สวัสดีคะ นี่คือกระทู้แรกของฉัน หากมีข้อผิดพลาดก็ต้องขออภัยล่วงหน้าด้วยนะค่ะ
เข้าเรื่องกันเลยนะคะ
ตอนนี้เราอายุ 22 เคยคบผู้ชายเพียงแค่คนเดียว คบกันเกือบจะ 5 ปี เขาแก่กว่าเรา 2 ปี ผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกและดูแลเราดีมากๆ ไปรับไปส่งเราเรียนตลอด หอบผ้าไปซัก พาไปเที่ยวเกือบทุกที่ที่เราอยากไป อยากกินอะไรพาไปหมด เขาเป็นคนแรกในทุกๆ เรื่องของเราก็ว่าได้ แต่เข้าไม่ใช่คนที่ร่ำรวยอะไร มีเงินใช้ในแต่ละเดือนน้อยกว่าเราเกือบๆ ครึ่งนึง ทำให้เราต้องคอยช่วยออกค่าโน้นค่านี้อยู่บ่อยครั้ง ด้วยความดีของเขาฉันเลยไม่คิดอะไรมาก เราคบกันผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ แต่ฉันไม่ค่อยได้พบปะพ่อแม่เขาเท่าไหร่ทำให้ห่างเหิน แต่ตัวเขาเองก็เกือบจะสนิทกับพ่อแม่ของเราก็ว่าได้ เราคบกันแบบเปิดเผย แต่ไม่ทำตัวหน้าเกลียดจนพ่อแม่อาย
จนวันนึงพ่อแม่ของเราได้เตือนให้ออกห่างจากแฟน เพราะท่านกลัวว่าเราจะถอนตัวไม่ขึ้น กลัวว่าเราจะลำบากในอนาคต..
จนปัญหาเริ่มเกิดเพราะเราเป็นคนเปิดเผยทุกอย่างกับแฟน เลยตัดสินใจบอกให้เขารู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ปัญหาเริ่มลุกลามจนเราเลิกกันด้วยเหตุผลต่างๆ นาๆ เริ่มเริ่มทำใจได้ประมาณ 5-6 เดือน ระหว่างนั้นก็มีคนแวะเวียนเข้ามาทำความรู้จักมากมาย แต่ไม่เจอคนที่รู้สึกดีด้วยเท่าไหร่ แต่เรามาเจอพี่คนนึง อายุห่างกับเรา 6 ปี เขาแสดงอาการแบบชอบเรามาก แต่เราเองก็ไม่ได้อะไรกับเขานะ จนความพยายามของเขาทำให้เราก็รู้สึกดี บวกกับหน้าที่การงานที่ดี มีอนาคต แต่เขาทำงานอีกประเทศนึง เรามีโอกาศเจอกันแค่ 2 ครั้ง แต่ก็คุยกันตลอด
วันนึงแฟนเก่าเราก็กลับมาขอโอกาสและแล้วเราก็ใจอ่อนจนความสมพันธ์มันกลับมาลึกซึ้งเหมือนเดิม เพราะเราต่างยังรักและผูกพันธ์กัน ยังรู้สึกดีต่อกันเหมือนเดิม
#แต่ก็ยังวนเวียนคิดแต่เรื่องเดิมๆ มันสองจิตสองใจ หากเลือกความมั่นคงในอนาคตแต่ไม่รู้ว่าจะแน่นอนรึป่าว กับความรักแต่ไม่มีความมั่นคงให้เห็นเลยสักนิด และไม่สามารถเปิดเผยได้หากกลับมาคบกันเพราะพ่อแม่ของฉันอยากให้เริ่มใหม่
ฉันควรจะคิดแบบไหนดี มันสับสนไปหมด เพื่อนๆคนไหนเคยเจอประสบการณ์แบบนี้รบกวนแนะนำหน่อยคะ
*เลือกความรักความผูกพันธ์ แต่ผู้ใหญ่ไม่ยอมรับ
**เลือกความมั่นคงที่ไม่แน่นอน
หากเป็นคุณจะเลือกอะไร..
เข้าเรื่องกันเลยนะคะ
ตอนนี้เราอายุ 22 เคยคบผู้ชายเพียงแค่คนเดียว คบกันเกือบจะ 5 ปี เขาแก่กว่าเรา 2 ปี ผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกและดูแลเราดีมากๆ ไปรับไปส่งเราเรียนตลอด หอบผ้าไปซัก พาไปเที่ยวเกือบทุกที่ที่เราอยากไป อยากกินอะไรพาไปหมด เขาเป็นคนแรกในทุกๆ เรื่องของเราก็ว่าได้ แต่เข้าไม่ใช่คนที่ร่ำรวยอะไร มีเงินใช้ในแต่ละเดือนน้อยกว่าเราเกือบๆ ครึ่งนึง ทำให้เราต้องคอยช่วยออกค่าโน้นค่านี้อยู่บ่อยครั้ง ด้วยความดีของเขาฉันเลยไม่คิดอะไรมาก เราคบกันผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ แต่ฉันไม่ค่อยได้พบปะพ่อแม่เขาเท่าไหร่ทำให้ห่างเหิน แต่ตัวเขาเองก็เกือบจะสนิทกับพ่อแม่ของเราก็ว่าได้ เราคบกันแบบเปิดเผย แต่ไม่ทำตัวหน้าเกลียดจนพ่อแม่อาย
จนวันนึงพ่อแม่ของเราได้เตือนให้ออกห่างจากแฟน เพราะท่านกลัวว่าเราจะถอนตัวไม่ขึ้น กลัวว่าเราจะลำบากในอนาคต..
จนปัญหาเริ่มเกิดเพราะเราเป็นคนเปิดเผยทุกอย่างกับแฟน เลยตัดสินใจบอกให้เขารู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น ปัญหาเริ่มลุกลามจนเราเลิกกันด้วยเหตุผลต่างๆ นาๆ เริ่มเริ่มทำใจได้ประมาณ 5-6 เดือน ระหว่างนั้นก็มีคนแวะเวียนเข้ามาทำความรู้จักมากมาย แต่ไม่เจอคนที่รู้สึกดีด้วยเท่าไหร่ แต่เรามาเจอพี่คนนึง อายุห่างกับเรา 6 ปี เขาแสดงอาการแบบชอบเรามาก แต่เราเองก็ไม่ได้อะไรกับเขานะ จนความพยายามของเขาทำให้เราก็รู้สึกดี บวกกับหน้าที่การงานที่ดี มีอนาคต แต่เขาทำงานอีกประเทศนึง เรามีโอกาศเจอกันแค่ 2 ครั้ง แต่ก็คุยกันตลอด
วันนึงแฟนเก่าเราก็กลับมาขอโอกาสและแล้วเราก็ใจอ่อนจนความสมพันธ์มันกลับมาลึกซึ้งเหมือนเดิม เพราะเราต่างยังรักและผูกพันธ์กัน ยังรู้สึกดีต่อกันเหมือนเดิม
#แต่ก็ยังวนเวียนคิดแต่เรื่องเดิมๆ มันสองจิตสองใจ หากเลือกความมั่นคงในอนาคตแต่ไม่รู้ว่าจะแน่นอนรึป่าว กับความรักแต่ไม่มีความมั่นคงให้เห็นเลยสักนิด และไม่สามารถเปิดเผยได้หากกลับมาคบกันเพราะพ่อแม่ของฉันอยากให้เริ่มใหม่
ฉันควรจะคิดแบบไหนดี มันสับสนไปหมด เพื่อนๆคนไหนเคยเจอประสบการณ์แบบนี้รบกวนแนะนำหน่อยคะ
*เลือกความรักความผูกพันธ์ แต่ผู้ใหญ่ไม่ยอมรับ
**เลือกความมั่นคงที่ไม่แน่นอน