ขี่มอเตอร์ไซด์ ขี่ไปทำไม ขี่เพื่ออะไร ?

กระทู้สนทนา


   ก่อนอื่น ขออกตัวก่อนว่า สิ่งที่เขียนขึ้นนี้  เป็น เพียงความคิดและความรู้สึกของกระผมเท่านั้น

หากอ่านแล้วขัดหลักต้องอภัยไว้ ณ ทีนี้ด้วย

ผมขี่มอไซด์เที่ยวได้สักระยะนึง  ไปในหลายพื้นที่ แต่ยังไม่ทั่วประเทศ

หลายคนบอกว่าน่าอิจฉา  แต่หลายคนก็ว่า บ้า ทำไปได้

ซึ่งการการขี่แต่ล่ะทริป สิ่งนึง ที่เปลี่ยนไปตลอดคือ  " ความรู้สึก "  

  ความรู้สึกกับการขับขี่  คือ แรงบัลดาลสำคัญในการขับขี่   

สามารถ แปรสภาพ ความทุกข์เป็นสุขได้   (เมื่อยตรูด เมื่อยหลัง  อากาศร้อน ง่วง)


  สำหรับการขี่ ในช่วงแรก เป็นไปเพื่อ การเอาชนะ  

แน่นอน เรื่องจำนวนระยะทางจึงเป็นเรื่องที่ ผมเอาไว้คุยอวด ว่า " กรูเนี่ยขับรถไกล "

  ต่อมามีโอกาสขี่เป็นกลุ่ม ( 3 - 4 คัน) ก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากคนอื่น   

ถ่ายรูปกับป้าย  หลักกิโล  แอ็คท่าต่างๆ  ยอมรับว่า  เป็นอะไรที่ฝืนๆ

  ขี่มาเรื่อยๆ โพส เฟช  คนก็อวย " สุดยอด  โครตน่าอิจฉา "  เราก็หลงก็เคลิ้มกับคำชม   

จนวันนึงได้เจอ " พันทิพย์ "  " ยิ้ม กรูนี่ธรรมดาไปเลย"

  อ่านกระทู้ไปไปมามา  เกิดอาการอยากเขียนมั่ง  เรียกว่า  " ขี่เพื่อมาเขียน "  ไปไหนก็อยากมาเล่าไปหมด   อมยิ้ม16  

  แต่แล้ววันนึง  พี่คนนึงพูดว่า  " เราต้องขี่ในแบบเรา  ไม่ใช่ขี่เอาใจคนดู "  

โอโฮ  เราไม่รู้ตัวเลย  มองทริปที่ขี่ตอนปีใหม่

ขี่เหมือนเก็บแต้ม  ทำเวลาทุกวัน  ระหว่างขี่ก็คิดแต่เรื่องที่จะมาเขียน   

สถานที่บางแห่งยังเสพไม่เต็มที่เลย   เรามัวแต่ห่วงว่า "ครบหรือไม่ครบ"

        
    ช่วงเดือนกุมภาพันธ์  ขี่รถเที่ยว เพชรบูรณ์ อยู่ 4 สัปดาห์   

ทั้งไปคู่ ไปเดี่ยว  ไปทั้งร้อน  ไปทั้งเย็น  ขี่รอเพื่อน  ......แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครมา

"คนอื่นเขาเบื่อกันหมดแล้ว  ยิ้มก็ยังขี่อยู่ได้ไม่เบื่อมั่งหรือไง"  เสียงในใจตอบว่า  " ไม่เบื่อ "  

จึงเป็นที่มาในการตามหาเหตุผลในตัวตน



        ผมเคยอยากได้ CRF  ผมเคยอยากได้ Bigbike  แต่มันเป็นอดีตไปแล้ว

ถามว่าทำไม  ผมถามใจตัวเอง  มันบอก ชอบรถมีตระกร้าหน้า

ไว้วางของ  คอนโซลกลางไว้วางเป้   (เนี่ยนะเหตุผลของยิ้ม)

ในพันทิพย์ทกระแสปาร์ค    มันทำให้ผมไขว้เขว   

แต่ความขี้เกียจติดหนี้มีน้ำหนักกว่า (อนาคตไม่แน่)  ที่ถามเวฟมันดีอย่างไร  ดีตรงไม่ติดหนี้เนี่ยแหละ

การขี่ เจ้าเวฟมันเป็นมอไซด์ที่ขี่แล้วมีความสุข ตรงตามต้องการ  

เวลาขี่ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องผ่อน  มันคือสภาวะ " ไร้กังวล " บร๊ะเจ้าโจ๊ก


       ผมเริ่มทบทวน  แนวคิดในการขับขี่   ขี่ทำไม  ขี่ไปเพื่ออะไร  หลังจากรู้สึกว่า  ขี่เอาใจคนดู  คิดได้อย่างนึงว่า

"เราไปเพื่อพักผ่อน  เราไปหาความสบายใจ  เราไปเติมแรงบัลดาลใจ"   

  ถ้ามันร้อนแล้ว คิดถึง น้ำเย็น    ฉันจะขี่

  ถ้าเป็นไปเพื่อ สัมพันธไมตรี    ฉันจะขี่

  อยากรู้ว่าที่นั่นมันเป็นอย่างไร   ฉันจะขี่

เรื่องขี่ข้ามประเทศ  ปล่อยให้มันเป็นไป  ไม่พยายาม  ถ้ามีโอกาสก็จะไป   ถ้าไม่ได้ไปก็ไม่เป็นไร   

ใครจะไปไกลแค่ไหนไม่สนใจ  (พยายามไม่สนใจ)  ......... ขอแค่ใจเรา   ขี่แล้วมีความสุขก็พอใจแล้ว


   จนมาเมื่อล่าสุด     เขาเขียว(บ้านเราเอง)   ท่ามกลางสภาพแห้งแล้ง   แหล่งน้ำไม่มี   แต่ทามม๊าย   มันถึงขี่แล้ว  สนุกอย่างนี้

ร้อนก็ร้อน   ขี่ก็ไม่จบ   ขี่ไม่ไหวก็กลับ    ร้อนนะ.......แต่สนุก

รู้แหละ.......ขี่ไปทำไม  ขี่เพื่ออะไร
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่