ดิฉันอายุ37-38 ปี สามีอายุน้อยกว่า3-4ปี. แต่งงานมาได้ 1ปี คะ. ดิฉันมีภาวะกลัวการมีเพศสัมพันธ์ แต่งงานกันมา1 ปีเศษ มีเรื่องนั้น 1ครั้งหลังแต่งงานกันมา 9เดือนคะ ก่อนแต่งงานเราทั้งคู่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์กับใคร ตอนนี้ตัวเองรู้สึกว่าเค้าไม่อยากมีอะไรกับเรา.เค้าให้เหตุผลว่าเค้าไม่มีอารมณ์. เราก็ไม่เป็นไรคะพยายามวางใจให้เป็นกลางอยู่. เค้าชอบพูดเล่นๆว่าถ้าจัดเด็กอึ้มๆอีกคนอาจได้. เค้าชอบแบบขาวอึ้มๆ.( เราขาวแต่ไม่อึ้ม) เค้าเคยถามเราว่า เธออยากมีลูกกับเค้าจริงหรือ. เรารักใครก็อยากแต่งงานกับคนนั้นและอยากมีลูกด้วยกันคะ. แล้วชีวิตเราจะเดินไปทางไหนละคะ ในเมื่อจุดหมายปลายทางของดิฉันคือคนที่รักและดูแลกันยามสุขทุกข์พร้อมกับมีลูกน่ารักๆอยู่เป็นกำลังใจในครอบครัว. เคยคุยกันเค้าบอกว่าอยากให้อยู่กันแบบสบายๆถ้าจะมีลูกก็มาเอง. เราก็คิดว่า เอ ไม่มีอะไรกันแล้วจะมาได้ไงคนเดียว. แล้วดิฉันอายุมากขึ้นทุกปีแล้วจะเอาไงกับชีวิตละ. ทำไมต้องให้เสี่ยงกับภาวะอื่นเมื่อมีลูกยามแก่ด้วย. สามีชอบเล่นเกมดึกๆนอนตี3-4. บางทีเราเลยนอนแยกห้องกันคะเพราะดิฉันนอนหลับยาก แม้มีเสียงเล็กน้อยหรือแสงจากคอมพิวเตอร์. แต่เรายังรักกันอยู่นะคะ เรากับเค้าชอบกอดกันมันอบอุ่นดี เราชอบกอดเค้าก่อนนอน
ขอถามคนที่แต่งงาน เรื่องการคาดหวังในการมีลูกและอายุเกิน35ปีไปแล้วมีลูกเด็กจะแข็งแรงกันมั้ยคะ