เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเกือบ4ปีที่แล้วครับ ขณะนั้นสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งมากเป็นพิเศษ(เรียกว่าไงดี)  ผมกับเพื่อนคนนี้ชอบอะไรหลายๆอย่างเหมือนกันครับ  ด้วยความที่เรามีกันแค่สองคน เวลาไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันเสมอ แต่ทุกครั้งที่เราถูกเนื้อต้องตัวกันมันเหมือนมีไฟดูดขึ้นมาจนเราต้องรีบถ่อยห่างออกจากกัน

ครั้งแรกที่เป็นแบบนั้น คือเราโดดเรียนไป ร้านเกมกัน ผมกับเพื่อนคนนี้ ก็เดินขนาบข้างกันไปปกติ แต่พอดีซอยมันค่อนข้างแคบและมีวินวิ่งเข้ามาในซอยทำให้ผมและเพื่อนต้องขยับเบียดกัน แต่พอตัวเราโดนกันเท่านั้นแหละกัน สะดุ้งกันทั้งคู่ ต้องรีบขยับตัวหนีกัน วันนั้นผมกับมันเลยทะเลาะกัน เพราะต่างก็คิดว่าอีกคนแกล้ง(โดนดูดที่ว่าเหมือนตอนที่เราจับคอมพิวเตอร์ที่มีไฟรั่วครับ /หรือใครไม่เคยก็ลองเอามือไปทาบกับไม้ซ๊อตยุงดูครับ)
และหลังจากนั้นก็มีมาเรื่อยๆ บางครั้งเราไปเดินสวนจตุจักรด้วยกัน มีบางทีที่เผลอจับมือกัน แต่ก็โดนซ๊อตเหมือนเดิม
จนกระทั่งเพื่อนมันพูดติดตลกว่า"สงสัยเราไม่ใช่คู่กันวะ" มันก็เหมือนจะฮานะครับ
เราสองคนเลยพยายามที่จะไม่โดนตัวกันให้มากที่สุด  เวลาไปไหนมาไหน ผมเลยต้องเดินตามหลังมัน 3 ก้าวเสมอ

แต่...มันมีครั้งหนึ่งตอนที่เราโดดเรียนไปเดินเขาดินด้วยกัน  แล้วเราก็เข้าไปในโซนสัตว์กลางคืน ด้วยความที่มันสลัว+เพื่อนมันไม่ได้มองทาง(มันเตี้ยกว่าผมนะ )เลยชนเข้ากับผนังที่มันย้อยๆลงมา(เขาจำลองเหมือนถ้ำ) มันร้องลั่น ผมเองก็ตกใจเลยรีบเข้าไปลูบหัวมัน นั่นเป็นครั้งแรก และครั้งเดียวในชีวิตครับที่ผมและมันไม่โดนดูด แต่พอผ่านไปไม่ถึง 10 นาที ก็กลับมาสภาพเดิม


เราเจอแบบนี้กันมาเกือบปี จนสุดท้ายก็แยกทางกันเดิน  ผมยังสงสัยไม่หาย ว่าไอ้ที่เราทั้งคู่เป็นนี่มันคืออะไรครับ หรือเป็นเพียงการอุปทานของคนสองคนครับ