ขอเกริ่นก่อนว่าเราเป็นสาวประเภทสอง และเรื่องที่เล่านี้เป็นความจริง ทุกประการ ไม่มีแต่งเสริมเติมแต่งใดๆ เรื่องเล่านี้เกิดขึ้นเมื่อตอน ฉันยังเป็นเด็ก อายุแค่ 3-4 ขวบ พอเดินได้คล่องแล้ว แต่ยังพูดไม่เป็นภาษา เราเองมีน้องสาวฝาแฝด เราเป็นคน มี sens มาตั้งแต่ยังเด็ก ตอนประมาณ 3-4 ขวบ
เล่าเลยแล้วกัน ตอนฉันอายุ 3-4 ขวบ ฉันจำได้ว่าฉันไปบ้าน ญาติที่ต่างจังหวัด กับครอบครัว ฉันเองมีน้องสาวฝาแฝด ห่างกัน 5 นาที ฉันจำได้ว่า ที่บ้านพาฉันและน้องไป บ้านญาติที่ ต่างจังหวัด แต่จำจังหวัดไม่ได้ เพราะนานมาก ประมาน 20 ปี บริเวณบ้าน จะมีบ่อน้ำที่ขุดไว้เป็นทางลาดลงไปจนเจอบ่อ ซึ่ง ลึกมาก ในบ่อจะมีจอแหน(หรือเปล่าที่เป็นเขียวๆบนน้ำเต็มไปหมด) ซึ่งมองเผิญๆในความไม่รู้ภาษา ก็คิดว่าเป็นสนามหญ้า แต่เรายังไม่ได้วิ่งไปในทันทีที่เห็น ด้วยความเป็นเด็กเราก็เดินไปทั่ว ยืนมองนั่นมองนี้ แต่ที่เหลือเชื่อคือ เราเห็นผู้หญิงยืนอยู่บนน้ำที่เราคิดว่าเป็นหญ้า และแน่นอนฉันยังไม่รู้จักคำว่าผี หรือ วิญญาณ จึงคิดว่าเป็นคนปกติ เราจำภาพผู้หญิงคนนั้นได้ไม่ชัด แต่ความรู้สึกตอนนั้นคือ อยากวิ่งไปหาไปเล่นด้วย และไม่ทันไร เขาก็กวักมือเรียกฉันฉันวิ่งไปที่บ่อ และ กำลังจะไหลลงไป แต่รู้ไหมเหมือนมีอะไรดลใจให้มีคนมาเจอและช่วย ยายเราออกมาเห็นและขว้าขาเราได้ไว้ทันเวลา เราไม่รู้ว่าความรู้สึกเป็นไงในตอนนั้น เพราะเด็กมาก แต่ฉันก็จำเหตุการณ์นี้ได้ไม่เคยลืม อาจเพราะเป็นช่วงวินาทีเฉียดตายของฉันก็ว่าได้ (ซึ่งตอนโตพอฉันคิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็คิดว่าเราจินตนาการไปเองเพราะเด็กเรามักจำอะไรไม่ได้มาก แต่เราไปถามยาย ยายบอกว่าเคยเกือบตายจริง)แต่นั้นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด ที่ ฉันต้องเจอ เวลาผ่านไปนานจนฉันลืมผู้หญิงคนนั้นไปซะสนิท จนกระทั่ง ฉันอายุได้ 16 ปี ฉันจำเหตุการณ์นี้ไม่มีวันลืม ตอนนั้นเป็นเวลา ตี5 แม่และพ่อ ก็จะตื่นมาทำกับข้าวและแต่งตัวไปทำงาน ในตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ฉันจะอยู่บ้านกับน้องแค่ 2 คน แต่คนละห้อง แม่มากอดและบอกฉันเหมือนทุกวันว่า จะไปทำงานแล้ว ทำให้ฉันตื่นขึ้นมาในตอนนั้น และ รู้สึกยังง่วงจึงจะหลับต่อ(แม่ออกจากห้องไปแล้ว) ทันได้นั้น มี เสียง กรี้ด!! แหลมเล็ก ดังมากที่ข้างหูจนฉัน สะดุ้งตื่นขึ้นมาและทันวิ่งลงไปชั้นล่างทันที ฉันไม่บอกใคร เพราะคิดว่า ฝัน จึงเล่นคอมรอ ฟ้าสว่างแล้วจึงขึ้นไปเพื่อจะนอนต่อ ขณะที่กำลังจะล้มตัวนอน เสียงกรี้ด!! ดังมาอีกครั้งเข้าที่หูชัดมาก เหมือนคนมาตะโกนใส่หู ทำให้รู้ว่าเราไม่ได้คิดไปเอง เราตัดสินใจไม่นอนและลงมาข้างล่าง นั้งเล่นคอมให้หายตกใจ เราไม่กล้าบอกพ่อแม่ กลัวโดนหาว่า ฟุ้งซ่าน ละเมอ หรือ คิดไปเอง จึงเก็บเงียบไว้ นั้งเล่นคอม ไปสักพัก ฉันเริ่มได้กลิ่นธูป ซึ่ง กลิ่นแรงมากเหมือนมีคนจุดธูปไว้ในบ้าน แต่จริงๆบ้านเราไม่มีใครเคยจุดธูปไหว้พระที่บ้านเลย ฉันเดินหาทั่วบ้าน ก็ไม่มี สักพักกลิ่นก็หายไป ฉันจึงตัดสินใจที่จะขึ้นไปสวดมนต์ข้างบนและจะนอนหลังจากที่สวดเสร็จ ด้วยความที่ตกใจตื่นมาแต่เช้ามืด เมื่อสวดมนต์เสร็จคราวนี้หลับได้ปกติ อยู่ก็หลับไปเอง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีกหลังจากนั้น จนกระทั่ง...(นี้แค่เริ่มไว้มาเล่าต่อ)
วิญญาณสาวปริศนา!! ที่ฉันไม่มีวันลืม
เล่าเลยแล้วกัน ตอนฉันอายุ 3-4 ขวบ ฉันจำได้ว่าฉันไปบ้าน ญาติที่ต่างจังหวัด กับครอบครัว ฉันเองมีน้องสาวฝาแฝด ห่างกัน 5 นาที ฉันจำได้ว่า ที่บ้านพาฉันและน้องไป บ้านญาติที่ ต่างจังหวัด แต่จำจังหวัดไม่ได้ เพราะนานมาก ประมาน 20 ปี บริเวณบ้าน จะมีบ่อน้ำที่ขุดไว้เป็นทางลาดลงไปจนเจอบ่อ ซึ่ง ลึกมาก ในบ่อจะมีจอแหน(หรือเปล่าที่เป็นเขียวๆบนน้ำเต็มไปหมด) ซึ่งมองเผิญๆในความไม่รู้ภาษา ก็คิดว่าเป็นสนามหญ้า แต่เรายังไม่ได้วิ่งไปในทันทีที่เห็น ด้วยความเป็นเด็กเราก็เดินไปทั่ว ยืนมองนั่นมองนี้ แต่ที่เหลือเชื่อคือ เราเห็นผู้หญิงยืนอยู่บนน้ำที่เราคิดว่าเป็นหญ้า และแน่นอนฉันยังไม่รู้จักคำว่าผี หรือ วิญญาณ จึงคิดว่าเป็นคนปกติ เราจำภาพผู้หญิงคนนั้นได้ไม่ชัด แต่ความรู้สึกตอนนั้นคือ อยากวิ่งไปหาไปเล่นด้วย และไม่ทันไร เขาก็กวักมือเรียกฉันฉันวิ่งไปที่บ่อ และ กำลังจะไหลลงไป แต่รู้ไหมเหมือนมีอะไรดลใจให้มีคนมาเจอและช่วย ยายเราออกมาเห็นและขว้าขาเราได้ไว้ทันเวลา เราไม่รู้ว่าความรู้สึกเป็นไงในตอนนั้น เพราะเด็กมาก แต่ฉันก็จำเหตุการณ์นี้ได้ไม่เคยลืม อาจเพราะเป็นช่วงวินาทีเฉียดตายของฉันก็ว่าได้ (ซึ่งตอนโตพอฉันคิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็คิดว่าเราจินตนาการไปเองเพราะเด็กเรามักจำอะไรไม่ได้มาก แต่เราไปถามยาย ยายบอกว่าเคยเกือบตายจริง)แต่นั้นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด ที่ ฉันต้องเจอ เวลาผ่านไปนานจนฉันลืมผู้หญิงคนนั้นไปซะสนิท จนกระทั่ง ฉันอายุได้ 16 ปี ฉันจำเหตุการณ์นี้ไม่มีวันลืม ตอนนั้นเป็นเวลา ตี5 แม่และพ่อ ก็จะตื่นมาทำกับข้าวและแต่งตัวไปทำงาน ในตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ฉันจะอยู่บ้านกับน้องแค่ 2 คน แต่คนละห้อง แม่มากอดและบอกฉันเหมือนทุกวันว่า จะไปทำงานแล้ว ทำให้ฉันตื่นขึ้นมาในตอนนั้น และ รู้สึกยังง่วงจึงจะหลับต่อ(แม่ออกจากห้องไปแล้ว) ทันได้นั้น มี เสียง กรี้ด!! แหลมเล็ก ดังมากที่ข้างหูจนฉัน สะดุ้งตื่นขึ้นมาและทันวิ่งลงไปชั้นล่างทันที ฉันไม่บอกใคร เพราะคิดว่า ฝัน จึงเล่นคอมรอ ฟ้าสว่างแล้วจึงขึ้นไปเพื่อจะนอนต่อ ขณะที่กำลังจะล้มตัวนอน เสียงกรี้ด!! ดังมาอีกครั้งเข้าที่หูชัดมาก เหมือนคนมาตะโกนใส่หู ทำให้รู้ว่าเราไม่ได้คิดไปเอง เราตัดสินใจไม่นอนและลงมาข้างล่าง นั้งเล่นคอมให้หายตกใจ เราไม่กล้าบอกพ่อแม่ กลัวโดนหาว่า ฟุ้งซ่าน ละเมอ หรือ คิดไปเอง จึงเก็บเงียบไว้ นั้งเล่นคอม ไปสักพัก ฉันเริ่มได้กลิ่นธูป ซึ่ง กลิ่นแรงมากเหมือนมีคนจุดธูปไว้ในบ้าน แต่จริงๆบ้านเราไม่มีใครเคยจุดธูปไหว้พระที่บ้านเลย ฉันเดินหาทั่วบ้าน ก็ไม่มี สักพักกลิ่นก็หายไป ฉันจึงตัดสินใจที่จะขึ้นไปสวดมนต์ข้างบนและจะนอนหลังจากที่สวดเสร็จ ด้วยความที่ตกใจตื่นมาแต่เช้ามืด เมื่อสวดมนต์เสร็จคราวนี้หลับได้ปกติ อยู่ก็หลับไปเอง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีกหลังจากนั้น จนกระทั่ง...(นี้แค่เริ่มไว้มาเล่าต่อ)