เคยอ่านเจอผ่านๆตาว่า
ถึงเราหยุดเวลาของสิ่งที่อยู่รอบตัวได้ (โดยเรายังสามารถเคลื่อนไหวได้)
ในทางวิทยาศาสตร์แล้วก็ยังมีปัญหาต่างๆที่ทำให้ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมันได้มากมาย
เช่นว่าพอเวลาหยุดนิ่ง อนุภาคของแสงที่อยู่รอบตัวเราก็จะหยุดเช่นกัน
พออนุภาคของแสงหยุด ก็จะไม่เกิดการตกกระทบและสะท้อนภาพเข้ามาในดวงตาเรา
ทำให้เรามองไม่เห็นอะไรเลยในขณะที่เวลาหยุดนิ่ง
หรือเมื่อเวลาหยุดนิ่ง มวลของอากาศรอบๆตัวเราก็จะหยุดเช่นกัน
พอเราเคลื่อนไหวร่างกายผ่านมวลอากาศที่หยุดนิ่งนั้นก็จะทำให้เกิดการเสียดสีอย่างรุนแรง
ทำให้ผิวหนังของเราลุกไหม้เพราะการฝ่ามวลอากาศที่หยุดนิ่งอยู่
อยากทราบรายละเอียดของทฤษฎีเหล่านี้ว่าจริงๆแล้วมันเป็นยังไง
เป็นไปตามข้อสมมุติฐานเบื้องต้นนั้นรึเปล่า และหลักการของมันคืออะไร
ใครพอจะรู้ทฤษฎีที่เชื่อมโยงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ช่วยอธิบายให้หน่อยจ้า
อยากรู้เรื่องการเคลื่อนไหวขณะหยุดเวลา
ถึงเราหยุดเวลาของสิ่งที่อยู่รอบตัวได้ (โดยเรายังสามารถเคลื่อนไหวได้)
ในทางวิทยาศาสตร์แล้วก็ยังมีปัญหาต่างๆที่ทำให้ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมันได้มากมาย
เช่นว่าพอเวลาหยุดนิ่ง อนุภาคของแสงที่อยู่รอบตัวเราก็จะหยุดเช่นกัน
พออนุภาคของแสงหยุด ก็จะไม่เกิดการตกกระทบและสะท้อนภาพเข้ามาในดวงตาเรา
ทำให้เรามองไม่เห็นอะไรเลยในขณะที่เวลาหยุดนิ่ง
หรือเมื่อเวลาหยุดนิ่ง มวลของอากาศรอบๆตัวเราก็จะหยุดเช่นกัน
พอเราเคลื่อนไหวร่างกายผ่านมวลอากาศที่หยุดนิ่งนั้นก็จะทำให้เกิดการเสียดสีอย่างรุนแรง
ทำให้ผิวหนังของเราลุกไหม้เพราะการฝ่ามวลอากาศที่หยุดนิ่งอยู่
อยากทราบรายละเอียดของทฤษฎีเหล่านี้ว่าจริงๆแล้วมันเป็นยังไง
เป็นไปตามข้อสมมุติฐานเบื้องต้นนั้นรึเปล่า และหลักการของมันคืออะไร
ใครพอจะรู้ทฤษฎีที่เชื่อมโยงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ช่วยอธิบายให้หน่อยจ้า