เห็นคนรำลึกนึกถึงเธอคนนี้กันมามาก ในยามที่รัสเซียระส่ำระสายกับบอลแรกและเกมรับตั้งแต่ Kosheleva, Obmocheva ยันลิบตัวเก๋า
เลยคิดว่าได้ฤกษ์ที่จะต้องแปลบทสัมภาษณ์นี้เป็นไทยตามที่สัญญาไว้สักที
ส่วนตัวผู้แปลมีความเชี่ยวชาญการใช้ภาษาอังกฤษพอสมควร แต่ภาษาอังกฤษของต้นฉบับบางครั้งทำให้ผู้แปลสับสนอยู่บ้าง แต่ก็พยายามจะแปลให้สอดคล้องกับบริบทรอบข้าง ส่วนอีก 6 ตอนที่เหลือถ้าใครไม่อยากค้างคาใจไปอ่านต้นฉบับได้จากเว็บไซต์ด้านล่างเลย
บทสัมภาษณ์นี้ลงเว็บไซต์ ณ วันที่ 28 ตุลาคม 2013 น่าจะเป็นตอนที่ Sokolova ออกจากทีมเนสลิฮานกลับมาเล่นที่ Krasnodar
ผิดพลาดประการใด ผู้แปลขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
- ฉันยังจำได้ถึงครั้งที่พวกเราพบกัน และการถ่ายรูป เมื่อฉันจำเป็นต้องโกหกเกี่ยวกับชุดชุดหนึ่งที่จะใช้ถ่ายรูป
โอ้ว มันเป็นเรื่องเซอร์ไพร์สสำหรับฉัน (ยิ้ม) ความรู้สึกนี้ และสำหรับ Aytac (ผู้แปล: สามีปัจจุบันที่มาดูการถ่ายรูปครั้งนี้) ฉันไม่ได้คาดว่าจะต้องใส่ชุดว่ายน้ำนะ ครั้งนั้นคือประสบการณ์ถ่ายรูประดับมืออาชีพครั้งแรกซึ่งฉันชอบมากๆ ฉันพร้อมที่จะถ่ายแบบนั้นอีกครั้ง มันช่างน่าสนใจ เหมือนได้เกิดใหม่อีกครั้งลองอะไรใหม่ๆ
- ในแง่ความโด่งดัง วอลเล์บอลไม่ได้เป็นที่รู้จักมากนัก นักกีฬาทีมชาติทั้งทีมชายและทีมหญิงอย่างมากที่สุด 10 คนจะได้รับเชิญมาถ่ายรูปครั้งนี้
ไม่มีโฆษณาสำหรับวอลเลย์บอล อย่างไรก็ตามถ้าทำผลงานได้ดีใน World Cup และ Olympics พวกเราจะได้เป็นที่จดจำแต่ก็เฉพาะในช่วงเวลาดังกล่าว
พวกเราไม่มีการทำโฆษณา ไม่มีการสัมภาษณ์ พวกเราแทบจะไม่ถูกเขียนถึงเลย การแข่งขันชิงแชมป์ของรัสเซียก็ไม่ได้มีการถ่ายทอดสด ในสนามก็ว่างตั้งครึ่งเพราะว่าไม่มีใครรู้เกี่ยวกับทัวร์นาเม้นท์นี้ จะมีก็แต่คนที่อาศัยอยู่ใกล้ที่เข้ามาชมการแข่งขันกัน คนอายุน้อยก็ไม่ได้สนใจ ในเมือง Krasnodar เมืองไม่ค่อยใหญ่นัก มีทีมหลายทีม มีโปสเตอร์ตามสมควรที่เชิญชวนไปชมเกมส์ แต่ตามท้องถนนผู้คนก็ไม่ได้รู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ บางครั้งมันเกิดขึ้นมาว่าผู้คนเดินเข้ามาถามว่า ฉันเป็นนักกีฬาหรอ? แล้วอยู่ในฟอร์มไหนล่ะ? สำหรับฉันแล้ว มันแปลก! ในอิตาลีและตุรกี ผู้คนจำฉันได้ แต่ไม่ใช่คนที่บ้าน (ผู้แปล: คือรัสเซีย) แต่อย่างไรเสีย แฟนๆก็ยอดเยี่ยมนะ
- คุณจำได้ไหมว่า Krasnodar เนี่ยเป็นสโมสรลำดับที่เท่าไรแล้วในชีวิตการเล่นอาชีพ
จำไม่ได้เลย น่าจะ 10 นะ (ยิ้ม) (จริงๆแล้ว เป็นลำดับที่ 15 แล้วนะเจ้าป้า อายุเยอะแล้วก็เงี้ย อิอิ - ทางผู้สัมภาษณ์เติมมาแบบนี้)
- สโมสรใดที่คุณยังจำได้
ฉันจำได้ทุกสโมสรในแต่ละรูปแบบของมัน แต่ฉันจำได้ในแง่ที่ว่าฉันชนะมากับเพื่อนร่วมทีมคนไหนบ้าง
- นั่นคือคุณชนะมากับทุกสโมสร ยกเว้นสโมสรในญี่ปุ่นใช่ไหม
ใช่แล้ว ฉันประสบความสำเร็จมากที่ Odintsovo ทั้งกระบวนการและผลลัพธ์มันยอดเยี่ยมมาก ถึงแม้จะไม่ชนะใน Champion League แต่รอบรองชนะเลิศเราก็ทำผลงานได้ดี และท้ายที่สุดรัสเซียชนะ และทั้งทีมก็เหนียวแน่นและทุกวันนี้ก็ยังคงติดต่อกันอยู่ เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด ตอนนี้ยังคงติดต่อกับ Tanya Kosheleva Olga Fateeva, Irina Zhukova และ Yulia Merkulova เป็นช่วงเวลาที่ดีมากเลยล่ะ
- น้อยคนนักที่จะรู้ แต่ 12 ปีก่อน Sokolova เกือบจะจบชีวิตการเล่นวอลเลย์บอลอาชีพก่อนกำหนด เนื่องจากข้อวิวาทกับหัวหน้าโค้ช ของ Uralochka ซึ่งคือ Nikolai Karpol (ผู้แปล: ได้ข่าวว่า Karpol จะตามมาทะเลากะโซโคต่อที่ Krasnodar) ผู้ที่ไม่อยากจะให้เธอไปเล่นอาชีพที่ต่างประเทศ ด้วยเหตุนี้เธอหยุดเล่นวอลเลย์บอลไปเกือบปี แต่ในที่สุดเธอก็ฝ่าฟันปัญหาต่างๆ ได้รับอิสรภาพ และกลับเข้าสู่วอลเลย์บอล
จริงๆแล้ว มันเป็นการตัดสินใจที่รวดเร็ว เพราะปัญหามันสะสมมานานแล้ว การออกไปเล่นที่ตุรกี เมื่อ Karpol ส่งฉันให้ไปหาประสบการณ์จากอีกฟากนึงของโลก เมื่อมองถึงการอยู่ที่นั่น การทำงานของคนที่นั่น ฉันโกรธมาก ฉันคิดว่าฉันเป็นนักกีฬาในระดับสูง พวกเราดำเนินชีวิต เราสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สดและฉันก็เห็นมันทั้งหมด แต่ฉันไม่สามารถจะอยู่เล่นต่อที่ตุรกีได้ ฉันยังคงมีสัญญากับ Karpol ซึ่งไม่อาจจะยกเลิกได้ เพราะเป็นสัญญาสองปี แต่ฉันไม่อยากจะกลับไปเล่นที่นั่นอีกแล้ว ฉันจะไม่ยอม Karpol และตัดสินใจว่าจะจบชีวิตการเล่นวอลเลย์บอลซะ
- สัญญานี้ทำกับ Karpol และมีผลทุกที่ใช่ไหม?
ใช่แล้ว มันเหมือนการยืมตัว ฉันถูกส่งไปและต้องกลับมา แต่ไม่อยากจะกลับ ยื่งกว่าไปนั้นฉันเจอ Aytaç (Kılıç) คนที่ฉันตกหลุมรักและต้องการจะใช้ชีวิตด้วย สิบเอ็ดเดือนที่นั่งเฉยๆที่บ้าน ดูแลลูกชาย (Danil ซึ่งเป็นลูกจากการแต่งงานครั้งแรก) เรียนภาษาตุรกี และฉันไม่มีแผนจะกลับมา แต่ความศรัทธาของสามีในตัวฉันเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างไป เขาว่าปัญหานี้ต้องได้รับการแก้ไข ฉันคิดแล้วว่าไม่น่าเป็นไปได้ จบสิ้นกันทีกับวอลเลย์บอล แต่เขาคิดว่าฉันต้องทำให้สุด ไปให้ถึงที่สุด ฉันตัดสินใจโทรหา Karpol พวกเราคุยกันแต่ก็เหมือนเคย คุยกันไม่รู้เรื่อง ฉันเลยหาผู้จัดการมาช่วยฉัน และพวกเราก็ไปเข้าพบกับสหพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติ (ผู้แปล: เหมือนกรณีคิมเลย สงสัยตัวแม่อย่าง Sokolova แนะนำ lol) ฉันและคาร์โปลถูกเรียกให้ไปคุยกันที่นั่น ก็อีกตามเคยเราไม่สามารถหาทางออกร่วมกันได้ (ผู้แปล: อี Karpol นี่เยอะนะเนี่ย นึกว่าแค่ด่าเก่งอย่างเดียว) เขาพูดแต่อยากจะให้ฉันกลับไปเล่นที่ Uralochka แค่ฉันปฏิเสธและพูดว่าฉันอยากไปเล่นอาชีพที่ต่างประเทศ ในที่สุดสหพันธ์ก็เสนอหนทางประนีประนอม ฉันเองก็ไม่แน่ใจว่านี่เป็นครั้งแรกในวงการวอลเลย์บอลหรือเปล่า แต่ฉันได้รับอนุญาตให้ซื้อสัญญาโดยจ่ายค่าปรับกับคาร์โปลและได้รับอิสรภาพ ไม่ต้องขึ้นกับทีมไหนอีกต่อไป ทั้งฉันและคาร์โปลยินยอมกับข้อเสนอนี้ และฉันก็กลับไปเล่นวอลเลย์บอลอีกครั้ง
ที่มา:
http://www.russiavolley.com/2016/happiness-struggle-love-lyubov-sokolova/
ความสุข การต่อสู้ ความรัก -- Lyubov Sokolova (Episode 1/7)
เลยคิดว่าได้ฤกษ์ที่จะต้องแปลบทสัมภาษณ์นี้เป็นไทยตามที่สัญญาไว้สักที
ส่วนตัวผู้แปลมีความเชี่ยวชาญการใช้ภาษาอังกฤษพอสมควร แต่ภาษาอังกฤษของต้นฉบับบางครั้งทำให้ผู้แปลสับสนอยู่บ้าง แต่ก็พยายามจะแปลให้สอดคล้องกับบริบทรอบข้าง ส่วนอีก 6 ตอนที่เหลือถ้าใครไม่อยากค้างคาใจไปอ่านต้นฉบับได้จากเว็บไซต์ด้านล่างเลย
บทสัมภาษณ์นี้ลงเว็บไซต์ ณ วันที่ 28 ตุลาคม 2013 น่าจะเป็นตอนที่ Sokolova ออกจากทีมเนสลิฮานกลับมาเล่นที่ Krasnodar
ผิดพลาดประการใด ผู้แปลขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย
- ฉันยังจำได้ถึงครั้งที่พวกเราพบกัน และการถ่ายรูป เมื่อฉันจำเป็นต้องโกหกเกี่ยวกับชุดชุดหนึ่งที่จะใช้ถ่ายรูป
โอ้ว มันเป็นเรื่องเซอร์ไพร์สสำหรับฉัน (ยิ้ม) ความรู้สึกนี้ และสำหรับ Aytac (ผู้แปล: สามีปัจจุบันที่มาดูการถ่ายรูปครั้งนี้) ฉันไม่ได้คาดว่าจะต้องใส่ชุดว่ายน้ำนะ ครั้งนั้นคือประสบการณ์ถ่ายรูประดับมืออาชีพครั้งแรกซึ่งฉันชอบมากๆ ฉันพร้อมที่จะถ่ายแบบนั้นอีกครั้ง มันช่างน่าสนใจ เหมือนได้เกิดใหม่อีกครั้งลองอะไรใหม่ๆ
- ในแง่ความโด่งดัง วอลเล์บอลไม่ได้เป็นที่รู้จักมากนัก นักกีฬาทีมชาติทั้งทีมชายและทีมหญิงอย่างมากที่สุด 10 คนจะได้รับเชิญมาถ่ายรูปครั้งนี้
ไม่มีโฆษณาสำหรับวอลเลย์บอล อย่างไรก็ตามถ้าทำผลงานได้ดีใน World Cup และ Olympics พวกเราจะได้เป็นที่จดจำแต่ก็เฉพาะในช่วงเวลาดังกล่าว
พวกเราไม่มีการทำโฆษณา ไม่มีการสัมภาษณ์ พวกเราแทบจะไม่ถูกเขียนถึงเลย การแข่งขันชิงแชมป์ของรัสเซียก็ไม่ได้มีการถ่ายทอดสด ในสนามก็ว่างตั้งครึ่งเพราะว่าไม่มีใครรู้เกี่ยวกับทัวร์นาเม้นท์นี้ จะมีก็แต่คนที่อาศัยอยู่ใกล้ที่เข้ามาชมการแข่งขันกัน คนอายุน้อยก็ไม่ได้สนใจ ในเมือง Krasnodar เมืองไม่ค่อยใหญ่นัก มีทีมหลายทีม มีโปสเตอร์ตามสมควรที่เชิญชวนไปชมเกมส์ แต่ตามท้องถนนผู้คนก็ไม่ได้รู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ บางครั้งมันเกิดขึ้นมาว่าผู้คนเดินเข้ามาถามว่า ฉันเป็นนักกีฬาหรอ? แล้วอยู่ในฟอร์มไหนล่ะ? สำหรับฉันแล้ว มันแปลก! ในอิตาลีและตุรกี ผู้คนจำฉันได้ แต่ไม่ใช่คนที่บ้าน (ผู้แปล: คือรัสเซีย) แต่อย่างไรเสีย แฟนๆก็ยอดเยี่ยมนะ
- คุณจำได้ไหมว่า Krasnodar เนี่ยเป็นสโมสรลำดับที่เท่าไรแล้วในชีวิตการเล่นอาชีพ
จำไม่ได้เลย น่าจะ 10 นะ (ยิ้ม) (จริงๆแล้ว เป็นลำดับที่ 15 แล้วนะเจ้าป้า อายุเยอะแล้วก็เงี้ย อิอิ - ทางผู้สัมภาษณ์เติมมาแบบนี้)
- สโมสรใดที่คุณยังจำได้
ฉันจำได้ทุกสโมสรในแต่ละรูปแบบของมัน แต่ฉันจำได้ในแง่ที่ว่าฉันชนะมากับเพื่อนร่วมทีมคนไหนบ้าง
- นั่นคือคุณชนะมากับทุกสโมสร ยกเว้นสโมสรในญี่ปุ่นใช่ไหม
ใช่แล้ว ฉันประสบความสำเร็จมากที่ Odintsovo ทั้งกระบวนการและผลลัพธ์มันยอดเยี่ยมมาก ถึงแม้จะไม่ชนะใน Champion League แต่รอบรองชนะเลิศเราก็ทำผลงานได้ดี และท้ายที่สุดรัสเซียชนะ และทั้งทีมก็เหนียวแน่นและทุกวันนี้ก็ยังคงติดต่อกันอยู่ เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด ตอนนี้ยังคงติดต่อกับ Tanya Kosheleva Olga Fateeva, Irina Zhukova และ Yulia Merkulova เป็นช่วงเวลาที่ดีมากเลยล่ะ
- น้อยคนนักที่จะรู้ แต่ 12 ปีก่อน Sokolova เกือบจะจบชีวิตการเล่นวอลเลย์บอลอาชีพก่อนกำหนด เนื่องจากข้อวิวาทกับหัวหน้าโค้ช ของ Uralochka ซึ่งคือ Nikolai Karpol (ผู้แปล: ได้ข่าวว่า Karpol จะตามมาทะเลากะโซโคต่อที่ Krasnodar) ผู้ที่ไม่อยากจะให้เธอไปเล่นอาชีพที่ต่างประเทศ ด้วยเหตุนี้เธอหยุดเล่นวอลเลย์บอลไปเกือบปี แต่ในที่สุดเธอก็ฝ่าฟันปัญหาต่างๆ ได้รับอิสรภาพ และกลับเข้าสู่วอลเลย์บอล
จริงๆแล้ว มันเป็นการตัดสินใจที่รวดเร็ว เพราะปัญหามันสะสมมานานแล้ว การออกไปเล่นที่ตุรกี เมื่อ Karpol ส่งฉันให้ไปหาประสบการณ์จากอีกฟากนึงของโลก เมื่อมองถึงการอยู่ที่นั่น การทำงานของคนที่นั่น ฉันโกรธมาก ฉันคิดว่าฉันเป็นนักกีฬาในระดับสูง พวกเราดำเนินชีวิต เราสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สดและฉันก็เห็นมันทั้งหมด แต่ฉันไม่สามารถจะอยู่เล่นต่อที่ตุรกีได้ ฉันยังคงมีสัญญากับ Karpol ซึ่งไม่อาจจะยกเลิกได้ เพราะเป็นสัญญาสองปี แต่ฉันไม่อยากจะกลับไปเล่นที่นั่นอีกแล้ว ฉันจะไม่ยอม Karpol และตัดสินใจว่าจะจบชีวิตการเล่นวอลเลย์บอลซะ
- สัญญานี้ทำกับ Karpol และมีผลทุกที่ใช่ไหม?
ใช่แล้ว มันเหมือนการยืมตัว ฉันถูกส่งไปและต้องกลับมา แต่ไม่อยากจะกลับ ยื่งกว่าไปนั้นฉันเจอ Aytaç (Kılıç) คนที่ฉันตกหลุมรักและต้องการจะใช้ชีวิตด้วย สิบเอ็ดเดือนที่นั่งเฉยๆที่บ้าน ดูแลลูกชาย (Danil ซึ่งเป็นลูกจากการแต่งงานครั้งแรก) เรียนภาษาตุรกี และฉันไม่มีแผนจะกลับมา แต่ความศรัทธาของสามีในตัวฉันเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างไป เขาว่าปัญหานี้ต้องได้รับการแก้ไข ฉันคิดแล้วว่าไม่น่าเป็นไปได้ จบสิ้นกันทีกับวอลเลย์บอล แต่เขาคิดว่าฉันต้องทำให้สุด ไปให้ถึงที่สุด ฉันตัดสินใจโทรหา Karpol พวกเราคุยกันแต่ก็เหมือนเคย คุยกันไม่รู้เรื่อง ฉันเลยหาผู้จัดการมาช่วยฉัน และพวกเราก็ไปเข้าพบกับสหพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติ (ผู้แปล: เหมือนกรณีคิมเลย สงสัยตัวแม่อย่าง Sokolova แนะนำ lol) ฉันและคาร์โปลถูกเรียกให้ไปคุยกันที่นั่น ก็อีกตามเคยเราไม่สามารถหาทางออกร่วมกันได้ (ผู้แปล: อี Karpol นี่เยอะนะเนี่ย นึกว่าแค่ด่าเก่งอย่างเดียว) เขาพูดแต่อยากจะให้ฉันกลับไปเล่นที่ Uralochka แค่ฉันปฏิเสธและพูดว่าฉันอยากไปเล่นอาชีพที่ต่างประเทศ ในที่สุดสหพันธ์ก็เสนอหนทางประนีประนอม ฉันเองก็ไม่แน่ใจว่านี่เป็นครั้งแรกในวงการวอลเลย์บอลหรือเปล่า แต่ฉันได้รับอนุญาตให้ซื้อสัญญาโดยจ่ายค่าปรับกับคาร์โปลและได้รับอิสรภาพ ไม่ต้องขึ้นกับทีมไหนอีกต่อไป ทั้งฉันและคาร์โปลยินยอมกับข้อเสนอนี้ และฉันก็กลับไปเล่นวอลเลย์บอลอีกครั้ง
ที่มา: http://www.russiavolley.com/2016/happiness-struggle-love-lyubov-sokolova/