ก่อนอื่นน่ะค่ะฉันอยากให้เพื่อนๆช่วยคิดหน่อยน่ะค่ะมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวฉันเอง คือฉันมีแฟนเป็นผู้หญิงด้วยกันน่ะค่ะคบกันมาได้ 3ปีกว่าแล้ว ใช้ชีวิตร่วมกันผ่านอุปสรรคมาด้วยกันเยอะฉันก็คิดว่าเธอก็จะไม่มีใครแล้วเพราะเธอเป็นคนที่เราคบกันมานานสุดแล้วสำหรับแฟนๆ ที่ผ่านมาแล้วบวกกับอายุเราก็มากแล้วควรจะจริงจังกับชีวิตได้แล้ว แต่อย่างว่านะค่ะผู้หญิงกับผู้ชายเขาสร้างมาคู่กัน แต่แล้วมาวันนึงมีความจำเป็นที่เราต้องจากกัน เพราะเธอต้องไปทำงานที่อื่นเธอบอกว่าจะไปหาเงินมาสร้างเนื้อสร้างตัวกับเรา บอกให้เรารอ สุดท้ายเธอก็ไปมีคนอื่น เราเสียใจมากเพราะเราไม่คิดว่าเธอจะทำกับเราขนาดนี้ เธอมาบอกทีหลังว่าเราน่าจะทำใจตั้งแต่แรกที่เธอจากมาแล้ว เราเสียใจมาก กินไม่ได้นอนไม่หลับหัวสมองได้แต่คิดว่าเธอจะอยู่กับเขาตลอดเวลา คิดว่าทำไมเธอถึงทำกันได้เธอพูดได้คำเดียวว่าเธอไม่เอาเราแล้ว แค่นั้น เรายุคนเดียวไม่ได้ต้องหาเพื่อนหาคนคุยด้วยเพื่อปรับทุกข์แต่แล้ววันนึงเราก็ได้เจอกับผู้หญิงอีกคนนึ่งซึ่งเธอก็เป็นคนที่เราแอบชอบมานาน สมัยเด็กๆใช่อายุเราห่างกันมาก เราก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธอจะคุยกับเรา ยอมรับว่าพี่เขาทำให้เราลืมแฟนเก่าเราได้แล้วเวลาเราได้คุยกับเขาเราก็สบายใจ มีความสุข เวลาเห็นรอยยิ้มของเขาแล้วโลกช่างน่ายุขึ้นมาก เรามีความรู้สึกด้วยกันมากขึ้นๆ เขาไม่เคยทำให้เราโกรธ เราไม่เคยทะเลาะกัน คบคนที่แก่กว่าก็ดีน่ะสบายใจดี เราก็ทำหน้าที่ของเรา เขาก็ทำงานของเขา พอเย็นมาเราก็ไปเจอกัน ไปหาที่ทำงาน ให้กำลังใจกัน ใหม่ๆไงอะไรๆก็ดีหมด แต่แล้วอยู่มาวันนึ่งแฟนเก่าเราก็กลับมาขอคืนดี บอกว่าชีวิตนี้ขาดเราไม่ได้ เพราะตอนที่เขาจากไปเราก็ห่างกัน เธอบอกว่าเธอคิดถึงเรา ชาตินี้คงมีแต่เราแหละที่รักเธอ ไม่มีใครดีกับเธอเท่าเราอีกแล้ว ทีแรกเราก็ลังเลเพราะเราเจ็บกับเธอมาเยอะแล้วบวกกับที่เรามามีความรู้สึกดีกับอีกคนไปแล้ว แต่สุดท้ายเราก็ยอมคืนดีกับเธอทั้งๆที่เธอก็ไม่รู้ว่าเราก็มีคนใหม่แล้ว ที่เรายอมคืนดีด้วยเพราะอาจจะเป็นเพราะความผูกพันธ์ที่มีด้วยกันมา คือเสียดายเวลาที่คบกันมาโดยที่ลืมไปว่าเธอทำให้เราเสียใจขนาดไหน เราก็เลือกที่จะกลับมาคบกับเธอ แล้วก็บอกเลิกกับพี่เขาคนนั้น แล้วพี่เขาก็โอเค แต่มันก็มีความรู้สึกดีๆให้กันยุ แล้วสักพักนึ่งแฟนเก่าเราเขาก็รู้ความจริงว่าตอนที่เราห่างกัน เราก็มีคนใหม่ ก็ทะเลาะกันแต่ฉันก็ยังเลือกแฟนเก่ายุดี เรื่องของเรื่องน่ะค่ะที่เล่ามายาวๆๆ เนี่ยค่ะ คืออยากจะถามความเห็นจากเพื่อนๆน่ะค่ะคือตลอดเวลาจนถึงตอนนี้ฉันก็ยังแอบคุยกับพี่เขาอยู่เลย ฉันคิดถึงเขามาก บางครั้งคุยกันอยากจะไปหา อยากจะทิ้งทุกๆอย่างกับคนนี้ ไม่รู้ว่าฉันคิดอะไรยุ หรือเพราะว่าถ้าไม่คุยก็กลัวว่าพี่เขาจะบอกความลับที่เรายังคุยกันให้กับแฟนฉันก็ไม่รู้น่ะค่ะ เลยลองหายไป ไม่คุยกันแต่มันไม่เคยทำได้สักครั้งเลยค่ะ หรือเพราะว่าฉันรักพี่เขาเข้าแล้ว แต่ที่ทนอยู่กับแฟนคนนี้เพราะว่าความผูกพันธ์รึเปล่าค่ะ ช่วยหน่อยน่ะค่ะอยากรู้ว่าจะมีวิธีแก้ไขอะไรช่วยแนะนำบ้างค่ะ ขอบคุณคะ......
ความรักหรือความผูกพันธ์??