผมคุยกับเค้าบ้างเพื่อเค้าอาจจะผ่อนคลายปัญหาที่เผชิญแล้วไม่มีผมให้ปรึกษา แต่ผมก็รั้นบอกไปว่าถ้าอยากปรึกษาก็โทรมาเอง ซึ่งแน่นอนครับคนโลกส่วนตัวสูงแบบเค้าไม่ยอมติดต่อหาผมก่อนหรอก
- ล่าสุดต้นปี 2558 เค้าไลน์มาถามหาเอกสารประกันชั้น1 คือซื้อรถมา 3 ปีไม่เคยรู้ว่าภาษีต่อวันไหน ประกันภัยหมดเมื่อไหร่ (ผมทำให้หมด ของปี 2557 เลิกกันแล้วแต่ผมก็จัดการให้เหมือนเดิมแล้วเอกสารให้ทางไปรษณีย์) ผมจะเอาสำเนาคู่มือรถที่มีไปต่อภาษีล่วงหน้า 3 เดือน ไม่อยากเสียค่าธรรมเนียมให้ไฟแนนซ์ตั้ง 350 บาท พร้อมทำ พรบ. และประกันภัยชั้น1 ให้ แล้วก็ให้เบอร์โทรเค้าไปกับบริษัทประกันเพราะเวลาทำประกันชั้น1 ต้องถ่ายรูปรถ เค้าถึงจะรู้ตัวว่ารถทำประกันภัยเรียบร้อยแล้ว ไม่รู้ว่าหาเรื่องจะคุยหรือเปล่าผมก็บอกว่าส่งไปให้แล้วเอกสารนะ ซองแบบไหน ในนั้นมีอะไรบ้าง เอกสารประกันภัยรถ ประกันชีวิตอุบัติเหตุ แล้วก็คุยกันเล็กน้อย (แอบดีใจเล็กๆ ที่ได้คุยกัน) แล้วก็เงียบไปเหมือนเดิม
จบล่ะความรู้สึกดีๆ ตลอด 4 ปี กับ 6 เดือนที่คบกัน และเดือนนี้ก็ครบ 1 ปีที่เลิกกัน ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะครับ อยากน้อยก็ทำให้ผมรู้สึกดีที่มีคนมาคุยด้วยแม้จะเป็นเพียงการสนทนาผ่านบอร์ด
ทุกวันนี้ผมทำบัตร ATM ธนาคารสีเขียวที่สามารถออกแบบเองได้ เป็นรูปคู่ตอนไป ญี่ปุ่น ด้วยกัน เวลาเหงาก็มองหน้าเค้าตลอด "รัก"