อยู่ดีๆก็นึกอยากจะแขร์ประสบการณ์
ตอนเด็กผมเป็นหอบหือ เรียกได้ว่า เกือบจะตาย ทุกครั้งที่อาการเปลี่ยน หรือ เหนื่อยขึ้นมา มันจะเริ่มเป็นหายใจ ไม่ออก
ไม่ใช่ซิ เรียกว่า หายใจออก แต่ต้องใช้ความพยายามในการหายใจ ในทุกละครั้ง เพราะหลอดลม มันจะตีบ ขณะที่อาการกำเริบ
สาเหตุที่เป็น ก็ไม่รู้เพราะ DNA หรือ เพราะอะไร แต่อาจเพราะผมไม่ได้กินนมแม่นาน ตอนเด็กๆ ด้วย แล้วก็ไม่ค่อยได้เล่นกีฬาเลย
มีครั้งนึงที่หอบขึ้นมา เพราะไปนั่งดู vdo ตลกคาเฟ่ หัวเราะไม่หยุด หัวเราะไปสักพัก หอบขึ้นเลย... สมเพศตัวเองจริงๆ ตอนนั้น
อีกครั้งที่ ครอบครัวไปเที่ยวเชี่ยงใหม่ แล้วอาการมันหนาวมาก แล้วหอบผมขึ้น กลางดึก หาคลินิก แทบไม่ทัน เกือบตาย
บางคืน นอนราบกับพื้นไม่ได้ ต้องนั่งหลับ เพื่อให้หายใจได้สะดวก ให้ออกซิเจนมันไหลลงตามแรง g เรียกว่านอนได้เท่ห์มาก (แต่จริงๆ โคตรทรมาน อารมณ์ง่วงอยากนอนแต่ต้องตั้งใจหายใจทั้งคืน)
ขณะที่เป็น.... กินยา กินไก่ดำ ไปหาหมอไทย หมอจีน ทุกแบบ ยาแพงๆ เท่าไหร่ ก็ไม่หาย ถ้าเป็นหนักๆ ต้องไปฉีดยาขยายหลอดลม ตอนนั้นเด็ก ยังใช้ยาพ่นไม่ได้
แต่สุดท้าย มาหายด้วย เพราะการออกกำลังกาย (วิ่งตอนเรียน รด. ) และเลิกนอนห้องแอร์ ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามันหายไปได้อย่างไร วันนึงคิดคือมา เฮ้ยเดี๋ยวนี้ไม่หอบแล้วนี่หว่า
เหมือนกับ สมัยเด็ก เราไม่เคยออกกำลังกาย นอนแต่ห้องแอร์ พอเหนื่อยนิดหน่อย ร่างกาย มันก็ทน ไม่ได้ เลยหอบง่ายมาก .... ต้องให้ร่างกายมันทนต่อความเหนื่อยได้ ค่อยๆ ปรับตัวไป จนมันหาย
อยากฝาก พ่อแม่ หรือ คนทั่วไป ที่พยายาม รักษา ด้วยการหายาแพงๆ มากิน ผมว่า ไม่มียาที่ไหนวิเศษไป กว่า ตัวเราเองหรอกคับ ..... ใครเป็นขอให้หายไวๆ นะคับ เพราะมันทรมานมาก
ประสบการณ์การเป็นโรคหอบหืดตอนเด็ก
ตอนเด็กผมเป็นหอบหือ เรียกได้ว่า เกือบจะตาย ทุกครั้งที่อาการเปลี่ยน หรือ เหนื่อยขึ้นมา มันจะเริ่มเป็นหายใจ ไม่ออก
ไม่ใช่ซิ เรียกว่า หายใจออก แต่ต้องใช้ความพยายามในการหายใจ ในทุกละครั้ง เพราะหลอดลม มันจะตีบ ขณะที่อาการกำเริบ
สาเหตุที่เป็น ก็ไม่รู้เพราะ DNA หรือ เพราะอะไร แต่อาจเพราะผมไม่ได้กินนมแม่นาน ตอนเด็กๆ ด้วย แล้วก็ไม่ค่อยได้เล่นกีฬาเลย
มีครั้งนึงที่หอบขึ้นมา เพราะไปนั่งดู vdo ตลกคาเฟ่ หัวเราะไม่หยุด หัวเราะไปสักพัก หอบขึ้นเลย... สมเพศตัวเองจริงๆ ตอนนั้น
อีกครั้งที่ ครอบครัวไปเที่ยวเชี่ยงใหม่ แล้วอาการมันหนาวมาก แล้วหอบผมขึ้น กลางดึก หาคลินิก แทบไม่ทัน เกือบตาย
บางคืน นอนราบกับพื้นไม่ได้ ต้องนั่งหลับ เพื่อให้หายใจได้สะดวก ให้ออกซิเจนมันไหลลงตามแรง g เรียกว่านอนได้เท่ห์มาก (แต่จริงๆ โคตรทรมาน อารมณ์ง่วงอยากนอนแต่ต้องตั้งใจหายใจทั้งคืน)
ขณะที่เป็น.... กินยา กินไก่ดำ ไปหาหมอไทย หมอจีน ทุกแบบ ยาแพงๆ เท่าไหร่ ก็ไม่หาย ถ้าเป็นหนักๆ ต้องไปฉีดยาขยายหลอดลม ตอนนั้นเด็ก ยังใช้ยาพ่นไม่ได้
แต่สุดท้าย มาหายด้วย เพราะการออกกำลังกาย (วิ่งตอนเรียน รด. ) และเลิกนอนห้องแอร์ ไม่รู้เหมือนกัน ว่ามันหายไปได้อย่างไร วันนึงคิดคือมา เฮ้ยเดี๋ยวนี้ไม่หอบแล้วนี่หว่า
เหมือนกับ สมัยเด็ก เราไม่เคยออกกำลังกาย นอนแต่ห้องแอร์ พอเหนื่อยนิดหน่อย ร่างกาย มันก็ทน ไม่ได้ เลยหอบง่ายมาก .... ต้องให้ร่างกายมันทนต่อความเหนื่อยได้ ค่อยๆ ปรับตัวไป จนมันหาย
อยากฝาก พ่อแม่ หรือ คนทั่วไป ที่พยายาม รักษา ด้วยการหายาแพงๆ มากิน ผมว่า ไม่มียาที่ไหนวิเศษไป กว่า ตัวเราเองหรอกคับ ..... ใครเป็นขอให้หายไวๆ นะคับ เพราะมันทรมานมาก