ผิดไหมที่ผมไม่อยากมีครอบครัว? หน้า1
ความหมาย ของ ครอบครัว คือ “บุคคลตั้งแต่สองคนขึ้นไปที่ใช้ชีวิตร่วมกันฉันสามีภริยา หรือมี ความผูกพันทางสายโลหิต หรือทางกฎหมาย หรือเกี่ยวดองเป็นเครือญาติ ซึ่งสมาชิกในครอบครัวต่างมีบทบาท หน้าที่ต่อกัน และมีความสัมพันธ์ที่เกื้อกูลกัน”
- แล้วตัวผมจำเป็นต้องมีครอบครัวด้วยเหรอ? ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมลืมทักทาย สวัสดีครับทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน ผมขอใช้ นามสมมุติ ว่า ณอ แล้วกันนะครับ ผมอายุ 23ปี บ้านเกิดผมอยู่จังหวัดภูเก็ต พ่อเป็นคน นครศรี ส่วนแม่ผมเป็นคนภูเก็ต ท้าวความไปตอนที่ผมแรกเกิด พ.ศ. 2541 ตอนนั้นที่บ้าน อากงผมทำธุรกิจส่วนตัวฐานะที่บ้านก็ถือว่าร่ำรวยพอ มีเงินใช้ไม่ขาด พอผมอายุได้ประมาณเดือนเศษๆ พ่อกับแม่ผมก็พาผม ไปฝากให้คนอื่นเลี้ยง (ผมขอเรียกคนที่เลี้ยงดูผม ว่า ม๊ะ แล้วกันนะ ม๊ะแกเป็นน้องสาวแท้ๆของอากงผม) สาเหตุที่แม่ผมต้องเอาไปฝากไว้ให้ม๊ะเลี้ยง ก็เพราะแกต้องควบคุมธุรกิจของอากง ขอเล่าเพิ่มอีกนิด อากง กับ อาม่า มีลูกทั้งหมด3คน เป็นผู้หญิงทั้ง3คน ส่วนแม่ผมเป็นคนโต ตอนนั้นอาอี๋ทั้ง2คนยังเรียนอยู่ ภาระ หน้าที่ธุรกิจที่บ้านมันก็เลยต้องตกมาที่ พ่อ แม่ ของผมเป็นดูแลครับ ผมอาศัยอยู่กับม๊ะบ้าง บางครั้งเสาร์ อาทิตย์ผมก็จะมานอนที่บ้านอากง อาม่า ในตัวเมือง ทุกครั้งที่ผมมานอนเล่นที่บ้านอากง ตอนนั้นเริ่มจะจำความได้นิดหนึ่งแล้วครับ อายุประมาณ 4-5ขวบ ผมจะเป็นเด็กที่นอนดึกมากๆ ที่นอนดึกก็เป็นเพราะผมจะรอ พ่อ แม่ อาม่า กับมาจากทำงาน ผมจะมานั้งรอท่านอยู่ที่ประตูหน้าบ้านเสมอๆ จนบางครั้งผมก็โดนอาอี๋ คนที่3 ทั้งด่า ทั้งว่า ทั้งตีอยู่เสมอแกชอบบังคับให้ผมไปนอนเร็วๆ (แม่ผมเขาใช้ให้อาอี๋คนที่3ช่วยเลี้ยงผมครับ) สาเหตุที่แกอยากให้ผมรีบนอนเร็วๆ ก็เป็นเพราะ อาอี๋ แกอยากออกไปเที่ยวเล่นตามภาษาวัยรุ่นของแกครับ แต่ถึงตีถึงว่ายังไงผมเองก็จะนั้ง รอ พ่อ แม่ อาม่า กับบ้านทุกครั้ง จนอยู่มาวันหนึ่งตอนนั้นช่วงหัวค่ำได้แล้แล้ว ผมกำลังดูการ์ตูน จ๊ะทิงจาอยู่ในห้องแม่ พอสักพักอาอี๋คนที่3 แกก็เปิดประตูห้องนอนเข้ามา ในมือแกถือแก้ว บิ๊กคัฟของ7-11 แก้วใหญ่เลยครับ พลางได้ยินเสียงอี๋ พูดขึ้นมาว่า ณอ กินน้ำโค้กไหม อี๋อุสาห์ซื้อมาฝาก อี๋ให้ณอ กินหมดทั้งแก้วเลย ตอนนั้นผมก็รีบพยักหน้างึกๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วผมก็ลุกขึ้นเดินไปหาอาอี๋ และยกมือไหว้ขอบคุณไป พอได้แก้วบิ๊กคัฟมาแล้ว ผมก็ไม่รอช้า รีบดูเอาเหมือนกลัวใครจะมาแย่ง แต่พอโค้กที่ผมกินไปมันเริ่มไหลลงคอ มันก็เริ่มมีกลิ่นีสชาติขมๆแทรมตรงปลายลิ้น ผมก็นึกเอะใจเลยถามอี๋ไปว่า
ณอ "อี๋ครับโค้กมันบูดหรือเปล่า ทำไหมมันขมๆจังครับ
อี๋3. "ไม่บูดหรอก ณอ อี๋เพิ่งซื้อมาจาก7-11เมื่อกี้
มันจะบูดได้ไง
สักพักอี๋3แกก็แย่งแก้วบิ๊กคัฟมาจากมือผมพร้อมชิมเข้าไป
อี๋3 "รสชาติไม่เห็นขมเลย ณอ ปกติดี ถ้าไม่กิน
เดี๋ยวอี๋เอาไปทิ้งนะ
ณอ " ไม่เอาๆ อย่าเอาไปทิ้งเดี๋ยวณอกินต่อครับ
แล้วอี๋แกก็ยื่นแก้วส่งคืนให้ผม แล้วแกก็ออกไปสูบบุหรี่ที่หน้าบ้าน
ตอนนั้นผมรู้สึกเสียดายของมากครับ นานๆจะได้โค้กกินสักทีหนึ่ง(ถึงรสชาติมันจะแย่ก็เถอะ) ผมค่อยๆจิ๊บแค่ทีละนิด และนั้งดู จ๊ะทิงจา ระหว่างนั้นทุกๆ5นาที อาอี๋แกก็จะค่อยมาชะโงกหน้าดูผมอยู่ที่หน้าประตูห้อง พอแกดูผมเสร็จ แกก็เดินออกไปข้างนอกบ้าน แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะกำลังดู จ๊ะทิงจา อยู่ อี๋แกทำแบบนี้2-3รอบได้มั้งครับ ยิ่งพอผมกินโค้กใกล้หมดแล้วมันเหมือนกับมี ก้อนที่เป็นคล้ายๆแป้งเข้ามาในปาก รสชาติไอสิ่งนั้นก็ขมเอามากๆ แถมติดคอด้วย พอผ่านไปสักพัก ความรู้สึกผมมันเริ่มจะชาๆ ง่วงนอน แถมเวียนหัวยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูกครับ ขนาดนั้งดูจ๊ะทิงจา อยู่ดีๆภาพมันก็ตัด ไปเลย เพราะผมนั้งหลับใน
แต่ผมก็ทนตบหน้าตัวเอง แล้วไปล้างหน้า เพื่อจะให้ตัวเองตื่นครับ ไม่ใช่เพราะอยากดูการ์ตูนหรอกนะครับ แต่ผมอยากอยู่รับพ่อ แม่ อาม่า กับจากที่ทำงาน หน้าตัวเอง ก็ตบจนแดง จากล้างหน้า ก็เปลี่ยนเป็นอาบน้ำ มันก็ยังง่วง งงๆ เบลอ อยู่เหมือนเดิม สุดท้ายผมเองก็ทนไม่ไหวเลยปิดทีวีและหลับไปในที่สุดครับ เหตุการณ์ที่ผมเล่ามานี้มันเกิดขึ้นกับผมทุกวันเลยครับ ติดต่อกัน2-3ปีได้มั้งครับ ผมมาทราบภายหลังว่า ไอน้ำโค้กแก้วบิ๊กที่อี๋3 เอามาให้ผมกินเข้าไปทุกวัน มันมี ส่วน ผสมของ ยาลดน้ำมูกไดแท็ป และก็ ทรามาดอล(ยาแก้ปวด) ครับ สาเหตุที่แกทำแบบนี้ก็เพราะว่าแกอยากให้ผมหลับเร็วๆเพราะแกจะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนครับ
#เดี๋ยวว่างๆจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ
นามแฝง คน ณอ
ผิดไหมที่ผมไม่อยากมีครอบครัว?
ความหมาย ของ ครอบครัว คือ “บุคคลตั้งแต่สองคนขึ้นไปที่ใช้ชีวิตร่วมกันฉันสามีภริยา หรือมี ความผูกพันทางสายโลหิต หรือทางกฎหมาย หรือเกี่ยวดองเป็นเครือญาติ ซึ่งสมาชิกในครอบครัวต่างมีบทบาท หน้าที่ต่อกัน และมีความสัมพันธ์ที่เกื้อกูลกัน”
- แล้วตัวผมจำเป็นต้องมีครอบครัวด้วยเหรอ? ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมลืมทักทาย สวัสดีครับทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน ผมขอใช้ นามสมมุติ ว่า ณอ แล้วกันนะครับ ผมอายุ 23ปี บ้านเกิดผมอยู่จังหวัดภูเก็ต พ่อเป็นคน นครศรี ส่วนแม่ผมเป็นคนภูเก็ต ท้าวความไปตอนที่ผมแรกเกิด พ.ศ. 2541 ตอนนั้นที่บ้าน อากงผมทำธุรกิจส่วนตัวฐานะที่บ้านก็ถือว่าร่ำรวยพอ มีเงินใช้ไม่ขาด พอผมอายุได้ประมาณเดือนเศษๆ พ่อกับแม่ผมก็พาผม ไปฝากให้คนอื่นเลี้ยง (ผมขอเรียกคนที่เลี้ยงดูผม ว่า ม๊ะ แล้วกันนะ ม๊ะแกเป็นน้องสาวแท้ๆของอากงผม) สาเหตุที่แม่ผมต้องเอาไปฝากไว้ให้ม๊ะเลี้ยง ก็เพราะแกต้องควบคุมธุรกิจของอากง ขอเล่าเพิ่มอีกนิด อากง กับ อาม่า มีลูกทั้งหมด3คน เป็นผู้หญิงทั้ง3คน ส่วนแม่ผมเป็นคนโต ตอนนั้นอาอี๋ทั้ง2คนยังเรียนอยู่ ภาระ หน้าที่ธุรกิจที่บ้านมันก็เลยต้องตกมาที่ พ่อ แม่ ของผมเป็นดูแลครับ ผมอาศัยอยู่กับม๊ะบ้าง บางครั้งเสาร์ อาทิตย์ผมก็จะมานอนที่บ้านอากง อาม่า ในตัวเมือง ทุกครั้งที่ผมมานอนเล่นที่บ้านอากง ตอนนั้นเริ่มจะจำความได้นิดหนึ่งแล้วครับ อายุประมาณ 4-5ขวบ ผมจะเป็นเด็กที่นอนดึกมากๆ ที่นอนดึกก็เป็นเพราะผมจะรอ พ่อ แม่ อาม่า กับมาจากทำงาน ผมจะมานั้งรอท่านอยู่ที่ประตูหน้าบ้านเสมอๆ จนบางครั้งผมก็โดนอาอี๋ คนที่3 ทั้งด่า ทั้งว่า ทั้งตีอยู่เสมอแกชอบบังคับให้ผมไปนอนเร็วๆ (แม่ผมเขาใช้ให้อาอี๋คนที่3ช่วยเลี้ยงผมครับ) สาเหตุที่แกอยากให้ผมรีบนอนเร็วๆ ก็เป็นเพราะ อาอี๋ แกอยากออกไปเที่ยวเล่นตามภาษาวัยรุ่นของแกครับ แต่ถึงตีถึงว่ายังไงผมเองก็จะนั้ง รอ พ่อ แม่ อาม่า กับบ้านทุกครั้ง จนอยู่มาวันหนึ่งตอนนั้นช่วงหัวค่ำได้แล้แล้ว ผมกำลังดูการ์ตูน จ๊ะทิงจาอยู่ในห้องแม่ พอสักพักอาอี๋คนที่3 แกก็เปิดประตูห้องนอนเข้ามา ในมือแกถือแก้ว บิ๊กคัฟของ7-11 แก้วใหญ่เลยครับ พลางได้ยินเสียงอี๋ พูดขึ้นมาว่า ณอ กินน้ำโค้กไหม อี๋อุสาห์ซื้อมาฝาก อี๋ให้ณอ กินหมดทั้งแก้วเลย ตอนนั้นผมก็รีบพยักหน้างึกๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วผมก็ลุกขึ้นเดินไปหาอาอี๋ และยกมือไหว้ขอบคุณไป พอได้แก้วบิ๊กคัฟมาแล้ว ผมก็ไม่รอช้า รีบดูเอาเหมือนกลัวใครจะมาแย่ง แต่พอโค้กที่ผมกินไปมันเริ่มไหลลงคอ มันก็เริ่มมีกลิ่นีสชาติขมๆแทรมตรงปลายลิ้น ผมก็นึกเอะใจเลยถามอี๋ไปว่า
ณอ "อี๋ครับโค้กมันบูดหรือเปล่า ทำไหมมันขมๆจังครับ
อี๋3. "ไม่บูดหรอก ณอ อี๋เพิ่งซื้อมาจาก7-11เมื่อกี้
มันจะบูดได้ไง
สักพักอี๋3แกก็แย่งแก้วบิ๊กคัฟมาจากมือผมพร้อมชิมเข้าไป
อี๋3 "รสชาติไม่เห็นขมเลย ณอ ปกติดี ถ้าไม่กิน
เดี๋ยวอี๋เอาไปทิ้งนะ
ณอ " ไม่เอาๆ อย่าเอาไปทิ้งเดี๋ยวณอกินต่อครับ
แล้วอี๋แกก็ยื่นแก้วส่งคืนให้ผม แล้วแกก็ออกไปสูบบุหรี่ที่หน้าบ้าน
ตอนนั้นผมรู้สึกเสียดายของมากครับ นานๆจะได้โค้กกินสักทีหนึ่ง(ถึงรสชาติมันจะแย่ก็เถอะ) ผมค่อยๆจิ๊บแค่ทีละนิด และนั้งดู จ๊ะทิงจา ระหว่างนั้นทุกๆ5นาที อาอี๋แกก็จะค่อยมาชะโงกหน้าดูผมอยู่ที่หน้าประตูห้อง พอแกดูผมเสร็จ แกก็เดินออกไปข้างนอกบ้าน แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะกำลังดู จ๊ะทิงจา อยู่ อี๋แกทำแบบนี้2-3รอบได้มั้งครับ ยิ่งพอผมกินโค้กใกล้หมดแล้วมันเหมือนกับมี ก้อนที่เป็นคล้ายๆแป้งเข้ามาในปาก รสชาติไอสิ่งนั้นก็ขมเอามากๆ แถมติดคอด้วย พอผ่านไปสักพัก ความรู้สึกผมมันเริ่มจะชาๆ ง่วงนอน แถมเวียนหัวยังไงก็ไม่รู้ บอกไม่ถูกครับ ขนาดนั้งดูจ๊ะทิงจา อยู่ดีๆภาพมันก็ตัด ไปเลย เพราะผมนั้งหลับใน
แต่ผมก็ทนตบหน้าตัวเอง แล้วไปล้างหน้า เพื่อจะให้ตัวเองตื่นครับ ไม่ใช่เพราะอยากดูการ์ตูนหรอกนะครับ แต่ผมอยากอยู่รับพ่อ แม่ อาม่า กับจากที่ทำงาน หน้าตัวเอง ก็ตบจนแดง จากล้างหน้า ก็เปลี่ยนเป็นอาบน้ำ มันก็ยังง่วง งงๆ เบลอ อยู่เหมือนเดิม สุดท้ายผมเองก็ทนไม่ไหวเลยปิดทีวีและหลับไปในที่สุดครับ เหตุการณ์ที่ผมเล่ามานี้มันเกิดขึ้นกับผมทุกวันเลยครับ ติดต่อกัน2-3ปีได้มั้งครับ ผมมาทราบภายหลังว่า ไอน้ำโค้กแก้วบิ๊กที่อี๋3 เอามาให้ผมกินเข้าไปทุกวัน มันมี ส่วน ผสมของ ยาลดน้ำมูกไดแท็ป และก็ ทรามาดอล(ยาแก้ปวด) ครับ สาเหตุที่แกทำแบบนี้ก็เพราะว่าแกอยากให้ผมหลับเร็วๆเพราะแกจะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนครับ
#เดี๋ยวว่างๆจะมาเล่าให้ฟังต่อนะครับ
นามแฝง คน ณอ