ชื่นชมทั้ง 4 คนที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายของ The voice ปีนี้
มีดีกันไปคนละด้าน
แต่ในเมื่อโหวตได้คนเดียว...ก็ขอย้อนระลึกถึงที่ผ่านมา..เพื่อตรึกดูว่า...จะโหวตให้ใคร และทำไมฉันถึงต้องโหวตให้เธอ
ช่วงเวลาที่รายการออก มันกำลังดี ช่วงกินข้าวพร้อมหน้า ดูทีวีที่บ้าน
แต่มันมีอะไรพิเศษบางอย่างสำหรับปีนี้
วันแรกที่ได้ดูเดอะวอยซ์ซีซั่นนี้เลย ประทับใจน้องวัย 16 คนหนึ่งมาก
น้ำเสียงมีเอกลักษณ์ ร้องเพลงได้แตะระดับพีค ส่งความรู้สึกถึงกันได้ ... เก่งไม่ธรรมดานะคนนี้
หลังจากนั้น
ก็ไม่ได้ติดตามดูใกล้ชิดอะไรนัก ไม่รู้แข่งกันไปถึงรอบไหนแล้ว
หลายสัปดาห์ต่อมา
ก็ได้กินข้าวเย็น ดูทีวีอยู่บ้านอีกพอดี
ที่บ้านเปิด The voice
ก็ดูไปเรื่อยๆ
อืม...คนนี้ก็เสียงดีนะ
อา...คนนี้ก็ไม่เลว
อื้ม...ใช้ได้เลยคนนี้
เอ...คนนี้เฉยๆ ว่ะ
ดูไปเรื่อยๆ
แล้วก็...สะดุด!
เฮ้ย....นี่มันอะไร
มันมีความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างปรากฎขึ้นในใจ
มีนักร้องอยู่คนหนึ่ง ที่ร้องขึ้นต้นมาก็รู้สึกทั่วไป ไม่มีอะไร ก็เพราะดี แต่แบบทั่วๆ ไป (ไม่รู้เพลงอะไรด้วย ไม่รู้จัก)
แต่พอเขาถอดแว่นกันแดดออกเท่านั้น...มันอะไรกันเนี่ยะ!
เฮ้ย...มันมีนักร้องที่อินกับเพลงมากขนาดนี้ในประเทศไทยด้วยเหรอฟระ
ส่งอารมณ์จากใจถึงใจข้าพเจ้าเรยเว้ยเฮ้ย ทะลุจอเลย
มันอะไรเนี่ยะ
เหมือนมีพลังบางอย่าง ส่งมาถึงกลางใจ
ด้วยกระบวนท่าที่...เขาไม่ได้ใช้แต่ลำคอ กระบังลม และปากเท่านั้น ที่สื่อสารเสียงเพลงออกมา
แต่เขาใช้ทั้งตัว ทั้งร่างกาย และหัวใจ...
กลั่นเป็นแต่ละโน้ต แต่ละถ้อยคำ เชื่อมต่อจนเป็นบทเพลงเลย
น่าสนใจมาก
แล้วไม่ใช่ธรรมดา...คือ...ปรากฎการณ์นี้มันคืออะไร
เพลงอะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้จักเลย
แต่มันโคตรเจ๋งเลย
มันเป็นการร้องเพลง ด้วยศิลปะและวิถีที่เหนือชั้นมาก
เพลงไม่ใช่สไตล์ที่ปกติฟังเลย
แต่คนนี้นี่มัน...เซียนมาก
เหมือนกำลังภายในของเขา พุ่งทะลุทีวี ทะลวงเข้ามาถึงใจข้าพเจ้าเลย
วิทยายุทธ์ร้ายกาจจริงๆ
กลายเป็น คนอื่นก็ทำได้ดีนะ...แต่มันส่งมาถึงแค่ผิวใจ...แต่ไม่ถึงกลางใจเราแฮะ...
ดูจบ...รอบแข่งวันนั้น...ประทับใจน้องนักร้องจอมยุทธ์คนนี้สุดๆ
มันคือใครฟระ...
รู้สึกสุดขีดตอนเพลงนั้นจบ จนพอ
กินข้าวเย็นเสร็จ โน่น นี่ นั่น
แล้วมันไงไม่รู้ ต้องไปเปิด youtube ดูที่น้องเขาร้องอีกรอบ...
มันร้องยังไงของมันฟระ ขอฟัง ขอดูอีกทีสิ
ทำไมมันถึงได้น่าสนใจ ทำไมมันถึงพาเราเข้าไปอยู่ในเพลงของเขาได้
ขอดูกระบวนท่าใหม่อีกทีสิ
และแล้ว...พอเปิดไป...ก็ต้องเปิด แล้วคลิก replay วนลูปอยู่อย่างนั้น
...อาจเป็นร้อยรอบแล้วล่ะมั้ง...
พาลต้องค้นหาเพลงในรอบก่อนหน้าของเขามาดู...
โอ้โฮ....สุดยอดเว้ยเฮ้ย คนนี้
เสียงกังวาลมาก
ไม่พอ
เรื่องอารมณ์ในเพลงนี่..พอดูน้องร้องแล้ว
ฟังคนอื่นร้อง จืดไปถนัดตา
สำหรับข้าพเจ้า ที่สุดแห่งการวัดความเป็นเซียนของนักร้อง คือ ใครทำให้คนฟัง อิน เข้าไปในอารมณ์เพลงได้มากที่สุด คนนั้น ตีบทแตก
ใครร้องจากใจ ถึงใจคนฟังได้ เรียกว่า สุดยอด
และไม่ใช่ทุกคนจะมีความสามารถในส่วนนี้ได้
ถ้าเป็นวงการแสดง ก็เรียกว่า ได้ตุ๊กตาทอง ได้รางวัลออสการ์
และการเคลื่อนไหวร่างกาย ที่รับกับดนตรีอย่าง...อย่างกับเป็นเครื่องดนตรีอีกชิ้นหนึ่งที่เล่น ที่โดนเสียงดนตรี กระทบเข้าไปด้วยเช่นกัน แล้วไหนยังความหมายของคำร้องอีก ที่รับกันกับน้ำเสียง และท่าทาง
มันเป็นหนึ่งเดียว กลมกลืนกันทั้งหมด
มันน่าทึ่งว่ะ
แล้วก็ค้นหาข้อมูลใน google ...ไม่เห็นค่อยมีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับน้องบ้างเลย
แต่ youtube มีให้ดูพอสมควร
แล้วก็ได้ดู youtube เพลงรอบ Battle ของเขา...
โอ้โหแฮะ...มีปริ่มน้ำตาคลอเลยเรอะ....
แล้วท่าทางแบบนั้น....ไมมันเท่จังฟระ
แล้วมัน “โดน” มากกกกก
มันช่างกล้าหาญมาก ที่จะแสดงท่าทางจากอินเนอร์ออกมา โดยไม่ต้องไปแคร์ว่าใครจะคิดอะไรยังไง
ไม่ใช่คนทุกคน จะมีสมาธิ มีสติ ที่จะยอมรับตัวเองอย่างที่เป็น
และทุกสิ่งที่น้องเป็น พี่ชื่นชมมาก เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ล่ะ คนที่หายาก ที่เรารอคอย
แล้วก็ได้ดูรอบ blind...
เอ่อ...เพลงที่ร้องแล้วโค้ชกด...มันไม่ใช่สไตล์ที่ปกติข้าพเจ้าฟังจริงๆ
แต่เขาก็ร้องได้สะใจมากๆ
“สุด” จริงๆ อย่างที่โค้ชทุกคนบอก
แล้วพอเขาร้องเพลงช้าตอนคุยกับโค้ชนี่แบบ....อะไรวะเนี่ยะ...(อีกแล้วครั่บ)
ตะลึงอีกแล้ว ไพเราะมากมายมหาศาล เพลงอะไรก็ไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่มันเพราะมาก
ประทับใจโฮกกกกกก
ทันใด มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวเลยว่า
แม้ที่ผ่านมาไม่เคยเสียเงินโหวต The voice ให้ใครมาก่อน
แต่ไม่ไหวแล้ว ปีนี้ ขอจ่ายตังค์เพื่อน้องคนนี้หน่อยเถอะ อย่างนี้ต้องโหวต!
น้อง...รู้ไหมว่า...น้องไม่ใช่แค่เป็นนักร้องเสียงดีที่เข้าถึงอารมณ์ได้เลิศที่สุด
แต่คือหนึ่งในคนที่ทำให้พี่เริ่มกล้าที่จะเป็นตัวเองเหมือนกัน
และน้องได้ให้ไอเดียพี่แล้วว่า ต่อไปเวลาร้องคาราโอเกะ...ต้องขนาดไหนถึงจะมันส์ 5555
แล้วก็การเป็นหนึ่งเดียวกับดนตรี...ขยับตัวได้เข้ากับจังหวะกลอง กีตาร์ โน้ต ความหมาย...เหมือนหูของน้องนั้นก็คงเทพมาก
ร่างกายของน้องก็คงถูกฝึกฝนมาพร้อมกับดนตรีได้ดีมาก
และน้องก็คงจะฉลาดไม่เบา ไม่งั้นคงจะไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวเอง แตกต่างจากเพลงต้นฉบับ แล้วยังเจ๋งเลิศได้ ซึ่งน้อยรายจะทำได้ดีเอง หากไม่มีคนดีไซน์ให้
เพลงของน้องแต่ละเพลง เหมือนผลงานชิ้นโบว์แดง
มันสุดยอดมากเลยอ่ะ ทุกรอบที่น้องร้องมันเจ๋งมาก
เรียกว่า ถ้าเป็นคอนเสิร์ต มันก็น่าดูเฟร่อๆ
เพราะจะรู้สึกคุ้มมาก
น้องร้องเกินราคาไปเยอะมากแล้วที่ผ่านมา
พี่ไม่เห็นด้วยเลยแม้แต่น้อย กับ คนที่มาบอกให้น้องกั๊ก เก็บกักพลัง ...
ให้คอนโทรลตัวเองให้พอดีๆ
คือ ขอบอกว่า ร้องแบบพอดีๆ ร้องแบบเก็บพลังน่ะ น้องคนนี้เขาทำได้อยู่แล้ว ไปดูคลิปที่น้องเขาร้องได้เลย ถ้าแบบที่เขาเล่นกีตาร์ไปด้วย หลายเพลงมันก็มีที่กลางๆ ทั่วๆ ไป
แต่จะทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไร บนเวทีคอนเสิร์ต
เวลาเล่นคอนเสิร์ต มันต้องทำให้สุด มันต้องให้ถึง
มันต้องใจถึงใจคนฟัง
มันต้องพิเศษ
และแบบนี้ล่ะ ที่ใครก็ก๊อบปี้น้องไปไม่ได้ง่ายๆ เพราะมันร้องออกมาจากตัวตนข้างใน
และ ต่อให้อยากก๊อปได้ ก็ทำไม่ได้
ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเข้าถึงตัวตนแท้จริงได้
มีแต่คนพิเศษ ที่ต้องฝึกอย่างหนักด้วย สังเกตตัวเองได้เก่งด้วย จึงจะสามารถทำได้
ชนิดที่ ดูการประกวดมาหลายปี ไม่เคยเจอคนเก่งในรูปแบบอินกับดนตรีแบบนี้มาก่อนเลยแม้แต่คนเดียว เพิ่งเจอก็คนนี้
.....
จะว่าไป...โดยปกติ คนที่เป็นศิลปินชั้นเซียนแบบนี้...มักจะมีเรื่องราวบีบคั้น ลำบาก อะไรบางอย่างในอดีต ถึงได้กลั่นออกมาเป็นผลงานระดับเทพได้
พี่ไม่แน่ใจ ว่าน้องต้องเผชิญกับอะไรมาบ้าง ที่แล้วมาในชีวิต
หวังใจว่า น้องจะร้องได้ลึกซึ้ง ถึงอารมณ์เองเป็นพรสวรรค์ เพราะพี่ก็ไม่ต้องการให้น้องต้องเผชิญอะไรที่เจ็บปวดแสนสาหัสในชีวิตจนต้องกลั่นออกมาเป็นบทเพลงที่ดิ่งลึกในอารมณ์ระดับเทพเจ้าแบบนี้
แต่ที่พี่แน่ใจมากก็คือ ความสามารถระดับนี้...ไม่ใช่แค่พรสวรรค์อย่างเดียวแน่นอน
น้องคงใช้ความพยายาม ฝึกซ้อม ฝึกฝน มายาวนาน มาอย่างหนัก มาโดยตลอด
ยิ่งพอได้ดูน้องตอบคำถามว่า..ถ้าเป็นแชมป์เดอะวอยซ์ จะทำอะไรต่อไป
ทุกคนล้วนมอบเงินให้พ่อกับแม่
มีน้อง ที่ตอบอย่างซื่อตรง และชัดเจนว่า นอกเหนือจากให้พ่อกับแม่แล้วนั้น จะไปสานต่อความฝัน ทำอัลบั้ม และศึกษา เรียนรู้ หาไอเดียเรื่องเพลงต่อไปอีก
...คือพี่..น้ำตาจิไหล...
มันคือการวางเป้าหมายชีวิต ที่ชัดเจนมาก
ที่น้องค้นตัวเองจนเจอ และตัดสินใจ ที่จะทำในสิ่งที่ตนรัก อย่างมุ่งมั่น
การผ่านเวที The voice มันเป็นบันได
ไม่ใช่จุดหมายปลายทาง เพราะบนเส้นทางชีวิตด้านดนตรีของน้องนั้น มันยาวไกลกว่านั้น
สนุกกับมันให้เต็มที่เลยนะน้องนะ
ขอบคุณสำหรับความมานะพยายามต่างๆ นานาที่แล้วมาของน้อง...มันทำให้พี่สะเทือนแล้วสะเทือนอีก
จากท่าทีของน้อง พี่ได้ยินบางประโยคที่แม้น้องจะไม่ได้ร้องออกมาก็ตาม
บางที..เราก็พบสิ่งที่เรารัก
เราพบว่า..เราทำบางอย่างแล้วเรามีความสุข
แต่หลายที เราฟังเสียงภายนอก ฟังเสียงคนอื่น มากกว่าฟังเสียงในตัวเอง
แล้วเราก็อาจเลือกดับฝันตัวเองก่อนใคร ไม่ยอมก้าวไปตามนั้น หรือก้าวไปไม่สุด เพราะไม่เชื่อว่าเราจะทำอย่างนั้นได้หรือ เรามีสิทธิ์ทำตามฝันได้ด้วยหรือ...
ด้วตัวตนที่แท้จริงแบบที่เราเป็นนี่น่ะหรือ ที่จะทำได้...
ดีใจ...ที่น้องต่อสู้เพื่อทำตามความฝันของตัวเองตลอดมา
ดีใจที่น้องเห็นภาพความฝันนั้นชัดเจน แล้วเดินทางไปหามัน
ดีใจที่น้องฟังเสียงของตัวเองได้ชัดเจนเฟร่อๆ
น้องสื่อสารกับตัวเองได้ดีเฟร่อๆ เป็นสไตล์ของตัวเองเฟร่อๆ น้องถึงได้ส่งความรู้สึกนั้นออกมาได้ชัดเจนระดับดาวไซย่าแบบนี้
น้องเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนได้อีกมากมายเลย รวมถึงพี่ และพี่ขอเปิดเวทีสนับสนุนน้องอย่างเต็มติ่ง
ตอนแรกๆ ดูคลิปน้องร้องแล้ว พี่เห็นว่าน้องร้องทั้งตัว และหัวใจ
แต่ยิ่งดู ยิ่งเห็นลึกเข้าไป
มันไม่ใช่แค่นั้นซะแล้ว...
รู้สึกเหมือน....น้องใช้ทั้งตัว หัวใจ...รวมทั้งใช้ทั้งชีวิต...กลั่นออกมาเป็นเสียงเพลง
ประทับจิต ประทับใจ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
นี่ล่ะ คือเหตุผล ที่พี่จะโหวตให้เธอนะ .... บิว จรูญวิทย์
ชื่นชมทุกคนมากๆ ร้องดีทุกคน
แต่ถ้าการโหวตนี้ มีความหมาย และมีค่า
ฉันจะมอบมันให้กับคนที่มีความสามารถ ในการสื่อใจ ถึงใจพี่ได้เปรี้ยงที่สุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน
และเขามีความฝันที่ชัดเจน จะก้าวไปข้างหน้าอย่างไรต่อไปอย่างมุ่งมั่น
พี่ขอสนับสนุนฝันนั้นของเธอ
ไม่ว่าใครจะได้แชมป์ ก็ขอยินดีด้วยล่วงหน้า
แค่ว่า The voice ในสายตาพี่ มีบิว เป็นที่สุด
โหวตนี้นั้น ฉันจึงให้เธอ
ทำไม โหวตนี้ ฉันให้เธอ
มีดีกันไปคนละด้าน
แต่ในเมื่อโหวตได้คนเดียว...ก็ขอย้อนระลึกถึงที่ผ่านมา..เพื่อตรึกดูว่า...จะโหวตให้ใคร และทำไมฉันถึงต้องโหวตให้เธอ
ช่วงเวลาที่รายการออก มันกำลังดี ช่วงกินข้าวพร้อมหน้า ดูทีวีที่บ้าน
แต่มันมีอะไรพิเศษบางอย่างสำหรับปีนี้
วันแรกที่ได้ดูเดอะวอยซ์ซีซั่นนี้เลย ประทับใจน้องวัย 16 คนหนึ่งมาก
น้ำเสียงมีเอกลักษณ์ ร้องเพลงได้แตะระดับพีค ส่งความรู้สึกถึงกันได้ ... เก่งไม่ธรรมดานะคนนี้
หลังจากนั้น
ก็ไม่ได้ติดตามดูใกล้ชิดอะไรนัก ไม่รู้แข่งกันไปถึงรอบไหนแล้ว
หลายสัปดาห์ต่อมา
ก็ได้กินข้าวเย็น ดูทีวีอยู่บ้านอีกพอดี
ที่บ้านเปิด The voice
ก็ดูไปเรื่อยๆ
อืม...คนนี้ก็เสียงดีนะ
อา...คนนี้ก็ไม่เลว
อื้ม...ใช้ได้เลยคนนี้
เอ...คนนี้เฉยๆ ว่ะ
ดูไปเรื่อยๆ
แล้วก็...สะดุด!
เฮ้ย....นี่มันอะไร
มันมีความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างปรากฎขึ้นในใจ
มีนักร้องอยู่คนหนึ่ง ที่ร้องขึ้นต้นมาก็รู้สึกทั่วไป ไม่มีอะไร ก็เพราะดี แต่แบบทั่วๆ ไป (ไม่รู้เพลงอะไรด้วย ไม่รู้จัก)
แต่พอเขาถอดแว่นกันแดดออกเท่านั้น...มันอะไรกันเนี่ยะ!
เฮ้ย...มันมีนักร้องที่อินกับเพลงมากขนาดนี้ในประเทศไทยด้วยเหรอฟระ
ส่งอารมณ์จากใจถึงใจข้าพเจ้าเรยเว้ยเฮ้ย ทะลุจอเลย
มันอะไรเนี่ยะ
เหมือนมีพลังบางอย่าง ส่งมาถึงกลางใจ
ด้วยกระบวนท่าที่...เขาไม่ได้ใช้แต่ลำคอ กระบังลม และปากเท่านั้น ที่สื่อสารเสียงเพลงออกมา
แต่เขาใช้ทั้งตัว ทั้งร่างกาย และหัวใจ...
กลั่นเป็นแต่ละโน้ต แต่ละถ้อยคำ เชื่อมต่อจนเป็นบทเพลงเลย
น่าสนใจมาก
แล้วไม่ใช่ธรรมดา...คือ...ปรากฎการณ์นี้มันคืออะไร
เพลงอะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้จักเลย
แต่มันโคตรเจ๋งเลย
มันเป็นการร้องเพลง ด้วยศิลปะและวิถีที่เหนือชั้นมาก
เพลงไม่ใช่สไตล์ที่ปกติฟังเลย
แต่คนนี้นี่มัน...เซียนมาก
เหมือนกำลังภายในของเขา พุ่งทะลุทีวี ทะลวงเข้ามาถึงใจข้าพเจ้าเลย
วิทยายุทธ์ร้ายกาจจริงๆ
กลายเป็น คนอื่นก็ทำได้ดีนะ...แต่มันส่งมาถึงแค่ผิวใจ...แต่ไม่ถึงกลางใจเราแฮะ...
ดูจบ...รอบแข่งวันนั้น...ประทับใจน้องนักร้องจอมยุทธ์คนนี้สุดๆ
มันคือใครฟระ...
รู้สึกสุดขีดตอนเพลงนั้นจบ จนพอ
กินข้าวเย็นเสร็จ โน่น นี่ นั่น
แล้วมันไงไม่รู้ ต้องไปเปิด youtube ดูที่น้องเขาร้องอีกรอบ...
มันร้องยังไงของมันฟระ ขอฟัง ขอดูอีกทีสิ
ทำไมมันถึงได้น่าสนใจ ทำไมมันถึงพาเราเข้าไปอยู่ในเพลงของเขาได้
ขอดูกระบวนท่าใหม่อีกทีสิ
และแล้ว...พอเปิดไป...ก็ต้องเปิด แล้วคลิก replay วนลูปอยู่อย่างนั้น
...อาจเป็นร้อยรอบแล้วล่ะมั้ง...
พาลต้องค้นหาเพลงในรอบก่อนหน้าของเขามาดู...
โอ้โฮ....สุดยอดเว้ยเฮ้ย คนนี้
เสียงกังวาลมาก
ไม่พอ
เรื่องอารมณ์ในเพลงนี่..พอดูน้องร้องแล้ว
ฟังคนอื่นร้อง จืดไปถนัดตา
สำหรับข้าพเจ้า ที่สุดแห่งการวัดความเป็นเซียนของนักร้อง คือ ใครทำให้คนฟัง อิน เข้าไปในอารมณ์เพลงได้มากที่สุด คนนั้น ตีบทแตก
ใครร้องจากใจ ถึงใจคนฟังได้ เรียกว่า สุดยอด
และไม่ใช่ทุกคนจะมีความสามารถในส่วนนี้ได้
ถ้าเป็นวงการแสดง ก็เรียกว่า ได้ตุ๊กตาทอง ได้รางวัลออสการ์
และการเคลื่อนไหวร่างกาย ที่รับกับดนตรีอย่าง...อย่างกับเป็นเครื่องดนตรีอีกชิ้นหนึ่งที่เล่น ที่โดนเสียงดนตรี กระทบเข้าไปด้วยเช่นกัน แล้วไหนยังความหมายของคำร้องอีก ที่รับกันกับน้ำเสียง และท่าทาง
มันเป็นหนึ่งเดียว กลมกลืนกันทั้งหมด
มันน่าทึ่งว่ะ
แล้วก็ค้นหาข้อมูลใน google ...ไม่เห็นค่อยมีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับน้องบ้างเลย
แต่ youtube มีให้ดูพอสมควร
แล้วก็ได้ดู youtube เพลงรอบ Battle ของเขา...
โอ้โหแฮะ...มีปริ่มน้ำตาคลอเลยเรอะ....
แล้วท่าทางแบบนั้น....ไมมันเท่จังฟระ
แล้วมัน “โดน” มากกกกก
มันช่างกล้าหาญมาก ที่จะแสดงท่าทางจากอินเนอร์ออกมา โดยไม่ต้องไปแคร์ว่าใครจะคิดอะไรยังไง
ไม่ใช่คนทุกคน จะมีสมาธิ มีสติ ที่จะยอมรับตัวเองอย่างที่เป็น
และทุกสิ่งที่น้องเป็น พี่ชื่นชมมาก เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ล่ะ คนที่หายาก ที่เรารอคอย
แล้วก็ได้ดูรอบ blind...
เอ่อ...เพลงที่ร้องแล้วโค้ชกด...มันไม่ใช่สไตล์ที่ปกติข้าพเจ้าฟังจริงๆ
แต่เขาก็ร้องได้สะใจมากๆ
“สุด” จริงๆ อย่างที่โค้ชทุกคนบอก
แล้วพอเขาร้องเพลงช้าตอนคุยกับโค้ชนี่แบบ....อะไรวะเนี่ยะ...(อีกแล้วครั่บ)
ตะลึงอีกแล้ว ไพเราะมากมายมหาศาล เพลงอะไรก็ไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่มันเพราะมาก
ประทับใจโฮกกกกกก
ทันใด มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในหัวเลยว่า
แม้ที่ผ่านมาไม่เคยเสียเงินโหวต The voice ให้ใครมาก่อน
แต่ไม่ไหวแล้ว ปีนี้ ขอจ่ายตังค์เพื่อน้องคนนี้หน่อยเถอะ อย่างนี้ต้องโหวต!
น้อง...รู้ไหมว่า...น้องไม่ใช่แค่เป็นนักร้องเสียงดีที่เข้าถึงอารมณ์ได้เลิศที่สุด
แต่คือหนึ่งในคนที่ทำให้พี่เริ่มกล้าที่จะเป็นตัวเองเหมือนกัน
และน้องได้ให้ไอเดียพี่แล้วว่า ต่อไปเวลาร้องคาราโอเกะ...ต้องขนาดไหนถึงจะมันส์ 5555
แล้วก็การเป็นหนึ่งเดียวกับดนตรี...ขยับตัวได้เข้ากับจังหวะกลอง กีตาร์ โน้ต ความหมาย...เหมือนหูของน้องนั้นก็คงเทพมาก
ร่างกายของน้องก็คงถูกฝึกฝนมาพร้อมกับดนตรีได้ดีมาก
และน้องก็คงจะฉลาดไม่เบา ไม่งั้นคงจะไม่สามารถสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวเอง แตกต่างจากเพลงต้นฉบับ แล้วยังเจ๋งเลิศได้ ซึ่งน้อยรายจะทำได้ดีเอง หากไม่มีคนดีไซน์ให้
เพลงของน้องแต่ละเพลง เหมือนผลงานชิ้นโบว์แดง
มันสุดยอดมากเลยอ่ะ ทุกรอบที่น้องร้องมันเจ๋งมาก
เรียกว่า ถ้าเป็นคอนเสิร์ต มันก็น่าดูเฟร่อๆ
เพราะจะรู้สึกคุ้มมาก
น้องร้องเกินราคาไปเยอะมากแล้วที่ผ่านมา
พี่ไม่เห็นด้วยเลยแม้แต่น้อย กับ คนที่มาบอกให้น้องกั๊ก เก็บกักพลัง ...
ให้คอนโทรลตัวเองให้พอดีๆ
คือ ขอบอกว่า ร้องแบบพอดีๆ ร้องแบบเก็บพลังน่ะ น้องคนนี้เขาทำได้อยู่แล้ว ไปดูคลิปที่น้องเขาร้องได้เลย ถ้าแบบที่เขาเล่นกีตาร์ไปด้วย หลายเพลงมันก็มีที่กลางๆ ทั่วๆ ไป
แต่จะทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไร บนเวทีคอนเสิร์ต
เวลาเล่นคอนเสิร์ต มันต้องทำให้สุด มันต้องให้ถึง
มันต้องใจถึงใจคนฟัง
มันต้องพิเศษ
และแบบนี้ล่ะ ที่ใครก็ก๊อบปี้น้องไปไม่ได้ง่ายๆ เพราะมันร้องออกมาจากตัวตนข้างใน
และ ต่อให้อยากก๊อปได้ ก็ทำไม่ได้
ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเข้าถึงตัวตนแท้จริงได้
มีแต่คนพิเศษ ที่ต้องฝึกอย่างหนักด้วย สังเกตตัวเองได้เก่งด้วย จึงจะสามารถทำได้
ชนิดที่ ดูการประกวดมาหลายปี ไม่เคยเจอคนเก่งในรูปแบบอินกับดนตรีแบบนี้มาก่อนเลยแม้แต่คนเดียว เพิ่งเจอก็คนนี้
.....
จะว่าไป...โดยปกติ คนที่เป็นศิลปินชั้นเซียนแบบนี้...มักจะมีเรื่องราวบีบคั้น ลำบาก อะไรบางอย่างในอดีต ถึงได้กลั่นออกมาเป็นผลงานระดับเทพได้
พี่ไม่แน่ใจ ว่าน้องต้องเผชิญกับอะไรมาบ้าง ที่แล้วมาในชีวิต
หวังใจว่า น้องจะร้องได้ลึกซึ้ง ถึงอารมณ์เองเป็นพรสวรรค์ เพราะพี่ก็ไม่ต้องการให้น้องต้องเผชิญอะไรที่เจ็บปวดแสนสาหัสในชีวิตจนต้องกลั่นออกมาเป็นบทเพลงที่ดิ่งลึกในอารมณ์ระดับเทพเจ้าแบบนี้
แต่ที่พี่แน่ใจมากก็คือ ความสามารถระดับนี้...ไม่ใช่แค่พรสวรรค์อย่างเดียวแน่นอน
น้องคงใช้ความพยายาม ฝึกซ้อม ฝึกฝน มายาวนาน มาอย่างหนัก มาโดยตลอด
ยิ่งพอได้ดูน้องตอบคำถามว่า..ถ้าเป็นแชมป์เดอะวอยซ์ จะทำอะไรต่อไป
ทุกคนล้วนมอบเงินให้พ่อกับแม่
มีน้อง ที่ตอบอย่างซื่อตรง และชัดเจนว่า นอกเหนือจากให้พ่อกับแม่แล้วนั้น จะไปสานต่อความฝัน ทำอัลบั้ม และศึกษา เรียนรู้ หาไอเดียเรื่องเพลงต่อไปอีก
...คือพี่..น้ำตาจิไหล...
มันคือการวางเป้าหมายชีวิต ที่ชัดเจนมาก
ที่น้องค้นตัวเองจนเจอ และตัดสินใจ ที่จะทำในสิ่งที่ตนรัก อย่างมุ่งมั่น
การผ่านเวที The voice มันเป็นบันได
ไม่ใช่จุดหมายปลายทาง เพราะบนเส้นทางชีวิตด้านดนตรีของน้องนั้น มันยาวไกลกว่านั้น
สนุกกับมันให้เต็มที่เลยนะน้องนะ
ขอบคุณสำหรับความมานะพยายามต่างๆ นานาที่แล้วมาของน้อง...มันทำให้พี่สะเทือนแล้วสะเทือนอีก
จากท่าทีของน้อง พี่ได้ยินบางประโยคที่แม้น้องจะไม่ได้ร้องออกมาก็ตาม
บางที..เราก็พบสิ่งที่เรารัก
เราพบว่า..เราทำบางอย่างแล้วเรามีความสุข
แต่หลายที เราฟังเสียงภายนอก ฟังเสียงคนอื่น มากกว่าฟังเสียงในตัวเอง
แล้วเราก็อาจเลือกดับฝันตัวเองก่อนใคร ไม่ยอมก้าวไปตามนั้น หรือก้าวไปไม่สุด เพราะไม่เชื่อว่าเราจะทำอย่างนั้นได้หรือ เรามีสิทธิ์ทำตามฝันได้ด้วยหรือ...
ด้วตัวตนที่แท้จริงแบบที่เราเป็นนี่น่ะหรือ ที่จะทำได้...
ดีใจ...ที่น้องต่อสู้เพื่อทำตามความฝันของตัวเองตลอดมา
ดีใจที่น้องเห็นภาพความฝันนั้นชัดเจน แล้วเดินทางไปหามัน
ดีใจที่น้องฟังเสียงของตัวเองได้ชัดเจนเฟร่อๆ
น้องสื่อสารกับตัวเองได้ดีเฟร่อๆ เป็นสไตล์ของตัวเองเฟร่อๆ น้องถึงได้ส่งความรู้สึกนั้นออกมาได้ชัดเจนระดับดาวไซย่าแบบนี้
น้องเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนได้อีกมากมายเลย รวมถึงพี่ และพี่ขอเปิดเวทีสนับสนุนน้องอย่างเต็มติ่ง
ตอนแรกๆ ดูคลิปน้องร้องแล้ว พี่เห็นว่าน้องร้องทั้งตัว และหัวใจ
แต่ยิ่งดู ยิ่งเห็นลึกเข้าไป
มันไม่ใช่แค่นั้นซะแล้ว...
รู้สึกเหมือน....น้องใช้ทั้งตัว หัวใจ...รวมทั้งใช้ทั้งชีวิต...กลั่นออกมาเป็นเสียงเพลง
ประทับจิต ประทับใจ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
นี่ล่ะ คือเหตุผล ที่พี่จะโหวตให้เธอนะ .... บิว จรูญวิทย์
ชื่นชมทุกคนมากๆ ร้องดีทุกคน
แต่ถ้าการโหวตนี้ มีความหมาย และมีค่า
ฉันจะมอบมันให้กับคนที่มีความสามารถ ในการสื่อใจ ถึงใจพี่ได้เปรี้ยงที่สุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน
และเขามีความฝันที่ชัดเจน จะก้าวไปข้างหน้าอย่างไรต่อไปอย่างมุ่งมั่น
พี่ขอสนับสนุนฝันนั้นของเธอ
ไม่ว่าใครจะได้แชมป์ ก็ขอยินดีด้วยล่วงหน้า
แค่ว่า The voice ในสายตาพี่ มีบิว เป็นที่สุด
โหวตนี้นั้น ฉันจึงให้เธอ