ที่ละครไทยไม่พัฒนาเป็นเพราะคนดูนั่นแหละ

ใช่หรือไม่ ละครไทยจึงมีแต่เรื่อง รัก ๆ ใคร่ ๆ ริษยา แก้แค้น
ในเมื่อคนส่วนใหญ่ของประเทศนี้เลือกที่จะเสพแต่อะไรที่มันเป็นแบบนี้ ไม่พร้อมรับสิ่งใหม่ และธุรกิจละครมันมีค่าใช่จ่าย ต้นทุนสูงก็เลยต้องทำตามใจผู้บริโภค ขณะที่ละครดีดีก็จะโดนตัดจบ ไม่สร้างเงิน บทดีคนดูก็เบื่อ ลึกลับซับซ้อนคนดูก็คิดตามไม่ทัน ไม่เข้าใจ ละครมันก็เลยมีแค่สูตรเดิมแค่เนี่ย
คนดูก็ชอบอ้างว่า ดูละครดูเพื่อคลายเครียด ก็จริง แล้วทำไมชาติอื่นประเทศอื่นถึงทำละครที่มันดีทุกอย่าง เครียดก็เครียด ดรามาก็ดรามา คนดูก็ดูกันได้แถมได้ความรู้อีกด้วย เรื่องราวก็ไม่ได้เน้นแค่เรื่องรัก ตบตี แย่งชิง คือทำเรื่องเกี่ยวกับอะไรก็จะลงลึกในเรื่องนั้น (เช่น Docter Stranger เครียดมาก ผ่าตัดคนไข้ก็ทำเหมือนจริงมาก ได้ความรู้ด้านการเเพทย์และความคิดเห็นเกี่ยวกับเกาหลีเหนือด้วย) และก็ใส่เรื่องความรักเข้าไปแค่พอกรุบกริบ ทำไมเค้าถึงไม่ประท้วงกันละในว่าละครเครียดมาก ทำงานมาเครียด
สงสัยมีแต่ชาติที่ด้อยพัฒนาอย่าง ประเทศมือถือสากปากถือศีล เนี่ยแหละ
หรือจะเถียง