ยืมยูสของเพื่อนมานะคะ
เป็นคำถามที่ถูกถามจากแฟนเมื่อคืน หลังจากที่ทะเลาะกันเพราะเขาไปเตะบอลกลับดึกแต่นัดเราเอาไว้ว่าจะมาหาตอนสี่ทุ่ม เราก็เลยหงุดหงิดเพราะนอนดึกรอเอาหนังสือให้เขา และหงุดหงิดสะสมจากหลายเรื่อง
เราก็ถามว่าเตะบอลให้เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ ทั้งวันเรียนก็ไม่ได้เจอกัน กินข้าวก็ไม่ได้กินด้วยกัน มาเจอกันแค่ชั่วโมงสองชั่วโมงเท่านั้นเเล้วก็ต้องรีบกลับบ้าน(นี่เป็นเมียน้อยหรือไงวะ) เขาก็บอกเหตุผลที่ฟังขึ้นมา ซึ่งเราก็เข้าใจว่ามันต้องจองสนาม ต้องรอเพื่อน กว่าจะได้เตะ บลาๆๆ แต่บางทีเราก็อยากจะนอนไวๆอยากจะไม่ต้องกังวลว่าถ้าเผลอหลับไปจะมีใครมาตะโกนเรียกที่หอหรือเปล่า(เราอยู่หอหญิง เเละยังเป็นวัยเรียน เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะค่ะ) ไอ้เวลาที่เลิกเรียนเสร็จเขาก็ไม่ได้อยู่กับเรา อาจจะกลับบ้านบ้าง เล่นเกมกับเพื่อนรอไปเตะบอลบ้าง ซึ่งเราก็อยู่กับเพื่อนของเราอยู่คนเดียวได้ไม่ได้มีปัญหา แต่บางทีก็คิดว่านี่มีแฟนไปทำไม อยู่คนเดียวก็สบายใจแล้ว เผลอๆหงุดหงิดบ่อยด้วยซ้ำที่เขาเตะบอลเสร็จเราพึ่งอาบน้ำเสร็จ หรือกำลังอ่านหนังสือหรือนั่งดูหนังอยู่ก็ต้องขาดตอนไป
เขาก็บอกว่าที่ไปออกกำลังกายเนี่ย เพราะอยากผอมให้เรานะ(เราบอกเขาให้ลดน้ำหนักค่ะ เพราะไม่อยากให้อ้วนมาก ไม่ใช่ไม่ชอบในเรื่องของรูปร่าง แต่เรามีเพื่อนเป็นคนอ้วนเยอะ มีพ่อแม่ก็อ้วน ซึ่ง..มีแต่ปัญหาสุขภาพรุมเร้า พ่อเราอ้วนเป็นเบาหวาน ความดัน เพื่อนเราบอกวิ่งมากไม่ได้เจ็บข้อเท้า กลางคืนก็หายใจไม่ออก เหนื่อยง่าย เราเลยอยากให้เขาสุขภาพดีไว้น่ะค่ะ)
ก็เลยคิดหาหนทาง
- เขาก็ชวนเราไปว่ายน้ำจะได้ออกกำลังกายไปด้วยกัน แต่เราไม่ชอบว่ายน้ำ ไม่ชอบใส่ชุดว่ายน้ำและสายตาเราก็สั้นก็ต้องใส่คอนแทค เราเคยว่ายๆอยู่เเล้วคอนแทคหลุดด้วยค่ะ อันตรายมากๆเลย จากนั้นเลยไม่ค่อยอยากว่ายน้ำเท่าไหร่
- เราชวนเขาไปวิ่ง เขาก็บอกว่าถ้าเหนื่อยก็ต้องหยุดพัก เคยไปวิ่งด้วยกันเเล้วเราพักบ่อย เหมือนเขาไม่ได้ออกกำลังกายเลย แต่เตะบอลมันต้องวิ่งตลอดเวลา
- เราชวนปั่นจักรยาน ปวดน่องไม่อยากปั่น
- เราชวนเดินเล่น คนเยอะไม่อยากเดิน
- เขาอยากให้เราไปเตะบอลด้วย..ซึ่งจะให้ไปเป็นกองหลังก็คงไม่ใช่= = จะให้ไปนั่งรอ..ก็น่าเบื่อ เราสะดวกใจจะอยู่ห้องตัวเองเฉยๆดีกว่า
-เราชอบอ่านนิยายเงียบๆ เขาชอบเล่นเกม จะให้เราเอาหนังสือไปนั่งอ่านโดยมีเขาและพ้องเพื่อนนั่งเล่นเกมอยู่ใกล้ๆ ซึ่ง..เรานั่งอ่านเองคนเดียวดีกว่ามั้ง
-ให้ไปก๊งเหล้ากับเพื่อนเขา แต่ห้ามเรากินเหล้า ให้อยู่เฉยๆกินได้แค่น้ำเปล่า เเล้วเพื่อนๆก็คุยแต่เรื่องสมัยมัธยม เราก็ไม่รู้อะไร มันก็น่าเบื่อน่ะสิ เราก็วีนเเตกเหอะ(แต่วีนกันสองคน)
-ไม่ชอบให้เราไปร้านเหล้ากับเพื่อน ถ้าจะไปเขาต้องไปด้วย..เราจะคุยหยอกล้อกับเพื่อนไม่ได้ กินเหล้าไม่ได้ มองหนุ่มไม่ได้ อารมณ์เหมือนผู้หญิงมาร้านเหล้ากับแฟน แต่ตัวเองกินได้เม้าท์มอยกะเพื่อนเราได้ เหอะ!
เขาลองเข้ามาอยู่ในโลกของเราเเล้ว เขาก็อยู่ไม่ได้ เราเองก็ไม่อยากเข้าไปอยู่ในโลกของเขา
เขาชอบให้เราไปนั่งกินข้าวกับที่บ้านเขาบ่อยๆ อยากให้ไปหาญาติๆของเขา ไปนอนค้างบ้านญาติที่ต่างจังหวัดตื่นมาไหว้เจ้า(ซึ่งเราไม่ค่อยอยากไปเพราะเราไม่เคยไปค้างบ้านใครกับคนเยอะๆ นอนบ้านยายเขา อาบน้ำบ้านเขา) อยากให้ไปนอนด้วยกันที่บ้าน(ซึ่งเราไม่สะดวกใจเลย รู้สึกอึดอัด ยังไม่แต่งงานเลยเนี่ยนะ)
- บอกให้เราอยู่หอรวมเขาจะได้มาหาได้ ซึ่ง..เราว่า อยู่ด้วยกันจะทะเลาะกันเเละเลิกกันเร็วกว่าเดิมอีก เพราะจากที่เคยไปบ้านเขามา ทำให้รู้สึกว่า..ไม่น่ารอด
- เขาชอบนอนเปิดแอร์ เราชอบเปิดพัดลม
- เขานอนกรนและดิ้น เรานอนไม่ได้ถ้าได้ยินเสียงหรือเห็นแสงเล็กๆน้อยๆ
- เวลาปลุกจะหงุดหงิดใส่ ซึ่งเราไม่ชอบ
-พอเขาบอกว่าจะอยู่กับเราให้มากขึ้น จะไม่ไปเตะบอลกับเพื่อนก็ได้ รู้สึกหวงแหนความเป็นส่วนตัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
เพราะอันที่จริงเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงทั้งก่อนคบ ตอนคบ และต่อไปถ้ายังคบ
-เรื่องอื่นก็โอเคอยู่ค่ะ เข้ากันได้
เรามองแล้วไม่เห็นทางจะปรับตัวเข้าหาได้เลย ไม่รู้จะหาความสมดุลยังไง เขาถามว่าต่างกันขนาดนี้จะอยู่กันได้ยังไง แต่เราคิดว่าการเป็นเพื่อนกันคือการที่คนสองคนมีอะไรที่เหมือนๆกันรสนิยมคล้ายกัน แต่การเป็นคนรักเราควรจะมีคนที่มีรสนิยมต่างกันมาช่วยเติมเต็มกันและกัน หรือเราเข้าใจผิดยังไงหรือเปล่าคะ?
ปล. คบกันมาปีกว่าแล้วที่ยังไม่เลิกกันเพราะยังขาดกันและกันไปไม่ได้ทั้งคู่ค่ะ แต่อยู่ด้วยตัวเองก็อยู่ได้ค่ะ เห็นได้ชัดอยู่แล้ว
คนรักกันควรเหมือนหรือต่างกัน?
เป็นคำถามที่ถูกถามจากแฟนเมื่อคืน หลังจากที่ทะเลาะกันเพราะเขาไปเตะบอลกลับดึกแต่นัดเราเอาไว้ว่าจะมาหาตอนสี่ทุ่ม เราก็เลยหงุดหงิดเพราะนอนดึกรอเอาหนังสือให้เขา และหงุดหงิดสะสมจากหลายเรื่อง
เราก็ถามว่าเตะบอลให้เร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ ทั้งวันเรียนก็ไม่ได้เจอกัน กินข้าวก็ไม่ได้กินด้วยกัน มาเจอกันแค่ชั่วโมงสองชั่วโมงเท่านั้นเเล้วก็ต้องรีบกลับบ้าน(นี่เป็นเมียน้อยหรือไงวะ) เขาก็บอกเหตุผลที่ฟังขึ้นมา ซึ่งเราก็เข้าใจว่ามันต้องจองสนาม ต้องรอเพื่อน กว่าจะได้เตะ บลาๆๆ แต่บางทีเราก็อยากจะนอนไวๆอยากจะไม่ต้องกังวลว่าถ้าเผลอหลับไปจะมีใครมาตะโกนเรียกที่หอหรือเปล่า(เราอยู่หอหญิง เเละยังเป็นวัยเรียน เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะค่ะ) ไอ้เวลาที่เลิกเรียนเสร็จเขาก็ไม่ได้อยู่กับเรา อาจจะกลับบ้านบ้าง เล่นเกมกับเพื่อนรอไปเตะบอลบ้าง ซึ่งเราก็อยู่กับเพื่อนของเราอยู่คนเดียวได้ไม่ได้มีปัญหา แต่บางทีก็คิดว่านี่มีแฟนไปทำไม อยู่คนเดียวก็สบายใจแล้ว เผลอๆหงุดหงิดบ่อยด้วยซ้ำที่เขาเตะบอลเสร็จเราพึ่งอาบน้ำเสร็จ หรือกำลังอ่านหนังสือหรือนั่งดูหนังอยู่ก็ต้องขาดตอนไป
เขาก็บอกว่าที่ไปออกกำลังกายเนี่ย เพราะอยากผอมให้เรานะ(เราบอกเขาให้ลดน้ำหนักค่ะ เพราะไม่อยากให้อ้วนมาก ไม่ใช่ไม่ชอบในเรื่องของรูปร่าง แต่เรามีเพื่อนเป็นคนอ้วนเยอะ มีพ่อแม่ก็อ้วน ซึ่ง..มีแต่ปัญหาสุขภาพรุมเร้า พ่อเราอ้วนเป็นเบาหวาน ความดัน เพื่อนเราบอกวิ่งมากไม่ได้เจ็บข้อเท้า กลางคืนก็หายใจไม่ออก เหนื่อยง่าย เราเลยอยากให้เขาสุขภาพดีไว้น่ะค่ะ)
ก็เลยคิดหาหนทาง
- เขาก็ชวนเราไปว่ายน้ำจะได้ออกกำลังกายไปด้วยกัน แต่เราไม่ชอบว่ายน้ำ ไม่ชอบใส่ชุดว่ายน้ำและสายตาเราก็สั้นก็ต้องใส่คอนแทค เราเคยว่ายๆอยู่เเล้วคอนแทคหลุดด้วยค่ะ อันตรายมากๆเลย จากนั้นเลยไม่ค่อยอยากว่ายน้ำเท่าไหร่
- เราชวนเขาไปวิ่ง เขาก็บอกว่าถ้าเหนื่อยก็ต้องหยุดพัก เคยไปวิ่งด้วยกันเเล้วเราพักบ่อย เหมือนเขาไม่ได้ออกกำลังกายเลย แต่เตะบอลมันต้องวิ่งตลอดเวลา
- เราชวนปั่นจักรยาน ปวดน่องไม่อยากปั่น
- เราชวนเดินเล่น คนเยอะไม่อยากเดิน
- เขาอยากให้เราไปเตะบอลด้วย..ซึ่งจะให้ไปเป็นกองหลังก็คงไม่ใช่= = จะให้ไปนั่งรอ..ก็น่าเบื่อ เราสะดวกใจจะอยู่ห้องตัวเองเฉยๆดีกว่า
-เราชอบอ่านนิยายเงียบๆ เขาชอบเล่นเกม จะให้เราเอาหนังสือไปนั่งอ่านโดยมีเขาและพ้องเพื่อนนั่งเล่นเกมอยู่ใกล้ๆ ซึ่ง..เรานั่งอ่านเองคนเดียวดีกว่ามั้ง
-ให้ไปก๊งเหล้ากับเพื่อนเขา แต่ห้ามเรากินเหล้า ให้อยู่เฉยๆกินได้แค่น้ำเปล่า เเล้วเพื่อนๆก็คุยแต่เรื่องสมัยมัธยม เราก็ไม่รู้อะไร มันก็น่าเบื่อน่ะสิ เราก็วีนเเตกเหอะ(แต่วีนกันสองคน)
-ไม่ชอบให้เราไปร้านเหล้ากับเพื่อน ถ้าจะไปเขาต้องไปด้วย..เราจะคุยหยอกล้อกับเพื่อนไม่ได้ กินเหล้าไม่ได้ มองหนุ่มไม่ได้ อารมณ์เหมือนผู้หญิงมาร้านเหล้ากับแฟน แต่ตัวเองกินได้เม้าท์มอยกะเพื่อนเราได้ เหอะ!
เขาลองเข้ามาอยู่ในโลกของเราเเล้ว เขาก็อยู่ไม่ได้ เราเองก็ไม่อยากเข้าไปอยู่ในโลกของเขา
เขาชอบให้เราไปนั่งกินข้าวกับที่บ้านเขาบ่อยๆ อยากให้ไปหาญาติๆของเขา ไปนอนค้างบ้านญาติที่ต่างจังหวัดตื่นมาไหว้เจ้า(ซึ่งเราไม่ค่อยอยากไปเพราะเราไม่เคยไปค้างบ้านใครกับคนเยอะๆ นอนบ้านยายเขา อาบน้ำบ้านเขา) อยากให้ไปนอนด้วยกันที่บ้าน(ซึ่งเราไม่สะดวกใจเลย รู้สึกอึดอัด ยังไม่แต่งงานเลยเนี่ยนะ)
- บอกให้เราอยู่หอรวมเขาจะได้มาหาได้ ซึ่ง..เราว่า อยู่ด้วยกันจะทะเลาะกันเเละเลิกกันเร็วกว่าเดิมอีก เพราะจากที่เคยไปบ้านเขามา ทำให้รู้สึกว่า..ไม่น่ารอด
- เขาชอบนอนเปิดแอร์ เราชอบเปิดพัดลม
- เขานอนกรนและดิ้น เรานอนไม่ได้ถ้าได้ยินเสียงหรือเห็นแสงเล็กๆน้อยๆ
- เวลาปลุกจะหงุดหงิดใส่ ซึ่งเราไม่ชอบ
-พอเขาบอกว่าจะอยู่กับเราให้มากขึ้น จะไม่ไปเตะบอลกับเพื่อนก็ได้ รู้สึกหวงแหนความเป็นส่วนตัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
-เรื่องอื่นก็โอเคอยู่ค่ะ เข้ากันได้
เรามองแล้วไม่เห็นทางจะปรับตัวเข้าหาได้เลย ไม่รู้จะหาความสมดุลยังไง เขาถามว่าต่างกันขนาดนี้จะอยู่กันได้ยังไง แต่เราคิดว่าการเป็นเพื่อนกันคือการที่คนสองคนมีอะไรที่เหมือนๆกันรสนิยมคล้ายกัน แต่การเป็นคนรักเราควรจะมีคนที่มีรสนิยมต่างกันมาช่วยเติมเต็มกันและกัน หรือเราเข้าใจผิดยังไงหรือเปล่าคะ?
ปล. คบกันมาปีกว่าแล้วที่ยังไม่เลิกกันเพราะยังขาดกันและกันไปไม่ได้ทั้งคู่ค่ะ แต่อยู่ด้วยตัวเองก็อยู่ได้ค่ะ เห็นได้ชัดอยู่แล้ว