เป็นฐานะอะไร ?

สวัสดีครับ กระทู้นี้ที่ผมมาระบายคือมันอึดอัดมาหลายเดือนแล้วไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ผมขอระบายคราวๆหน่อยน่ะ เรื่องมันเกิดขึ้นอยู่ว่า ผมเป็นนักเรียนคนนึงซึ่งเป็นเด็กที่อายุเยอะแล้วล่ะ แต่กลับเข้าไปเรียนใหม่ ก็จะอายุเยอะกว่าเด็กในห้อง ซัก 3-4 ปีเลย ล่ะ ตอนแรกกะจะไปเรียนธรรมดานี่แหละไม่ได้จะมีความรักคิดที่งี่เง่าอะไรเลยแต่มันแน่นอนอยู่แล้วที่ความคิดจะโตกว่าเด็กคนอื่น จนกระทั่งวันนึง ผมได้
เจอผู้หญิงในวิทยาลัยนั้นคนนึงเธอน่ารักมากเลยล่ะและเฟรนลี่มากผมหลงรักเค้าตั้งแต่เจอที่หน้าประตูวิทยาลัยเลยล่ะ ผมไม่กล้าคิดที่จะเอื่อมมีไปแต่เลยทีเดียว ทั่งวุฒิภาวะที่เข้าสูงกว่า แล้วศักดิ์คือเค้าก็สูงกว่ามาก(พอจะเดาออกกันใช่ไหมครับ ใช่แล้วครับ
เค้าคือ คุณครู) อายุมากกว่าผม 4 ปีแต่ผมก็คิดไรแล้วไม่ยอมอะไรง่ายๆด้วยสิ ผมก็ลองใช่แล้วครับจีบเข้าดูซึ่งตอนแรกดูเหมือนว่าคงไม่สำเร็จหรอกแต่แล้วมีอยู่คืนนึง เธอได้ส่งแชทมาทางเฟสบุ๊คว่า (ทำไมแกไม่มาเรียนคราบฉัน) เท่านั้นแหละผมรีบแอดไปหาเข้าทันที  เรื่อง มันก็เกิดขึ้นวันนั้น เราคุยกันเกือบเช้าเลยผมมีความสุขมากและผมก็ตั้งใจไว้เลยล่ะ ว่าจะคบกับเค้า ผมเริ่มที่จะใช้คำพูดจีบเค้าอีกครั้งด้วยทางอ้อม ผมก็ลองบอกไปว่า กลับมาจากต่างจังหวัดเมื่อไหร่ครูไปดูหนังกับผมน่ะ เค้าก็ถามว่านี่ฉันโดนเด็ก นร จีบป่ะเนี่ยผมก็ ผมก็ถามต่อว่าแล้วมันจะเป็นไปได้ไหม เธอก็บอกว่าไม่รู้สิน่ะกล้าพอก็ลอง เดทดูหนังวันนั้นมีความสุขมากดูหนังเสร็จก็ไปทานข้าวต่อผมถามว่านี่ใช่เดทครั้งแรกไหมเค้าบอกว่า อ่อนี่ฉันมาเดทกับเธอหรอเนี่ย ผมก็ขำหัวเราะกลบเกลื่อนยิ้มผมนั่งรถไปส่งเค้าถึงที่ และ ก็กลับบ้านมาคุยกลับเค้ามีความสุขมากก ผ่านไปสัก 1-2 เดือน เรื่องเริ่มไปได้ดีใช่ไหมครับ ความสัมผัสเริ่มก้าวข้ามไปไกลขึ้น ผมคงไม่ต้องเล่าน่ะครับพอจะนึกออกไหมครับว่าก้าวไปยังไงไกลจนผมคิดว่าผมเป็นแฟนกับเค้าแล้ว จนคนในวิทยาลัยเริ่มสงสัย เค้าก็ที่ภาพภดเค้าจะเสีย ผมก็ห่วงเค้ามากน่ะครับไม่รู้ว่าเค้ารู้หรือป่าว แต่ผมก็ไม่รู้จะเเสดงออกยังไง ต่างคนต่างเริ่มเครียด จนมีปากเสียงกัน ผมเริ่มรักเขามากจนไม่อยากไปหาเพื่อนๆหาใครเลยล่ะผมเริ่มที่ถามเค้าบ่อยว่ารักผมไหม ยังงั้นไหมยังงี้ไหม  เริ่มจะงี่เง่าเลยล่ะจนเค้าก็เริ่มที่จะเทศผมบ่อยว่าทำไมงี่เง่าจัง พอหลายๆวันขึ้น จนเค้าทนไม่ไหว และเค้าก็ขอหยุดเรื่องระหว่างเราและบอกเรายังเป็นพี่น้องกันได้น่ะ ผมก็เลยบอกว่า แล้วที่ผ่านมาล่ะมันคืออะไร จะทิ้งผมไว้หรอ เค้าก็บอกว่า ไม่เคยคิดที่จะคิดมากกว่าพี่น้องอยู่แล้ว คิดไปเองหรือป่าว  ผมตอบว่าทั้งหมดผมคิดไปเองหรอ นี่ก็ไม่ได้ให้ความหวังน่ะ คิดว่าตัวเองเป็นใคร โตพอที่จะ เลี้ยงครอบครัวได้ไหม ซึ่งเค้าต้องการหัวหน้าครอบครัว เค้าอายุเยอะแล้ว คนที่เค้าพึงพาได้ซึ่งไม่ใช่เด็กที่ยังเรียนไม่จบ ผมไม่มีไรจะพูดผมน้ำตาล่วงใจร้าวร้องไห้ร้องไห้ร้องไห้เลยล่ะผมอึ้งจริงๆแต่ก็พอเข้าใจเค้าอยู่ล่ะ ผมไม่หน้าคิดตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหมครับ.. แต่สิ่งที่อยากรู้ในตอนนั้น คือ เค้าคิดยังไงกันแน่กับผม ผ่านมาเกือบปีแล้วยังคาใจอยู่จนผมต้องมาระบาย เพื่อนๆช่วยตอบได้ไหม