สวัสดีครับ ผมเป็นชายรักชายนะครับ คือผมได้รู้จักกับคนๆนึงตั้งแต่ พ.ย.57 ในระหว่างที่คุยกันเราไม่ได้บอกกันว่าเราจะคุยกันในฐานะอะไร ผมก็ไม่ได้บังคับเขาว่าต้องอยู่ในฐานะอะไร จนมีอยู่ครั้งหนึ่งผมถามเขาไปว่า..
ผม : สรุปเราเป็นอะไรกัน? คุยในฐานะอะไร?
เขา : ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่พี่น้อง
ผม : แฟน?
เขา : ไม่ใช่! แต่ขอเวลาหน่อยได้ไหม? รอหน่อยนะ
ผม : ก็จะรอจนกว่าความอดทนจะไม่มีนั้นแระ รีบๆบอกแล้วกัน ถ้าไม่ใช่ก็จะได้ไปตามทางใครทางมัน
เขา : อย่าทิ้งกันไปเลยนะ อยู่แบบนี้ก็ดีแล้วนิ สบายใจดี ถ้าแฟนกันเดี๋ยวก็หึงกัน ทะเลาะกัน เดี๋ยวก็เลิกกัน
ผม : ไม่! มันอึดอึด มันสับสนว่าสรุปเราเป็นอะไรกัน? แค่บอกมาก็พอ
เขา : เป็นคนพิเศษ
ผม : (เงียบ ไม่ตอบ)
และตลอดเวลา 3 เดือนที่รู้จักกันเขาจะชอบพูดถึงแต่แฟนเก่า เหมือนตอนเดินผ่านหน้าร้านขายเนคไท..
เขา : เห็นแล้วเสียดายเนอะ
ผม : เสียดายอะไร?
เขา : ก็ถ้า(แฟนเก่า)ยังอยู่ จะได้ซื้อเนคไทไปฝาก
ผม : (สตั้นไป 3 วิ) ก็ซื้อไปฝากเขาซิ เขาอาจจะรับไว้ก็ได้นะ
เขา : ไม่อะ มันมีคนใหม่แล้ว
ผม : (นอยด์)
คือผมควรที่จะรอเขาต่อไปหรือถอยออกมาจะดีกว่า? เหมือนยิ่งทุ่มยิ่งเจ็บ!
ผมควรทำยังไงดี เมื่อคนที่ผมคุยด้วยเขาชอบพูดถึงแต่แฟนเก่าและไม่สามารถบอกได้ว่าเราอยู่ในฐานะอะไร?!..
ผม : สรุปเราเป็นอะไรกัน? คุยในฐานะอะไร?
เขา : ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่พี่น้อง
ผม : แฟน?
เขา : ไม่ใช่! แต่ขอเวลาหน่อยได้ไหม? รอหน่อยนะ
ผม : ก็จะรอจนกว่าความอดทนจะไม่มีนั้นแระ รีบๆบอกแล้วกัน ถ้าไม่ใช่ก็จะได้ไปตามทางใครทางมัน
เขา : อย่าทิ้งกันไปเลยนะ อยู่แบบนี้ก็ดีแล้วนิ สบายใจดี ถ้าแฟนกันเดี๋ยวก็หึงกัน ทะเลาะกัน เดี๋ยวก็เลิกกัน
ผม : ไม่! มันอึดอึด มันสับสนว่าสรุปเราเป็นอะไรกัน? แค่บอกมาก็พอ
เขา : เป็นคนพิเศษ
ผม : (เงียบ ไม่ตอบ)
และตลอดเวลา 3 เดือนที่รู้จักกันเขาจะชอบพูดถึงแต่แฟนเก่า เหมือนตอนเดินผ่านหน้าร้านขายเนคไท..
เขา : เห็นแล้วเสียดายเนอะ
ผม : เสียดายอะไร?
เขา : ก็ถ้า(แฟนเก่า)ยังอยู่ จะได้ซื้อเนคไทไปฝาก
ผม : (สตั้นไป 3 วิ) ก็ซื้อไปฝากเขาซิ เขาอาจจะรับไว้ก็ได้นะ
เขา : ไม่อะ มันมีคนใหม่แล้ว
ผม : (นอยด์)
คือผมควรที่จะรอเขาต่อไปหรือถอยออกมาจะดีกว่า? เหมือนยิ่งทุ่มยิ่งเจ็บ!