คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
เราเป็นคนผิวแห้ง จับลู่วิ่งก็ไฟดูด จับราวสเตนเลสก็โดนดูด โต๊ะคอมที่เป็นโต๊ะเหล็กก็ดูด เคสคอมก็ดูด ช๊อตสะดุ้งไปหมด
บางทีก็อารมณ์เสีย หงุดหงิดตนเอง ไม่ใช่ไม่เจ็บนะ โดนเองก็เจ็บเองเหมือนกัน
เพื่อนเราก็โดนดูดบ่อย เดินใกล้ไม่ได้ ยิ่งเวลาไปเดินห้างนะ แขนชนกันหน่อย ก็สะดุ้งแล้ว เพื่อนก็ต้องเดินห่างๆ
มีอยู่ปีหนึ่ง ไปเดินงานสัปดาห์หนังสือ สนุกจริงๆ เดินช๊อตชาวบ้านไปทั่วทั้งงานเลย เดินชนใครก็สะดุ้งไปหมด แอร์มันหนาวอะ
บางทีก็อารมณ์เสีย หงุดหงิดตนเอง ไม่ใช่ไม่เจ็บนะ โดนเองก็เจ็บเองเหมือนกัน
เพื่อนเราก็โดนดูดบ่อย เดินใกล้ไม่ได้ ยิ่งเวลาไปเดินห้างนะ แขนชนกันหน่อย ก็สะดุ้งแล้ว เพื่อนก็ต้องเดินห่างๆ
มีอยู่ปีหนึ่ง ไปเดินงานสัปดาห์หนังสือ สนุกจริงๆ เดินช๊อตชาวบ้านไปทั่วทั้งงานเลย เดินชนใครก็สะดุ้งไปหมด แอร์มันหนาวอะ
แสดงความคิดเห็น
เคยไหมครับ?....เวลาที่อยู่ใกล้ใครสักคนแล้วเหมือนโดนไฟดูด
ครั้งแรกที่เป็นแบบนั้น คือเราโดดเรียนไป ร้านเกมกัน ผมกับเพื่อนคนนี้ ก็เดินขนาบข้างกันไปปกติ แต่พอดีซอยมันค่อนข้างแคบและมีวินวิ่งเข้ามาในซอยทำให้ผมและเพื่อนต้องขยับเบียดกัน แต่พอตัวเราโดนกันเท่านั้นแหละกัน สะดุ้งกันทั้งคู่ ต้องรีบขยับตัวหนีกัน วันนั้นผมกับมันเลยทะเลาะกัน เพราะต่างก็คิดว่าอีกคนแกล้ง(โดนดูดที่ว่าเหมือนตอนที่เราจับคอมพิวเตอร์ที่มีไฟรั่วครับ /หรือใครไม่เคยก็ลองเอามือไปทาบกับไม้ซ๊อตยุงดูครับ)
และหลังจากนั้นก็มีมาเรื่อยๆ บางครั้งเราไปเดินสวนจตุจักรด้วยกัน มีบางทีที่เผลอจับมือกัน แต่ก็โดนซ๊อตเหมือนเดิม
จนกระทั่งเพื่อนมันพูดติดตลกว่า"สงสัยเราไม่ใช่คู่กันวะ" มันก็เหมือนจะฮานะครับ
เราสองคนเลยพยายามที่จะไม่โดนตัวกันให้มากที่สุด เวลาไปไหนมาไหน ผมเลยต้องเดินตามหลังมัน 3 ก้าวเสมอ
แต่...มันมีครั้งหนึ่งตอนที่เราโดดเรียนไปเดินเขาดินด้วยกัน แล้วเราก็เข้าไปในโซนสัตว์กลางคืน ด้วยความที่มันสลัว+เพื่อนมันไม่ได้มองทาง(มันเตี้ยกว่าผมนะ
เราเจอแบบนี้กันมาเกือบปี จนสุดท้ายก็แยกทางกันเดิน ผมยังสงสัยไม่หาย ว่าไอ้ที่เราทั้งคู่เป็นนี่มันคืออะไรครับ หรือเป็นเพียงการอุปทานของคนสองคนครับ