ปริศนารหัสลับข้ามโลก

“สมบัติอันล้ำค่า.. จงค้นหาแล้วเจ้าจักพบ ”



1.

ท่ามกลางความตื่นตะลึงของการมาถึงของพัสดุชิ้นใหญ่ที่ไม่คาดถึง

กระนั้นแล้ว หญิงคนหนึ่งก็ยังอดไม่ได้ที่จะอมยิ้มไปกับสิ่งที่กำลังแสดงตัวอยู่ตรงหน้า

‘สุขสันต์วันเกิดนะจ๊ะพริมลูกรัก ’

ด้วยในมือของเธอ พัสดุชิ้นหนึ่งได้ถูกส่งตรงข้ามประเทศมาถึงเธอที่กำลังศึกษาอยู่แดนไกล

ของชิ้นนี้มาจากคุณแม่ของเธอที่อาศัยอยู่ในอีกฟากหนึ่งของโลก!

ที่ด้านบนพัสดุนั้น ลายมือที่เธอคุ้นเคยเขียนถึงวัตถุประสงค์ของการมาถึงนั้นอย่างชัดเจน..

“ไม่เคยลืมวันเกิดของเราเลยแม้สักปี.. ” หญิงคนนั้นนึก ดวงตาของเธอเปล่งประกายไปพร้อม

กับความสุขที่เพิ่งเกิดขึ้น..

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นถึงสิ่งที่กำลังซ่อนตัวอยู่ภายใน  เธอไม่รีรอที่จะแกะพัสดุชิ้นนั้นแทบจะ

ในทันทีที่มันมาถึง โดยจินตนาการไปถึงสิ่งที่เธอเคยอยากได้และเคยได้บอกไว้

ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ลึก ๆ เธอคาดหวังที่จะให้มันเป็น Surprise  สำหรับเธอในปีนี้..

เธอจึงได้แต่แอบยิ้มอย่างมีความหวังโดยไม่รู้ตัวเลยว่า..

อีกไม่นานหลังจากนี้ ของขวัญชิ้นนี้เองที่จะทำให้ชีวิตของเธอต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล

ของขวัญที่เธอไม่อาจเข้าใจได้ในตอนแรก

และเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้เธอต้องหลั่งน้ำตาออกมาราวกับจะไม่มีที่สิ้นสุด!!



2.

ไม่ทันที่เธอจะได้แกะพัสดุชิ้นนั้นออกมา จู่ ๆ สมุดเล่มเล็กเล่มหนึ่งก็หล่นลงมาที่

พื้นจากช่องเปิดเล็ก ๆ ที่เธอเพิ่งเปิดไว้..

‘นี่มันอะไรกันคะ?! ’ เธอนึก

ดูเหมือนเธอจะแปลกใจเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะหยิบมันขึ้นมาเพื่อที่จะพบว่า..

มันดูเหมือนจะเป็นหนังสือคู่มืออะไรสักอย่างที่คุณแม่ของเธอทำขึ้นอย่างง่าย ๆ

มีไว้เพื่อที่จะส่งสารอะไรบางอย่างถึงเธอ..

“ถึงขนาดต้องมีสมุดคู่มือกันเลยหรือ? ”  เธอนึกสงสัย แต่นั่นก็ไม่ทำให้เธอเกิดความ

เคลือบแคลงใจมากไปกว่าสิ่งที่เธอจะได้เห็นในเวลาต่อมา เมื่อของที่ถูกส่งมาถูกเปิดออกจนหมด

“ห๊ะ.. นี่มัน..?! ”

แวบแรกที่เธอเห็นมันเหมือนกระเป๋าใส่เอกสารลายอะไรสักอย่างที่ด้านบนของมัน

มีรูป ๆ หนึ่งแปะอยู่ ขนาดของมันโดยรวมแล้วใหญ่กว่ากระดาษ A4 เพียงเล็กน้อยและหนัก

ซึ่งโดยรวม ๆ แล้วมันต่างจากที่เธอคิดไว้มาก!

“นี่มันอะไรกัน? ๆ ๆ ” เธอได้แต่ถามย้ำอยู่ในใจ

และคำถามนั้นยิ่งดังชัดเจนขึ้น เมื่อเธอได้รับรู้ถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในลำดับต่อมา..

“กระเป๋าใบนี้มันล๊อก?! ”

...?!


“..ต้องใช้รหัสเปิด!! ”

สมองอันชาญฉลาดของเธอประมวลผลได้ในเสี้ยววินาทีนั้น

เธอได้แต่หัวเราะกับตัวเองเงียบ ๆ ในใจ..

“เอาอีกแล้วนะแม่!! ”



3.

แล้วคู่มือเล่มนั้นก็ได้ทำหน้าที่ของมันจริงๆ ..

“สวัสดีจ๊ะพริมลูกรัก สุขสันต์วันเกิดนะคะลูก ที่นั่นเป็นอย่างไรบ้าง?! ”

เธอค่อย ๆ ไล่อ่านสารบางอย่างที่คุณแม่ของเธอเขียนถึงเธอผ่านสมุดเล่มบางนั้นอย่างตั้งใจ

เนื้อความส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการถามสารทุกข์สุกดิบ และสภาพความเป็นอยู่โดยทั่วไป

นั่น นี่ โน่น.. เธออ่านมันไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งเนื้อหานั้นมาถึงช่วงสำคัญตอนท้าย ๆ

ความชัดเจนต่าง ๆ จึงค่อย ๆ ปรากฏขึ้น..



“..แม่รู้ว่าลูกเป็นเด็กฉลาด แม่เลยอยากทำอะไรให้ลูกได้ประทับใจบ้าง ของขวัญชิ้นนี้

แม่ตั้งใจมากเลยนะ มันเป็นสิ่งที่ล้ำค่ามาก แต่การที่ลูกจะได้มันไปนั้น ลูกต้องใช้หัวสักหน่อย

รูปบนกระเป๋าใบนี้คือกุญแจ ลองถอดรหัสที่แม่ทำไว้ดู เชื่อว่าลูกทำได้

ขอให้ลูกโชคดี สุขสันต์วันเกิดจ๊ะ ”



ความเงียบทำงานของมันอยู่พักหนึ่ง..

“นี่เราจะต้องไขปริศนานี้ให้ได้ก่อนหรือนี่?! ”

เธอถอนหายใจลึกยาว ก่อนที่จะเหลือบไปมองรูปภาพใบที่ว่านั้นที่กำลังแสดงตัว

อยู่บนกระเป๋าอย่างพินิจพิเคราะห์อีกครั้ง

แล้วจึงพบว่า..





“เฮ้.. นี่มันรูปของเราตอนเด็กกับคุณแม่นี่น่า?!! ”

ดวงตาของเธอเบิกกว้าง หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างฉับพลัน..

“นี่น่ะนะ.. รูปที่เป็นรหัสลับ?! ”



4.

แต่ก่อนที่เธอจะค้นเจออะไรบางอย่าง เธอก็ใช้เวลาอยู่นานในการวิเคราะห์รูปเล็ก ๆ นั่น..

“รูปใบนี้จะแปลงเป็นตัวเลข 3 หลักได้อย่างไร? ” เธอคิดและได้แต่ถามตัวเอง

ด้วยรู้ดีว่ากระเป๋าใบนี้มีลักษณะคล้ายคลึงกับกระเป๋าเดินทางที่จะต้องหมุนรหัสตัวเลข 3 แถว

ทั้งซ้ายและขวาให้ถูกต้องเสียก่อน มันจึงจะเปิดออกได้..

จากการสำรวจ รูปนี้ดูจะไม่มีความหมายอะไรเลยสำหรับเธอ เธอจึงลองเปลี่ยนวิธีใหม่

เป็นไล่จับผิดภาพเล็ก ๆ ทั้ง 3 ภาพเหมือนกับกำลังเล่น Photo Hunt Game บ้าง แต่เพียงไม่นาน

เธอก็พบว่าทั้ง 3 รูปนั้นจะแตกต่างกันก็เพียงสีของเหรียญทั้ง 3 สีเพียงเท่านั้น

นอกจากนั้น ทุกอย่างเหมือนกันหมด..!!

ด้วยไม่ย่อท้อ เธอจึงลองค้นหาด้วยวิธีใหม่ คราวนี้เธอเปลี่ยนมาเป็นสนใจกับตัวเลขที่อยู่ในภาพบ้าง

เท่าที่เธอเห็น ทั้งภาพดูจะมีตัวเลขอยู่เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น นั่นก็คือ เลข 2 - 5 - 5 - 0 ซึ่งเป็นเลขของ

ปี พ.ศ. และเลข 1 ของหนึ่งบาท แต่เธอก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นคำตอบที่ง่ายถึงเพียงนั้น

“มันจะต้องมีอะไรบางอย่างที่แอบแฝงอยู่..?! ”

เธอหยุดใช้ความคิดนิดหนึ่ง ก่อนที่คำ ๆ หนึ่งบนภาพนั้นจะมาสะกิดใจเธอ..

- จงค้นหา แล้วเจ้าจักพบ -

“..ข้อมูลนั้นเป็นสิ่งที่ต้องค้นหา ไม่น่าจะใช่สิ่งที่จะปรากฏแค่เพียงตาเห็น!! ”

ด้วยที่มีมุมมองที่ใหม่ขึ้น ในที่สุดเธอก็มองเห็นมันจนได้?!

- ความผิดปกติบางอย่างที่ซ่อนตัวอยู่ในความเงียบ -

เมื่อเธอลองมองภาพนั้นในอีกมิติหนึ่ง กล่าวคือไม่มองแต่ภายในภาพ

แต่มองภาพทั้งภาพในกรอบที่ใหญ่กว่านั้น ..เธอมองตะแคง!

แล้วเธอจึงเห็นว่าที่ด้านหลังของภาพนั้น มีภาพอีกภาพหนึ่งที่ถูกพับซ่อนเอาไว้อยู่..

เธอค่อย ๆ ใช้มือดึงสก๊อตเทปใสที่ยึดติดภาพนั้นกับกระเป๋าไว้ให้หลุดออก

ไม่นานนัก ภาพคำใบ้ที่ 2 ก็ปรากฏตัวขึ้น!!

  



5.

“เอ๋.. นี่มันภาพอะไรเนี่ย?! ”

และแล้วคำใบ้ที่น่าจะเป็นจิ๊กซอว์อีกตัวก็ได้ปรากฏต่อหน้าเธอ เธอเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องแล้วในตอนนี้..

เท่าที่เธอเห็น มันคือภาพ Graphic Design อะไรสักอย่างที่ดูจะสยดสยองมากกว่าจะเป็นน่ารัก

ที่ตรงกลางภาพมีนักร้องชื่อดัง RIHANNA ที่ถูกแต่งให้ดูคล้ายเมดูซ่ายืนเด่นเป็นสง่าอยู่

เธอแอบเห็นคำว่า GQ MAGAZINE ซึ่งแม่ของเธอคงไปเอารูปนี้มาจากนิตยสารไหนสักแห่ง

ตรงด้านขวาของภาพฉลามขาวตัวเขื่องกำลังอ้าปากจะงับอะไรสักอย่าง บนลำตัวนั้นมีตัวเลข 22

ที่ชวนน่าสงสัยแปะอยู่ ขณะเดียวกันทางด้านซ้ายมือของภาพมีตุ๊กตาอะไรก็ไม่รู้ตัวใหญ่ ๆ

กำลังทำเต๊ะจุ้ยยืนกร่างอยู่..

“ภาพทั้ง 2 จะต้องเกี่ยวโยงกัน..!! ” เธอรับรู้ได้ในทันที

“แล้วมันอย่างไรล่ะ?! ” ถึงจุดนี้เธอเริ่มตั้งคำถาม และคำตอบที่ว่าก็ดูเหมือนจะมาเร็วกว่าที่คิด

เมื่อหนึ่งในคำพูดของคุณแม่เธอในหนังสือคู่มือดังขึ้นในเงาคิด..

“รูปบนกระเป๋าใบนี้คือกุญแจ.. ”

คำพูดที่เป็นปริศนาชวนให้เธอรีบย้อนกลับไปพิจารณาภาพแรกที่เธอเห็นใหม่อีกครั้ง..

“รูปใบนี้.. ภาพนี้คือ.. คุณแม่กำลังอุ้มฉัน..”

เธอพยายามนึกว่านอกจากสิ่งนั้นแล้ว มันยังมีอะไรที่เธอเห็นอีก..

“มีเหรียญบาทที่ฉันกำลังถืออยู่..

และเหรียญนั้นมีทั้งสีทอง, สีเงิน, สีทองแดง! ”

และทันใดนั้น เธอก็หวีดร้องและกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ..

..!!

ใช่..

เธอเจอมันแล้ว!!



6.

รหัสนั้น คือ วันเกิดของเธอเอง!!

มันคือเลข - 2 3 6 -

วันที่ 23 เดือน มิถุนายน..

ในตอนนี้ เธอรู้สึกตื่นเต้นดีใจและดูจะมีความสุขยิ่งกว่าตอนที่เธอรู้ตัวว่าจะได้ทุนเรียนฟรีเสียอีก

ความรู้สึกที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้นไม่ใช่อื่นใด มันเป็นของ ‘ผู้ชนะ ’ ในเกมส์ที่ดูเหมือนจะยากแสนยากนี้

“เข้าใจคิดนะคะคุณแม่.. ”

เธอยิ้ม พร้อมกับมองไปยังคำตอบที่แสดงตัวอย่างแจ่มชัดและอยู่ตรงหน้า..

“ลูกบาศก์ทองคำ!! ” นั่นคือ คำตอบที่เธอได้จากการแก้ปริศนาในช่องแรก

ในภาพนั้น เธอเห็นตัวเองในตอนเป็นเด็กถือเหรียญบาทที่เป็นสีทองอยู่โดยมีภาพของคุณแม่

ที่กำลังยิ้มเป็นฉากหลัง..

“ที่ตรงกลางภาพมีฉันซึ่งเด่นที่สุด.. และเป็นลูก! ”

“กำลังถือเหรียญ 1 บาทที่เป็นสีทอง!! ”

“และถ้าภาพแรกคือลูกกุญแจ ภาพที่ 2 ก็ต้องคือแม่กุญแจ ที่ ๆ จะต้องไปค้นหาคำตอบ!!! ”

เมื่อเธอถอดรหัสภาพได้ดังนั้น เธอจึงลองย้อนกลับไปค้นหา ‘ไอ้ลูกบาศก์ทองคำ ’ ที่ว่า

จากในภาพที่ 2 ว่ามันมีอยู่ไหม?

  



คำตอบนั้นก็ดูจะชัดเจน..

“2 อันบนลูกตาหมี!! ”

“แล้วลูกบาศก์เงินในภาพช่องที่ 2 ล่ะ? ” เธอคิด โดยที่แทบจะไม่ต้องกลับไปดูคำใบ้เหล่านั้นอีก

“3 อันที่อยู่ตรงเข็มขัดของตุ๊กตาหมีนั่นไง!! ”

“และลูกบาศก์ทองแดงล่ะ? ”

“นั่นแหละ.. วางอยู่ตั้ง 6 อันตรงชั้นวางหนังสือ!! ”

คำตอบทั้งหมดดูจะชัดเจนมาก ซึ่งเธอยอมรับว่าเธอแทบจะไม่ทันสังเกตเห็นมันเลย

ในเวลาก่อนหน้านี้ จู่ ๆ มันก็ปรากฏขึ้นภายหลังจากที่เธอได้รับรู้ถึงจุดหมายแล้ว

ราวกับการเสกช้างให้โผล่กลางที่แจ้งของนักมายากล..

“มันดูมีเหตุผล แต่มันจะใช่คำตอบที่ถูกหรือเปล่านะ..? ”

ด้วยความตื่นเต้น เธอค่อย ๆ หมุนรหัสที่เธอเพิ่งค้นหาได้บนกระเป๋าใบนั้นอย่างช้า ๆ

เธอใส่เลขตัวที่ 1 เลขตัวที่ 2 และเลขตัวที่ 3 แล้วเธอก็ลองกดปุ่มเปิด..

แล้วในที่สุด เสียงที่เธออยากได้ยินมากที่สุดก็ร้องดังขึ้น..
      

“กลิ๊ก!! ”


ทุกอย่างมันควรจะจบลงแล้วเมื่อการแก้ปริศนาเดินทางมาถึงจุด ๆ นี้

หากเธอไม่เปิดกระเป๋าไปเล็กนั้นแล้วไปเจอกับตัวเลขอีกชุดหนึ่งเข้าเสียก่อน..

ของข้างในไม่ใช่ของขวัญ หากแต่เป็นตัวเลขอีกชุดหนึ่งที่เธอคุ้นตาและรู้ดีว่า

ยังเป็นสิ่งที่ยังขาดหายไป..

เธอหลับตาลงแล้วนึกถึงตัวเลขนั้นในใจ

.. ใช่มันคือ ‘ปีเกิด ’ ของเธอ!!


(มีต่อ..)