ขอเกริ่น(บ่น)หน่อยนะ
ผมเป็นคนใจร้อนครับ เวลาโมโหจะน่ากลัวหน่อย เพื่อนผญ.แค่รู้ว่าผมโมโหเค้า(มีคนไปเตือน) เดินไปพูดยังไม่ทันเข้าประเด็นเลย มันร้องไห้เฉ้ย บอกว่ากลัวผม ผมนี่พูดไม่ออกเลยกลายเป็นต้องปลอบมันแทน นึกแล้วก็ขำ
แต่พออายุมากขึ้น+ทำงานแล้วกลายเป็นคนใจเย็นลงเยอะ แต่ลึกๆแล้วยังร้อนอยู่ พี่ที่ทำงาน(รุ่นป้าๆ)ชอบให้ผมสอนงาน บอกว่าผมใจเย็น ถามเยอะได้ ผมไม่รำคาญ (จริงๆก็มีบ้าง 55) เพียงแต่ผมเก็บอยู่แล้วก็พยายามไม่เก็บไปใส่ใจมาก ถ้าจะเริ่มเถียงกัน ผมใช้วิธีช่างมัน หรือเปลี่ยนเรื่อง หรือเดินออกมาจากสถานการณ์ตรงนั้น
แต่วันนี้พึ่งระเบิดลงกับแม่ อย่างที่บอก ปรกติจะเดินหนี ขึ้นห้องบ้างหรือเปลี่ยนเรื่องคุย เลยไม่ทะเลาะแรงๆมาหลายปีแล้ว ผมนึกว่าผมใจเย็นแล้วจริงๆ ที่ไหนได้วันนี้ผมระเบิดตู้มมมมมม(ผมทุบโต๊ะ แล้วขึ้นเสียงดังมาก) แม่ร้องไห้ ผมยังไม่ได้ไปขอโทษเลย(ถ้าผมโมโหสุดๆ ผมจะไม่ค่อยพูดขอโทษ ศักดิ์ศรีมันค้ำยังไงมะรู้55)
ผมมีพี่สาวคนนึง ใจร้อนเหมือนกัน(อาจจะมากกว่าผมอีก)จะทะเลาะกับแม่บ่อย เรียกว่าเดือนละ2-3ครั้งเลย แต่ระเบิดไม่ลงนะ เป็นแบบเถียงๆๆขึ้นเสียงๆๆสักพักผมหรือพ่อก็จะห้ามถ้าสถานการณ์เริ่มเลวร้าย 555
ผมเลยไม่รู้ว่าแบบไหนมันแย่กว่ากัน ที่ผมห่วงคือ อนาคตถ้าผมมีแฟนหรือมีครอบครัว มันจะเลวร้ายมั้ยถ้าผมเป็นคนเก็บอารมณ์ ไม่เน้นทะเลาะถี่แต่ถึงจุดจะ...ตู้มเลย (ไม่ทำร้ายร่างกายนะครับ อันนี้ผมไม่ทำแฟนแน่นอน(ถ้ามี)) คำขอโทษบางทีมันพูดไม่ออก ฟีลมันไม่ได้อ่ะ ถึงแม้จะใจเย็นลงแล้ว
ใครเป็นแบบนี้บ้าง แก้ไขตัวเองได้มั้ย? ชีวิตคู่มีปัญหามั้ย?
คนใจร้อนไม่มีทางใจเย็น? แล้วระหว่างโมโหง่ายทะเลาะบ่อยๆ กับ โมโหยากแล้วระเบิดลงตู้มมม แบบไหนแย่กว่ากัน?
ผมเป็นคนใจร้อนครับ เวลาโมโหจะน่ากลัวหน่อย เพื่อนผญ.แค่รู้ว่าผมโมโหเค้า(มีคนไปเตือน) เดินไปพูดยังไม่ทันเข้าประเด็นเลย มันร้องไห้เฉ้ย บอกว่ากลัวผม ผมนี่พูดไม่ออกเลยกลายเป็นต้องปลอบมันแทน นึกแล้วก็ขำ
แต่พออายุมากขึ้น+ทำงานแล้วกลายเป็นคนใจเย็นลงเยอะ แต่ลึกๆแล้วยังร้อนอยู่ พี่ที่ทำงาน(รุ่นป้าๆ)ชอบให้ผมสอนงาน บอกว่าผมใจเย็น ถามเยอะได้ ผมไม่รำคาญ (จริงๆก็มีบ้าง 55) เพียงแต่ผมเก็บอยู่แล้วก็พยายามไม่เก็บไปใส่ใจมาก ถ้าจะเริ่มเถียงกัน ผมใช้วิธีช่างมัน หรือเปลี่ยนเรื่อง หรือเดินออกมาจากสถานการณ์ตรงนั้น
แต่วันนี้พึ่งระเบิดลงกับแม่ อย่างที่บอก ปรกติจะเดินหนี ขึ้นห้องบ้างหรือเปลี่ยนเรื่องคุย เลยไม่ทะเลาะแรงๆมาหลายปีแล้ว ผมนึกว่าผมใจเย็นแล้วจริงๆ ที่ไหนได้วันนี้ผมระเบิดตู้มมมมมม(ผมทุบโต๊ะ แล้วขึ้นเสียงดังมาก) แม่ร้องไห้ ผมยังไม่ได้ไปขอโทษเลย(ถ้าผมโมโหสุดๆ ผมจะไม่ค่อยพูดขอโทษ ศักดิ์ศรีมันค้ำยังไงมะรู้55)
ผมมีพี่สาวคนนึง ใจร้อนเหมือนกัน(อาจจะมากกว่าผมอีก)จะทะเลาะกับแม่บ่อย เรียกว่าเดือนละ2-3ครั้งเลย แต่ระเบิดไม่ลงนะ เป็นแบบเถียงๆๆขึ้นเสียงๆๆสักพักผมหรือพ่อก็จะห้ามถ้าสถานการณ์เริ่มเลวร้าย 555
ผมเลยไม่รู้ว่าแบบไหนมันแย่กว่ากัน ที่ผมห่วงคือ อนาคตถ้าผมมีแฟนหรือมีครอบครัว มันจะเลวร้ายมั้ยถ้าผมเป็นคนเก็บอารมณ์ ไม่เน้นทะเลาะถี่แต่ถึงจุดจะ...ตู้มเลย (ไม่ทำร้ายร่างกายนะครับ อันนี้ผมไม่ทำแฟนแน่นอน(ถ้ามี)) คำขอโทษบางทีมันพูดไม่ออก ฟีลมันไม่ได้อ่ะ ถึงแม้จะใจเย็นลงแล้ว
ใครเป็นแบบนี้บ้าง แก้ไขตัวเองได้มั้ย? ชีวิตคู่มีปัญหามั้ย?