ตอนที่ 1
http://pantip.com/topic/34805318
ตอนที่ 2
http://pantip.com/topic/34809700
ตอนที่ 3
http://pantip.com/topic/34816764
ตอนที่ 4
http://pantip.com/topic/34822457
“ห้องนี้มันก็ไม่มีอะไร มีแต่ขวดยาเก่าๆ”ผมพึมพำกับตัวเอง
ในขณะที่ผมกำลังมองไปรอบๆ ห้อง ผมก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังแตะอยู่ที่ข้างหลังผม ผมจึงรีบหันไปดู ตอนนั้นผมไม่เห็นอะไรเลย นอกจากตู้เสื้อผ้า ซึ่งผมก็จำได้ว่า เคยไปค้นตู้นี่แล้ว
“เอาวะ ลองค้นดูอีกที”
ผมเอื้อมมือไปเปิดตู้เสื้อผ้า แล้วเอาหัวมุดเข้าไป ตอนนั้น ผมเห็น… เห็นคนนั่งอยู่ในตู้นั้นนิ่งๆ แล้วหันมายิ้มให้ผมอย่างเย็นชา
“เฮ้ยย”
ผมรีบเอาหัวออก แต่ตัวไม่ขยับเลย เหมือนกับร่างกายมันถูกดันจากข้างหลัง
ร่างนั้น ค่อยๆยื่นหน้ามาหาผมใกล้ทุกที ใช่เขาคืออินตรา แต่สภาพของเขาคือดูไม่ได้
หน้าตาซีดโทรม ดวงตาแดงก่ำผิดมนุษย์ เธอค่อยฉีกยิ้มกว้างให้ผม แล้วหัวเราะในลำคอ “ฮึฮึฮึ”เป็นเสียงผู้หญิงที่ทุ้มๆแปลกๆ
ผมกลัวมาก เธอเปลี่ยนไปไม่น่าดูเลย ผมหลับตาให้สนิทที่สุด ซักพักเสียงของเธอก็หายไป ผมค่อยๆลืมตามอง ปรากฏว่าเห็น ตัวอักษรอะไรบางอย่างในตู้ ซึ่งมันมืดมากผมมองไม่ใช่ ผมที่รู้สึกตัวอีกที ดูเหมือนว่าผมจะขยับตัวได้แล้ว ผมรีบตั้งสติก่อนเลย “โอเคคืนนี้ ผมไม่ดูแล้ว ไว้รอพรุ่งนี้เช้าละกัน”
ผมรีบวิ่งกระโดดออกจากห้องอยากรวดเร็ว แล้วขึ้นเตียงนอนเลย เพราะคืนนี้มันรุนแรงเกินไปจริง ๆ
วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณ 7 โมง ผมรีบเข้าห้องนั้น เพื่อที่จะไปดูสิ่งที่อินตรากำลังจะบอกผม ผมเปิดตู้อีกครั้ง
ครั้งนี้ ถึงแม้ว่ามันจะเช้าตรู่ แต่ผมก็อดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้จริง ๆ ภาพของอินตรามันสยดสยองติดตาผมไปแล้ว
ตู้เสื้อผ้าตู้นี้ดูเหมือนว่าจะเป็นของเก่าแก่ดั้งเดิมที่นี่ตั้งแต่แรก ๆ อยู่แล้วด้วย ผมแง้มเข้าไปดูภายในตู้ ครั้งนี้ผมเห็นตัวเลขจริง ๆ เป็นตัวเลข 4 หลัก ที่ถูกเขียนไว้ข้างในตู้นั่น
“2302 !!”
“เลขอะไรเนี่ย”
ผมที่งงงวยกับปริศนาฆาตกรรมครั้งนี้ ไม่รู้ว่าอินตราจะมาไม้ไหน และตัวเลขนี้คืออะไร หรือจะใบ้หวยให้ผมหรือเปล่า
ผมจึงเดินไปหยิบกระดาษ แล้วจดตัวเลขนั้นไว้ ถ้าอินตรามาบอกแบบนี้มันก็ต้องมีอะไรให้ลุ้นกันบ้าง เพราะอย่างน้อยๆก็เอาไปแทงหวยได้ จดเสร็จผมรีบออกไปโทรหาคุณกิตติ เพื่อนัดเจอ ไว้บอกเรื่องเมื่อคืน
เที่ยงวันนั้น ผมมารอคุณกิตติอยู่ที่หน้าคอนโดเก่าๆตามที่เขาบอก สภาพเน่ามาก
“ก๊อก ก๊อก” ผมเคาะประตูห้องกิตติ ซักพักกิตติเปิดประตูแง้มออกมาดู พอเห็นผม เขารีบลากผมเข้ามาใน้ห้องเลย
“นี่คุณ ทนอยู่แบบนี่มาได้ยังไง”ผมที่รู้สึกเวทนากิตติ ที่ต้องอยู่แบบหลบๆซ่อน ๆ
“ถ้าผมไม่ระวังตัวเอง ป่านนี้ผมได้กลายเป็นผีอีกคนนะสิ” กิตติตอบพร้อมยื่นน้ำเปล่ามาให้ผม
“ว่าแต่คุณ เมื่อคืนไปเจออะไร”
“เมื่อคืน อินตรามาหาผมอีกแล้ว” ผมตอบกิตติ
“ผีอินตรา มาหาคุณทำไม”
“เธอมาบอกผมเกี่ยวกับตัวเลขอะไรบางอย่าง นี่ครับ” ผมหยิบกระดาษที่จดไว้ในกระเป๋ากางเกงยื่นให้กิตติ
กิตติรับกระดาษแผ่นนั้น “2302 ตัวเลขนี่ คือเลขอะไรหรอครับ”
“ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมถึงได้เอามาให้คุณดูนี่ไง”
“ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูหน้าห้องกิตติ
“ใครมาหรอครับ”ผมถามกิตติ
กิตติลุกจากที่นั่ง แล้วแง้มไปมองที่รูประตู ก่อนจะเปิดประตู เป็นผู้หญิง ร่างกายทะมัดทะแมน
“ผู้หมวดนนท์ เข้ามาเลยครับ” กิตติเรียกเธอ
ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาในห้อง เป็นผู้หญิงหน้าคม มัดผม แต่งตัวมิดชิด
“เอิ่ม ผู้หมวดนนท์ นี่คือคุณภูมินทร์ !! คุณภูมินทร์ นี่คือผู้หมวดนนท์”
!!!
“เฮ้ย !! เธอคือ ยัยนนท์ เป็นทอมที่จีบอินตราในโรงเรียนนี่” ผมชี้หน้าเธอ ด้วยความตะลึง ไม่นึกว่าผู้หมวดนนท์ที่กิตติเล่าจะเป็นผู้หญิง แถมเป็นผู้หญิงที่เคยแย่งจีบอินตราสมัย ม.ปลายอีกต่างหาก
“นายภูมินทร์ ยังจำชั้นได้อีกหรอ”เธอถาม
“เธอนี่เอง ที่เป็นคนชวนให้อินตรามาเจอกับเรื่องแย่ๆ พวกนี้”
“นี่พูดให้ดีๆนะ ชั้นไม่ได้ชวนอินตรา แต่อินตราเป็นคนที่อยากจะทำเรื่องพวกนี้เอง”
“เอ้ย ๆ ๆเดี๋ยวๆ อะไรกัน สองคนนี้ เจอหน้าไม่ทันไร ก็ทะเลาะกันแล้ว”
“ก็ผมไม่รู้ว่า ผู้หมวดนนท์ที่คุณว่า จะเป็นยัยนนท์คนนี้ !!” ผมสบถต่อกิตติ
“เป็นชั้นแล้วทำไม พูดแบบนี้อยากโดนต่อยหรอ” เธอยกมือกำมัด
“นี่ๆ พอๆ ชั้นไม่ได้เรียกพวกเธอสองคนมาทะเลาะที่คอนโดชั้นนะ เรามาเพื่อช่วยคลี่คลายคดีของอินตราไม่ใช่หรอ”กิตติเตือนสติเราทั้งสอง
“โอเค นายมีอะไรคืบหน้าบ้างละ เห็นไอ้กิตมันบอก”หมวดนนท์ถามผม
“คือ ผมได้ไปรื้อห้องอินตรา แล้วพบตัวเลขนี้ ถูกเขียนไว้ในตู้ของอินตราครับ”ผมยื่นกระดาษตัวเลขนั้นให้ผู้หมวดนนท์
“2302 นี่มันเป็นต้องเลขอะไรซักอย่าง ชั้นคุ้น ๆ”หมวดนนท์ดูกระดาษแผ่นนั้นแล้วเหมือนจะคิดอะไรต่อ
“มันอาจจะเป็นตัวเลขห้อง ตัวเลขรหัสผ่าน หรือ อาจจะเป็นเลขบ้านเลขที่ใคร อะไรพวกนี้ก็ได้นะ”กิตติตั้
ขอ่สันนิฐาน
“มีความเป็นไปได้ แต่ตัวเลขนี้ชั้นคุ้นมากเลย ถ้าให้เดาน่าจะเป็นห้องแน่ๆ”ผู้หมวดนนท์พยักหน้าพลาง
“ห้องอะไร”ผมถามเธอ
“ก็ที่ผับของไอ้เสี่ยชาติ มันมีห้องสำหรับสำรองพวกลูกค้าที่ซื้อบริการนะสิ แล้วเลขห้องของมันก็เป็นตัวเลข 4 หลักด้วย”
“อาจจะเป็นไปได้ก็ได้นะ คุณภูมินทร์”กิตติเห็นด้วยกับข้อสันนิฐานของหมวดนนท์
“ถ้าเป็นอย่างนั้น แสดงว่าห้อง2302 น่าจะเป็นห้องที่อินตราเก็บหลักฐานอะไรไว้หรือเปล่า”ผมถาม
หมวดนนท์ยื่นกระดาษมาให้ผมแล้วตอบ
“มันก็เป็นไปได้ และ ก็อาจเป็นไปไม่ได้ เพราะเราก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเลขอะไร ถ้าอยากรู้ต้องไปดู”
ภวังค์ร้าย เรือนรัก ตอนที่ 5
ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/34809700
ตอนที่ 3 http://pantip.com/topic/34816764
ตอนที่ 4 http://pantip.com/topic/34822457
“ห้องนี้มันก็ไม่มีอะไร มีแต่ขวดยาเก่าๆ”ผมพึมพำกับตัวเอง
ในขณะที่ผมกำลังมองไปรอบๆ ห้อง ผมก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังแตะอยู่ที่ข้างหลังผม ผมจึงรีบหันไปดู ตอนนั้นผมไม่เห็นอะไรเลย นอกจากตู้เสื้อผ้า ซึ่งผมก็จำได้ว่า เคยไปค้นตู้นี่แล้ว
“เอาวะ ลองค้นดูอีกที”
ผมเอื้อมมือไปเปิดตู้เสื้อผ้า แล้วเอาหัวมุดเข้าไป ตอนนั้น ผมเห็น… เห็นคนนั่งอยู่ในตู้นั้นนิ่งๆ แล้วหันมายิ้มให้ผมอย่างเย็นชา
“เฮ้ยย”
ผมรีบเอาหัวออก แต่ตัวไม่ขยับเลย เหมือนกับร่างกายมันถูกดันจากข้างหลัง
ร่างนั้น ค่อยๆยื่นหน้ามาหาผมใกล้ทุกที ใช่เขาคืออินตรา แต่สภาพของเขาคือดูไม่ได้
หน้าตาซีดโทรม ดวงตาแดงก่ำผิดมนุษย์ เธอค่อยฉีกยิ้มกว้างให้ผม แล้วหัวเราะในลำคอ “ฮึฮึฮึ”เป็นเสียงผู้หญิงที่ทุ้มๆแปลกๆ
ผมกลัวมาก เธอเปลี่ยนไปไม่น่าดูเลย ผมหลับตาให้สนิทที่สุด ซักพักเสียงของเธอก็หายไป ผมค่อยๆลืมตามอง ปรากฏว่าเห็น ตัวอักษรอะไรบางอย่างในตู้ ซึ่งมันมืดมากผมมองไม่ใช่ ผมที่รู้สึกตัวอีกที ดูเหมือนว่าผมจะขยับตัวได้แล้ว ผมรีบตั้งสติก่อนเลย “โอเคคืนนี้ ผมไม่ดูแล้ว ไว้รอพรุ่งนี้เช้าละกัน”
ผมรีบวิ่งกระโดดออกจากห้องอยากรวดเร็ว แล้วขึ้นเตียงนอนเลย เพราะคืนนี้มันรุนแรงเกินไปจริง ๆ
วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณ 7 โมง ผมรีบเข้าห้องนั้น เพื่อที่จะไปดูสิ่งที่อินตรากำลังจะบอกผม ผมเปิดตู้อีกครั้ง
ครั้งนี้ ถึงแม้ว่ามันจะเช้าตรู่ แต่ผมก็อดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้จริง ๆ ภาพของอินตรามันสยดสยองติดตาผมไปแล้ว
ตู้เสื้อผ้าตู้นี้ดูเหมือนว่าจะเป็นของเก่าแก่ดั้งเดิมที่นี่ตั้งแต่แรก ๆ อยู่แล้วด้วย ผมแง้มเข้าไปดูภายในตู้ ครั้งนี้ผมเห็นตัวเลขจริง ๆ เป็นตัวเลข 4 หลัก ที่ถูกเขียนไว้ข้างในตู้นั่น
“2302 !!”
“เลขอะไรเนี่ย”
ผมที่งงงวยกับปริศนาฆาตกรรมครั้งนี้ ไม่รู้ว่าอินตราจะมาไม้ไหน และตัวเลขนี้คืออะไร หรือจะใบ้หวยให้ผมหรือเปล่า
ผมจึงเดินไปหยิบกระดาษ แล้วจดตัวเลขนั้นไว้ ถ้าอินตรามาบอกแบบนี้มันก็ต้องมีอะไรให้ลุ้นกันบ้าง เพราะอย่างน้อยๆก็เอาไปแทงหวยได้ จดเสร็จผมรีบออกไปโทรหาคุณกิตติ เพื่อนัดเจอ ไว้บอกเรื่องเมื่อคืน
เที่ยงวันนั้น ผมมารอคุณกิตติอยู่ที่หน้าคอนโดเก่าๆตามที่เขาบอก สภาพเน่ามาก
“ก๊อก ก๊อก” ผมเคาะประตูห้องกิตติ ซักพักกิตติเปิดประตูแง้มออกมาดู พอเห็นผม เขารีบลากผมเข้ามาใน้ห้องเลย
“นี่คุณ ทนอยู่แบบนี่มาได้ยังไง”ผมที่รู้สึกเวทนากิตติ ที่ต้องอยู่แบบหลบๆซ่อน ๆ
“ถ้าผมไม่ระวังตัวเอง ป่านนี้ผมได้กลายเป็นผีอีกคนนะสิ” กิตติตอบพร้อมยื่นน้ำเปล่ามาให้ผม
“ว่าแต่คุณ เมื่อคืนไปเจออะไร”
“เมื่อคืน อินตรามาหาผมอีกแล้ว” ผมตอบกิตติ
“ผีอินตรา มาหาคุณทำไม”
“เธอมาบอกผมเกี่ยวกับตัวเลขอะไรบางอย่าง นี่ครับ” ผมหยิบกระดาษที่จดไว้ในกระเป๋ากางเกงยื่นให้กิตติ
กิตติรับกระดาษแผ่นนั้น “2302 ตัวเลขนี่ คือเลขอะไรหรอครับ”
“ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมถึงได้เอามาให้คุณดูนี่ไง”
“ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูหน้าห้องกิตติ
“ใครมาหรอครับ”ผมถามกิตติ
กิตติลุกจากที่นั่ง แล้วแง้มไปมองที่รูประตู ก่อนจะเปิดประตู เป็นผู้หญิง ร่างกายทะมัดทะแมน
“ผู้หมวดนนท์ เข้ามาเลยครับ” กิตติเรียกเธอ
ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาในห้อง เป็นผู้หญิงหน้าคม มัดผม แต่งตัวมิดชิด
“เอิ่ม ผู้หมวดนนท์ นี่คือคุณภูมินทร์ !! คุณภูมินทร์ นี่คือผู้หมวดนนท์”
!!!
“เฮ้ย !! เธอคือ ยัยนนท์ เป็นทอมที่จีบอินตราในโรงเรียนนี่” ผมชี้หน้าเธอ ด้วยความตะลึง ไม่นึกว่าผู้หมวดนนท์ที่กิตติเล่าจะเป็นผู้หญิง แถมเป็นผู้หญิงที่เคยแย่งจีบอินตราสมัย ม.ปลายอีกต่างหาก
“นายภูมินทร์ ยังจำชั้นได้อีกหรอ”เธอถาม
“เธอนี่เอง ที่เป็นคนชวนให้อินตรามาเจอกับเรื่องแย่ๆ พวกนี้”
“นี่พูดให้ดีๆนะ ชั้นไม่ได้ชวนอินตรา แต่อินตราเป็นคนที่อยากจะทำเรื่องพวกนี้เอง”
“เอ้ย ๆ ๆเดี๋ยวๆ อะไรกัน สองคนนี้ เจอหน้าไม่ทันไร ก็ทะเลาะกันแล้ว”
“ก็ผมไม่รู้ว่า ผู้หมวดนนท์ที่คุณว่า จะเป็นยัยนนท์คนนี้ !!” ผมสบถต่อกิตติ
“เป็นชั้นแล้วทำไม พูดแบบนี้อยากโดนต่อยหรอ” เธอยกมือกำมัด
“นี่ๆ พอๆ ชั้นไม่ได้เรียกพวกเธอสองคนมาทะเลาะที่คอนโดชั้นนะ เรามาเพื่อช่วยคลี่คลายคดีของอินตราไม่ใช่หรอ”กิตติเตือนสติเราทั้งสอง
“โอเค นายมีอะไรคืบหน้าบ้างละ เห็นไอ้กิตมันบอก”หมวดนนท์ถามผม
“คือ ผมได้ไปรื้อห้องอินตรา แล้วพบตัวเลขนี้ ถูกเขียนไว้ในตู้ของอินตราครับ”ผมยื่นกระดาษตัวเลขนั้นให้ผู้หมวดนนท์
“2302 นี่มันเป็นต้องเลขอะไรซักอย่าง ชั้นคุ้น ๆ”หมวดนนท์ดูกระดาษแผ่นนั้นแล้วเหมือนจะคิดอะไรต่อ
“มันอาจจะเป็นตัวเลขห้อง ตัวเลขรหัสผ่าน หรือ อาจจะเป็นเลขบ้านเลขที่ใคร อะไรพวกนี้ก็ได้นะ”กิตติตั้
ขอ่สันนิฐาน
“มีความเป็นไปได้ แต่ตัวเลขนี้ชั้นคุ้นมากเลย ถ้าให้เดาน่าจะเป็นห้องแน่ๆ”ผู้หมวดนนท์พยักหน้าพลาง
“ห้องอะไร”ผมถามเธอ
“ก็ที่ผับของไอ้เสี่ยชาติ มันมีห้องสำหรับสำรองพวกลูกค้าที่ซื้อบริการนะสิ แล้วเลขห้องของมันก็เป็นตัวเลข 4 หลักด้วย”
“อาจจะเป็นไปได้ก็ได้นะ คุณภูมินทร์”กิตติเห็นด้วยกับข้อสันนิฐานของหมวดนนท์
“ถ้าเป็นอย่างนั้น แสดงว่าห้อง2302 น่าจะเป็นห้องที่อินตราเก็บหลักฐานอะไรไว้หรือเปล่า”ผมถาม
หมวดนนท์ยื่นกระดาษมาให้ผมแล้วตอบ
“มันก็เป็นไปได้ และ ก็อาจเป็นไปไม่ได้ เพราะเราก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเลขอะไร ถ้าอยากรู้ต้องไปดู”