เรื่องราวทั้งหมด ที่กำลังจะเล่า คือเรื่องจริงคะ เจอด้วยตัวเอง จบแบบเจ็บสุด ๆ เลยคะ
ขอใช้นามสมมุตินะค่ะ ( ชื่อ A คะ ส่วน แฟนเก่าที่เลิกไป ชื่อ B )
ย้อนไป 5 ปีที่แล้วที่พึ่งคบกัน ตอนแรกต่างคน ต่างมีแฟนอยู่แล้วคะ เรารู้จักกันทางออนไลน์ สมัยนั้นก็ MSN..
เราคุยกันนานพอสมควรคะ (คุยแบบเพื่อน) แซวกันไป แซวกันมา เริ่มจะค่อย ๆ ชอบกันเอง
หลังจากนั้น A เลิกกับแฟน แล้วมาคุยกับ B ซึ่ง B ก็พึ่งเลิกกับแฟนเหมือนกัน เราคุยไปเรื่อย ๆ เหมือนเพื่อนมากกว่า
คอยปรึกษาถามโน้น ถามนี่.. (ขอไปแบบเร็ว ๆ นะคะ)
เข้าสู่ปีที่ 4 เรื่องพึ่งจะเกิดขึ้น B เรียนจบหางานทำ ส่วน A ยังเรียนอยู่คะ.. B ทำงานแบบเข้ากะด้วย เวลาโทรคุยกันเลยน้อยลง
เพราะเวลาไม่ตรงกัน เริ่มห่างกันบ้าง ช่วงที่เราว่าง B ไม่ว่าง ก็ต้องรอให้เขาว่างถึงได้คุยกัน , A สังเกตุ B ช่วงที่ทำงานได้สักพัก
B เริ่มห่าง ๆ กว่าเดิม ไม่มีเวลาคุย ไม่โทรหา แต่ A ก็ยังเชื่อใจ B เพราะคบกันไม่มีเรื่องผู้หญิงคนอื่น (B อาจจะมี แต่ A ไม่รู้)
ช่วงนี้รักของ A และ B เริ่มห่าง ๆ คุยกันน้อยลง และไม่มีให้ จนถึง...
ครบรอบ 5 ปี จำได้ดี ช่วงสงกานต์ A และ B มีปัญหากันเล็ก ๆ เรื่องที่ไม่เข้าใจกัน ประมาน ปลายเดือน เมษา B โทรหา A และคุยกัน..
-- บทสนทนา ที่พอจำได้ --
B : ฮะโหล ขอคุยอะไรด้วยหน่อย ?
A : คุยอะไร
B : คือ เค้าอยากอยู่คนเดียวสักพัก อยากใช้ชีวิตคนเดียว ตอนนี้เค้าอึดอัดวะ บอกไม่ถูก
A : ....... แล้ว ?
B : ขอห่างกันสักพักได้ไหม ?
A : ทำไมวะ ไม่รักกันแล้วเหรอ ห่างกันทำไม ? ( น้ำตาไหล )
B : เค้าไม่รู้วะ อยากอยู่คนเดียว ขอห่างกันสักพักนะ ขอโทษจริง ๆ
A : ( ร้องไห้ )
B : ขอโทษ (วางสายไป)
ตอนนั้น A ทำอะไรไม่ถูกจริง ๆ คะ แบบว่าคำว่าห่างกันสักพักนี่ มันเจ็บมากเลยเนอะ ได้ยินแล้วน้ำตาไหลไม่หยุด T_T
A พยายามโทรหา B พยายามที่จะคุยด้วย และพูดกับ B ว่า " ขอโอกาสให้กันหน่อยได้ไหม จะไม่ทำให้อึดอัดอีก "
พูดคำนี้เป็นสิบ ๆ ครั้ง แต่ B ทำได้แค่ " ขอโทษ " ....
ผ่านไป 1 เดือน (ช่วงเวลา 1 เดือนกับการรอของ A มันเหมือนจบลงตรงนี้...) B ทักไลน์มาหา A
B : ขอโทษนะ ขอโทษที่ทำให้รอ แต่คงกลับไม่ได้
A : ทำไม ? เพราะอะไร มีคนอื่นเหรอ มีคนใหม่ใช่ไหม ?
B : ขอโทษนะ ขอโทษจริง ๆ
A : ทำไมวะ ตลอดเวลา 5 ปี มันไม่มีความหมายเลยเหรอ
B : อืม...
A : เจ็บวะ กูเจ็บ !
B : พอแล้วนะ เลิกกันแล้ว อย่ามายุ่งกันอีกเลย
A : น้ำตาไหล (ตอนนั้นน้ำตาไหลนิด ๆ คะ เป็นเพราะคงรู้สึกโดนบอกเลิกตั้งแต่ B บอกห่าง ๆ แล้ว)
จากนั้น B บล็อคไลน์ A แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีก..
ผ่านมา 2 เดือน A มีคนคุย และไม่ได้ติดต่อกับ B อีกเลย จนถึงเดือน สิงหา..
A นั่งเล่นคอมอยู่ที่บ้าน แล้วอยู่ ๆ B ก็มาหาที่บ้าน ตอนนั้นบอกตรง ๆ เลย งงมาก ๆ ไม่คิดว่าจะมา แล้วก็งงว่ามาหาทำไม ?
B นั่งอยู่ในบ้าน A เดินออกมา ตอนนั้นเห็นได้เลยว่า B น้ำตาไหล คือ น้ำตาไหลมาก สงสัยเลยถามไป
A : มาหาทำไม ? ร้องไห้ทำไม
B : (ร้องไห้)
A : มาทำไม ?
B : อยากมาเฉย ๆ
A : พอเถอะ เลิกกันแล้ว กลับไปเถอะ
B : ( ร้องไห้ ) ขอโทษ
A : กลับบ้านไปเถอะ พอแล้ววะ
B : ขอโทษจริง ๆ
A : คิดในใจ (คนเป็นบอกเลิกเอง แล้วจะมาหาทำไม มานั่งร้องไห้ทำไม)
A : กลับบ้านไปเถอะ เป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าอย่ามายุ่งกันอีก แล้วมาทำไม ? มาทำไมตอนนี้
B : ( ร้องไห้ ) และกลับบ้านไป
** เรื่องเหมือนจบลงง่าย ๆ แต่มันคงไม่ง่าย คบกันมา 5 ปี จบลงเพราะอีกฝ่ายมีคนอื่น ที่พึ่งคุยกันไม่กี่อาทิตย์ ยอมทิ้งคนที่คบกันมาหลายปี
แต่พอสุดท้ายกลับคิดได้ มาเสียใจ คนที่ตัวเองบอกเลิกไป **
ฝากหลาย ๆ คน ที่กำลังมีคนรักที่รักกันอยู่ ดูแลรักนั้นไว้ดี ๆ นะค่ะ คนที่คบกันนาน ๆ ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะ
รักษาไว้ให้ดี ๆ นะคะ แล้วถ้าถามว่าทำไม A ไม่กลับไปคบกับ B ตอบเลยว่า มันเหมือนทุกอย่างมันอิ่มตัวแล้ว อยากพอแล้ว
ไม่อยากกลับไปเจ็บแบบเดิม .. และตอนนี้ A ก็มีคนที่คบอยู่แล้วคะ ตอนนี้รักกันดีคะ มีปัญหาบ้าง แต่มีความสุขดีคะ..
หลายคู่ทะเลาะกันเกือบทุกวัน เบื่อกันบ้าง อะไรบ้าง แต่เรายังจับมือกันอยู่ยังไม่ทิ้งกันไปไหน ขอให้เป็นแบบนั้นนะค่ะ ^^
รักษาไว้ให้ดี ๆ..
ขอใช้นามสมมุตินะค่ะ ( ชื่อ A คะ ส่วน แฟนเก่าที่เลิกไป ชื่อ B )
ย้อนไป 5 ปีที่แล้วที่พึ่งคบกัน ตอนแรกต่างคน ต่างมีแฟนอยู่แล้วคะ เรารู้จักกันทางออนไลน์ สมัยนั้นก็ MSN..
เราคุยกันนานพอสมควรคะ (คุยแบบเพื่อน) แซวกันไป แซวกันมา เริ่มจะค่อย ๆ ชอบกันเอง
หลังจากนั้น A เลิกกับแฟน แล้วมาคุยกับ B ซึ่ง B ก็พึ่งเลิกกับแฟนเหมือนกัน เราคุยไปเรื่อย ๆ เหมือนเพื่อนมากกว่า
คอยปรึกษาถามโน้น ถามนี่.. (ขอไปแบบเร็ว ๆ นะคะ)
เข้าสู่ปีที่ 4 เรื่องพึ่งจะเกิดขึ้น B เรียนจบหางานทำ ส่วน A ยังเรียนอยู่คะ.. B ทำงานแบบเข้ากะด้วย เวลาโทรคุยกันเลยน้อยลง
เพราะเวลาไม่ตรงกัน เริ่มห่างกันบ้าง ช่วงที่เราว่าง B ไม่ว่าง ก็ต้องรอให้เขาว่างถึงได้คุยกัน , A สังเกตุ B ช่วงที่ทำงานได้สักพัก
B เริ่มห่าง ๆ กว่าเดิม ไม่มีเวลาคุย ไม่โทรหา แต่ A ก็ยังเชื่อใจ B เพราะคบกันไม่มีเรื่องผู้หญิงคนอื่น (B อาจจะมี แต่ A ไม่รู้)
ช่วงนี้รักของ A และ B เริ่มห่าง ๆ คุยกันน้อยลง และไม่มีให้ จนถึง...
ครบรอบ 5 ปี จำได้ดี ช่วงสงกานต์ A และ B มีปัญหากันเล็ก ๆ เรื่องที่ไม่เข้าใจกัน ประมาน ปลายเดือน เมษา B โทรหา A และคุยกัน..
-- บทสนทนา ที่พอจำได้ --
B : ฮะโหล ขอคุยอะไรด้วยหน่อย ?
A : คุยอะไร
B : คือ เค้าอยากอยู่คนเดียวสักพัก อยากใช้ชีวิตคนเดียว ตอนนี้เค้าอึดอัดวะ บอกไม่ถูก
A : ....... แล้ว ?
B : ขอห่างกันสักพักได้ไหม ?
A : ทำไมวะ ไม่รักกันแล้วเหรอ ห่างกันทำไม ? ( น้ำตาไหล )
B : เค้าไม่รู้วะ อยากอยู่คนเดียว ขอห่างกันสักพักนะ ขอโทษจริง ๆ
A : ( ร้องไห้ )
B : ขอโทษ (วางสายไป)
ตอนนั้น A ทำอะไรไม่ถูกจริง ๆ คะ แบบว่าคำว่าห่างกันสักพักนี่ มันเจ็บมากเลยเนอะ ได้ยินแล้วน้ำตาไหลไม่หยุด T_T
A พยายามโทรหา B พยายามที่จะคุยด้วย และพูดกับ B ว่า " ขอโอกาสให้กันหน่อยได้ไหม จะไม่ทำให้อึดอัดอีก "
พูดคำนี้เป็นสิบ ๆ ครั้ง แต่ B ทำได้แค่ " ขอโทษ " ....
ผ่านไป 1 เดือน (ช่วงเวลา 1 เดือนกับการรอของ A มันเหมือนจบลงตรงนี้...) B ทักไลน์มาหา A
B : ขอโทษนะ ขอโทษที่ทำให้รอ แต่คงกลับไม่ได้
A : ทำไม ? เพราะอะไร มีคนอื่นเหรอ มีคนใหม่ใช่ไหม ?
B : ขอโทษนะ ขอโทษจริง ๆ
A : ทำไมวะ ตลอดเวลา 5 ปี มันไม่มีความหมายเลยเหรอ
B : อืม...
A : เจ็บวะ กูเจ็บ !
B : พอแล้วนะ เลิกกันแล้ว อย่ามายุ่งกันอีกเลย
A : น้ำตาไหล (ตอนนั้นน้ำตาไหลนิด ๆ คะ เป็นเพราะคงรู้สึกโดนบอกเลิกตั้งแต่ B บอกห่าง ๆ แล้ว)
จากนั้น B บล็อคไลน์ A แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีก..
ผ่านมา 2 เดือน A มีคนคุย และไม่ได้ติดต่อกับ B อีกเลย จนถึงเดือน สิงหา..
A นั่งเล่นคอมอยู่ที่บ้าน แล้วอยู่ ๆ B ก็มาหาที่บ้าน ตอนนั้นบอกตรง ๆ เลย งงมาก ๆ ไม่คิดว่าจะมา แล้วก็งงว่ามาหาทำไม ?
B นั่งอยู่ในบ้าน A เดินออกมา ตอนนั้นเห็นได้เลยว่า B น้ำตาไหล คือ น้ำตาไหลมาก สงสัยเลยถามไป
A : มาหาทำไม ? ร้องไห้ทำไม
B : (ร้องไห้)
A : มาทำไม ?
B : อยากมาเฉย ๆ
A : พอเถอะ เลิกกันแล้ว กลับไปเถอะ
B : ( ร้องไห้ ) ขอโทษ
A : กลับบ้านไปเถอะ พอแล้ววะ
B : ขอโทษจริง ๆ
A : คิดในใจ (คนเป็นบอกเลิกเอง แล้วจะมาหาทำไม มานั่งร้องไห้ทำไม)
A : กลับบ้านไปเถอะ เป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าอย่ามายุ่งกันอีก แล้วมาทำไม ? มาทำไมตอนนี้
B : ( ร้องไห้ ) และกลับบ้านไป
** เรื่องเหมือนจบลงง่าย ๆ แต่มันคงไม่ง่าย คบกันมา 5 ปี จบลงเพราะอีกฝ่ายมีคนอื่น ที่พึ่งคุยกันไม่กี่อาทิตย์ ยอมทิ้งคนที่คบกันมาหลายปี
แต่พอสุดท้ายกลับคิดได้ มาเสียใจ คนที่ตัวเองบอกเลิกไป **
ฝากหลาย ๆ คน ที่กำลังมีคนรักที่รักกันอยู่ ดูแลรักนั้นไว้ดี ๆ นะค่ะ คนที่คบกันนาน ๆ ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะ
รักษาไว้ให้ดี ๆ นะคะ แล้วถ้าถามว่าทำไม A ไม่กลับไปคบกับ B ตอบเลยว่า มันเหมือนทุกอย่างมันอิ่มตัวแล้ว อยากพอแล้ว
ไม่อยากกลับไปเจ็บแบบเดิม .. และตอนนี้ A ก็มีคนที่คบอยู่แล้วคะ ตอนนี้รักกันดีคะ มีปัญหาบ้าง แต่มีความสุขดีคะ..
หลายคู่ทะเลาะกันเกือบทุกวัน เบื่อกันบ้าง อะไรบ้าง แต่เรายังจับมือกันอยู่ยังไม่ทิ้งกันไปไหน ขอให้เป็นแบบนั้นนะค่ะ ^^