พอดีวันนี้บ้านเรามีแก้บนไข่ต้มหนึ่งพันลูก แล้วมีไข่ต้มเหลือ เราเลยขอแบ่งจากทางบ้านมาประมาณหนึ่งร้อยลูก เอามาเดินแจกค่ะ เพราะเรารู้ว่าสนามหลวงต้องมีคนหิวแน่นอน และก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ (ในรูปป้าเราค่ะ)
เราซื้อน้ำส้มมาด้วยประมาณสี่แพ๊คค่ะ ส่วนไข่ต้ม เราก็เอาน้ำปลาใส่ถุงเล็ก ๆ ไว้ด้วย เผื่อเค้าจะจิ้มกินกัน
เราเดินแจกกับน้องของเรามาเรื่อย ๆ ค่ะ ตามทาง เริ่มตั้งแต่ท่าพระจันทร์เป็นต้นมา แต่ละคนที่ได้รับของว่างเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเราดีใจมาก เราได้แต่คำอวยพรจากคนเหล่านั้น แต่สิ่งที่ทำให้เราปลื้มใจคือการที่เค้าได้มีอาหารทานกันหิวค่ะ
เราเดินแจกอาหารพวกเค้า จนเข้ามาถึงสนามหลวง เราเห็นคึณลุงคนนึงเดินหาน้ำดื่มจากแก้วน้ำที่ดื่มแล้ว เราสังเกตุว่าคุณลุงต้องการของกิน เราจึงเดินเข้าไปหา เราสะอึกด้วยคำถามจากคุณลุงคนนี้หลังจากเราถามว่า "คุณลุงคะ น้ำส้มไหมคะ" คำถามที่เราได้กลับมาคือ
"มีข้าวไหมครับ ?"
เราตอบว่าเรามีแต่ไข่ต้มค่ะคุณลุง
สภาพของคุณลุง ผิวคล้ำ อิดโรย ถามคนแปลกหน้าว่ามีข้าวไหม มันบอกเราว่าเราทำถูกแล้วที่หิ้วไข่ต้มเป็นร้อยฟองมาถึงที่นี่
เราให้น้ำส้มกับไข่ต้มคุณลุงคนนั้นมากพอสมควร เพราะลุงบอกว่าตังแต่เช้า "ยังไม่ได้ทานข้าวเลย" แล้วเราก็เดินแจกต่อ ๆ ไป
มีแต่คนหิวข้าว ที่หลาย ๆ คนมองเค้าผ่าน ๆ ว่าคนบ้า คนสกปรก แต่เค้าไม่ใช่ เมื่อเราถามเค้าว่าน้ำส้มไหมคะ เราได้รอยยิ้มและคำขอบคุณกลับมา พร้อมการยกมือไหว้ คนตัวดำ ๆ ดูไม่มีราศี ดูเหมือนคนบ้า บางคน เมื่อเราได้ถามเค้า กลับถึงได้รู้ซึ่งความเจ็บปวด ก่อนการมาเป็นคนข้างถนน
บ้างก็มาเพื่อหางาน บ้างมาหาญาติ แต่เมื่อกลับบ้านไม่ได้แล้วเงินหมด การนอนข้างถนนดูจะเป็นทางออกทางเดียว และเมื่อตื่นขึ้น หิวข้าว ก็ไม่มีเงินซื้อข้าว เราจึงมักเห็นคนเหล่านี้คุ้ยขยะ และส่วนใหญ่คนเหล่านี้จะมาพร้อมกับกระเป๋าสีดำ ๆ น่นคือทรัพย์สมบัติเดียวของเค้าที่มี เมื่อเค้าออกจากบ้านของพวกเค้ามา
สิ่งที่เราทำในวันนี้ ทำให้เราได้รู้จักคุณค่าของเงินมากขึ้น เราเคยเห็นเพื่อนของเราคนนึง ดื่มไวน์แก้วละหนึ่งพันบาท ที่โรงแรมแห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา วิวสวย ๆ คนบริการดี ๆ เค้าคิดว่านั่นคือความสุข แต่สำหรับเราถ้าเรามีเงินหนึ่งพันบาท เราขอเลือกที่จะมีความสุขโดยการเป็นผู้ให้ดีกว่า เรารู้สึกมีความสุขจากการที่ได้ทำอะไรให้คนอื่น ไม่ใช่ให้คนอื่นมาปรนเปรอเรา และเราได้เห็นแล้ว ว่าไข่ต้มห้าบาท มันมีความหมายมากกว่าไวน์แก้วละพันเสียอีก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าหากใครมีโอกาสลองทำดูนะคะ สดชื่น อิ่มใจมากเลยค่ะ
http://pantip.com/topic/30618270
นำบุญมาฝากนะคะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
เราไปเดินแจกอาหารให้กับคนไร้บ้านมาค่ะ
เราซื้อน้ำส้มมาด้วยประมาณสี่แพ๊คค่ะ ส่วนไข่ต้ม เราก็เอาน้ำปลาใส่ถุงเล็ก ๆ ไว้ด้วย เผื่อเค้าจะจิ้มกินกัน
เราเดินแจกกับน้องของเรามาเรื่อย ๆ ค่ะ ตามทาง เริ่มตั้งแต่ท่าพระจันทร์เป็นต้นมา แต่ละคนที่ได้รับของว่างเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเราดีใจมาก เราได้แต่คำอวยพรจากคนเหล่านั้น แต่สิ่งที่ทำให้เราปลื้มใจคือการที่เค้าได้มีอาหารทานกันหิวค่ะ
เราเดินแจกอาหารพวกเค้า จนเข้ามาถึงสนามหลวง เราเห็นคึณลุงคนนึงเดินหาน้ำดื่มจากแก้วน้ำที่ดื่มแล้ว เราสังเกตุว่าคุณลุงต้องการของกิน เราจึงเดินเข้าไปหา เราสะอึกด้วยคำถามจากคุณลุงคนนี้หลังจากเราถามว่า "คุณลุงคะ น้ำส้มไหมคะ" คำถามที่เราได้กลับมาคือ
"มีข้าวไหมครับ ?"
เราตอบว่าเรามีแต่ไข่ต้มค่ะคุณลุง
สภาพของคุณลุง ผิวคล้ำ อิดโรย ถามคนแปลกหน้าว่ามีข้าวไหม มันบอกเราว่าเราทำถูกแล้วที่หิ้วไข่ต้มเป็นร้อยฟองมาถึงที่นี่
เราให้น้ำส้มกับไข่ต้มคุณลุงคนนั้นมากพอสมควร เพราะลุงบอกว่าตังแต่เช้า "ยังไม่ได้ทานข้าวเลย" แล้วเราก็เดินแจกต่อ ๆ ไป
มีแต่คนหิวข้าว ที่หลาย ๆ คนมองเค้าผ่าน ๆ ว่าคนบ้า คนสกปรก แต่เค้าไม่ใช่ เมื่อเราถามเค้าว่าน้ำส้มไหมคะ เราได้รอยยิ้มและคำขอบคุณกลับมา พร้อมการยกมือไหว้ คนตัวดำ ๆ ดูไม่มีราศี ดูเหมือนคนบ้า บางคน เมื่อเราได้ถามเค้า กลับถึงได้รู้ซึ่งความเจ็บปวด ก่อนการมาเป็นคนข้างถนน
บ้างก็มาเพื่อหางาน บ้างมาหาญาติ แต่เมื่อกลับบ้านไม่ได้แล้วเงินหมด การนอนข้างถนนดูจะเป็นทางออกทางเดียว และเมื่อตื่นขึ้น หิวข้าว ก็ไม่มีเงินซื้อข้าว เราจึงมักเห็นคนเหล่านี้คุ้ยขยะ และส่วนใหญ่คนเหล่านี้จะมาพร้อมกับกระเป๋าสีดำ ๆ น่นคือทรัพย์สมบัติเดียวของเค้าที่มี เมื่อเค้าออกจากบ้านของพวกเค้ามา
สิ่งที่เราทำในวันนี้ ทำให้เราได้รู้จักคุณค่าของเงินมากขึ้น เราเคยเห็นเพื่อนของเราคนนึง ดื่มไวน์แก้วละหนึ่งพันบาท ที่โรงแรมแห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา วิวสวย ๆ คนบริการดี ๆ เค้าคิดว่านั่นคือความสุข แต่สำหรับเราถ้าเรามีเงินหนึ่งพันบาท เราขอเลือกที่จะมีความสุขโดยการเป็นผู้ให้ดีกว่า เรารู้สึกมีความสุขจากการที่ได้ทำอะไรให้คนอื่น ไม่ใช่ให้คนอื่นมาปรนเปรอเรา และเราได้เห็นแล้ว ว่าไข่ต้มห้าบาท มันมีความหมายมากกว่าไวน์แก้วละพันเสียอีก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นำบุญมาฝากนะคะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ