อยากลืมเเฟนแต่ทำไงมันลืมไม่ได้ซักทีทั้งๆที่เขาทำกับเราเหลือเกิน

สวัดดีครับ ผมไม่รู้จะระบายให้ใครฟังไม่รู้จะปรึกษาให้เลยต้องมาระบายและขอคำแนะนำหน่อย พอดีผมมีเเฟนคนนึงคบกันได้มาปีกว่าเห็นจะได้ เราเป็นเพื่อนสมัยเรียนกัน ก็พึงมาเจอกันเลยคบกันส่วนตัวเขาก็มีสามีอยู่แล้ว แต่เขาบอกว่าเลิกกันแล้วเลยได้มาอยู่กับผมซะพัก ตัวผมเองก็ไม่เคยมีใครมานานมากจะบอกว่าคนนี้เป็นคนแรกเลยก็ว่าได้ ผมอายุ29 แล้วจะเข้าเลขสามอีกไม่กี่วัน ตัวผมเองเป็นคนไม่สนใจเรื่องความรักอะไรมากมายคิดว่าถึงเวลาก็มีเอง  และก็มาเจอเเฟนคนนี้ เราคบกันได้ซักพักนึง ก็เกิดมีลูกด้วยกัน โดยเป็นความตั้งใจของผมคนเดียว ช่วงแรกผมก็คิดว่าจะทำไงดีเท่าลูกออกมาผมเองก็ว่างเเผนไว้หมดเเล้ว พอลูกออกมาสิ่งต่างๆก็ได้เปลี่ยนไป เขาเคยอยู่กับเเฟนเก่าสบายๆ วันๆไม่ต้องทำไรมากดูแลกิจการในบ้านของเเฟนเก่าแต่กับผมเอง มีภาระมากมาย บ้าน รถ แล้วก็หนีอีกมากมาย ผมเขาใจว่าถ้าเขามาอยู่กับผมแล้วคงจะไม่สบายแน่นอน แต่ผมก็จะไม่ทำให้ลำบากแน่นอนเหมือนกัน เพียงแต่ไม่สบายเหมือน อยู่กับเเฟนเก่า และมาตอนทีผมเสียใจทีสุดที่เข้าเลือกทางเดินผิด เขาเลือกที่จะไม่อยู่กับผม และเเฟนเก่าเขาก็กับไปไม่ได้ คิดสั้นเลือกที่จะขายตัว แลกความสบาย เขาจบถึง ป โท ผมเองเลยไม่เข้าใจว่าเขาทำกับผมได้ยังไง แต่ทุกวันนี้ผมเองรักเขายังไม่สามารถลืมเขาได้เลย  คุยกันไปหากันเขาก็ยังจับมือเดินไปกับผม แล้วเขาเองก็บอกว่ามีเเฟนใหม่แล้วมันทำให้ผม งง เขวง เลยไม่เข้าใจว่าจะยังไง สิ่งที่สำคัญคือลูก ผมเองก็สงสารเดิน ไม่ยากให้ลูกพ่อไปทางแม่ไปทาง ขอคำแนะนำหน่อยคับ ผมลืมเขาไม่ได้จริงๆ เพราะลูกเองก็อยู่กับเขา