“เราตถาคตเคยแสวงหานายช่างเรือน (คือตัณหา) อยู่นานเที่ยวไปในสังสารวัฏเกิดแล้วเกิดเล่า ความเกิดนั้นเป็นทุกข์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่บัดนี้ เราพบนายช่างเรือนแล้ว (คือตัณหาถูกกำหนดรู้)เจ้าจะไม่ต้องสร้างเรือนนี้อีกต่อไปซี่โครงเรือนเราหักแล้ว ยอดเรือนเราทลายแล้ว จิตของเราถึงนิพพาน อันปราศจากสังขารแล้วเราบรรลุความสิ้นแห่งตัณหาแล้ว”
เราตถาคตเคยแสวงหานายช่างเรือน (คือตัณหา) อยู่นานเที่ยวไปในสังสารวัฏเกิดแล้วเกิดเล่า
แต่บัดนี้ เราพบนายช่างเรือนแล้ว (คือตัณหาถูกกำหนดรู้)เจ้าจะไม่ต้องสร้างเรือนนี้อีกต่อไปซี่โครงเรือนเราหักแล้ว ยอดเรือนเราทลายแล้ว จิตของเราถึงนิพพาน อันปราศจากสังขารแล้วเราบรรลุความสิ้นแห่งตัณหาแล้ว”