สวัสดีชาวพันทิปทุกคน
คือเราจะมาเล่าประสบการณ์ของเราที่มาคิดได้ก็สายไปแล้ว
เรามีแฟนคนนึงคือเราคบกันมา 1 ปี 5 เดือนมีทั้งดีไม่ดีปะปนกันไป
เราเป็นคนที่เอาแต่ใจงอแง้งี่เง่านิสัยผู้หญิงโดยส่วนมากแต่เราไม่ใช่ผู้หญิงหวานนะเราเป็นผู้หญิงแบบนิสัยห้าวๆเหมือนผู้ชายมีแต่เพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่
แฟนเก่าเราเป็นคนใจเย็นพูดจาดีเอาว่าเป็นผู้ชายที่ดีคนนึงดีมากมากสำหรับเราเรียนไฟฟ้าตอนนี้กำลังต่อวิศวะไฟฟ้าเขาเรียนเก่งมากน่าตาดี .
รักเรามันก็ตามประสาวัยรุ่นอายุ 17-18 ก็มีงอลบ้างเบื่อบ้างเราเป็นคนไม่ชอบผู้ชายจุกจิก เราอยากมีสังคมเพื่อนบ้าง เราก็ขอเขาขอมีสังคมเพื่อนบ้างนะเราอยากเที่ยวอยากอะไรแต่เขาห้ามเรา เราก็อัดอึดทุกอย่างที่เขาห้ามเรา คบกันประมาน 1 ปี เราเริ่มเบื่อเค้าเบื่อมากอยากเลิกเลย(คิดเลิกอย่างเดียว)เราติดเพื่อนเขาก็ตามๆโทรจิกๆทุกอย่างตอนนั้นอารมณ์คือเบื่อผู้ชายคนนี้มากบอกเลิกทุกวันเลยเขาก็ไม่ยอมไม่เลิกร้องไห้เราก็ยังคิดไม่ได้นะตอนนั้นติดเพื่อนมากๆแบบเราคิดว่าไม่มีเขาก็ยังมีเพื่อน คิดแบบนั้นเลยตอนนั้นเค้าก็พยามมาง้อเราขี่รถมาบ้านเราเราก็ไล่เขา คืออารมณ์ตอนนั้นมันเบื่ออ่ะ จากวันที่เราไล่เขาเขาก็แบบเงียบไปเราโทรไปเขาก็เงียบเราก็ถามเงียบทำไมอะไรแบบนี้เขาก็ร้องไห้ตลอดเราขอโทดเขานะบอกจะไม่ทำไม่ทำแล้วจิงๆจะไมไล่จะไม่อะไรแล้วแต่ก็มีอีกเราจะไปเที่ยววันนั้นคือวันเกิดเพื่อนเรา เราขอเขาบอกว่าไปงานวันเกิดเพื่อนแต่เขาไม่ให้เราไป คือเราแอบไป เขาจับได้เขาก็ว่าเราว่าๆจนเราทนไม่ไหวบอกว่านั้นก็เลิกไปเลย เขาก็ตอบกลับมาว่า นั้นก็จบ . คือไม่เคยคิดไงเขาจะพูดออกมา เราก็โอเค อารมณ์ตอนนั้นนะเหรอแล้วแต่เธอเลยฉันเบื่อเธออยากเลิกมานานแล้ว . เขาบล๊อค FACEBOOK เรา เราติดต่อเขาไม่ได้เลย นี่คือวันสุดท้าย เราก็ร้องไห้เสียใจนะทำใจไม่ได้เลย เรากับเขาอยู่คนละจังหวัดกันแต่ไปมาหากันบ่อยๆ เพื่อนเราก็ได้แต่ปลอบใจเราว่าเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง เราก็เจอเขานะ เจอบ่อยด้วย . แต่ทำยังไงเขาคงหมดความอดทนกับเราเค้าเลยจากไป
ปัจจุบันมันจะ 1 ปีแล้วที่เราเลิกกับเขา เขาก็ยังไม่ปลดบล๊อคเรานะติดต่อไม่ได้แต่ก็เจอน่าเขาอยู่บ่อยๆ
มีใครต่อใครเขามาในชีวิตก็ไม่ถูกใจ เริ่มใหม่กับใครก็แป้ปๆมันก็จบ ไม่เจอใครที่จิงใจสักคน
เราเอาเฟสบุ้คเพื่อนเราส่องเฟสบุ้คเขาก็ดูเหมือนว่าเขาจะมีผู้หญิงเข้ามาหาเยอะมากเรานี่แอบร้องไห้อยู่บ่อยๆ
จนวันนี้เราใจกล้าน่าด้านมากไปขอไลน์จากเพื่อนเขา ขอไอดีเขา เราเป็นคนทักไป แบบบอกว่าคิดถึงอะไรแบบนี้สบายดีไหม ?
เขาตอบมาว่า อย่ามาอะไรกับเราเลยเราไม่อยากคุยกับคนที่เหยียบเขา เราก็อึ้งแปปอ้ะร้องไห้เลย ใช่เราเป็นคนเหยียบเขาไล่เขาทำร้ายจิตใจเขาต่างๆนาๆ
แต่เรามาคิดได้ก็สายมากทุกวันนี้ เราอยากกลับไปนะขอโอกาศเขา แต่ไม่หรอกเขาคงจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ แต่เราฝันถึงเขาอยู่บ่อยๆ เราก็ไม่รู้สิทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ เจอน่าเค้าก็บ่อยนะ เราวิ่งงานรถเก่างานบิ๊กไบท์ เจอเราก็ได้แต่แอบมองเขา อยากเขาไปกอดเขาไปยืนข้างๆ แต่ไม่มีสิทธิ์แล้ว .
ได้แต่พูดในใจคนไม่มีสิทธิ์ เราอยากไปที่ๆไปด้วยกันอีกหลายๆที่ไม่มีโอกาศไปด้วยกันเพราะเรากับเขาเลิกกันแล้ว เราก็คงจะต้องเดินน่าต่อไป สู้ๆสิบอกตัวเองเสมอ เก็บเขาไว้ในความทรงจำที่ดีดี .
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ เราก็แค่อยากระบาย ขอบคุนพื้นที่พันทิปจิงๆค่ะ
แฟนเก่าคือความทรงจำดีดี
คือเราจะมาเล่าประสบการณ์ของเราที่มาคิดได้ก็สายไปแล้ว
เรามีแฟนคนนึงคือเราคบกันมา 1 ปี 5 เดือนมีทั้งดีไม่ดีปะปนกันไป
เราเป็นคนที่เอาแต่ใจงอแง้งี่เง่านิสัยผู้หญิงโดยส่วนมากแต่เราไม่ใช่ผู้หญิงหวานนะเราเป็นผู้หญิงแบบนิสัยห้าวๆเหมือนผู้ชายมีแต่เพื่อนผู้ชายส่วนใหญ่
แฟนเก่าเราเป็นคนใจเย็นพูดจาดีเอาว่าเป็นผู้ชายที่ดีคนนึงดีมากมากสำหรับเราเรียนไฟฟ้าตอนนี้กำลังต่อวิศวะไฟฟ้าเขาเรียนเก่งมากน่าตาดี .
รักเรามันก็ตามประสาวัยรุ่นอายุ 17-18 ก็มีงอลบ้างเบื่อบ้างเราเป็นคนไม่ชอบผู้ชายจุกจิก เราอยากมีสังคมเพื่อนบ้าง เราก็ขอเขาขอมีสังคมเพื่อนบ้างนะเราอยากเที่ยวอยากอะไรแต่เขาห้ามเรา เราก็อัดอึดทุกอย่างที่เขาห้ามเรา คบกันประมาน 1 ปี เราเริ่มเบื่อเค้าเบื่อมากอยากเลิกเลย(คิดเลิกอย่างเดียว)เราติดเพื่อนเขาก็ตามๆโทรจิกๆทุกอย่างตอนนั้นอารมณ์คือเบื่อผู้ชายคนนี้มากบอกเลิกทุกวันเลยเขาก็ไม่ยอมไม่เลิกร้องไห้เราก็ยังคิดไม่ได้นะตอนนั้นติดเพื่อนมากๆแบบเราคิดว่าไม่มีเขาก็ยังมีเพื่อน คิดแบบนั้นเลยตอนนั้นเค้าก็พยามมาง้อเราขี่รถมาบ้านเราเราก็ไล่เขา คืออารมณ์ตอนนั้นมันเบื่ออ่ะ จากวันที่เราไล่เขาเขาก็แบบเงียบไปเราโทรไปเขาก็เงียบเราก็ถามเงียบทำไมอะไรแบบนี้เขาก็ร้องไห้ตลอดเราขอโทดเขานะบอกจะไม่ทำไม่ทำแล้วจิงๆจะไมไล่จะไม่อะไรแล้วแต่ก็มีอีกเราจะไปเที่ยววันนั้นคือวันเกิดเพื่อนเรา เราขอเขาบอกว่าไปงานวันเกิดเพื่อนแต่เขาไม่ให้เราไป คือเราแอบไป เขาจับได้เขาก็ว่าเราว่าๆจนเราทนไม่ไหวบอกว่านั้นก็เลิกไปเลย เขาก็ตอบกลับมาว่า นั้นก็จบ . คือไม่เคยคิดไงเขาจะพูดออกมา เราก็โอเค อารมณ์ตอนนั้นนะเหรอแล้วแต่เธอเลยฉันเบื่อเธออยากเลิกมานานแล้ว . เขาบล๊อค FACEBOOK เรา เราติดต่อเขาไม่ได้เลย นี่คือวันสุดท้าย เราก็ร้องไห้เสียใจนะทำใจไม่ได้เลย เรากับเขาอยู่คนละจังหวัดกันแต่ไปมาหากันบ่อยๆ เพื่อนเราก็ได้แต่ปลอบใจเราว่าเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง เราก็เจอเขานะ เจอบ่อยด้วย . แต่ทำยังไงเขาคงหมดความอดทนกับเราเค้าเลยจากไป
ปัจจุบันมันจะ 1 ปีแล้วที่เราเลิกกับเขา เขาก็ยังไม่ปลดบล๊อคเรานะติดต่อไม่ได้แต่ก็เจอน่าเขาอยู่บ่อยๆ
มีใครต่อใครเขามาในชีวิตก็ไม่ถูกใจ เริ่มใหม่กับใครก็แป้ปๆมันก็จบ ไม่เจอใครที่จิงใจสักคน
เราเอาเฟสบุ้คเพื่อนเราส่องเฟสบุ้คเขาก็ดูเหมือนว่าเขาจะมีผู้หญิงเข้ามาหาเยอะมากเรานี่แอบร้องไห้อยู่บ่อยๆ
จนวันนี้เราใจกล้าน่าด้านมากไปขอไลน์จากเพื่อนเขา ขอไอดีเขา เราเป็นคนทักไป แบบบอกว่าคิดถึงอะไรแบบนี้สบายดีไหม ?
เขาตอบมาว่า อย่ามาอะไรกับเราเลยเราไม่อยากคุยกับคนที่เหยียบเขา เราก็อึ้งแปปอ้ะร้องไห้เลย ใช่เราเป็นคนเหยียบเขาไล่เขาทำร้ายจิตใจเขาต่างๆนาๆ
แต่เรามาคิดได้ก็สายมากทุกวันนี้ เราอยากกลับไปนะขอโอกาศเขา แต่ไม่หรอกเขาคงจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ แต่เราฝันถึงเขาอยู่บ่อยๆ เราก็ไม่รู้สิทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ เจอน่าเค้าก็บ่อยนะ เราวิ่งงานรถเก่างานบิ๊กไบท์ เจอเราก็ได้แต่แอบมองเขา อยากเขาไปกอดเขาไปยืนข้างๆ แต่ไม่มีสิทธิ์แล้ว .
ได้แต่พูดในใจคนไม่มีสิทธิ์ เราอยากไปที่ๆไปด้วยกันอีกหลายๆที่ไม่มีโอกาศไปด้วยกันเพราะเรากับเขาเลิกกันแล้ว เราก็คงจะต้องเดินน่าต่อไป สู้ๆสิบอกตัวเองเสมอ เก็บเขาไว้ในความทรงจำที่ดีดี .
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ เราก็แค่อยากระบาย ขอบคุนพื้นที่พันทิปจิงๆค่ะ