เมื่อปี2556 ประมาณเดือนตุลาคม ผมได้รู้จักกับผญ.คนหนึ่งเราคุยกันได้ประมาณ3เดือนกว่าๆ วันหนึ่ง. ทั้งวันนั้นผมพยายามติดต่อเค้า เค้าหายไปทั้งวัน พอตอนประมาณสามทุ่มเธอทักแชทมาบอกผมว่าผมโกหกเค้ามาตลอด เค้าพยายามจับผิดผม ซึ่งผมก็เล่าทุกอย่างให้เค้าฟัง แต่เค้าไม่เข้าใจแล้วเปลี่ยนสรรพนามที่เคยเรียก
เธอเลยขอเลิกกับผม เธอบอกเธอร้องไห้เพราะผมมาหลายครั้งแล้ว ตอนนี้เราเลิกกันเถอะในสามเดือนที่ว่ามาเราคุยกันทุกผมไม่เคยเห็นเค้าจะเศร้า ร้องไห้เลย แล้วเค้ามาพูดแบบนี้ผมรู้สึกไม่ดีเลย ผมเลยบอกเค้าไปว่า เราเลิกกันก็ได้ แต่ผมก็คุยกับเค้าอยู่ได้มั้ย. วันนั้นก็จบไป ในใจผมคิดอะไรไม่รู้ เช้ามาผมส่งข้อความไปบอกเค้าว่าลาก่อน แล้วบอกยังรักเค้าตลอด หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อกับเค้าอีกเลย ลบทุกอย่าง แต่อย่างว่าลบทุกอย่างที่สามารถติดต่อกันได้ แต่ผมจำได้ทึกอย่างจนถึงวันนี้ว่าเธอชอบอะไร เกิดวันไหน เบอร์โทรอะไร. เห้อ เมื่อปีที่แล้ว 2557 ในวันครบรอบ1ปี อะไรไม่รู้มันโดนใจให้ผมกดเข้าไปหาชื่อเธอในทวิต ผมได้เห็นเธอคนนั้นมีแฟนใหม่. ผมใจแทบสลายเค้าลืมผมง่ายขนาดนั้นเลยหรอ ผมเสียใจมากก ลบทวิตไปอีกครั้ง ทุกอย่าง ในวันเกิดเธอผมสร้างแอคเค้าปลอมกะจะไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์เธอแต่ เธอก็ลบแอคเคาท์ตัวเองไปแล้ว ผมถามตัวเองว่าทำไมผมต้องติดตามเค้า ทั้งที่มันทำให้ผมเสียใจ ประมาณเดือนธันวาคม2557 ผมไปเที่ยวที่เหนือเดินผ่านที่ๆหนึ่งผมจำได้ว่าผมเคยคุยโทรศัพท์กับเธอที่นี่ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ผมล้วงiphone. ออกมาแล้วพิมชื่อเธอลงไปแต่มันเกิดมีแอคเค้าเธอขึ้นมาแต่เป็นชื่อใหม่ ในนั้นเธอพร่ำเพ้อ เสียใจ เศร้า ผมเป็นเธอ แต่อย่างว่าแหละผมก็ไม่กล้าพอที่จะแอดเธอไป ผมก็ได้ไปเที่ยวอย่างสนุกเพื่อที่ไม่ให้คิดถึงเธอ วันหนึ่งผมอยู่บ้านไม่มีไรจะทำผมพยามหาอะไรทำแต่มันก็ไม่มีให้ผมทำผมนั่งเล่นโน๊ตบุ๊ค ผมนึกถึงเธออีกแล้ว เราเคยเล่นเกมส์ด้วยกัน โดยอิโน๊ตบุ๊คเครื่องนี้5555555 ผมนี่ ผมได้เข้าไปเพื่อจะหาทวิตเธอ อ้อลืมบอกเธอมีเฟสนะแต่เธอไม่ค่อยเล่น ผมเลยต้องติดตามเค้าทางทวิตเอา ผมเข้าไปในทวิตแล้วจะพิมแต่ผมกลับลืมไปแล้วว่า@ อะไร ผมทำใจสักพัก ลืมได้ก็ดีแล้วนี่ ผมก็เลิกคิดไป เช้าต่อมาเปิดโน๊ตบุ๊คพิมหาไปเรื่อยอล้วได้เจออีกครั้ง ทั้งที่ใจผมบอกไม่อยากเห็น ไม่อยากเจอ ผมลืมหน้าเธอไปแล้ว แน่มือเจ้ากรรม
กดดูรูปเธอสวยขึ้นมาก ผมเปิดเจอรูปเธอร้องไห้ ผมเห็นเค้าเสียใจ ผมไม่สบายใจเลย ทุกวันนี้ผมก็ยังเข้าไปส่องเธอทุกวัน ผมลืมเธอไม่ได้จริง ๆ ทั้งที่ผมอยากลืมแต่เหมือนใจมันยังค้นหาเธอ บีงคับตัวเองให้ลืมไม่ได้ วันนี้ผมยังต้องเจ็บที่เธอเสียใจ
ผมตัดใจจากเค้าไม่ได้
เธอเลยขอเลิกกับผม เธอบอกเธอร้องไห้เพราะผมมาหลายครั้งแล้ว ตอนนี้เราเลิกกันเถอะในสามเดือนที่ว่ามาเราคุยกันทุกผมไม่เคยเห็นเค้าจะเศร้า ร้องไห้เลย แล้วเค้ามาพูดแบบนี้ผมรู้สึกไม่ดีเลย ผมเลยบอกเค้าไปว่า เราเลิกกันก็ได้ แต่ผมก็คุยกับเค้าอยู่ได้มั้ย. วันนั้นก็จบไป ในใจผมคิดอะไรไม่รู้ เช้ามาผมส่งข้อความไปบอกเค้าว่าลาก่อน แล้วบอกยังรักเค้าตลอด หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อกับเค้าอีกเลย ลบทุกอย่าง แต่อย่างว่าลบทุกอย่างที่สามารถติดต่อกันได้ แต่ผมจำได้ทึกอย่างจนถึงวันนี้ว่าเธอชอบอะไร เกิดวันไหน เบอร์โทรอะไร. เห้อ เมื่อปีที่แล้ว 2557 ในวันครบรอบ1ปี อะไรไม่รู้มันโดนใจให้ผมกดเข้าไปหาชื่อเธอในทวิต ผมได้เห็นเธอคนนั้นมีแฟนใหม่. ผมใจแทบสลายเค้าลืมผมง่ายขนาดนั้นเลยหรอ ผมเสียใจมากก ลบทวิตไปอีกครั้ง ทุกอย่าง ในวันเกิดเธอผมสร้างแอคเค้าปลอมกะจะไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์เธอแต่ เธอก็ลบแอคเคาท์ตัวเองไปแล้ว ผมถามตัวเองว่าทำไมผมต้องติดตามเค้า ทั้งที่มันทำให้ผมเสียใจ ประมาณเดือนธันวาคม2557 ผมไปเที่ยวที่เหนือเดินผ่านที่ๆหนึ่งผมจำได้ว่าผมเคยคุยโทรศัพท์กับเธอที่นี่ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ ผมล้วงiphone. ออกมาแล้วพิมชื่อเธอลงไปแต่มันเกิดมีแอคเค้าเธอขึ้นมาแต่เป็นชื่อใหม่ ในนั้นเธอพร่ำเพ้อ เสียใจ เศร้า ผมเป็นเธอ แต่อย่างว่าแหละผมก็ไม่กล้าพอที่จะแอดเธอไป ผมก็ได้ไปเที่ยวอย่างสนุกเพื่อที่ไม่ให้คิดถึงเธอ วันหนึ่งผมอยู่บ้านไม่มีไรจะทำผมพยามหาอะไรทำแต่มันก็ไม่มีให้ผมทำผมนั่งเล่นโน๊ตบุ๊ค ผมนึกถึงเธออีกแล้ว เราเคยเล่นเกมส์ด้วยกัน โดยอิโน๊ตบุ๊คเครื่องนี้5555555 ผมนี่ ผมได้เข้าไปเพื่อจะหาทวิตเธอ อ้อลืมบอกเธอมีเฟสนะแต่เธอไม่ค่อยเล่น ผมเลยต้องติดตามเค้าทางทวิตเอา ผมเข้าไปในทวิตแล้วจะพิมแต่ผมกลับลืมไปแล้วว่า@ อะไร ผมทำใจสักพัก ลืมได้ก็ดีแล้วนี่ ผมก็เลิกคิดไป เช้าต่อมาเปิดโน๊ตบุ๊คพิมหาไปเรื่อยอล้วได้เจออีกครั้ง ทั้งที่ใจผมบอกไม่อยากเห็น ไม่อยากเจอ ผมลืมหน้าเธอไปแล้ว แน่มือเจ้ากรรม