ก่อนฤดูกาลจากลา...จะมาถึง

ลมหนาวพัดผ่านทั่วร่างฉัน  เย็นจนสั่นหวั่นไหวแล้วใจหาย
ลมแล้งยืนต้นต้านอย่างเดียวดาย แล้วพระพายก็ปลิดใบให้หล่นลง

คิมหันต์กำลังย่างกราย  เหมันต์ก็เริ่มเคลื่อนย้ายละลายสูญ
เสียงเพลงแห่งการจากลาอาดูร  ก็เริ่มลอยมากระตุ้นต่อมน้ำตา

จากวันนั้นจนถึงวันนี้  ผ่านมาหลายฤดูหลายปีแล้วซิหนา
จะจดจำมิตรภาพของเราทุกวันเวลา  แม้วันนี้ต้องจากกันด้วยน้ำตา

"แต่ขอสัญญา...ว่าจะไม่ลืม"