กระจกจิตเกรอะกรัง (โคลงสี่สุภาพ) toshare

....ปริศนาชวนให้คิด.........มากมาย ลดโศกเศร้าเหงาคลาย......ขุ่นค้าง ขบขันแทบวางวาย...........คลายเครียด เสริมสติปัญญาสร้าง.........กระจ่างซึ้งถึงธรรม ....กรรมก่อกิเลสต้อง........ป้องระวัง คือปริศนาโด

...เผชิญจริง อย่างมีสติ.........อย่าได้ริ ขาดแผน อย่าแขวน ชีวิตไป................ในสาระ ฝ่ายโลก อันทุกข์โศก เป็นนิจ.............พึงพิชิต ด้วยปัญญา ธรรมา ประเสริฐไสว..............ทั้งกายใจ ตื่นพร้อม ปฏ

@ คนพึงเกิดใหม่! แล้ว.........แผ้วทาง "หวัง" สว่างมิเลือนราง.........ห่างพ้น นิพพานใช่เปล่าจาง.............ร้างจิต ธรรมสถิตสุขสงบล้น...........หม่นแพ้หฤหรรษ์

@ คนพึง เกิดใหม่ แล้ว....แผ้วทาง "หวัง" สว่างมิเลือนราง.....ห่างพ้น นิพพานใช่เปล่าจาง.........ร้างจิต ธรรมสถิตสุขสงบล้น.......หม่นแพ้หฤหรรษ์

โคลงสองดั้น @ รัก คือ ธรรมเที่ยงแท้ ปฏิบัติชัด"เกื้อ"แล้ กระทำ  @ นำ เมตตา จรัสจ้า จงหยัดยืนกล้าท้า บั่น"กู" @ พึงตื่นรู้ "รับใช้" แด่ทุกผองผู้ ให้ สุขสันต์

คือรูปรสกลิ่นเสียงไม่เที่ยงแท้ ย่อมเฒ่าแก่เกิดโรคโศกสงสาร ความตายหนึ่งพึงให้เห็นเป็นประธาน หวังนิพพานพ้นทุกข์สนุกสบาย . ซึ่งบ้านเมืองเคืองเข็ญถึงเช่นนี้ เพราะโลกีย์ตัณหาพา:) อันศีลห้าว่าอย่าทำให้จำตาย

@ วนวนใช่วกซ้ำ......................หลงทาง สติสอบแผนวาดวาง..................ชีพก้าว ปัญญาขจัดสิ่งขวาง...................ทะยานสู่ สูงเฮย ฝึกจิตให้หาญห้าว.....................ฝ่าพ้นตัณหา @ เหลี่ยมเหลี่

โคลงสี่ ตรีพิธพรรณ @ วนวนใช่วกซ้ำ....................หลงทาง สติสอบวางวาด"ชอบ".............ชีพก้าว ปัญญาขจัดสิ่งขวาง................ทะยานสู่..สูงเฮย ฝึกจิตให้หาญห้าว..................ฝ่าพ้นตั

....ยุติธรรม์นั้นเที่ยงแท้........เสมอภาค มิใช่"เลือกข้าง"ลาก.............ใส่ไคล้ พวกอื่นเร่ง"จัดฉาก".............ลงโทษ ผองพรรคตนรอไว้...............ชาติหน้าอาจเห็น ...."สกล&

โคลงดั้นวิวิธมาลี ....กรรมใดใครก่อไว้...............รับไป ดีชั่วจักชักนำ.......................ประสบสิ้น ผู้บาปหยาบย่ามใจ.................กูเก่ง แท้มิอาจดิ้นพ้น....................ลับสูญ ....ทำดี ดี