บางทีผมก็แปลกใจเหมือนกันครับว่าผมรักเธอได้อย่างไร แล้วเธอรักผมหรือไม่นี่หล่ะครับ คือประเด็น คือผมอยากรู้ว่าเธอรักผมเหมือนกันรึเปล่า ผมไม่อยากคิดไปเอง มีวิธีไหนที่พอจะสังเกตได้บ้างมั๊ยครับ ?
ผมกับเธอเราเป็นเพื่อนกัน เขาน่ารักมาก เป็นคนโก๊ะๆ ไม่ห่วงสวย (หรือเพราะว่าเธอสวยอยู่แล้วก็ไม่รู้) อิอิ
เขาเคยมีแฟนครับ แต่ก็เลิกกันแล้ว เราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมาก ไม่ว่าจะทานข้าว ไปเรียน ไปเที่ยว นั่นนี่ เราก็ไปด้วยกันตลอด จนใครๆก็แซวกันว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เพราะเธอสวย ผมเลยไม่ค่อยอยากรับคำอวยนั้นสักเท่าไหร่ กลัวเพื่อนคนอื่นๆจะไม่ค่อยแฮปปี้ถ้าเราเป็นแฟนกัน ฟังดูเหมือนผมจะแคร์เพื่อนมากเกินไป แต่ผมก็แคร์นั่นแหละ เพื่อนบางคนก็รู้นะครับว่าผมชอบเธอคนนี้ ก็มีบ้างที่เพื่อนติง บอกว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว แต่คนมันรักนิน้อ จะให้ทำไงได้ "รักก็คือรัก จะให้ไม่รักคงไม่ได้" จนตอนนี้ผ่านมาก็หลายปีแล้วเหมือนกัน ต่างคนต่างก็เรียนจบแยกย้ายกันทำงานหมดแล้ว แต่ผมก็ยังติดต่อกับเธออยู่ เราไม่ได้อยู่ใกล้กันครับ คนละจังหวัดกันเลย นานทีจะได้มีโอกาสเจอกัน เจอกันเราก็ยังสนินเหมือนเดิม พูดคุย หยอกล้อกันตามประสาเพื่อน ผมมักจะตามใจเธอ เธออยากทำ อยากกินอะไรผมก็ตามใจเธอ เพราะคิดว่านานๆ กว่าจะได้เจอกัน จนบางทีเธอพูดออกมาว่า "เธอไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้ ไม่ได้กิน ได้เที่ยวอะไรแบบนี้นานมากแล้ว" แต่เหมือนเวลาแห่งความสุขของผมกำลังจะหมดไป เมื่อเสียงสัญญาณเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่องดังขึ้น เธอบอกว่าวันหลังถ้าจะมาได้ไม่กี่วันก็ไม่ต้องมานะ "เปลืองตังค์" ฮ๊ะฮ่า
แต่พอผมกลับบ้าน มันเหมือนความรู้สึกของผมมันมีมากขึ้น จนผมเป็นฝ่ายเงียบไป เพื่อทบทวนตัวเองอีกครั้ง ว่าจริงๆแล้วมันคือรักใช่มั๊ย จนตอนนี้ผมแน่ใจแล้วครับว่าผมรักเธอจริงๆ ไม่ใช่เพราะความใกล้ชิดตอนสมัยเรียน หรือคำแซวจากเพื่อน แล้วทีนี่ผมจะรู้ได้อย่างไรครับว่าเธอรู้สึกอย่างไร ความรู้สึกของเธอจะเหมือนกันกับผมมั๊ย ? ผมไม่อยากถามเธอตรงๆครับ เพราะกลัวคำตอบที่ได้ "จะทำร้ายเราสองคน"
จะรู้ได้อย่างไร ว่าอีกฝ่ายก็มีใจเหมือนกัน?
ผมกับเธอเราเป็นเพื่อนกัน เขาน่ารักมาก เป็นคนโก๊ะๆ ไม่ห่วงสวย (หรือเพราะว่าเธอสวยอยู่แล้วก็ไม่รู้) อิอิ
เขาเคยมีแฟนครับ แต่ก็เลิกกันแล้ว เราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมาก ไม่ว่าจะทานข้าว ไปเรียน ไปเที่ยว นั่นนี่ เราก็ไปด้วยกันตลอด จนใครๆก็แซวกันว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เพราะเธอสวย ผมเลยไม่ค่อยอยากรับคำอวยนั้นสักเท่าไหร่ กลัวเพื่อนคนอื่นๆจะไม่ค่อยแฮปปี้ถ้าเราเป็นแฟนกัน ฟังดูเหมือนผมจะแคร์เพื่อนมากเกินไป แต่ผมก็แคร์นั่นแหละ เพื่อนบางคนก็รู้นะครับว่าผมชอบเธอคนนี้ ก็มีบ้างที่เพื่อนติง บอกว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้ดีแล้ว แต่คนมันรักนิน้อ จะให้ทำไงได้ "รักก็คือรัก จะให้ไม่รักคงไม่ได้" จนตอนนี้ผ่านมาก็หลายปีแล้วเหมือนกัน ต่างคนต่างก็เรียนจบแยกย้ายกันทำงานหมดแล้ว แต่ผมก็ยังติดต่อกับเธออยู่ เราไม่ได้อยู่ใกล้กันครับ คนละจังหวัดกันเลย นานทีจะได้มีโอกาสเจอกัน เจอกันเราก็ยังสนินเหมือนเดิม พูดคุย หยอกล้อกันตามประสาเพื่อน ผมมักจะตามใจเธอ เธออยากทำ อยากกินอะไรผมก็ตามใจเธอ เพราะคิดว่านานๆ กว่าจะได้เจอกัน จนบางทีเธอพูดออกมาว่า "เธอไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้ ไม่ได้กิน ได้เที่ยวอะไรแบบนี้นานมากแล้ว" แต่เหมือนเวลาแห่งความสุขของผมกำลังจะหมดไป เมื่อเสียงสัญญาณเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่องดังขึ้น เธอบอกว่าวันหลังถ้าจะมาได้ไม่กี่วันก็ไม่ต้องมานะ "เปลืองตังค์" ฮ๊ะฮ่า