ผมเริ่มอ่านมาตั้งแต่ปลายปีแล้วครับ อ่านมาได้เดือนหนึ่งแล้ว ตอนแรกตั้งใจว่าจะอ่านตั้งแต่หน้าแรกบทแรกไปเรื่อยๆจนจบ แต่ปรากฏว่า มันไปไม่ไหวจริงๆครับท่าน จะหลับทุกที ก็เลยเปลี่ยนวิธีใหม่ คือเลือกอ่านเรื่องที่สนใจก่อน โดยไม่ต้องเรียงตามลำดับ คราวนี้ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ง่วงเหมือนแต่ก่อน ตั้งใจเอาไว้ว่า จะอ่านสะสมไปเรื่อยๆ และหวังว่าจะจบได้ภายในปีนี้ครับท่าน
นอกจากผมอยากจะรู้ว่าท่านใดอ่านหนังสือเล่มนี้จบเล่มแล้วบ้าง อีกเรื่องที่ผมสงสัยอยากถามท่านทั้งหลายก็คือ บางครั้งเมื่ออ่านตำราเล่มนี้แล้ว มันรู้สึกเหมือนกับว่า ข้อสงสัยในทุกๆเรื่อง มีคำตอบคำอธิบายไปเสียเกือบทุกเรื่อง เพียงแต่ว่า มันเป็นคำตอบที่เกิดจากคำอธิบายของพระเถระ ซึ่งเราก็ไม่รู้แน่ว่า คำอธิบายนั้นจะถูกต้องจริงหรือไม่ และ แม้คำอธิบายนั้นจะถูกต้อง แต่ปัญหาก็คือ เราเข้าใจคำอธิบายนั้นถูกต้องตรงตามที่พระเถระ ท่านพยายามจะบอก จริงหรือเปล่า ?
แต่ที่เป็นปัญหาจริงๆ สำหรับผมก็คือ ผมเกรงว่า หากอ่านหนังสือเล่มนี้ไปเรื่อยๆ จะเป็นการบ่มเพาะนิสัยที่ไม่ดีบางอย่างขึ้นมาหรือไม่ เช่นว่า นิสัยมักง่าย ไม่พึ่งตนเอง ไม่คิดเอง ไม่พิจารณาปัญหาใดๆ ด้วยตนเอง โดยหวังพึ่งพาคำตอบจากตำรามากเกินไป เป็นต้น ท่านทั้งหลายมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรบ้างครับ ?
ท่านใดอ่านพุทธธรรม ของหลวงปู่ปยุตโต จบทั้งเล่มแล้วบ้างครับ
นอกจากผมอยากจะรู้ว่าท่านใดอ่านหนังสือเล่มนี้จบเล่มแล้วบ้าง อีกเรื่องที่ผมสงสัยอยากถามท่านทั้งหลายก็คือ บางครั้งเมื่ออ่านตำราเล่มนี้แล้ว มันรู้สึกเหมือนกับว่า ข้อสงสัยในทุกๆเรื่อง มีคำตอบคำอธิบายไปเสียเกือบทุกเรื่อง เพียงแต่ว่า มันเป็นคำตอบที่เกิดจากคำอธิบายของพระเถระ ซึ่งเราก็ไม่รู้แน่ว่า คำอธิบายนั้นจะถูกต้องจริงหรือไม่ และ แม้คำอธิบายนั้นจะถูกต้อง แต่ปัญหาก็คือ เราเข้าใจคำอธิบายนั้นถูกต้องตรงตามที่พระเถระ ท่านพยายามจะบอก จริงหรือเปล่า ?
แต่ที่เป็นปัญหาจริงๆ สำหรับผมก็คือ ผมเกรงว่า หากอ่านหนังสือเล่มนี้ไปเรื่อยๆ จะเป็นการบ่มเพาะนิสัยที่ไม่ดีบางอย่างขึ้นมาหรือไม่ เช่นว่า นิสัยมักง่าย ไม่พึ่งตนเอง ไม่คิดเอง ไม่พิจารณาปัญหาใดๆ ด้วยตนเอง โดยหวังพึ่งพาคำตอบจากตำรามากเกินไป เป็นต้น ท่านทั้งหลายมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ อย่างไรบ้างครับ ?