ห่างหายไปนาน เพิ่งจะมีเวลามาแปลตอนต่อไป
- ในตอนนี้เป็นไปได้ไหมที่จะบอกว่าคุณจ่ายเงินไปเท่าไรสำหรับอิสรภาพในครั้งนั้น
100,000 ดอลลาร์สหรัฐอเมริกา
- เป็นเงินจำนวนมากใช่ไหม
แน่นอน นั่นคือครึ่งหนึ่งของมูลค่าของสัญญาซึ่งฉันได้รับที่อิตาลี ซึ่งเท่ากับ 200,000 ดอลลาร์สหรัฐอเมริกา ดังนั้นฉันจึงมาเล่นที่ Bergamo
- Karpol พูดอะไรบ้าง ตอนที่คุณไม่กลับไป
เขาโทรมาและพูดว่าฉันต้องกลับมาที่ Uralochka แต่ฉันพูดว่าฉันจะไม่กลับไป เขาพูดกลับมาว่าฉันไม่สามารถเล่นวอลเลย์บอลได้ พวกเราคุยกันแต่ท้ายที่สุดก็ไม่เข้าใจกันอยู่ดี ฉันต้องการเล่นที่ตุรกี แต่เขาไม่อนุญาต ฉันเลยบอกเขาไปว่างั้นฉันจะไม่เล่นอีกต่อไปแล้ว ฉันเข้าใจว่าสิทธิตามสัญญาขึ้นอยู่กับ Karpol และฉันไม่สามารถทำอะไรได้
- อิสรภาพ
สิ่งนี้ไม่น่าประหลาดใจเลย สิ่งสำคัญก็คือสุดท้ายมันมีทางออก แต่อย่างไรก็ตามฉันไม่ได้เล่นวอลเลย์บอลตลอด 11 เดือน
- ไม่ได้เข้าเทรนอะไรเลยหรอ
ไม่ได้เทรนเลย อยู่เฉยๆ
- เป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดเลยใช่ไหม
ใช่ การออกมาจาก Uralochka แต่ต้องขอบคุณทุกคนที่ฉันรักซึ่งคอยสนับสนุนในช่วงเวลานั้น อย่างไรก็ตาม 11 เดือนโดยที่ไม่ได้เล่นวอลเลย์บอล กังวลมากๆ เมื่อได้รับอนุญาตให้กลับมาเล่นอีกครั้ง กรี๊ดจนสุดเสียง และก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ
- แต่อย่างไรก็เสีย คุณยังมีทัศนคติทางบวกต่อ Karpol ใช่ไหม
แน่นอน เขามีบทบาทสำคัญในอาชีพของฉัน เขาทำให้ฉันได้เล่นทีมชาติในโอลิมปิกเกมส์ที่แอทแลนต้า เขาเชื่อมั่นในตัวฉัน เดิมฉันเล่นเป็น MB และต่อมา Opposite
ตลอดเวลาที่อยู่กับ Karpol ฉันเติบโตในฐานะนักกีฬาคนหนึ่ง ไม่มีเขาฉันคงไม่มีวันนี้ และใช่ Nikolai เป็นคนที่คุยด้วยยาก แต่นอกสนามวอลเลย์บอลเขาก็เหมือนพ่อซึ่งนักกีฬาเรียกเขาแบบนั้น ไม่มีปัญหาเขาแก้ทุกปัญหาในชีวิตประจำวันและให้คำแนะนำที่มีค่า
- คุยกับเขาบ้างหรือเปล่า
ไม่ ถ้าไม่บังเอิญเจอ หรือพบตอนแข่งขัน
ถ้าเจอก็ทักทายกัน และถามเพียงว่าสบายดีไหม
- จะไปไหม ถ้า Uralochka ติดต่อมาอีกครั้ง
ไม่ (ขำ) ไม่แน่นอน
- คุณกลับมาเล่นวอลเลย์บอลอีกครั้ง ที่อิตาลี
ใช่ ฉันโล่งใจมาก คุณเป็นตัวของคุณเอง สามารถทำสิ่งที่อยากทำ แทนที่จะไปตามที่คนอื่นสั่งให้ไป ต้องเล่นเพราะมีคนสั่งให้เล่น ตอนนี้มันคืออิสรภาพซึ่งสำคัญมากสำหรับฉัน มันง่ายขึ้นมาก มันขึ้นกับตัวของคุณเอง ความรับปิดชอบของคุณ ในแง่ของจิตวิทยามันง่ายขึ้น
- คุณมีเวลาที่จะท่องเที่ยวจากโครเอเชีย ญี่ปุ่น อิตาลี ตุรกี และกลับมาอิตาลีอีกครั้ง ตัดสินจากลุคของ Danil (Sokolova มาให้สัมภาษณ์พร้อมกันกับ Danil ลูกชายวัย 16 ปีของเธอ) เขาเพิ่งจะค้นพบเกี่ยวกับญี่ปุ่น
(D) ใช่? (ขำ)
(L) ใช่ Danil เคยไปอยู่ที่ญี่ปุ่น คุณยาย ฉันและเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนในเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคมนี่แหละไม่แน่ใจ และจากนั้นก็กลับรัสเซียด้วยกัน ฉันเล่นวอลเลย์บอลที่นั่นไม่นาน (1 ฤดูกาล)
- ประเทศไหนที่คุณประทับใจที่สุด
ญี่ปุ่น แน่นอน สำหรับตัวฉันแล้วนี่คือประเทศที่ใหม่มาก ในฐานะนักท่องเที่ยว และใหม่ยิ่งขึ้นเมื่อต้องอยู่ที่นั่น สี่เดือนที่ฉันเล่นที่นั่นหนักหนาสาหัสมาก ฉันช็อคไปเลย วัฒนธรรมที่แตกต่าง โลกที่แตกต่าง และสิ่งอื่นๆก็ด้วย ฉันจำเป็นต้องอยู่ และทุกหนทุกแห่งต้องมีล่ามมาช่วย
- แล้วชอบไหม
ไม่เลย ไม่อยากกลับไปและใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นอีกแล้ว แต่เทรนนิงที่นั่นดีมาก ผู้ชมวอลเล่ย์บอล และแฟนๆ ก็เยี่ยมยอด เป็นสภาพที่ดีมากๆ ไม่มีปัญหาใดๆ เพียงแต่วิถีการดำเนินชีวิตไม่เหมาะกับตัวฉัน ถ้าจะไปแบบนักท่องเที่ยว แน่นอนฉันอยากไป แต่ไม่อยากใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น
ในเกมการแข่งขัน ทุกอย่างเยี่ยม พวกเราตบ 100 ครั้งในแต่ละเกม ฉันเพียงแค่เจ็บกล้ามเนื้อบางส่วนที่ญี่ปุ่นซึ่งจากนั้นก็ไม่เคยเจ็บที่ส่วนนั้นอีกเลย (ยิ้ม)
แต่การใช้ชีวิตยากลำบาก แม้แม่ของฉันมากับ Danil เดินทางโดยการเดินหรือปั่นจักรยาน ชีวิตของคนญี่ปุ่นคือบ้าน ที่ทำงาน บ้าน มีสถานที่พักผ่อนหย่อนใจเพียงไม่กี่แห่ง นอกนั้นก็คือบ้านกับซูเปอร์มาร์เก็ต มีห้างใหญ่ในเมืองใหญ่ ซึ่งฉันปั่นจักรยานไปชอปปิ้งที่นั่น
ในที่สุดจบด้วยเหรียญเงิน เราไม่ชนะ จะว่าไปแล้วที่นั่นคืออีกโลกนึงสำหรับฉันก็ว่าได้
ตอน 1/7:
http://pantip.com/topic/32697036 
ความสุข การต่อสู้ ความรัก -- Lyubov Sokolova (Episode 2/7)
- ในตอนนี้เป็นไปได้ไหมที่จะบอกว่าคุณจ่ายเงินไปเท่าไรสำหรับอิสรภาพในครั้งนั้น
100,000 ดอลลาร์สหรัฐอเมริกา
- เป็นเงินจำนวนมากใช่ไหม
แน่นอน นั่นคือครึ่งหนึ่งของมูลค่าของสัญญาซึ่งฉันได้รับที่อิตาลี ซึ่งเท่ากับ 200,000 ดอลลาร์สหรัฐอเมริกา ดังนั้นฉันจึงมาเล่นที่ Bergamo
- Karpol พูดอะไรบ้าง ตอนที่คุณไม่กลับไป
เขาโทรมาและพูดว่าฉันต้องกลับมาที่ Uralochka แต่ฉันพูดว่าฉันจะไม่กลับไป เขาพูดกลับมาว่าฉันไม่สามารถเล่นวอลเลย์บอลได้ พวกเราคุยกันแต่ท้ายที่สุดก็ไม่เข้าใจกันอยู่ดี ฉันต้องการเล่นที่ตุรกี แต่เขาไม่อนุญาต ฉันเลยบอกเขาไปว่างั้นฉันจะไม่เล่นอีกต่อไปแล้ว ฉันเข้าใจว่าสิทธิตามสัญญาขึ้นอยู่กับ Karpol และฉันไม่สามารถทำอะไรได้
- อิสรภาพ
สิ่งนี้ไม่น่าประหลาดใจเลย สิ่งสำคัญก็คือสุดท้ายมันมีทางออก แต่อย่างไรก็ตามฉันไม่ได้เล่นวอลเลย์บอลตลอด 11 เดือน
- ไม่ได้เข้าเทรนอะไรเลยหรอ
ไม่ได้เทรนเลย อยู่เฉยๆ
- เป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดเลยใช่ไหม
ใช่ การออกมาจาก Uralochka แต่ต้องขอบคุณทุกคนที่ฉันรักซึ่งคอยสนับสนุนในช่วงเวลานั้น อย่างไรก็ตาม 11 เดือนโดยที่ไม่ได้เล่นวอลเลย์บอล กังวลมากๆ เมื่อได้รับอนุญาตให้กลับมาเล่นอีกครั้ง กรี๊ดจนสุดเสียง และก็ร้องไห้ด้วยความดีใจ
- แต่อย่างไรก็เสีย คุณยังมีทัศนคติทางบวกต่อ Karpol ใช่ไหม
แน่นอน เขามีบทบาทสำคัญในอาชีพของฉัน เขาทำให้ฉันได้เล่นทีมชาติในโอลิมปิกเกมส์ที่แอทแลนต้า เขาเชื่อมั่นในตัวฉัน เดิมฉันเล่นเป็น MB และต่อมา Opposite
ตลอดเวลาที่อยู่กับ Karpol ฉันเติบโตในฐานะนักกีฬาคนหนึ่ง ไม่มีเขาฉันคงไม่มีวันนี้ และใช่ Nikolai เป็นคนที่คุยด้วยยาก แต่นอกสนามวอลเลย์บอลเขาก็เหมือนพ่อซึ่งนักกีฬาเรียกเขาแบบนั้น ไม่มีปัญหาเขาแก้ทุกปัญหาในชีวิตประจำวันและให้คำแนะนำที่มีค่า
- คุยกับเขาบ้างหรือเปล่า
ไม่ ถ้าไม่บังเอิญเจอ หรือพบตอนแข่งขัน
ถ้าเจอก็ทักทายกัน และถามเพียงว่าสบายดีไหม
- จะไปไหม ถ้า Uralochka ติดต่อมาอีกครั้ง
ไม่ (ขำ) ไม่แน่นอน
- คุณกลับมาเล่นวอลเลย์บอลอีกครั้ง ที่อิตาลี
ใช่ ฉันโล่งใจมาก คุณเป็นตัวของคุณเอง สามารถทำสิ่งที่อยากทำ แทนที่จะไปตามที่คนอื่นสั่งให้ไป ต้องเล่นเพราะมีคนสั่งให้เล่น ตอนนี้มันคืออิสรภาพซึ่งสำคัญมากสำหรับฉัน มันง่ายขึ้นมาก มันขึ้นกับตัวของคุณเอง ความรับปิดชอบของคุณ ในแง่ของจิตวิทยามันง่ายขึ้น
- คุณมีเวลาที่จะท่องเที่ยวจากโครเอเชีย ญี่ปุ่น อิตาลี ตุรกี และกลับมาอิตาลีอีกครั้ง ตัดสินจากลุคของ Danil (Sokolova มาให้สัมภาษณ์พร้อมกันกับ Danil ลูกชายวัย 16 ปีของเธอ) เขาเพิ่งจะค้นพบเกี่ยวกับญี่ปุ่น
(D) ใช่? (ขำ)
(L) ใช่ Danil เคยไปอยู่ที่ญี่ปุ่น คุณยาย ฉันและเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือนในเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคมนี่แหละไม่แน่ใจ และจากนั้นก็กลับรัสเซียด้วยกัน ฉันเล่นวอลเลย์บอลที่นั่นไม่นาน (1 ฤดูกาล)
- ประเทศไหนที่คุณประทับใจที่สุด
ญี่ปุ่น แน่นอน สำหรับตัวฉันแล้วนี่คือประเทศที่ใหม่มาก ในฐานะนักท่องเที่ยว และใหม่ยิ่งขึ้นเมื่อต้องอยู่ที่นั่น สี่เดือนที่ฉันเล่นที่นั่นหนักหนาสาหัสมาก ฉันช็อคไปเลย วัฒนธรรมที่แตกต่าง โลกที่แตกต่าง และสิ่งอื่นๆก็ด้วย ฉันจำเป็นต้องอยู่ และทุกหนทุกแห่งต้องมีล่ามมาช่วย
- แล้วชอบไหม
ไม่เลย ไม่อยากกลับไปและใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นอีกแล้ว แต่เทรนนิงที่นั่นดีมาก ผู้ชมวอลเล่ย์บอล และแฟนๆ ก็เยี่ยมยอด เป็นสภาพที่ดีมากๆ ไม่มีปัญหาใดๆ เพียงแต่วิถีการดำเนินชีวิตไม่เหมาะกับตัวฉัน ถ้าจะไปแบบนักท่องเที่ยว แน่นอนฉันอยากไป แต่ไม่อยากใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น
ในเกมการแข่งขัน ทุกอย่างเยี่ยม พวกเราตบ 100 ครั้งในแต่ละเกม ฉันเพียงแค่เจ็บกล้ามเนื้อบางส่วนที่ญี่ปุ่นซึ่งจากนั้นก็ไม่เคยเจ็บที่ส่วนนั้นอีกเลย (ยิ้ม)
แต่การใช้ชีวิตยากลำบาก แม้แม่ของฉันมากับ Danil เดินทางโดยการเดินหรือปั่นจักรยาน ชีวิตของคนญี่ปุ่นคือบ้าน ที่ทำงาน บ้าน มีสถานที่พักผ่อนหย่อนใจเพียงไม่กี่แห่ง นอกนั้นก็คือบ้านกับซูเปอร์มาร์เก็ต มีห้างใหญ่ในเมืองใหญ่ ซึ่งฉันปั่นจักรยานไปชอปปิ้งที่นั่น
ในที่สุดจบด้วยเหรียญเงิน เราไม่ชนะ จะว่าไปแล้วที่นั่นคืออีกโลกนึงสำหรับฉันก็ว่าได้
ตอน 1/7: http://pantip.com/topic/32697036