สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกนะคะ ต้องการจะระบายและขอความคิดเห็นเรื่องปัญหาชีวิตคู่ค่ะ
เราแต่งงานมาเกือบ 4 ปี แต่หลังแต่งงานได้ไม่กี่เดือน สามีก็เปลี่ยนไป ไม่ค่อยสนใจเรา ออกไปข้างนอกบ่อยๆ เราทะเลาะกันบ่อยมาก รู้สึกอยู่ด้วยกันแล้วอึดอัด สามีบอกว่าเป็นเพราะเราเข้ากันไม่ได้ นิสัยต่างกันเกินไป ซึ่งเราก็พยายามปรับปรุง แต่เราไม่คิดเลยว่าสาเหตุที่แท้จริงคือมือที่สาม เราอดทนมาจนเข้าปีที่ 4 เราก็เริ่มมั่นใจว่าสามีนอกใจแน่ๆ เราจับได้ด้วยความบังเอิญ จนสามียอมรับ
ณ ตอนนั้นในหัวเรามีแต่คำว่าหย่า เราขอหย่า สามีเราขอโอกาสแก้ตัว บอกว่าไม่อยากหย่า จะเลิกกับรุ่นน้องคนนั้น(ซึ่งเราก็รู้ว่าเป็นใคร และเคยเจอกัน) เราเครียดมาก ไปปรึกษาเพื่อน และโทรไปปรึกษาสายด่วนสุขภาพจิต ได้คำแนะนำมาว่าลองให้โอกาสสามีสักครั้ง เรารู้ว่าลึกๆว่าเราไม่ต้องการหย่าเพราะเรายังรักเค้าอยู่ เราก็ตัดสินใจให้โอกาสเค้าและให้โอกาสตัวเองปรับปรุงตัวสักครั้ง
หลังจากนั้นเราก็พยายามปรับปรุงตัว พยายามเข้าหาเค้า และเอาใจเค้า เค้าก็ปรับปรุงตัว อยู่กับเรามากขึ้น ซึ่งเราก็รู้ว่าไม่ใช่นิสัยเค้าที่ติดสังคมมากๆ
พอเวลาผ่านไปต่างคนต่างก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม อาจจะดีขึ้นนิดหน่อยที่หันหน้ามาคุยกันมากขึ้น แต่ในใจเราไม่เคยไว้ใจเค้าเลย ระแวงตลอดเวลา จนตอนนี้เราเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งที่เค้าปฏิบัติกับเรา เค้าไม่เอาใจใส่เราเหมือนตอนเป็นแฟนกัน เค้าไม่เคยบอกรักเราเลย ซึ่งเราเคยถามเค้าก็บอกตรงๆว่าตอนนี้เค้าไม่ได้รู้สึกรักเรา แต่รู้สึกผูกพันธ์ ผสมกับความรู้สึกไม่ไว้ใจที่เรามี เราเลยรู้สึกเหนื่อย และไม่อยากจะทนอยู่กับความระแวงและอยู่กับคนที่ไม่ได้รู้สึกรักเราอีกแล้ว
บางวันเราก็มีความสุข บางวันเราก็ทุกข์ อยากจะหลุดจากความสัมพันธ์แบบนี้ เราต้องการสามีคนเดิมที่เคยรักและเอาใจใส่เรา และไม่นอกใจเรา เมื่อเป็นไปไม่ได้ บ่อยครั้งที่เรารู้สึกอยากจะหย่ากับเค้าแล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยที่ไม่ต้องสุขสลับกับทุกข์แบบนี้ ยอมเจ็บทีเดียวอาจจะดีกว่า
เรื่องของรุ่นน้องที่สามีไปนอกใจ เราไม่เคยยุ่ง เพราะเราถือคติว่าจะไม่ให้ราคากับคนที่ไม่มีคุณค่า ส่วนสามีเรา เราก็ทำใจเชื่อใจเค้าไม่ได้อีกเพราะหักหลังเราและโกหกเรามาเป็นเวลานาน เราไม่ได้รู้สึกดีกับสามีเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกรักเค้าอยู่ ถึงจะลดน้อยลง
เราไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงต่อไป อยู่แบบนี้ อดทนไปเรื่อยๆ หรือหย่าไปเลย จะได้เจ็บแต่จบ เพราะยังไงก็ไม่มีลูก เรามีงานที่ดี มีครอบครัวและเพื่อนๆที่รักเรา สับสนอยู่ตลอดเวลา อยากขอคำปรึกษาจากคนที่ไม่รู้จักดูบ้างค่ะ รบกวนด้วยนะคะ
หย่า VS ทนอยู่ เมื่อสามีนอกใจกับคนใกล้ตัว?
เราแต่งงานมาเกือบ 4 ปี แต่หลังแต่งงานได้ไม่กี่เดือน สามีก็เปลี่ยนไป ไม่ค่อยสนใจเรา ออกไปข้างนอกบ่อยๆ เราทะเลาะกันบ่อยมาก รู้สึกอยู่ด้วยกันแล้วอึดอัด สามีบอกว่าเป็นเพราะเราเข้ากันไม่ได้ นิสัยต่างกันเกินไป ซึ่งเราก็พยายามปรับปรุง แต่เราไม่คิดเลยว่าสาเหตุที่แท้จริงคือมือที่สาม เราอดทนมาจนเข้าปีที่ 4 เราก็เริ่มมั่นใจว่าสามีนอกใจแน่ๆ เราจับได้ด้วยความบังเอิญ จนสามียอมรับ
ณ ตอนนั้นในหัวเรามีแต่คำว่าหย่า เราขอหย่า สามีเราขอโอกาสแก้ตัว บอกว่าไม่อยากหย่า จะเลิกกับรุ่นน้องคนนั้น(ซึ่งเราก็รู้ว่าเป็นใคร และเคยเจอกัน) เราเครียดมาก ไปปรึกษาเพื่อน และโทรไปปรึกษาสายด่วนสุขภาพจิต ได้คำแนะนำมาว่าลองให้โอกาสสามีสักครั้ง เรารู้ว่าลึกๆว่าเราไม่ต้องการหย่าเพราะเรายังรักเค้าอยู่ เราก็ตัดสินใจให้โอกาสเค้าและให้โอกาสตัวเองปรับปรุงตัวสักครั้ง
หลังจากนั้นเราก็พยายามปรับปรุงตัว พยายามเข้าหาเค้า และเอาใจเค้า เค้าก็ปรับปรุงตัว อยู่กับเรามากขึ้น ซึ่งเราก็รู้ว่าไม่ใช่นิสัยเค้าที่ติดสังคมมากๆ
พอเวลาผ่านไปต่างคนต่างก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม อาจจะดีขึ้นนิดหน่อยที่หันหน้ามาคุยกันมากขึ้น แต่ในใจเราไม่เคยไว้ใจเค้าเลย ระแวงตลอดเวลา จนตอนนี้เราเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งที่เค้าปฏิบัติกับเรา เค้าไม่เอาใจใส่เราเหมือนตอนเป็นแฟนกัน เค้าไม่เคยบอกรักเราเลย ซึ่งเราเคยถามเค้าก็บอกตรงๆว่าตอนนี้เค้าไม่ได้รู้สึกรักเรา แต่รู้สึกผูกพันธ์ ผสมกับความรู้สึกไม่ไว้ใจที่เรามี เราเลยรู้สึกเหนื่อย และไม่อยากจะทนอยู่กับความระแวงและอยู่กับคนที่ไม่ได้รู้สึกรักเราอีกแล้ว
บางวันเราก็มีความสุข บางวันเราก็ทุกข์ อยากจะหลุดจากความสัมพันธ์แบบนี้ เราต้องการสามีคนเดิมที่เคยรักและเอาใจใส่เรา และไม่นอกใจเรา เมื่อเป็นไปไม่ได้ บ่อยครั้งที่เรารู้สึกอยากจะหย่ากับเค้าแล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยที่ไม่ต้องสุขสลับกับทุกข์แบบนี้ ยอมเจ็บทีเดียวอาจจะดีกว่า
เรื่องของรุ่นน้องที่สามีไปนอกใจ เราไม่เคยยุ่ง เพราะเราถือคติว่าจะไม่ให้ราคากับคนที่ไม่มีคุณค่า ส่วนสามีเรา เราก็ทำใจเชื่อใจเค้าไม่ได้อีกเพราะหักหลังเราและโกหกเรามาเป็นเวลานาน เราไม่ได้รู้สึกดีกับสามีเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกรักเค้าอยู่ ถึงจะลดน้อยลง
เราไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงต่อไป อยู่แบบนี้ อดทนไปเรื่อยๆ หรือหย่าไปเลย จะได้เจ็บแต่จบ เพราะยังไงก็ไม่มีลูก เรามีงานที่ดี มีครอบครัวและเพื่อนๆที่รักเรา สับสนอยู่ตลอดเวลา อยากขอคำปรึกษาจากคนที่ไม่รู้จักดูบ้างค่ะ รบกวนด้วยนะคะ