- ฉันจำได้ถึงครั้งที่คุณร้องไห้หลังจากแมทช์ที่แพ้บราซิลในโอลิมปิคที่ลอนดอน ในตอนนั้นคุณยืนใกล้ห้องล๊อคเกอร์
ฉันจำไม่ได้ว่ามันคืออะไร แต่ใช่ และมันก็ไม่ใช่น้ำตาเพียงแค่หลังจากการพ่ายแพ้ แต่ยังเป็นน้ำตาจากคำตำหนิติเตียนด้วย ฉันค่อนข้างอ่อนไหวต่อเรื่องเหล่านี้และมักจะร้องไห้ (หัวเราะ) ร้องไห้มามากเลยล่ะตลอด 27 ปีมานี้ในการเล่นวอลเลย์บอล
- ความคิดแรกในแมทช์ที่แข่งกับบราซิลที่ลอนดอน เมื่อจะไม่ได้เล่นในรอบต่อไปแล้ว
อย่างแรกเลยคือร็สึกแย่มากกับการพ่ายแพ้ แล้วก็เริ่มที่จะคิด และตัดสินใจในทันทีว่าจะเลิกเล่นทีมชาติ นี่มันยังไม่เพียงพออีกหรอ? น่าละอายใจมาก และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่คิดแบบนี้ ทั้งหมดนี่คือโอกาสสุดท้ายแล้ว
- มันน่าละอายใจในเอเธนส์บนโพเดียม
และก็เป็นแบบเดียวกันที่เบจิง ฉันยังคงจำได้ ใช่ ฉันยังจำได้ที่ซิดนีย์ เบจิง เอเธนส์ ในอีกแง่หนึ่งในทัวร์ชิงแชมป์โลกกับบราซิล ฉันตบบอลพลาดในแต้ม 11-13 โค้ชเรียกเวลานอก ต่อมาฉันวนไปเสิร์ฟ คิดอย่างเดียวว่าอย่างน้อยต้องเสิร์ฟให้ผ่าน
- และฉันเสิร์ฟไปสามแต้มติด และสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปเลย
ใช่ มันเป็นแบบนั้น (หัวเราะ)
- แต่ที่เอเธนส์ ทัวร์นาเม้นท์นั้นยิ่งใหญ่มาก
ใช่ มันค่อนข้างวุ่นวายเลยทีเดียว สามเดือนที่รวมตัวซ้อม โอลิมปิกเป็นอะไรที่พิเศษ สำคัญ แต่ที่เบจิง สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือความคิดว่าพวกทุกคนจะเล่นให้ดี แต่กลับกลายเป็นว่ามันแย่ ราวกับว่านี่ไม่ใช่โอลิมปิกสำหรับเรา
- แล้วอีกแง่หนึ่งของชิงแชมป์โลกล่ะ
ใช่ โดยเฉพาะกับ Capara (โค้ชในตอนนั้น) แม้กลุ่มของเราจะแข็งแกร่ง แต่พวกเราเล่นกันเป็นทีมด้วยความช่วยเหลือจากโค้ช Capara มุ่งมั่นที่จะให้เราชนะจีน ทั้งที่พวกเรามีเวลาเพียงหนึ่งเดือนสำหรับแมทช์นี้ พวกเราซ้อมกันอย่างหนัก หนักมากแต่พวกเราชนะและเชื่อมั่นในตัวเองว่าเราทำได้ หลังจากเกมนั้นไม่มีอะไรหยุดยั้งเราได้ พวกเราเป็นกำลังใจให้กันและกัน
- การปรบมือ ตะโกนให้กำลังใจกัน มันออกมาจากใจหรือเปล่า
แน่นอน เมื่ออพวกเรามองนัยตาของกันและกัน มันออกมาจากใจ แต่เมื่อมีคนล้มลงหรือพลาดจากการทำไซด์เอ้าท์ ไม่! (งงมากกับต้นฉบับภาษาอังกฤษ แต่แปลได้ประมาณนี้ มีบางสถานณ์จริงใจ บางสถานการณ์ไม่จริงใจ)
- คุณยังคงมีไอเดียเก๋ๆในการติดกี๊บสีธงชาติรัสเซีย เมื่อลงเล่นในสนามในโอลิมปิก
ฉันจำไม่ได้ว่าใครคิดเรื่องนี้ แต่ใช่ มันเป็นเวลานานแล้ว (ขำ) แต่มันก็ดูยอดเยี่ยมนะ ความรักชาติมันยิ่งใหญ่ แม้กระทั่งในชิงแชมป์โลกไม่ใช่แค่โอลิมปิก
โซโคโลว่า ในชีวิตของเธอก็สอดคล้องกับชื่อของตัวเธอเองน่ะแหละ ถ้าคุณรักเธอจริง เธอก็จะรักตอบด้วย เมื่อเธอยังเป็นวัยรุ่น เธอพบรักกับสามีคนแรก (พ่อของ Danil ซึ่งคือ Alaxander Shashkov) ในครั้งนั้นคือการเทรนนิ่งที่ตุรกี หลังจากการหย่าร้าง เธอก็พบกับ Aytac ที่รัสเซีย แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นในชีวิตของเธอคือลูกชาย
- Danil จำครั้งแรกที่เห็นคุณแม่เล่นวอลเลย์ได้ไหม
ได้ครับ ในอิตาลีที่เบอกาโม ผมกำลังนั่งที่มุมหนึ่งของสนาม
- รู้หรือเปล่าว่าคุณแม่เป็นนักวอลเลย์บอลที่ยิ่งใหญ่โด่งดังระดับโลก
ตอนนั้นหรอครับ ไม่เลย
- แล้วตอนนี้ล่ะ
แน่นอนครับ เข้าใจแล้ว
Episode 1/7
http://pantip.com/topic/32697036
Episode 2/7
http://pantip.com/topic/32975395
Episode 3/7
http://pantip.com/topic/33769151
ความสุข การต่อสู้ ความรัก -- Lyubov Sokolova (Episode 4/7)
ฉันจำไม่ได้ว่ามันคืออะไร แต่ใช่ และมันก็ไม่ใช่น้ำตาเพียงแค่หลังจากการพ่ายแพ้ แต่ยังเป็นน้ำตาจากคำตำหนิติเตียนด้วย ฉันค่อนข้างอ่อนไหวต่อเรื่องเหล่านี้และมักจะร้องไห้ (หัวเราะ) ร้องไห้มามากเลยล่ะตลอด 27 ปีมานี้ในการเล่นวอลเลย์บอล
- ความคิดแรกในแมทช์ที่แข่งกับบราซิลที่ลอนดอน เมื่อจะไม่ได้เล่นในรอบต่อไปแล้ว
อย่างแรกเลยคือร็สึกแย่มากกับการพ่ายแพ้ แล้วก็เริ่มที่จะคิด และตัดสินใจในทันทีว่าจะเลิกเล่นทีมชาติ นี่มันยังไม่เพียงพออีกหรอ? น่าละอายใจมาก และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่คิดแบบนี้ ทั้งหมดนี่คือโอกาสสุดท้ายแล้ว
- มันน่าละอายใจในเอเธนส์บนโพเดียม
และก็เป็นแบบเดียวกันที่เบจิง ฉันยังคงจำได้ ใช่ ฉันยังจำได้ที่ซิดนีย์ เบจิง เอเธนส์ ในอีกแง่หนึ่งในทัวร์ชิงแชมป์โลกกับบราซิล ฉันตบบอลพลาดในแต้ม 11-13 โค้ชเรียกเวลานอก ต่อมาฉันวนไปเสิร์ฟ คิดอย่างเดียวว่าอย่างน้อยต้องเสิร์ฟให้ผ่าน
- และฉันเสิร์ฟไปสามแต้มติด และสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปเลย
ใช่ มันเป็นแบบนั้น (หัวเราะ)
- แต่ที่เอเธนส์ ทัวร์นาเม้นท์นั้นยิ่งใหญ่มาก
ใช่ มันค่อนข้างวุ่นวายเลยทีเดียว สามเดือนที่รวมตัวซ้อม โอลิมปิกเป็นอะไรที่พิเศษ สำคัญ แต่ที่เบจิง สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือความคิดว่าพวกทุกคนจะเล่นให้ดี แต่กลับกลายเป็นว่ามันแย่ ราวกับว่านี่ไม่ใช่โอลิมปิกสำหรับเรา
- แล้วอีกแง่หนึ่งของชิงแชมป์โลกล่ะ
ใช่ โดยเฉพาะกับ Capara (โค้ชในตอนนั้น) แม้กลุ่มของเราจะแข็งแกร่ง แต่พวกเราเล่นกันเป็นทีมด้วยความช่วยเหลือจากโค้ช Capara มุ่งมั่นที่จะให้เราชนะจีน ทั้งที่พวกเรามีเวลาเพียงหนึ่งเดือนสำหรับแมทช์นี้ พวกเราซ้อมกันอย่างหนัก หนักมากแต่พวกเราชนะและเชื่อมั่นในตัวเองว่าเราทำได้ หลังจากเกมนั้นไม่มีอะไรหยุดยั้งเราได้ พวกเราเป็นกำลังใจให้กันและกัน
- การปรบมือ ตะโกนให้กำลังใจกัน มันออกมาจากใจหรือเปล่า
แน่นอน เมื่ออพวกเรามองนัยตาของกันและกัน มันออกมาจากใจ แต่เมื่อมีคนล้มลงหรือพลาดจากการทำไซด์เอ้าท์ ไม่! (งงมากกับต้นฉบับภาษาอังกฤษ แต่แปลได้ประมาณนี้ มีบางสถานณ์จริงใจ บางสถานการณ์ไม่จริงใจ)
- คุณยังคงมีไอเดียเก๋ๆในการติดกี๊บสีธงชาติรัสเซีย เมื่อลงเล่นในสนามในโอลิมปิก
ฉันจำไม่ได้ว่าใครคิดเรื่องนี้ แต่ใช่ มันเป็นเวลานานแล้ว (ขำ) แต่มันก็ดูยอดเยี่ยมนะ ความรักชาติมันยิ่งใหญ่ แม้กระทั่งในชิงแชมป์โลกไม่ใช่แค่โอลิมปิก
โซโคโลว่า ในชีวิตของเธอก็สอดคล้องกับชื่อของตัวเธอเองน่ะแหละ ถ้าคุณรักเธอจริง เธอก็จะรักตอบด้วย เมื่อเธอยังเป็นวัยรุ่น เธอพบรักกับสามีคนแรก (พ่อของ Danil ซึ่งคือ Alaxander Shashkov) ในครั้งนั้นคือการเทรนนิ่งที่ตุรกี หลังจากการหย่าร้าง เธอก็พบกับ Aytac ที่รัสเซีย แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นในชีวิตของเธอคือลูกชาย
- Danil จำครั้งแรกที่เห็นคุณแม่เล่นวอลเลย์ได้ไหม
ได้ครับ ในอิตาลีที่เบอกาโม ผมกำลังนั่งที่มุมหนึ่งของสนาม
- รู้หรือเปล่าว่าคุณแม่เป็นนักวอลเลย์บอลที่ยิ่งใหญ่โด่งดังระดับโลก
ตอนนั้นหรอครับ ไม่เลย
- แล้วตอนนี้ล่ะ
แน่นอนครับ เข้าใจแล้ว
Episode 1/7 http://pantip.com/topic/32697036
Episode 2/7 http://pantip.com/topic/32975395
Episode 3/7 http://pantip.com/topic/33769151