หาความสุขอยู่รึป่าวครับ ?

ผมเรียนอยู่ Singapore มา หกปีละ เหงามากครับ ทุกวันอยู่ในห้องคนเดียว ตื่นมาเจอแต่กำแพง กับหนังสือ เรียนหนักมากครับ ทุกๆวันเจอแต่ตัวเอง กับ สิ่งของ ทุกอย่างผมดูแลตัวเองหมด หากินเอง ทำงานบ้านอะไรงี้ ถึงจะมีเพื่อน แต่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดครับ

จนวันนึงครับ นิ้วหัก แม่เรียกกลับไทยด่วนคืนนั้นเลย เลยกลับทันทีครับ ผมก็นอนที่บ้าน แล้วตื่นมาอีกวัน คุนรู้ไหมครับว่าผมเจออะไร ผมเจอพี่สาวผมเล่น ไอแพทอยู่ แม่นั้งเล่นมือถืออยู่ น้องผมนอนอยู่ พ่อผมนั้งดูข่าวอยู่ แล้วแม่ผมถามผมว่า หิวไหม ข้าวอยู่บนโต๊ะ คุนเชื่อไหมครับ อยู่ๆก็ยิ้มครับ มันอาจจะเป็นเพราะว่ามัน เกิดขึ้นเร็วมาก วันนึงไม่มีใครเลย อีกวันมีครอบครัว

ผมรู้เลยครับว่าความสุขอยู่ในบ้าน ผมรู้เพราะเคยเหงามากๆ เหมือนโลกนี้ไม่มีใคร จนได้กลับมาอยู่บ้านนี้ละครับ
อีกอย่างครับผมอยู่ที่ singapore มาได้เรียนรู้บ้างอย่างครับ ว่าไม่มีใครรักคุนเหมือนคนในครอบครัวละครับ

ความสุขอยู่ไม่ไกลเลยฮะ จงกอดมันไว้ในวันที่มี