อยากตื่นขึ้นมาเเล้วกลับไปเป็นป.4 ใหม่..

เคยเป็นไหม อยู่ๆก็ร็สึก..

อยากตื่นขึ้นมาเเล้วกลับไปเป็นป.4 ใหม่..
อยากดีดลูกเเก้ว โดดกระต่าย..
อยากใส่เสื้อนักเรียนกับถุงเท้าขาดๆ..
อยากนั้งดูการ์ตูนตอนเช้าพร้อมกับทานไข่ลวก..
อยากไปให้ถึงห้องเรียนคนเเรก เเล้วนั้งยักคิ้วใส่เพื่อนที่ตามหลัง..
อยากนั้งเล่นเกมกระดาษบนโต๊ะที่สกปรก..
อยากนั้งหลับในชั่วโมงเรียนอีก..
อยากสะพายกระเป๋าหนักๆ ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไร..
อยากนั้งทานอาหารเที่ยงราคาถูก..
อยากใช้เวลาทั้งวันไปกับการเล่น..

สุดท้าย ที่อยากทำทั้งหมด ก็เพราะคิดถึงเพื่อนๆเท่านั้นเเหละ...

จำได้ว่าเคยรู้สึกเบื่อเมื่อรู้ว่าใกล้จะเปิดเทอม..
จำได้ว่าเกลียดการบ้านปิดเทอมเเค่ไหน..
จำได้ว่ากลัวอาจารย์ฝ่ายปกครองเพียงใด..
จำได้ว่าในวันที่ต้องจากไกลกัน เห็นน้ำตาของเพื่อนหลายๆคน..

ไม่มีอะไรหรอก เเค่อยากบอกว่าคิดถึงช่วงเวลาเด็กๆมาก ชีวิตที่ต้องทำงาน วุ่นวายปวดหัว หลายครั้งที่ท้อเเท้
หลายครั้งที่น้อยใจ หลายครั้งพยายามเท่าไหร่ผลมันก็เหมือนเดิม

การเป็นผู้ใหญ่นี้มันเหนื่อยเนาะ..  

ถ้าเพื่อนสามารถย้อนกลับไปเจอตัวเองตอนปอ4 เพื่อนๆคิดว่าเด็กคนนั้น จะให้กำลังใจเราในตอนนี้เเบบไหนกันนะ?