คือ เราทำไรไม่เป็นเลย ไม่เป็นจริงๆ (พวกเรื่องปกติที่คนส่วนมากสมควรทำได้) พอเข้าไปอยู่ในสังคมเพื่อน สมมุติ ทำอาหารแบบเนี้ย ล้างผักยังโดนว่าเลย เราเฟวมากอะ ไม่อยากจะแตะอะไรเลย แต่มันก็อึดอัดนะ เป็นมั้ย ? พอทำก็โดนว่า ถ้าไม่ทำนี่ไม่รู้ในใจมันคิดไรกัน แต่ก็มีบางคนเลือกที่จะไม่แตะ แต่ก็ทำไม่เป็นเหมือนเราเนี่ยแหล่ะ แต่เต๊ะท่า วางฟอร์ม เราไม่เข้าใจ คนไม่เคยทำ คือไม่ได้ไม่อยากทำ แต่ไม่มีโอกาสได้ทำ ไม่ได้โลกสวย ไม่ได้คุณหนู แต่ไม่ได้ทำอะ ทำไม่ได้ ผิดมากใช่ปะ และอีกประเภท ญาติเราว่า โตเป็น ... ทำนี่ไม่ได้ ทำโน้นไม่ได้รอ บลาๆ ที่เขาทำได้อะ คือเราเข้าใจว่า ประสบการณ์ของคนเรามันต่างกันปะวะ คือจะทำไงดี ควรคิดยังไง
ปล.เราก็มีสิ่งที่เราทำได้และคนอื่นทำไม่ได้นะ
อย่าว่าหนูนะ
จะ 20+ แล้ว ยังอ่อนหัดอยู่เลย ทำไงดีคะ
ปล.เราก็มีสิ่งที่เราทำได้และคนอื่นทำไม่ได้นะ
อย่าว่าหนูนะ