ต้องอดทนถึงแค่ไหนคะ

อยากทราบว่าที่เค้าพูดกันว่า ทนเพื่อลูกนะ เราต้องอดทนถึงขั้นไหนคะ ถึงจะเลิกกันได้ ส่วนตัวเราหมดความอดทนแล้วค่ะ อยากเลิกมาก
อีกอย่างเราก็มีงานทำ ถึงเลิกไปเราก็ไม่เดือดร้อน มีกังวลบ้างนิดหน่อยเพราะลองถามเพื่อนที่เค้ามีแต่แม่ เค้าก็บอกเราว่าถึงแม่จะทำหน้าที่
ทั้งพ่อทั้งแม่เต็มที่ก็จริงเค้าก็อยากได้พ่อที่เป็นพ่อจริงๆมากกว่า
สามีเราไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงค่ะ หรือเราเองยังจับไม่ได้หรือเปล่าไม่รู้ แต่มันเป็นปัญหาเล็กน้อยสั่งสมมาเรื่อยๆ เวลาเค้าทำผิด ไม่เคยขอโทษ
ไม่เคยอธิบาย ไม่พูด เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนเป็นแฟนกันแล้วค่ะ ไม่มีการปรับปรุงให้ดีขึ้น และที่เรารู้สึกแย่มาก คือหลังเลิกงานไปไหนโทรบอกบ้าง
ไม่โทรบ้าง กลับเที่ยงคืน ตี 1 แล้วเราโทรตามไม่ค่อยรับสาย เป็นแบบนี้บ่อย เราเองเบื่อมาก เราไม่ได้โฟกัสว่าเค้าจะไปไหนกับใคร แต่สิ่งที่ทำให้เราคิด
คือเวลากลางคืน ถ้าเราหรือลูกเป็นอะไรไป ต้องการความช่วยเหลือแล้วเค้าเป็นแบบนี้ เราคงแย่ มันเหมือนการไม่แคร์ลูกกับภรรยา ผิดกับเราที่เลิกงาน
รีบกลับบ้านเพราะเราคิดถึงลูก มันยังมีปัญหาอีกหลายเรื่องที่สะสมมาเรื่อยๆ เราคิดว่าบางครอบครัวที่ปัญหาหนักกว่าเรายังทนได้ แต่เราเองไม่อยากให้ลูก
โตขึ้นมาแล้วเห็นภาพพ่อแม่ทะเลาะกัน เราสมควรต้องทำยังไงคะ ถ้ามันมาไกลเกินกว่าจะปรับตัวเข้าหากันแล้ว