นี่คือยายคนนึง ที่ผมเจออย่างบังเอิญ
เหตุเกิด ณ อ้อมน้อย สมุทรสาคร ตรงตลาดเก้าแสนอ่ะครับ ตอนเช้าๆ
วันที่ผมไปหาลูกผมที่สมุทรสาคร ผมกำลังข้ามสะพานลอย อยู่ๆแกก็กระโดมาคว้าขาไว้ ย้ำว่า คว้าจริงๆ แกคว้าแล้วบอกว่า หนู ช่วยยายซื้อหน่อย 10บาทเอง นะๆๆๆๆ ผมก็ เห้ย ไรวะ แกก็ดึงๆๆๆนะ ผมก็โอเคร ซื้อก็ซื้อ จ่ายไป20บาท แกก็ทอนมา 10 บาท
ผมก็มาดู ขนมไรวะ บอกตรงๆจำชื่อไม่ได้ ผมก็นับๆดู เห้ย 10ชิ้น 10บาท ห่อก็สวยดีนะ ถึงเราจะรู้ว่าต้นทุนก็คงไม่แพงมาก แต่ขายอันละบาท มันจะได้กำไรแค่ไหนกัน
เพราะส่วนใหญ่ที่ผมเจอ มันชอบขาย 8อัน10บาท 9อัน10บาท
แต่ผมก็ไม่ติดใจไรมาก พอเอาไปให้แฟนกับลุกกิน แฟนจึงถามว่า
นี่เธอ ยายแก่ขนาดนี้ แล้วทำไมยังมาขายของแบบนี้ล่ะ ดูแล้วนี่ ไม่ได้ขายประจำนะ เพราะแกแค่นั่งเอาของวาง ผมก็เออว่ะ จริงด้วย
ย้อนมาคิดๆในมุมอื่นดู นี่คือจุดของคนชรางั้นหรือ การขายของข้างทาง ทั้งๆที่ดูแล้ว แกอายุไม่น้อยแล้วนะครับ ยิ่งตอนแกจับขาผมนี่ มือสั่นมาก ผมนึกถึงปุ้บ ดูรุปแก สายตาแก แทบร้องเลย
พอตอนเย็นผมกลับ ผมก็เห็นแกนั่งที่เดิม โดยที่ขนมแทบไม่ลดเลย น้ำตาเกือบไหลครับ ไม่รู้ทำไมจริงๆ แต่มันแบบ เป็นภาพที่ใครมอง ต้องเป็นแบบผมเลย คือตื้นตันมาก ผมเลยเหมาแกมาหมดเลย แต่แกบอก ไม่ต้องหรอกหนู เอาแค่พอกินก็พอ อย่าเอาหมดเลย แต่ผมก็อยากซื้อนะ เลยบอกว่า เอามาเถอะยาย ผมจะเอาไปแจกเด็กๆ ยายบอกขอบคุณมาก
และประโยคก่อนจากที่ทำเอาจุกสุดๆคือ ปีใหม่นี้ อย่าลืมไปเยี่ยมพ่อแม่เด้อ หนู ช้อคครับ จุกสุดๆ
ผมย้อนกลับไปคิด แล้วพ่อแม่เราล่ะ ยายเราล่ะ เป็นไงบ้าง ผมมองไปที่ลุกชายผม ถ้าอนาคตเราแก่ไปจะเป็นไง ผมลืมไปเลยจริงๆ
ปีใหม่แล้ว ทั้งปีเรามัวแต่วุ่นวายกับการทำเรื่องของตัวเอง ทำงานหาเลี้ยงชีพ ส่งเงินให้ทางบ้าน แล้วคนข้างหลัง ที่เคยเลี้ยงเราล่ะ แกจะเป็นอย่างไร อยู่บ้านนอกคนเดียว ตามประสายายแก่
มันคงไม่มีสุขเท่ากับอยู่กับลุกหลานหรอก
ผมมามองในมุมมองตัวเอง ผมมีความสุขมาก เห็นลุกชายตัวเล้กๆยิ้มแย้มแจ่มใจดี แต่พอคิด ถ้าวันนึง เราเป็นแบบยายคนนี้ล่ะ หรือเป็นแบบคนแก่หลายๆคนล่ะ ที่ลูกหลานหายหัวไปหมด จะเป็นอย่างไร
มันทำเอาผมนึกถึงหลายๆโฆษณา อย่างดีแทค ที่ว่า เทคโนโลยี ไม่อาจแทนที่ความรัก หรือพวกเงินมากมายแค่ไหน ก็แทนที่ความรักของครอบครัวไม่ได้
มันจริงครับ จริงที่สุด
ปีใหม่นี้ ขอให้ทุกคน อย่าลืมคนที่เคยเลี้ยงคุณมานะครับ เพาะไม่ว่าคุรจะโตไปสักกี่ปี คุณ ก็เป็นไอ้ตัวเล้ก ในสายตาเขาเหล่านั้นเสมอ
สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้าครับ
เพิ่มเติม คือที่บอกเหมาหมดอ่ะ ผมไม่ได้จะอวดรวยหรืออะไรนะ แต่เหมาหมด มันแค่130บาท 13 ห่อเอง
และคุณๆลองคิดดูนะ ผมซื้อมา13ห่อ รวมกับของเมื่อเช้าเป็น 14ห่อ เท่าที่ผมมอง ดูๆแล้วแกเอามาขายแค่ ราวๆตีไป20ห่อ และคงไม่ใช่เอาของมาเติมหรอกมั้ง เพราะลักษณะการวางห่อขนมเหมือนว่าด้านหน้ามันจะทรงเดิมไม่ขยับเลย
ลองคิดดูสิ ขายขนม20ห่อ ได้เงิน200 แล้วถ้าหักกำไรล่ะจะเหลือเท่าไหร่ นั่งตากแดดทั้งวัน ได้แค่นี้หรือ
เรื่องอื่นเป็นไงผมก็ไม่รู้ แต่ผมมองว่า ดีกว่าพวกขอทานที่แขนขามียังวัยกลางคน แกน่าชื่นชมกว่าเยอะ
ขอทานบางคน

ถึงขั้นแต่งตัวดูดี หวีผมสวยงาม มานั่งขอทาน แต่ยายแกยังรู้จักขายของ ถึงแกจะหลอกลวง ผมว่ามันก็ยังดีที่ขายของแลกเงิน ไม่ใช่เขียนป้ายแล้วขอทานแลกเงิน
ยายแกชรา ขนม10บาทที่แสนคุ้มค่าและราคาถูก การหาเลี้ยงชีพยามบั้นปลาย ย้อนมองถึงคนชราที่เคยเลี้ยงเรามา วันนี้เขาเป็นอย่างไร
นี่คือยายคนนึง ที่ผมเจออย่างบังเอิญ
เหตุเกิด ณ อ้อมน้อย สมุทรสาคร ตรงตลาดเก้าแสนอ่ะครับ ตอนเช้าๆ
วันที่ผมไปหาลูกผมที่สมุทรสาคร ผมกำลังข้ามสะพานลอย อยู่ๆแกก็กระโดมาคว้าขาไว้ ย้ำว่า คว้าจริงๆ แกคว้าแล้วบอกว่า หนู ช่วยยายซื้อหน่อย 10บาทเอง นะๆๆๆๆ ผมก็ เห้ย ไรวะ แกก็ดึงๆๆๆนะ ผมก็โอเคร ซื้อก็ซื้อ จ่ายไป20บาท แกก็ทอนมา 10 บาท
ผมก็มาดู ขนมไรวะ บอกตรงๆจำชื่อไม่ได้ ผมก็นับๆดู เห้ย 10ชิ้น 10บาท ห่อก็สวยดีนะ ถึงเราจะรู้ว่าต้นทุนก็คงไม่แพงมาก แต่ขายอันละบาท มันจะได้กำไรแค่ไหนกัน
เพราะส่วนใหญ่ที่ผมเจอ มันชอบขาย 8อัน10บาท 9อัน10บาท
แต่ผมก็ไม่ติดใจไรมาก พอเอาไปให้แฟนกับลุกกิน แฟนจึงถามว่า
นี่เธอ ยายแก่ขนาดนี้ แล้วทำไมยังมาขายของแบบนี้ล่ะ ดูแล้วนี่ ไม่ได้ขายประจำนะ เพราะแกแค่นั่งเอาของวาง ผมก็เออว่ะ จริงด้วย
ย้อนมาคิดๆในมุมอื่นดู นี่คือจุดของคนชรางั้นหรือ การขายของข้างทาง ทั้งๆที่ดูแล้ว แกอายุไม่น้อยแล้วนะครับ ยิ่งตอนแกจับขาผมนี่ มือสั่นมาก ผมนึกถึงปุ้บ ดูรุปแก สายตาแก แทบร้องเลย
พอตอนเย็นผมกลับ ผมก็เห็นแกนั่งที่เดิม โดยที่ขนมแทบไม่ลดเลย น้ำตาเกือบไหลครับ ไม่รู้ทำไมจริงๆ แต่มันแบบ เป็นภาพที่ใครมอง ต้องเป็นแบบผมเลย คือตื้นตันมาก ผมเลยเหมาแกมาหมดเลย แต่แกบอก ไม่ต้องหรอกหนู เอาแค่พอกินก็พอ อย่าเอาหมดเลย แต่ผมก็อยากซื้อนะ เลยบอกว่า เอามาเถอะยาย ผมจะเอาไปแจกเด็กๆ ยายบอกขอบคุณมาก
และประโยคก่อนจากที่ทำเอาจุกสุดๆคือ ปีใหม่นี้ อย่าลืมไปเยี่ยมพ่อแม่เด้อ หนู ช้อคครับ จุกสุดๆ
ผมย้อนกลับไปคิด แล้วพ่อแม่เราล่ะ ยายเราล่ะ เป็นไงบ้าง ผมมองไปที่ลุกชายผม ถ้าอนาคตเราแก่ไปจะเป็นไง ผมลืมไปเลยจริงๆ
ปีใหม่แล้ว ทั้งปีเรามัวแต่วุ่นวายกับการทำเรื่องของตัวเอง ทำงานหาเลี้ยงชีพ ส่งเงินให้ทางบ้าน แล้วคนข้างหลัง ที่เคยเลี้ยงเราล่ะ แกจะเป็นอย่างไร อยู่บ้านนอกคนเดียว ตามประสายายแก่
มันคงไม่มีสุขเท่ากับอยู่กับลุกหลานหรอก
ผมมามองในมุมมองตัวเอง ผมมีความสุขมาก เห็นลุกชายตัวเล้กๆยิ้มแย้มแจ่มใจดี แต่พอคิด ถ้าวันนึง เราเป็นแบบยายคนนี้ล่ะ หรือเป็นแบบคนแก่หลายๆคนล่ะ ที่ลูกหลานหายหัวไปหมด จะเป็นอย่างไร
มันทำเอาผมนึกถึงหลายๆโฆษณา อย่างดีแทค ที่ว่า เทคโนโลยี ไม่อาจแทนที่ความรัก หรือพวกเงินมากมายแค่ไหน ก็แทนที่ความรักของครอบครัวไม่ได้
มันจริงครับ จริงที่สุด
ปีใหม่นี้ ขอให้ทุกคน อย่าลืมคนที่เคยเลี้ยงคุณมานะครับ เพาะไม่ว่าคุรจะโตไปสักกี่ปี คุณ ก็เป็นไอ้ตัวเล้ก ในสายตาเขาเหล่านั้นเสมอ
สุขสันต์วันปีใหม่ล่วงหน้าครับ
เพิ่มเติม คือที่บอกเหมาหมดอ่ะ ผมไม่ได้จะอวดรวยหรืออะไรนะ แต่เหมาหมด มันแค่130บาท 13 ห่อเอง
และคุณๆลองคิดดูนะ ผมซื้อมา13ห่อ รวมกับของเมื่อเช้าเป็น 14ห่อ เท่าที่ผมมอง ดูๆแล้วแกเอามาขายแค่ ราวๆตีไป20ห่อ และคงไม่ใช่เอาของมาเติมหรอกมั้ง เพราะลักษณะการวางห่อขนมเหมือนว่าด้านหน้ามันจะทรงเดิมไม่ขยับเลย
ลองคิดดูสิ ขายขนม20ห่อ ได้เงิน200 แล้วถ้าหักกำไรล่ะจะเหลือเท่าไหร่ นั่งตากแดดทั้งวัน ได้แค่นี้หรือ
เรื่องอื่นเป็นไงผมก็ไม่รู้ แต่ผมมองว่า ดีกว่าพวกขอทานที่แขนขามียังวัยกลางคน แกน่าชื่นชมกว่าเยอะ
ขอทานบางคน