บอกสามีพี่ไปllดกแฟ๊บป่ะ........ถ้าจะมีกิ๊กเยอะขนาดนี้

(อยากขอความเห็นค่ะว่าจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตดี) เรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่สาวที่ทำงานค่ะ พี่เค้าเป็นคนพิมพ์รายละเอียดทั้งหมด
เราเอามาลงให้ค่ะ เริ่มเลยล่ะกัน


เราแต่งงานกับแฟนมาตั้งแต่ปี 42 ค่ะ ถึงตอนนี้ก็ประมาณ 15-16ปีแล้ว
มีลูกด้วยกัน 2 คนค่ะ คนโตลูกสาว15ปีแล้วค่ะ ส่วนคนเล็กลูกชาย 12 ปี ตั้งแต่คลอดลูกมาเราก็เลี้ยงลูกเองมาตลอด
ส่วนสามีทำงานคนเดียวเค้าดูแลเราดีมาตลอด ไปไหนก็คอยโทรบอกตลอดเวลา แต่ตอนที่แฟนเราไปทำงานเค้าจะกลับบ้านดึกประมาณตี1 ตี2 ก็มี
แล้วเค้าก็บอกกับเราว่าทำโอที เราไว้ใจสามีมากค่ะ  พอปี 47 เรากับแฟนก็ได้ทำงานที่เดียวกัน เป็นโรงงานรองเท้าชื่อดัง
แต่เราก็ทำงานแค่แป๊ปเดียวก็ต้องออกจากโรงงานเพราะมีที่ทำงานที่ใกล้บ้านมากกว่า
(สะดวกเวลาไปรับ-ส่งลูกไปรร. เพราะ รร.อยู่ใกล้บ้าน) แต่แฟนเรายังอยู่ที่เดิม
สุดท้ายเราก็ต้องออกจากที่ทำงานใกล้บ้านเพราะบริษัทปิดตัวลงแล้วก็หานู่นนี่นั่นมาขายเวลาลูกไปเรียน
พอปี 53 เราเริ่มหางานใหม่เพราะลูกเริ่มโต นึกถึงตอนนี้แล้วสงสารตัวเองขึ้นมา  ต้นปี55 มีผู้หญิงคนนึงโทรมาหาแฟนเรา
ดึกแล้วนะเรานอนกันแล้ว แฟนเราลุกมารับโทรศัพท์ 3-4 ครั้ง จนเราลุกขึ้นมาฟังด้วยประมาณว่าเคลียงานไม่ลงตัวเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเคลียให้
แฟนเรามีพิรุธด้วย สุดท้ายเราทนไม่ไหวเอาโทรศัพท์มาคุยเอง เราถามว่าใคร เค้าบอกว่าชื่อกุ๊กไก่(ล่ะกัน)
เค้าโทมาเคลียกับแฟนเค้าซึ่งเป็นสามีเรา บอกว่าหนูเป็นเมียพี่เต้อีกคน(แฟนเราชื่อเต้ล่ะกัน)
หนูทนไม่ได้ที่พี่เต้มีคนอื่นหนูอยากเคลียกับพี่เต้ เพราะพี่เต้เคยสัญญากับหนูว่าเค้ามีพี่เป็นหลวง หนูยอมเป็นน้อย แต่ห้ามมีคนอื่นอีก
สรุปตอนนี้สามีเรามีเมียน้อยสองคนในเวลาเดียวกัน(อึ้งไปเลยค่ะ) เราก็ถามว่าแล้วจะเอายังไง...???
(ลืมบอกไปว่ายัยกุ๊กไก่ทำงานที่เดียวกะเต้แฟนเรา สุดท้ายวันต่อมาเราก็นัดเคลียกันสามคนที่สวนแห่งหนึ่ง  
พอเจอกันเราก็คุยกันดีๆนะไม่ด่าไม่ว่า เราบอกว่าเธอยังมีอนาคต หาดีได้กว่านี้แถมยังไม่มีพันธะ ทำไมถึงมายุ่งกับแฟนเรา
สุดท้ายเราก็ให้เต้เลือก เค้าบอกว่าเค้าเลือกไม่ได้ ยัยกุ๊กไก่เลยตัดสินใจเองว่า ในเมื่อพี่เต้ไม่เลือกงั้นหนูไปเอง
แล้วก็ลุกออกจากวงสนทนาไปเลย เราก็เริ่มวางใจ สบายใจแล้วค่ะ สุดท้ายก็มีเรื่องอีกจนได้ เดือน พค. ปี56 เราก็ทำงานปกตินี่แหละ
มีพี่ที่ทำงานเค้ามาเล่าให้ฟังชื่อพี่ใหญ่ พี่ใหญ่เป็นหัวหน้าคนงานที่บริษัทเรา
บอกว่าน้องที่เคยทำงานอยู่ในออฟฟิศเดียวกันซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ไปกับแฟนเรา น้องคนนี้ชื่อกระต่าย(ล่ะกัน)
ตอนนั้นเราก็ยังไม่แน่ใจเพราะพี่ใหญ่อาจจะเห็นคนน่าคล้ายกัน เราเลยปล่อยไป กระต่ายออกจากที่ทำงานไปประมาณ
เดือนนึงเค้าก็โทรมาหาพี่ใหญ่ กระต่ายโทรมาปรึกษาเรื่องที่เต้แฟนเราไม่ไปหาเกือบ 3 วัน กระต่ายไม่รู้จะปรึกษาใคร
เพราะพี่ใหญ่เป็นคนเดียวที่กระต่ายนับถือและไว้ใจ  สุดท้ายพี่ใหญ่เหมือนน้ำท่วมปาก อยู่ดีๆก็มาถามเราว่า
กันถ้าแฟนกันมีคนอื่นที่กันรู้จักและไว้ใจกันจะทำยังไง ตอนนั้นเราก็คิดว่าพี่ใหญ่พูดเล่น เราก็เลยทีเล่นทีจริง
สุดท้ายพี่ดาวพี่ในออฟฟิศสงสัยเลยไปถามพี่ใหญ่   สุดท้ายพี่ใหญ่ก็ยอมพูดว่ากระต่ายมีอะไรกะเต้แฟนเรา เพราะกระต่ายโทรมาปรึกษาและบอกเรื่องทุกอย่างกะพี่ใหญ่ พี่ใหญ่ก็เตือนกระต่ายว่าตอนที่ทำงานพี่กันก็ช่วยเหลือ เงินไม่มีก็ให้ยืม ทำไมกระต่ายทำกับพี่กันแบบนี้
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไร พอพี่ดาวมาบอกเราเท่านั้นแหละ ยืนอึ้งทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก
หลังจากนั้นก็เลยคุยกับพี่ที่ทำงานว่าจะจับให้ได้คาหนังคาเขา แต่สุดท้ายเราก็ใจร้อนเกิน ทนไม่ไหวโทรไปถามเต้ว่า
เต้มีอะไรกับกระต่ายใช่ไม๊ เค้าก็ยอมรับว่ามี แล้วเราก็โทรไปหากระต่าย ถามเค้า เค้าก็บอกว่าเค้าขอโทษ เค้าไม่ได้ตั้งใจ
ที่เค้าทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แล้วเค้าก็ยอมไปเอง แต่เรื่องราวที่มันมีของเต้กับกระต่ายที่เรามารู้อีกเยอะ
กระต่ายเล่า ให้ฟังว่าคุยกันทางเฟซบุค พอเริ่มคุยก็เริ่มเจอจนอะไรเริ่มเลยเลยเถิดไปไกล
แล้วที่กระต่ายออกจากงานก็เพราะต้องการไปเจอเต้ข้างนอก มีครั้งนึง เต้บอกว่าเต้จะไปจัดบูธของบริษัทแล้วก็เอารถไป
สุดท้ายคือพากระต่ายไปเที่ยวทะเล แล้วที่เต้คอยโทรถามเราว่า กลับถึงบ้านรึยัง ถึงไหนแล้วเหมือนเค้าห่วงเรามันไม่ใช่เลย
เค้าโทรมาตอนที่อยู่กับกระต่าย ที่ถามไม่ใช่เพราะห่วงแต่กลัวเจอเค้าอยู่ด้วยกัน (นี่เราโง่มานานมากเลยนะที่คิดว่าเค้าห่วง)
ลืมบอกไปกระต่ายมีแฟนอยู่แล้วนะทำงานที่เดียวกันกับเราเนี่ยแหละ กระต่ายยังบอกอีกว่าเพื่อนของเต้
หรือคนที่ทำงานของเต้ไม่มีใครรูจักเราเลยว่าเราเป็นแฟนเต้ เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพราะตอนที่เราทำงานที่เดียวกะเต้เราทำแค่แป๊ปเดียว


ต่อมาไม่ถึงเดือนก็มีเรื่องของแนนมาอีก คนนี้เป็นพนักงานในออฟฟิศที่เต้ทำอยู่ แนนเค้ารู้ด้วยนะว่าเราเป็นเมียเต้
แนนเค้าเข้าทางเราด้วย พอมีปัญหาจากที่ทำงานแนนเค้าจะโทรมาเบอร์เราประมาณว่าแนนเครียดจะขอคำปรึกษากับพี่เต้หน่อย
เราก็ไว้ใจไงก็เลยให้คุยกัน หลังๆชักโทรมาบ่อย ทะเลาะกับเพื่อนก็โทรมาหาสามีเรา เราจับได้ก็คือเราเข้าเฟซเต้แล้วแนนทักมา
เราก็เลยเนียนเป็นเต้ จนสุดท้ายก็ได้รู้ว่าเราโง่อีกแล้ว เราไม่รู้ว่าเรื่องของเต้กับแนนมีอะไรลึกซึ้งรึเปล่าเพราะพอเราเริ่มรูเรื่องนี้เราก็โทรไปหาแนน
ต่อมาก็รู้ว่าแนนลาออกจากที่ทำงาน คงจะเลิกไปแล้วจริงๆ โล่งใจอีกรอบค่ะ แต่สุดท้ายก็มีเรื่องอีกจนได้

แต่คนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย
เป็นยัยกุ๊กไก่คนเดิมนี่เอง เรื่องของกุ๊กไก่เกิดขึ้นต้นปี 55 จนถึงตอนที่เรารู้คือต้นปี 56 สรุปคือเราโง่จริงๆโง่มากที่คิดว่าเค้าเลิกกัน
ต้นปี56 เราเข้าเฟซแล้วเจอรูปกุ๊กไก่กับเต้ไปเที่ยวสวนนงนุช (น่าจะที่พัทยานะถ้าจำไม่ผิด เราโมโหมากเลย โทรไปหาแฟนเรา
แต่เราก็ได้แค่คำตอบเดิมๆของเต้ว่า เราไม่รู้รูปมันนานแล้วอย่าใส่ใจเลย เราอยู่เฉยไม่ได้แล้วไงอารมณ์โมโหมากกก
เราจัดการเพิ่มเพื่อนของกุ๊กไก่แล้วก็คนในที่ทำงาน แล้วโพสรูปของสองคนนี้ที่ไปเที่ยว แล้วแท็กทุกคน
พร้อมคำบรรยายประมาณว่านังกุ๊กไก่เป็นเมียน้อยสามีเรา เราด่าทุกอย่างที่เรานึกออกเลยล่ะ จากแต่ก่อนที่เราพูดแค่
เธอ เรา ตอนนี้มีทั้ง ดีออก     อิlหี้E มาหมดค่ะ ไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงๆ หลังจากนั้นมีฟีดแบคกลับมาค่ะ
รูปมาอีกเพียบ รอบนี้นังกุ๊กไก่ไม่อยู่เฉย โพสแต่ละคำสะอึกเลยค่ะ 5555 คิดแล้วก็ขำ สรุปรอบนี้มันสองคนไม่เลิกกันแน่นอน
เราเริ่มไม่ไหวล่ะมีวันนึงเราเก็บเสื้อผ้าได้ชุดนึงออกจากบ้านเลย ตอนนั้นเต้พาลูกไปซื้อของพอกลับมาบ้านไม่เจอเรา
ก็โทรตามเลยค่ะ แต่เราไม่รับ แล้วก็ส่งข้อความมา เราก็ไม่ตอบ (ตอนนั้นตั้งใจว่าจะกลับโคราชไปหาพี่) สุดท้ายเต้โทรมาเราก็รับค่ะ
เต้โทรมาบอกว่า เราขอโทษ เราพลาดไปแล้ว เต้บอกว่าสงสารลูกสองคนวิ่งหาแม่พอนึกถึงลูกแล้วร้องไห้เลย
สงสารลูกขึ้นมาเลย เพราะตอนหอบเสื้อผ้าออกมาไม่นึกถึงใครแล้วไงอารมณ์ชั่ววูบ เต้สารภาพทุกอย่างค่ะ
แถมตบท้ายด้วยคำทีว่า ....กุ๊กไก่ท้องได้สามเดือนแล้ว... เต้บอกว่าเต้ไม่รู้จะปรึกษาใครเหลือแค่เราแล้วขอร้องให้เรา
กลับมาหาลูกกลับมาอยู่ด้วยกันเต้ยอมเลิกกะกุ๊กไก่แน่นอน เราก็ใจอ่อนอีกตามเคยกลับมาเหมือนเคย
ลืมบอกไปว่าเต้ไปสาบานที่วัดด้วยนะ เราให้ไปสาบานว่าจะต้องตัดขาดกับนังกุ๊กไก่ แต่ที่เราเห็นคือจุดธูปแต่ไม่รู้ว่าสาบานว่าอะไร
ถามแล้วถามอีกก็ไม่ได้คำตอบค่ะเราเบื่อก็เลยเลิกถามไป  แถมเรายังรู้จากคนในโรงงานอีกว่ากุ๊กไก่บอกว่ากุ๊กไก่เป็นเมียหลวง
เราเป็นเมียน้อย(ตั้งแต่เมื่อไร)คนในโรงงานก็เชื่อกันค่ะเพราะไม่เคยเจอเรา เจอแต่กุ๊กไก่กะแฟนเราไปไหนมาไหนด้วยกันแต่ช่างเถอะเราไม่ซีเรียส
รอบนี้ไม่เหมือนเดิมค่ะ เราลงทุนไปจับผิดหน้าโรงงานรองเท้าที่เต้กะนังกุ๊กไก่ทำงานอยู่เลย จนรู้ว่ากุ๊กไก่พักอยู่ที่ไหน
เราไปดักน่าโรงงาน รอบนี้มีตัวช่วยค่ะ แม่เต้ไปดักน่าหอที่นังกุ๊กไก่อยู่ (อันนี้แม่เต้อาสาไปเองนะ)  จนเห็นเต้เดินออกมาจากหอ
สุดท้ายก็ไม่เลิกกันอยู่ดี จนกลับมาบ้าน แม่เต้ก็ถามว่าจะเอายังไง รอบนี้เต้สาบานค่ะต่อหน้าแม่เต้ต่อหน้าพ่อเลยว่าจะเลิกกะกุ๊กไก่เด็ดขาด
เราก็เชื่อค่ะเพราะถึงขั้นสาบานและเราได้ยินทุกคำพูดเลยว่าจะเลิกแน่นอน แต่หลังจากนั้นก็มีเรื่องนังกุ๊กไก่ตลอดเวลา
คือไม่เลิกกัน มีวันนึงนังกุ๊กไก่โทรมาเบอร์เต้ เราก็รับค่ะ รอบนี้เคลียอีกว่าจะเอายังไง รอบนี้เปิดโฟนค่ะ ได้ยินกันทุกคนพ่อ แม่ เรา และลูกเรา
ได้ยินกันหมด เต้พูดว่าเราเลิกกันนะกุ๊กไก่เต้เลือกครอบครัวเต้ กุ๊กไก่ร้องไห้ค่ะ นางเอกมากกก เราเป็นนางมารร้ายสุดๆ
กุ๊กไก่ถามเต้ว่าแล้วลูกเราที่กำลังจะเกิดล่ะเต้บอกเราเองว่าอยากมีลูกไม่ใช่หรอ...เงียบค่ะ เต้ตอบไม่ได้ กุ๊กไก่เลยขอค่าเลี้ยงดู
ก็เคลียกันแบบไม่รู้เรื่องค่ะแต่เรื่องกุ๊กไก่ก็เงียบไป จนปลายปี 57 กุ๊กไก่คลอดลูกเป็นผู้ชายค่ะ เราเจอในเฟซมาเราก็ถามเต้ว่า
กุ๊กไก่อยู่ยังไง ไม่กลับไปหาแม่หรอ คือที่ถามนี่ไม่ได้ห่วงนะค่ะ แต่แบบอยากรู้ว่าเค้าเลิกกันจริงๆรึเปล่า เต้บอกว่าไม่รู้จริงๆ
เราบอกเต้ว่างั้นอย่าให้รู้นะว่าไปหากัน แม้แต่ลูกก็ไม่ต้องไปหา เต้บอกว่าไม่เห็นใจผู้หญิงด้วยกันเลยหรอ อึ้ง! อึ้งสิค่ะ
แล้วตอนที่เค้าไปเอากัน เค้าทำให้เราทรมานเจ็บปวดเสียใจ เค้าเห็นใจเราไม๊ อยากถามกลับแบบนี้ค่ะแต่เราเลือกที่จะเงียบเพราะเหนื่อยเหลือเกิน
เต้บอกอีกว่ากุ๊กไก่ย้ายห้องหนีเต้แล้ว เต้ไม่รู้จริงๆ ถามกี่ทีๆก็ได้คำตอบแบบนี้ค่ะ เหนื่อยเลยเรา แต่ก็มีเรื่องอีกจนได้
กุ๊กไก่โพสรูปเต้กำลังหอมลูกชายเค้าค่ะ แต่เป็นภาพเบลอๆ แต่เรารู้เลยว่าเป็นเต้แน่นอน เราโทรไปถามเต้ค่ะ
คำตอบเดิมค่ะเต้ไม่รู้เต้ไม่เห็นภาพตัดต่อรึเปล่า โอ๊ยเหนื่อยค่ะกับคำตอบสามีที่(เคย)ดี แล้ววันที่ 17 มกราคมนี่เอง
เราเอารูปนังกุ๊กไก่โพสลงเฟซกับคำพูดที่ว่า เลิกกะอินี่จะมีใครอีกไม๊แล้วแท็กไปหาเต้ค่ะ รอบนี้มีภาพชัดๆเลยรูปเต้
กอดหอมลูกชายเค้า หลายรูปมากสรุปคือเต้รู้ทุกอย่าง ไม่เลิกกันแน่นอน เราร้องไห้โทรไปหาเต้ค่ะ เต้ได้ยินเสียงเราร้องไห้คำพูดที่ได้คือ

“จะบีบน้ำตาทำไม” เจ็บค่ะกับคำพูดนี้ คนรักกันทำกันแบบนี้ไม๊

แต่ถามเราอีกว่าแล้วเธอไปทำอะไรอีกล่ะ กล้าสาบานไม๊ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรมัน เอ๊ะ!!! พูดเหมือนเราผิด นี่เราผิดใช่ป่ะ งงค่ะงง
เฮ้อ....เราเคยถามเต้และถามบ่อยมากทุกครั้งที่มีเรื่องของผู้หญิงคนอื่น ว่าเต้รักเราไม๊...เต้บอกว่ารัก เราเลยย้อนถามอีกว่า
รักแล้วทำไมทำกับเราแบบนี้ คำตอบที่เราได้คือ เราผิดไปแล้ว เราพลาดไปแล้ว เราขอโทษ แล้วจะบอกว่าที่เราอยู่แบบนี้เรารักลูกค่ะ
ทุกครั้งที่มีเรื่องแบบนี้เราอยู่เพื่อลูก แล้วอีกอย่างคือเราตัดใจไม่ได้ เราถึงต้องทนเจ็บซ้ำซากแบบนี้ เราเคยถามลูกสาวค่ะ
ว่าถ้าพ่อกับแม่เลิกกันหนูจะอยู่กับใคร ลูกสาวเราตอบเลยค่ะว่าไม่รู้ เราเลยไม่ถามต่อ แล้วอีกอย่างช่วงนี้ลูกสาวจะสอบด้วยค่ะ
ส่วนลูกชายไม่ค่อยห่วงค่ะ เพราะเรารู้ว่าเค้าดูแลตัวเองได้ เราเลยสงสัยว่าค่ะ ขอถามเป็นข้อๆเลยล่ะกัน
  1.  เต้บอกเราว่าไม่เห็นใจผู้หญิงด้วยกันเลยหรอ นี่คือเราผิดใช่ไม๊ที่ไม่เห็นใจความรักของเค้า ทั้งๆที่เค้าอยู่ในที่ของเค้าไม่เคยระรานเรา
มีแต่เราที่ไปด่าเค้า      แต่เค้าเอากับสามีเรา เราผิดใช่ไม๊เราต้องเห็นใจเค้าเข้าใจเค้าใช่ไม๊ แล้วมีใครเข้าใจเราไม๊ว่าเราทุกข์แค่ไหน
กับการไม่ยับยั้งชั่งใจ ความเห็นแก่ตัว ของคนสองคน โดยไม่สนว่าครอบครัว เมีย ลูก ของเค้าจะรู้สึกยังไง
   2.  เต้บอกว่ากุ๊กไก่ก็เป็นทุกข์เหมือนกัน ทุกข์เรื่อง...ที่เราตามด่ามันหรอ?? ใช่ไม๊ แต่ไม่ได้รู้สึกว่าการเป็นมือที่สามมันผิด
ไม่ได้รู้สึกผิดเลย เพราะเค้าอยู่ในที่  ของเค้า ไม่ได้ระรานเรา กลายเป็นเราที่ผิด
  3.  เราต้องทำไงต่อ จะทนอยู่เพราะรักเค้า หรือ จะไปจะได้เลิกทุกข์ กับผู้ชายแสนดีที่ปัจจุบันเป็นคนเลว และเห็นแก่ตัวแบบไม่น่าเชื่อ

...เรื่องของพี่เค้านี่ เราอ่านยังไม่รู้จะอธิบายยังไงเลย ถ้าเจอแบบนี้กับตัว เหนื่อยแทนเลย....