ยังนึกถึงเเฟนเก่าอยู่ตลอด

เรากับเค้าเคยคบกับในวัยเรียนมาก่อนเป็นคู่ญ&ญเเต่ในตอนเเรกเเม่ฝ่ายเค้าไม่ยอมรับเราที่คบกับลูกสาวเค้าเเต่เราก้เข้าใจเเม่เค้าเเต่เเอบสงสารเค้ากลัวเราไปทำให้ครอบครัวเค้าทะเลาะกันเพราะเราคบกันเเต่พอนานๆไปเเม่เค้าเริ่มยอมรับมากขึ้นทำให้คบกันมาเรื่อยมาจนถึงจุดเปลี่ยนคือเค้าเรียนจบเเละทำงานเเต่เราตอนเเรกเเยกกันอยู่จนวันหนึ่งเราอยู่กับเเม่เราไม่มีเกิดทะเลาะกันตลอดเรื่อยมาเลยย้ายมาอยู่กับเค้าเเบบจริงจังเเต่เราก้ไปเรียนด้วยช่วงนั้นเค้าทำงานคนเดียวต้องจ่ายค่าห้องค่าอะไรอื่นๆล่ะเเม่เค้าก้ป่วยจนเดินไม่ได้ปกติไปช่วงหนึ่งเเต่ฝ่ายเค้าต้องเเรกเค้าอยู่กับเเม่เค้าที่บ้านหลังเก่ากับญาติฝ่ายพ่อมาตลอดเเต่พ่อไปมีครอบครัวใหม่เเล้วทิ้งเค้ากับเเม่ของเค้าเลยเริ่มรู้สึกไม่โอเคเค้ากับเเม่ของเค้าก้ย้ายออกมาอยู่เเยกกันกับครอบครัวเราที่พึงย้ายออกมาจากเเม่ของเราก้ได้ไปอยู่ห้องเดียวกัน3คนเเบบนั้นเราที่เรียนอย่างเดียวก้สงสารเค้าเลยหางานทำตอนเลิกเรียนพออยู่ด้วยกันนานไป1ปีก้มีปัญหาเรื่องตบตีกันตลอดเเละเราก้เอาเเต่ใจมากในบางเวลาที่กินอยู่กับเค้าพอเราได้งานทำเค้ากับเราเริ่มห่างกันมากขึ้นต่างคนต่างทำงานล่ะตอนนั้นเราติดเพื่อนมากในที่ทำงานชวนไปกืนเหล้าบางไปผับบ้างเเต่ก้ชวนเค้าไปตลอดเเต่เค้าไม่ค่อยชอบเพื่อนของเรามากนักเลยมีปากเสียงกันช่วงเเรกๆเเต่หลังๆเริ่มเห็นอะไรที่ไม่ปกติคือเราเลิกดึก4ทุ่มในช่วงทำงานเเรกๆเเต่เค้าเลิกเร็วสมัยเรียนเคยมีรหัสเฟสกันเเต่นานมากเเล้วเราเลยว่างงานลองเข้าเห็นเค้าบอกเราว่ากลับถึงห้องเเล้วเเต่ความจริงไปเที่ยวกับผู้ชายคนหนึ่งที่เราไม่รู้จักพอเรารู้เลยโทรไปถามว่าไปไหนกับใครเค้าบอกเพื่อนจริงๆอะไรเเบบนี้พอนานวันเห็นเพื่อนของเค้าเเอบถ่ายรูปส่งในเเชทกับเค้าเลยหาว่าใครที่เจอกับเเฟนเรา เราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเค้าเคยเจอกันที่ห้างที่เรากับเเฟนทำงานด้วยกันเเต่เราทำร้านอาหารพอสองถึงสามวันที่เรากับเค้ายังอยู่ด้วยกันก้เปิดไลน์เค้าดูเลยเห็นว่าผู้ชายทักมาคุยมาจีบเเฟนเราเ้ต่ตอนนั้นทะเลาะกันหนักเราเสียใจมากเเต่ต้องคุยกับเค้าว่าอะไรยังไงเเต่เค้าทำใจพูดกับเรายากมากเรื่องคนนี้เเต่พอเราโทรไลน์ไปมันรับเเต่เเฟนเราพูดว่าไม่ต้องพูดอะไรเราก้ถามว่าเป็นใครมาคุยกับเเฟนเราได้ไงมันก้ฟังเเปปๆล่ะวางไปเเต่ไม่พูดอะไรเลยสักคำเค้าไม่ขอเลิกเราเเต่เรารักเค้ามากตอนนั้นทางออกไม่มีเลยเราปรับกับเค้ามาเยอะมากกับทุกเรื่องเเต่เรื่องที่เค้าทำเเบบนี้คือครั้งเเรกที่คบกันมา2ปีกว่าพอนานวันเราเริ่มจะคุยกันไม่รุ้เรื่องวันนั้นเค้าไม่กลับห้องมาหาเรามาคุยกันตามที่เค้าบอกให้เรากลับห้องไปก่อนทั้งๆที่เค้าเลิกงานเค้ากลับให้ผู้ชายคนนั้นมารับที่ทำงานล่ะออกไปด้วยกันเราเเอบดูเสียใจมากตอนนั้นคือโทรจะ100สายเพื่ออยากถามให้รู้เรื่องพอนานวันเพื่อนเราสงสารเรามากเลยให้ไปนอนที่ห้องเพื่อนวันนั้นเราไปนอนเลยอีกวันเราไปทำงานล่ะเค้าหยุดกลับมาห้องไม่เจอเราก้โทรมาตลอดเเต่เรารับก้คุยกันไม่รุ้เลยคือเค้าคุยกันกับผู้ชายคนนั้นมาจะสองอาทิตย์ทั้งๆที่เราเป็นเเฟนอยู่ด้วยกันไม่รุ้เรื่องอะไรเลยพอนานวันเราไม่ไหวโทรคุยกับเค้าถามเราว่าคือจะเลิกไหมเรายังเสียใจในตอนนั้นเเต่เราก้คือเลิกทั้งที่ยังทำใจไม่ได้มีเเพื่อนค่อยบอกเเละให้ย้ายออกมาเลยในตอนนั้นคือไม่ได้เเล้วเพื่อนไม่ให้ไปอยุ่ห้องเดียวกับเค้าอีกคือเลิกเเล้วไม่ต้องยุ่งกันพอคบมาได้อาทิตย์นิดๆเปิดตัวคนนั้นเลยเดินไปมาด้วยกันล่ะไปอยู่บ้านผู้ชายเลยเเต่เราเสียใจเเค่ช่วงเเรกมากๆที่ต้องเจอหน้ากันในห้างตลอดเค้ายังมีโทรมาถามว่าอยู่เเถวไหนกับใครเเต่เราไม่อยากบอกล่ะบางทีก้คุยเเค่พอรุ้ว่าเค้ายังห่วงอยู่ไม่รู้ว่าฝ่ายผู้ชายรู้รึป่าวเราที่ไม่อยากติดต่อล่ะคุยกับเค้าเลยเเต่ยังรักมากเเละคิดถึงเค้าตลอดทั้งๆที่เค้ามีใหม่เเล้ว อย่กรูว่าผู้หญิงเค้าคิดยังไงถึงทำเเบบนี้ล่ะตัดสิ้นใจเเบบนี้ครับ