คือฟังดูแล้วอาจจะดูเหมือนปัญหาใจแตกของวัยรุ่นทั่วๆไปแต่คือเราจะย้อนไปตั้งแต่เริ่มเลยนะคะ เราเข้าไปเรียนต่อม4ที่รรต่างอำเภอและก็ได้เจอผชคนนึงเป็นรุ่นเดียวกันเราก็เห็นเขาผ่านๆจนวันนึงเราฟอลไอจีเขาไปเขาก็ฟอลกลับเวลาผ่านไปเราเห็นผชคนนั้นคุยกับเพื่อนในห้องเราซึ่งเพื่อนคนนั้นเคยคุยกับแฟนเก่าเราเราเลยเกิดความอยากแก้แค้นเราทักไปหาผชคนนั้นคนคุยเพื่อนเราแต่เราไม่ได้สนิทกับเพื่อนในห้องเราคนนี้นะเรารู้ว่าเขาเลิกคุยกันเราก็ทักไปแซวเขาก็เล่นด้วยในหัวเราคิดแค่อยากทำให้ผญคนนั้นเกลียดเราซึ่งเขาก็ไม่ชอบเราจริงๆเราคุยไปคุยมาถึงรู้ว่าผชคนนั้นให้ชื่อสมมุติว่าเอ เราพึ่งรู้ว่าเออยู่หมู่บ้านใกล้เรามากและเคยเรียนด้วยกันตอนเด็กมาก เราคุยไปแต่เราเป็นคนซื่อๆและน่าเบื่อเอก็เริ่มถอยห่างหลังจากนั้นวันสอบเออยากให้เราขึ้นรถกลับด้วยเราก็กลับตากฝนด้วย วันต่อมาเอเริ่มถอยห่างเราจริงๆสอบเสร็จเราไม่เห็นเอเลยจนพอตกเย็นเอทักมาบอกเลิกเราแล้วเราก็ถามหาเหตุผเขาหก็บอกเบื่อๆหลังจากนั้นก็จบเราลงสตอรี่พยายามเรียกร้องความสนใจจากเอจนเรารีพายสตอรี่เขาไปเราก็ได้กลับมาคุยกับรอบนี้เอขอมารับเราตอนดึกฝนตกพาเราไปเรายอมมีอะไรกับเอเพื่อให้เขากลับมาแล้วเขาก็กลับมาจริงๆนั่นคือครั้งแรกของเราแล้วเราคบกันมาเรื่อยๆเอคือคนแรกของทุกๆเรื่องจนวันนึงเพื่อนเรามาเล่าให้เราฟังว่าเอเคยไปส่งเพื่อนผญในห้องเราอีกคนนึงซึ่งตอนนั้นคบกับเราและนั่นเป็นสาเหตุที่เลิกกันครั้งที่แล้วเราแค้นมากบอกเลิกเอวันนั้นเอตามง้อเราเราไม่ตอบเอ3วันเขาตามง้อเราตลอกจนเราใจอ่อนเรายอมและคบกันมาเรื่อยๆจนครบ1ปีโทรศัพท์เราพังเขาให้โทรศัพท์เขามาใช้เราไปเห็นเขาทักหาแฟนเก่าเขาเราเลยทัหาแแล้วแฟนเก่าเขาส่งที่คุยกันมาซึ่งใจความคือเอชวนแฟนเก่าไปดูหนังกับพ่อแม่เพราะชวนเราแล้วเราไม่ไปทั้งที่เอเคยด่าผญคนนั้นให้เราฟังเราเหมือนโดนแทงซ้ำอีกครั้งและนี่คือจุดเริ่มต้นความบัดซบ เอตาง้อใเราในขณะที่เขายังมีคนใหม่เราคุยแต่ไม่ได้กลับไปคบจริงจังเหมือนเมื่อก่อนเป็นแบบนั้นมาเรื่อยและเขามักจะหาผญคนอื่นมาแล้วค่อยบอกเลิกเราพอไปไม่รอดก็กลับมาหาเราเป็นแบบนี้3-4ครั้ง และเขาได้เจอผญคนนึงรุ่นเดียวกันเขาแอบคุยกับผญคนนี้และนิสัยเขาเริ่มเปลี่ยนไปเขาโทษเราด่าเราจนเขาเลือกจะไป เราเป็นคนชอบบังคับเขาให้เขาเลิกบุหรี่กัญชาและบังคับเขามาเรียนพอเขาไปคบกับผญคนนั้นสองคนนั้นทะเลาะกันเพราะเราบ่อยทั้งที่เราไม่เคยไปตามราวีจนเอเลิกเรียนและคบกับผญคนนั้นก็ไม่ค่อยมารรทั้งสอบคนมีปัญหาทั้งคู่จนถึงวันปัจฉิมเอถือดอกไม้มากับครอบครัวฝ่ายหญิงมาให้กันต่อหน้าเราถ่ายติดเราตอนที่เขามอบดอกไม้ให้กัน เราเคยไปขออาจารย์ที่ดุมากๆให้เอได้ส่งงานแก้ศูนย์เคยเป็นคนพูดเอาตัวรอดตอนเข้าห้องปกครอบเรื่องชู้สาว เราไม่ได้เสียใจเราจุกจนเวลาผ่านมาปี68เราเจอเอปี65เอทักมาหาเราบอกว่าตัวเองทรมานที่อยู่กับผญคนนี้อยากอยู่กับเราแต่เอยังไม่เลิกกับคนนั้นเอขอเงินเราไปซื้อบุหรี่ตอนนั้นเราเหลือเงินทั้งตัวอยู่40บาทเราให้เอทั้งน้ำตาและเลิกยุ่งกับเอเอทักมาขอโอกาสเราใหม่ เราให้ เอนอกใจเราอีกตอนนั้นเราเดินร้องไห้ตากฝนเอขับรถตามเราร้องไห้หนักมากวันต่อมาเราก็ให้อภัย เวลาผ่านมาเรารู้ว่าเราท้องเอเขาก็สนับสนุนใหเราเอาออกแต่มันไม่ใชเรื่องง่ายนเราปล่อยจนเวลาผ่านไปปยิ่งแย่เราไปทำงานเอเริ่มติดเพื่อนเราบอกเลิกเอเอใช้คำพูดรุนแรงและปัดความรับผิดชอบเรื่องลูกเราเลยต้องแบรับความเจ็บนี้จนทำงานครบ30วันต้องไปตรวจร่างกายไม่มีใครรู้สว่าเราท้องเราทำงานกับคนแถวบ้านเราคนนึงเราบอกหัวหน้าว่าท้องก่อนจะไปตรวจสุขภาพเราได้ย้ายงานไปทำอีกตำแหน่งนึงโดยเราบอกหัวหน้างานว่าจะเอาออก จนคนในแผนกเก่าเคารู้เขาโทรไปบอกคนที่บ้านเขาและคนที่บ้านเขาก็เอาไปพูดจแม่และญาติเรารู้เขาไม่ให้เราเอาออกเราแอบกินยาตอนอายุครรภ์23วีคมันทรมานมากในวันที่เราเกือบตายเอไปนอนกับผญคนใหม่และบอกผญคนนั้นว่าจะเลี้ยดูอย่างดีแค่ผญคนเดียวทำไมจะเลี้ยงไม่ได้มันทำเราแตกสลายมากๆเราเสียลูกไปในวันนั้นเราทั้งแอบร้องไห้ทั้งเครียดเรื่องงานพ่อแมาเราไปคุยกับเขาเขาบอกว่าไม่อยากอยู่กับเราไม่ได้รักเราเขาช่วยค่านมค่าอื่นๆแต่ไม่ขอแต่งไม่หมั้นเราดูไร้ค่ามากๆจนตอนนี้ผ่านมา1ๅอาทิตย์แล้วเคายังเสียใจเรื่องลูกแต่เขาไม่ได้สนใจแม้รู้ว่าเรานอนโรงพยาบเราต้องริเขครอบครัวเขาเอาเงินมาให้ถึงจะบอกเรื่องแท้งได้เราแบกรับทุกความเจ็บปวดไมีมีใครช่วยถือแม้แต่เศษความรู้สึกพ่อแมาอับอายญาติบางคนก็ซ้ำเติมเราเราไม่โทษใครนอกจากตัวเองเจ็บกายไม่นานเท่าใจเราต้องออกจากงานเอยังบอกกับเราอีกว่าเราไม่น่ากลับมาเจอกันทั้งที่เราก็อยู่ของเราดีๆสุดท้ายแล้วเราคือคนที่ผิดสินะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วไม่มีแรงแล้วค่ะ
ท้องตอนอายุ18แล้วฝ่ายชายไม่รับผิดชอบ