คุณบวรศักดิ์ครับ ผมได้ฟังจากคำชี้แจงของท่านผ่านรายการวิทยุ ขณะที่กำลังขับรถอยู่ ดังนั้นอาจจะเป็นการรับฟังได้ไม่ละเอียด หรือจับใจความไม่ได้ครบถ้วนนัก แต่ก็พอจะจับประเด็นได้คร่าวๆ ดังนี้ครับ
คุณบวรศักดิ์พูดถึง นายกฯคนนอกนั้นมีไว้ยามที่ประเทศเกิดวิกฤติ เพราะอดีตที่ผ่านมา เราเกิดวิกฤติหลายครั้ง แม้ต้องการนายกฯคนกลาง ก็ติดที่ขัดกับรัฐธรรมนูญ ดังนั้นรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของคุณบวรศักดิ์จึงต้องการปลดล็อคจากปัญหาเหล่านี้ เพื่อไม่ให้มีการฉีกรัฐธรรมนูญในภายหน้า ใจความเป็นอย่างนี้ใช่ไหมครับ
คุณบวรศักดิ์ครับ ผมฟังแล้วก็เลยเกิดข้อสงสัยเป็นอย่างยิ่งครับ ไม่เข้าใจว่าเรากำลังสร้างรัฐธรรมนูญเพื่อประชาธิปไตยที่สมบูรณ์แบบ หรือต้องการสร้างประชาธิปไตยตามแนวทางของ กปปส.กันแน่ครับ
คุณบวรศักดิ์ครับ ผมอาจจะเรียนมาน้อย ผมอาจจะไม่เข้าใจข้อกฎหมายมากนัก แต่ผมมีวิจารณญาณ ผมมีสามัญสำนึก และข้อสำคัญผมมีความจำที่ใช้ได้เลยนะครับ ดังนั้นผมจึงเห็นว่า การแก้ปัญหาวิกฤติของคุณบวรศักดิ์น่าจะเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เป็นการแก้ปัญหาที่ไม่ตรงกับข้อเท็จจริง อย่างนี้แล้วนอกจากไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่อาจกลับเป็นการสร้างปัญหาให้เกิดวิกฤติมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำไป
คุณบวรศักดิ์ครับ การแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้ อาจกลายเป็นเงื่อนไขให้มีนายกฯคนนอกได้โดยง่าย ไม่ว่าจากการสร้างความวุ่นวายเหมือนที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นการใช้วิธีการพิเศษเหมือนการฟอร์มรัฐบาลในค่ายทหาร แล้วเราก็จะได้คนนอกมาเป็นนายกฯ จากนั้นก็จะมีการชุมนุมขับไล่จากคนอีกฝ่าย แล้วก็เกิดการสูญเสียเหมือนที่ผ่านมาก็เป็นได้ใช่ไหมครับ
เพราะประเด็นที่เกิดวิกฤติ จนต้องเรียกหานายกฯคนกลางนั้น มันไม่ใช่ความต้องการของคนส่วนใหญ่นะครับ
แต่มันเป็นเพราะคนส่วนน้อยที่ไม่สามารถชนะการเลือกตั้งต่างหากครับ
แต่มันเป็นเพราะคนกลุ่มหนึ่งที่อยากได้อำนาจโดยไม่ต้องผ่านการเลือกตั้งต่างหากครับ
และมันเป็นเพราะคนเหล่านี้รวมตัวกันจนเป็นขบวนการ เพื่อช่วงชิงอำนาจทุกครั้งที่ฝ่ายตัวเองสูญเสียอำนาจต่างหากเล่า
ถ้าคุณบวรศักดิ์มองการเมืองที่ผ่านมาด้วยใจเป็นธรรม โดยไม่มีธงนำล่ะก้อ คุณบวรศักดิ์จะเห็นว่า
ความต้องการนายกฯ ม.7 เมื่อปี 49 นั้น มีคุณอภิสิทธิ์และเครือข่ายเหล่านี้ออกมาเรียกร้อง
ความต้องการนายกฯคนกลาง ปี 57 ก็มีคุณสุเทพและเครือข่ายเหล่านี้เช่นกันที่ต้องการ
เพราะฉะนั้นกลุ่มคนเหล่านี้ต่างหากครับที่เรียกร้องในสิ่งที่ขัดกับรัฐธรรมนูญ และสิ่งที่เรียกร้องก็ไม่ใช่ความต้องการของคนส่วนใหญ่ แล้วเราจะต้องแก้กฎหมายเพื่อเป็นไปตามความต้องการของคนส่วนน้อยกลุ่มนี้อย่างนั้นหรือครับ
แล้วคุณบวรศักดิ์จะเอาอะไรเป็นประกันล่ะครับ ถ้าต่อไปมีการเลือกนายกฯคนนอกที่ไม่ถูกใจของกลุ่มนี้ แล้วจะไม่เกิดวิกฤติกันอีกล่ะครับ นอกเสียจากคุณบวรศักดิ์จะมั่นใจในวิกฤติทุกครั้ง เราจะได้นายกฯที่เครือข่ายเหล่านั้นสนับสนุนนั่นก็เป็นอีกเรื่อง
คุณบวรศักดิ์ครับ ถ้าต้องการแก้วิกฤติ ต้องแก้ที่ต้นเหตุดีกว่านะครับ ต้องแก้ที่ทำอย่างไรให้คนเหล่านั้นยอมรับกติกา เคารพเสียงส่วนใหญ่และต้องบังคับกฎหมายด้วยมาตรฐานเดียวกันต่างหากครับ
จะต้องบังคับใช้กฎหมายกับพันธมิตรฯปี 49 เหมือนกับการใช้กับคนเสื้อแดงปี 53
จะต้องบังคับใช้กฎหมายกับ กปปส.ปี57 เฉกเช่นเดียวกับการชุมนุมเมื่อปี 53 ครับ
ดังนั้นที่ควรจะปรับแก้จึงควรจะเป็นการแก้การไม่ทำหน้าที่ของข้าราชการในช่วงฉุกเฉินต่างหากครับ ไม่ใช่ปล่อยให้ทำผิดกฎหมายกันต่อหน้าต่อตา แล้วบอกว่า ข้าราชการต้องทำตัวเป็นกลาง แบบนั้นต่อให้แก้กฎหมายอย่างไร ก็ไม่มีทางที่ประเทศจะพ้นวิกฤติไปได้นะครับคุณบวรศักดิ์
ประเด็นของความวิกฤติมันจึงเริ่มต้นจากการที่พันธมิตรฯก่อความวุ่นวาย แล้วข้าราชการทำตัวเป็นกลาง
แต่พอเกิดลัทธิเอาอย่าง จนกำเนิดคนเสื้อแดง เหล่าข้าราชการกลับทำงานกันอย่างแข็งขัน
แล้วพอมาเป็น กปปส. เหล่าข้าราชาการก็หันมาทำตัวเป็นกลางอีก
คุณบวรศักดิ์มองเห็นอะไรลางๆหรือยังครับกับ3 เหตุการณ์ที่ผ่านมา ระหว่างพันธมิตรฯกับกปปส. แม้จะต่างชื่อ แต่คุณบวรศักดิ์คงปฏิเสธไม่ได้ว่า มันเป็นกลุ่มเดียวกันจริงๆ ดังนั้นคุณบวรศักดิ์จะต้องมาตามแก้กฎหมายให้ได้นายกฯตามที่คนกลุ่มนี้ต้องการไปเรื่อยๆอย่างนั้นหรือครับ
และที่สำคัญก็คือคุณบวรศักดิ์มองเห็นความต้องการของคุณส่วนใหญ่บ้างไหม มองเห็นหัวของคนส่วนมากบ้างไหม แล้วอย่างนี้จะสร้างความเท่าเทียมได้อย่างไร จะลดความเหลื่อมล้ำได้อย่างไรกันครับ
คุณบวรศักดิ์ครับ ถ้าการสร้างรัฐธรรมนูญใหม่ เพื่อแก้การทำผิดกฎหมายให้กลายเป็นถูกกฎหมายอย่างนี้แล้ว คุณบวรศักดิ์จะกล้าให้คำรับรองไหมครับว่า ต่อจากนี้ไปจะไม่มีการฉีกรัฐธรรมนูญอีก แล้วจะมีการรับผิดชอบอะไรหรือเปล่า ในเมื่อต้องการให้คนส่วนใหญ่เห็นดีเห็นงามกับคุณบวรศักดิ์ในเรื่องนี้
สุดท้ายอยากบอกคุณบวรศักดิ์ว่า การฉีกรัฐธรรมนูญทุกครั้ง มันล้วนแต่ทำให้ประเทศเกิดวิกฤติทั้งสิ้น เพราะนานาประเทศไม่เคยยอมรับสักที ดังนั้นถ้าใช้ตรรกะแบบเดียวกับนายกฯคนนอก คุณบวรศักดิ์มิต้องเขียนลงไปในรัฐธรรมนูญ
ถ้าเกิดวิกฤติเมื่อไหร่ที่ประเทศหาทางออกไม่ได้ ก็สามารถฉีกรัฐธรรมนูญได้ทุกครั้งไป เพื่อให้นานาชาติยอมรับกับการทำตามรัฐธรรมนูญกำหนด จะได้ไม่ต้องเกิดปัญหาต่างชาติแทรกแซงกิจการภายในของเรา เอากันแบบนี้เลยดีไหมครับคุณบวรศักดิ์
ได้ฟังคุณบวรศักดิ์แจงเรื่องนายกฯคนนอกแล้ว ยิ่งทำให้ผมงงหนักเข้าไปอีก--------ทวดเอง
คุณบวรศักดิ์พูดถึง นายกฯคนนอกนั้นมีไว้ยามที่ประเทศเกิดวิกฤติ เพราะอดีตที่ผ่านมา เราเกิดวิกฤติหลายครั้ง แม้ต้องการนายกฯคนกลาง ก็ติดที่ขัดกับรัฐธรรมนูญ ดังนั้นรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของคุณบวรศักดิ์จึงต้องการปลดล็อคจากปัญหาเหล่านี้ เพื่อไม่ให้มีการฉีกรัฐธรรมนูญในภายหน้า ใจความเป็นอย่างนี้ใช่ไหมครับ
คุณบวรศักดิ์ครับ ผมฟังแล้วก็เลยเกิดข้อสงสัยเป็นอย่างยิ่งครับ ไม่เข้าใจว่าเรากำลังสร้างรัฐธรรมนูญเพื่อประชาธิปไตยที่สมบูรณ์แบบ หรือต้องการสร้างประชาธิปไตยตามแนวทางของ กปปส.กันแน่ครับ
คุณบวรศักดิ์ครับ ผมอาจจะเรียนมาน้อย ผมอาจจะไม่เข้าใจข้อกฎหมายมากนัก แต่ผมมีวิจารณญาณ ผมมีสามัญสำนึก และข้อสำคัญผมมีความจำที่ใช้ได้เลยนะครับ ดังนั้นผมจึงเห็นว่า การแก้ปัญหาวิกฤติของคุณบวรศักดิ์น่าจะเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เป็นการแก้ปัญหาที่ไม่ตรงกับข้อเท็จจริง อย่างนี้แล้วนอกจากไม่ใช่การแก้ปัญหา แต่อาจกลับเป็นการสร้างปัญหาให้เกิดวิกฤติมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำไป
คุณบวรศักดิ์ครับ การแก้ปัญหาด้วยวิธีนี้ อาจกลายเป็นเงื่อนไขให้มีนายกฯคนนอกได้โดยง่าย ไม่ว่าจากการสร้างความวุ่นวายเหมือนที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นการใช้วิธีการพิเศษเหมือนการฟอร์มรัฐบาลในค่ายทหาร แล้วเราก็จะได้คนนอกมาเป็นนายกฯ จากนั้นก็จะมีการชุมนุมขับไล่จากคนอีกฝ่าย แล้วก็เกิดการสูญเสียเหมือนที่ผ่านมาก็เป็นได้ใช่ไหมครับ
เพราะประเด็นที่เกิดวิกฤติ จนต้องเรียกหานายกฯคนกลางนั้น มันไม่ใช่ความต้องการของคนส่วนใหญ่นะครับ
แต่มันเป็นเพราะคนส่วนน้อยที่ไม่สามารถชนะการเลือกตั้งต่างหากครับ
แต่มันเป็นเพราะคนกลุ่มหนึ่งที่อยากได้อำนาจโดยไม่ต้องผ่านการเลือกตั้งต่างหากครับ
และมันเป็นเพราะคนเหล่านี้รวมตัวกันจนเป็นขบวนการ เพื่อช่วงชิงอำนาจทุกครั้งที่ฝ่ายตัวเองสูญเสียอำนาจต่างหากเล่า
ถ้าคุณบวรศักดิ์มองการเมืองที่ผ่านมาด้วยใจเป็นธรรม โดยไม่มีธงนำล่ะก้อ คุณบวรศักดิ์จะเห็นว่า
ความต้องการนายกฯ ม.7 เมื่อปี 49 นั้น มีคุณอภิสิทธิ์และเครือข่ายเหล่านี้ออกมาเรียกร้อง
ความต้องการนายกฯคนกลาง ปี 57 ก็มีคุณสุเทพและเครือข่ายเหล่านี้เช่นกันที่ต้องการ
เพราะฉะนั้นกลุ่มคนเหล่านี้ต่างหากครับที่เรียกร้องในสิ่งที่ขัดกับรัฐธรรมนูญ และสิ่งที่เรียกร้องก็ไม่ใช่ความต้องการของคนส่วนใหญ่ แล้วเราจะต้องแก้กฎหมายเพื่อเป็นไปตามความต้องการของคนส่วนน้อยกลุ่มนี้อย่างนั้นหรือครับ
แล้วคุณบวรศักดิ์จะเอาอะไรเป็นประกันล่ะครับ ถ้าต่อไปมีการเลือกนายกฯคนนอกที่ไม่ถูกใจของกลุ่มนี้ แล้วจะไม่เกิดวิกฤติกันอีกล่ะครับ นอกเสียจากคุณบวรศักดิ์จะมั่นใจในวิกฤติทุกครั้ง เราจะได้นายกฯที่เครือข่ายเหล่านั้นสนับสนุนนั่นก็เป็นอีกเรื่อง
คุณบวรศักดิ์ครับ ถ้าต้องการแก้วิกฤติ ต้องแก้ที่ต้นเหตุดีกว่านะครับ ต้องแก้ที่ทำอย่างไรให้คนเหล่านั้นยอมรับกติกา เคารพเสียงส่วนใหญ่และต้องบังคับกฎหมายด้วยมาตรฐานเดียวกันต่างหากครับ
จะต้องบังคับใช้กฎหมายกับพันธมิตรฯปี 49 เหมือนกับการใช้กับคนเสื้อแดงปี 53
จะต้องบังคับใช้กฎหมายกับ กปปส.ปี57 เฉกเช่นเดียวกับการชุมนุมเมื่อปี 53 ครับ
ดังนั้นที่ควรจะปรับแก้จึงควรจะเป็นการแก้การไม่ทำหน้าที่ของข้าราชการในช่วงฉุกเฉินต่างหากครับ ไม่ใช่ปล่อยให้ทำผิดกฎหมายกันต่อหน้าต่อตา แล้วบอกว่า ข้าราชการต้องทำตัวเป็นกลาง แบบนั้นต่อให้แก้กฎหมายอย่างไร ก็ไม่มีทางที่ประเทศจะพ้นวิกฤติไปได้นะครับคุณบวรศักดิ์
ประเด็นของความวิกฤติมันจึงเริ่มต้นจากการที่พันธมิตรฯก่อความวุ่นวาย แล้วข้าราชการทำตัวเป็นกลาง
แต่พอเกิดลัทธิเอาอย่าง จนกำเนิดคนเสื้อแดง เหล่าข้าราชการกลับทำงานกันอย่างแข็งขัน
แล้วพอมาเป็น กปปส. เหล่าข้าราชาการก็หันมาทำตัวเป็นกลางอีก
คุณบวรศักดิ์มองเห็นอะไรลางๆหรือยังครับกับ3 เหตุการณ์ที่ผ่านมา ระหว่างพันธมิตรฯกับกปปส. แม้จะต่างชื่อ แต่คุณบวรศักดิ์คงปฏิเสธไม่ได้ว่า มันเป็นกลุ่มเดียวกันจริงๆ ดังนั้นคุณบวรศักดิ์จะต้องมาตามแก้กฎหมายให้ได้นายกฯตามที่คนกลุ่มนี้ต้องการไปเรื่อยๆอย่างนั้นหรือครับ
และที่สำคัญก็คือคุณบวรศักดิ์มองเห็นความต้องการของคุณส่วนใหญ่บ้างไหม มองเห็นหัวของคนส่วนมากบ้างไหม แล้วอย่างนี้จะสร้างความเท่าเทียมได้อย่างไร จะลดความเหลื่อมล้ำได้อย่างไรกันครับ
คุณบวรศักดิ์ครับ ถ้าการสร้างรัฐธรรมนูญใหม่ เพื่อแก้การทำผิดกฎหมายให้กลายเป็นถูกกฎหมายอย่างนี้แล้ว คุณบวรศักดิ์จะกล้าให้คำรับรองไหมครับว่า ต่อจากนี้ไปจะไม่มีการฉีกรัฐธรรมนูญอีก แล้วจะมีการรับผิดชอบอะไรหรือเปล่า ในเมื่อต้องการให้คนส่วนใหญ่เห็นดีเห็นงามกับคุณบวรศักดิ์ในเรื่องนี้
สุดท้ายอยากบอกคุณบวรศักดิ์ว่า การฉีกรัฐธรรมนูญทุกครั้ง มันล้วนแต่ทำให้ประเทศเกิดวิกฤติทั้งสิ้น เพราะนานาประเทศไม่เคยยอมรับสักที ดังนั้นถ้าใช้ตรรกะแบบเดียวกับนายกฯคนนอก คุณบวรศักดิ์มิต้องเขียนลงไปในรัฐธรรมนูญ
ถ้าเกิดวิกฤติเมื่อไหร่ที่ประเทศหาทางออกไม่ได้ ก็สามารถฉีกรัฐธรรมนูญได้ทุกครั้งไป เพื่อให้นานาชาติยอมรับกับการทำตามรัฐธรรมนูญกำหนด จะได้ไม่ต้องเกิดปัญหาต่างชาติแทรกแซงกิจการภายในของเรา เอากันแบบนี้เลยดีไหมครับคุณบวรศักดิ์