ตามหัวข้อเลยค่ะ นี่เป็นเรื่องนานพอสมควรได้แล้วค่ะ
เรื่องอาจจะยาวซักหน่อย แต่มันเป็นความจริงล้วนๆค่ะ (แต่ก็แล้วแต่ความเชื่อเนาะ)
ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ รีบพิมพ์จะไปทำงานต่อ
เรื่องมีอยู่ว่า คืนนั้นเราฝันค่ะ เป็นฝันที่เราไม่คิดว่าจะได้เจอ คนคนนั้นมาก่อนเพราะเราไม่เคยแอบชอบใครหรอก
แต่เรื่องที่ฝันนั้น เราฝันเห็นจากมุมมองของตาเราเนี่ยแหละ ครั้งแรกที่เรามองเห็นเค้า เรารู้สึกเหมือน เราสองคนเคยรู้จักกัน
เรารู้สึกผูกพันธ์กับเขาคนนี้มากค่ะ เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างสูงกว่าเราค่ะ
(ซึ้งหาในความเป็นจริงยากมากสำหรับคนใกล้ตัวเรา เพราะเราเป็นคนสูงมากค่ะ แหะๆ
)
แต่เรากลับมองไม่เห็นหน้าเค้าค่ะ เพราะมันเป็นเงาสีดำลางๆอะ แต่ส่วนด้านล่างจากคอลงมามีครบมองเห็นหมดทุกอย่าง(เอ่อ.. แต่มีเสื้อผ้านะคะ)
..เค้าใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวขับตรงข้อมือนิดนึง กางเกงขายาวสีน้ำเงินดำๆ รูปร่างสมส่วน คือเราเห็นแค่นี้ ก็รู้สึกตัวว่าตอนฝันตัวเองหน้าร้อนเลยจริงๆ
แล้วเค้าก็ชวนเราไปเดินเล่นค่ะ ที่ๆเค้าพาไปสวยมาก เหมือนฉากในการ์ตูนญี่ปุ่นเลย เป็นเนินสูงพื้นหญ้าสีเขียว แล้วบนเนินมีต้นไม้อยู่ต้นหนึ่ง
เค้าพาเราไปนั่งเล่นตรงนั้นค่ะ เราจำได้ว่าเค้าถามนู่นนี่เราเยอะมาก ซึ่งปกติเราจะเป็นคนขี้รำคาญมากเวลาโดนถามเซ้าซี้ จากคนไม่รู้จัก
แต่กับเค้าไม่รู้ทำไม สงสัยคุยกันถูกคอมั้ง
เราจำไม่ค่อยได้ว่า ตอนนั้นเรางีบหลับไปรึเปล่า พอลืมตาขึ้นมาเราตกใจมาก เพราะเค้ายื่นหน้ามามองเราแบบนิ่งๆ ไม่มีท่าทีว่า
จะขยับออกไปเลย ขนาดเราลืมตาแล้วนะ เขินนะเฟ้ยย //เราคิดในใจ.. แล้วเหมือนเค้าจะรู้สึกตัวนะคะว่าเราจะลมจับเพราะโดนเค้าจ้องหน้าแล้ว
เค้าเลยถ่อยออกไปนั่งพิงต้นไม้แบบเดิม เราตั้งสติซักพพัก หลังจากมันเตลิดหายไปจากภาพตรงหน้าเมื่อกี้ได้ซักพักนึง
เค้าก็ลุกขึ้นยืนค่ะ แต่เรายังนั่งอยู่ เรานั่งมองว่าเค้าจะทำอะไร ปรากฏว่าบิดขี้เกียจค่ะ = =' เหอะๆ แต่หลังจากนางบิดเสร็จ
เค้ายื่นมือมาหาเราค่ะ ตอนนั้นแบบ (โมเม้นนี้เราอยากให้เกิดขึ้นในชีวิตจริงเรามาก เราเคยคิดแบบนี้จริงๆ แต่แล้วมันกลับมาเกิดขึ้นในความฝัน T__T)
ตอนเรากำลังเอื้อมมือไปหามือเค้า อยู่ๆเค้าก็เลื่อนมือมาจับหน้าเราแทนแบบ จับตรงแก้มน่ะค่ะ แล้วเขาก็พูดว่า "จำได้มั้ย?" คือก่อนหน้าตอนเราคุยกัน
เราก็รู้สึกเหมือนเคยผูกพันธ์กับเค้าอย่างที่บอกไปด้านบนเนาะ แต่เราไม่ได้พูดไปเก็บไว้ในใจเฉยๆ แต่พอโดนถามแบบนี้ เราสตั๊นเลยค่ะ -/////-
คือ ไม่กล้าตอบเรามองเค้านิ่งๆอะ แล้วเรารู้สึกว่า เค้ากำลัง..ยิ้มอยู่..เรารู้สึกแบบนั้น เพราะอะไรไม่รู้ แล้วเค้าก็เลื่อนมือมาที่เดิน เราเลยเอื้อมมือไปจับมือเค้า แล้วก็ลุกขึ้นยืนข้างๆเค้าค่ะ เค้าหันหลังให้เราเดินตาม ตอนนั้นเราเดินไปไหนกันไม่รู้ค่ะ
ฉากมันเป็นขาวๆทุกด้านเลย แล้วเหมือเค้ายืนอยู่หน้าเราแล้วหันมาหา เรียกยังไงหว่า? อ้อ!ย้อนแสงค่ะ ยืนย้อนแสงแล้วเค้าก็จับหน้าเราอีกที่เดิม ลืมบอกไปครั้งแรกที่เค้าจับเรายิ่งรู้สึกเราเคยผูกพันธ์กับคนคนนี้จริงๆ
พอครั้งที่สองที่เค้าจับหน้าเรา เรารู้สึกอบอุ่นมากค่ะ เราเลยเอามือไปจับมือเค้าข้างที่เค้าจับแก้มเราน่ะ เราหลับตา แล้วรู้สึกว่าเค้าจะ หัวเราะในลำคอนะ แต่เสียงเค้าแบบอ่อนโยนมากก -////- แล้วเค้าก็พูดแบบเดิมค่ะ "จำกันได้มั้ย?" เค้าพูดพร้อมกับยิ้มค่ะ ส่วนตัวเราชอบคนที่รอยยิ้มมาก
(เฮือกก ยิ้มแบบนี้โดนดาเมจอัดจังๆเลยค่ะ
) ต่อๆ.. ไม่เคยเจอใครยิ้มแล้วอบอุ่นเท่านี้มาก่อนจริงๆ แต่ตอนที่เค้าพูดจบ เรากลับไม่ได้มองหน้าเค้าแบบครั้งก่อน
แต่เรากลับบีบมือเค้าแน่นกว่าเดิม แล้วน้ำตาก็ไหลค่ะ เราลืมตา ตื่นจากฝัน เพราะรู้สึกว่าหมอนเรามันเปียก ก็พบว่าน้ำตามันไหลออกมาจริงๆ
แต่เรามีความรู้สึกว่าที่แก้มมันอุ่นจริงๆนะ แล้วเราก็หลับต่อค่ะ ตอนนั้นคือเงาแงีย แต่ก็หลับต่อ ปกติคนอื่นอาจจะตื่น แล้วฝันไปอีกเรื่องหรือเปล่าไม่รู้นะคะ แต่เรากลับมาที่เดิมค่ะ ตอนที่เราร้องไห้แล้วบีบมือเค้าอยู่ เค้ายิ้มอีกครั้ง แล้วหัวเราะแบบเบาๆ(เราติดใจเสียงเค้าค่ะ พูดเลย น้ำเสียงเค้าอ่อนโยนมากจริงๆ ซึ่งชีวิตจริงรอบตัวไม่มีคนเสียงแบบนี้ค่ะ)
สถานการณ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เรายืนอยู่แบบนั้นร้องไห้อย่างเดียว ซึ่งปกติเราร้องไห้ยากมากถึงมากที่สุด เราก็งงตัวเองเค้าไม่ได้ทำไรเราซะหน่อยเราร้องทำไมวะเนี่ย แล้วอยู่ๆเราก็เหมือนจะนึกอะไรออก หยุด..นิ่ง..เงียบ..
เค้าเลยลดมือมาจับมือเราแทน เหมือนเดิมค่ะมือเค้าอุ่นมาก เรารู้สึกว่าเราคิดถึงสัมผัสนี้มานานมาก เค้ายิ้มก่อนหัวเราะเบาๆอีกครั้ง
แล้วเดินจากไปในแสงสว่างๆนั้นค่ะ ปล่อยเรายืนงง //เราคิดในใจว่าได้โปรดให้เราฝันถึงเค้าต่อ อย่าพึ่งให้เค้าไป แต่ในฝันเรากลับยืนยิ้มทั้งน้ำตาค่ะ
แล้วกลับมองเขาเดินจากไปในแสง แบบไม่พูดอะไรเลย..
พอเราคิดว่าให้เราฝันต่อเถอะนะ ตอนนั้นเราไม่ได้อยู่ในฝันแล้วค่ะ เราแค่นอนหลับตา และพยายามที่จะฝันต่อ แต่มันไม่หลับแล้วค่ะ
เพราะถึงเวลาปกติที่เราต้องตื่น คือตื่นเองอัตโนมัติแบบนี้ทุกวัน = =" (มีวันนี้แหละที่เสียดายจะตื่นทำไมเช้าฟร้ะ) เรามานั่งคิดค่ะว่า เค้าาคือใคร?
ทำไมตอนเค้าถามทำไมเราไม่ตอบ? ถ้าไม่รู้ก็บอกไม่รู้ แต่นี้ดันเงียบมันเสียมารยาทนะเนี่ย T^T ทำไงดีๆกับสัมผัสและความผูกพันธ์นี้ เรานั่งนึกอยู่นานสองนานก็คือไม่ออกว่า เราเคยเจอกันที่ไหน ตกลงเค้าคือใคร .. ทั้งวันนั้นไม่เป็นอันเรียน นั่งเหม่อลอย(ปกติก็เหม่ออยู่แล้ว แต่วันนี้หนักเลย)
คิดวนไปวนมา แล้วอยู่ๆภาพในฝันมันก็ลางๆเหมือนเรากำลังจะลืมแล้วว่าเราฝันอะไรไปบ้าง แต่เราพยายามหลับตานึกค่ะ เลยทำให้บางเรื่องลืมๆบ้าง แต่อันที่จำได้เราจำแม่นมาก วันนี้เราขอมาเล่าให้ฟังกันค่ะ
จนถึงทุกวันนี้เราไม่เคยฝันถึงเค้าอีก แล้วก็ยังไม่เคยเจเจอใครที่เป็นแบบเค้าเลย ทั้งเสียง รูปร่าง แต่เราก็ยังรอ ว่าซักวันต้องเจอสิ ต่อไป...
เพราะเค้าคือคนแรกที่ทำให้เราใจเต้น ทำให้เรารู้ว่าคนอย่างเรา ก็มีความรู้สึก ที่อยากจะรักใครซักคนเป็นเหมือนกัน...
(ที่บอกว่าทำให้คนอย่างเรารู้สึกอยากรักใครเป็นคือ เราไม่เคยคิดจะรักใครค่ะ ไม่เคยใจเต้นกับใคร มีแค่เค้าคนเดียวที่รู้สึกแบบนี้)
#ขอบคุณสำหรับคนที่อยู่อ่านจนจบนะคะ
ประสบการณ์ หลงรักผู้ชายใรความฝัน
เรื่องอาจจะยาวซักหน่อย แต่มันเป็นความจริงล้วนๆค่ะ (แต่ก็แล้วแต่ความเชื่อเนาะ)
ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยด้วยนะคะ รีบพิมพ์จะไปทำงานต่อ
เรื่องมีอยู่ว่า คืนนั้นเราฝันค่ะ เป็นฝันที่เราไม่คิดว่าจะได้เจอ คนคนนั้นมาก่อนเพราะเราไม่เคยแอบชอบใครหรอก
แต่เรื่องที่ฝันนั้น เราฝันเห็นจากมุมมองของตาเราเนี่ยแหละ ครั้งแรกที่เรามองเห็นเค้า เรารู้สึกเหมือน เราสองคนเคยรู้จักกัน
เรารู้สึกผูกพันธ์กับเขาคนนี้มากค่ะ เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างสูงกว่าเราค่ะ
(ซึ้งหาในความเป็นจริงยากมากสำหรับคนใกล้ตัวเรา เพราะเราเป็นคนสูงมากค่ะ แหะๆ
แต่เรากลับมองไม่เห็นหน้าเค้าค่ะ เพราะมันเป็นเงาสีดำลางๆอะ แต่ส่วนด้านล่างจากคอลงมามีครบมองเห็นหมดทุกอย่าง(เอ่อ.. แต่มีเสื้อผ้านะคะ)
..เค้าใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวขับตรงข้อมือนิดนึง กางเกงขายาวสีน้ำเงินดำๆ รูปร่างสมส่วน คือเราเห็นแค่นี้ ก็รู้สึกตัวว่าตอนฝันตัวเองหน้าร้อนเลยจริงๆ
แล้วเค้าก็ชวนเราไปเดินเล่นค่ะ ที่ๆเค้าพาไปสวยมาก เหมือนฉากในการ์ตูนญี่ปุ่นเลย เป็นเนินสูงพื้นหญ้าสีเขียว แล้วบนเนินมีต้นไม้อยู่ต้นหนึ่ง
เค้าพาเราไปนั่งเล่นตรงนั้นค่ะ เราจำได้ว่าเค้าถามนู่นนี่เราเยอะมาก ซึ่งปกติเราจะเป็นคนขี้รำคาญมากเวลาโดนถามเซ้าซี้ จากคนไม่รู้จัก
แต่กับเค้าไม่รู้ทำไม สงสัยคุยกันถูกคอมั้ง
เราจำไม่ค่อยได้ว่า ตอนนั้นเรางีบหลับไปรึเปล่า พอลืมตาขึ้นมาเราตกใจมาก เพราะเค้ายื่นหน้ามามองเราแบบนิ่งๆ ไม่มีท่าทีว่า
จะขยับออกไปเลย ขนาดเราลืมตาแล้วนะ เขินนะเฟ้ยย //เราคิดในใจ.. แล้วเหมือนเค้าจะรู้สึกตัวนะคะว่าเราจะลมจับเพราะโดนเค้าจ้องหน้าแล้ว
เค้าเลยถ่อยออกไปนั่งพิงต้นไม้แบบเดิม เราตั้งสติซักพพัก หลังจากมันเตลิดหายไปจากภาพตรงหน้าเมื่อกี้ได้ซักพักนึง
เค้าก็ลุกขึ้นยืนค่ะ แต่เรายังนั่งอยู่ เรานั่งมองว่าเค้าจะทำอะไร ปรากฏว่าบิดขี้เกียจค่ะ = =' เหอะๆ แต่หลังจากนางบิดเสร็จ
เค้ายื่นมือมาหาเราค่ะ ตอนนั้นแบบ (โมเม้นนี้เราอยากให้เกิดขึ้นในชีวิตจริงเรามาก เราเคยคิดแบบนี้จริงๆ แต่แล้วมันกลับมาเกิดขึ้นในความฝัน T__T)
ตอนเรากำลังเอื้อมมือไปหามือเค้า อยู่ๆเค้าก็เลื่อนมือมาจับหน้าเราแทนแบบ จับตรงแก้มน่ะค่ะ แล้วเขาก็พูดว่า "จำได้มั้ย?" คือก่อนหน้าตอนเราคุยกัน
เราก็รู้สึกเหมือนเคยผูกพันธ์กับเค้าอย่างที่บอกไปด้านบนเนาะ แต่เราไม่ได้พูดไปเก็บไว้ในใจเฉยๆ แต่พอโดนถามแบบนี้ เราสตั๊นเลยค่ะ -/////-
คือ ไม่กล้าตอบเรามองเค้านิ่งๆอะ แล้วเรารู้สึกว่า เค้ากำลัง..ยิ้มอยู่..เรารู้สึกแบบนั้น เพราะอะไรไม่รู้ แล้วเค้าก็เลื่อนมือมาที่เดิน เราเลยเอื้อมมือไปจับมือเค้า แล้วก็ลุกขึ้นยืนข้างๆเค้าค่ะ เค้าหันหลังให้เราเดินตาม ตอนนั้นเราเดินไปไหนกันไม่รู้ค่ะ
ฉากมันเป็นขาวๆทุกด้านเลย แล้วเหมือเค้ายืนอยู่หน้าเราแล้วหันมาหา เรียกยังไงหว่า? อ้อ!ย้อนแสงค่ะ ยืนย้อนแสงแล้วเค้าก็จับหน้าเราอีกที่เดิม ลืมบอกไปครั้งแรกที่เค้าจับเรายิ่งรู้สึกเราเคยผูกพันธ์กับคนคนนี้จริงๆ
พอครั้งที่สองที่เค้าจับหน้าเรา เรารู้สึกอบอุ่นมากค่ะ เราเลยเอามือไปจับมือเค้าข้างที่เค้าจับแก้มเราน่ะ เราหลับตา แล้วรู้สึกว่าเค้าจะ หัวเราะในลำคอนะ แต่เสียงเค้าแบบอ่อนโยนมากก -////- แล้วเค้าก็พูดแบบเดิมค่ะ "จำกันได้มั้ย?" เค้าพูดพร้อมกับยิ้มค่ะ ส่วนตัวเราชอบคนที่รอยยิ้มมาก
(เฮือกก ยิ้มแบบนี้โดนดาเมจอัดจังๆเลยค่ะ
แต่เรากลับบีบมือเค้าแน่นกว่าเดิม แล้วน้ำตาก็ไหลค่ะ เราลืมตา ตื่นจากฝัน เพราะรู้สึกว่าหมอนเรามันเปียก ก็พบว่าน้ำตามันไหลออกมาจริงๆ
แต่เรามีความรู้สึกว่าที่แก้มมันอุ่นจริงๆนะ แล้วเราก็หลับต่อค่ะ ตอนนั้นคือเงาแงีย แต่ก็หลับต่อ ปกติคนอื่นอาจจะตื่น แล้วฝันไปอีกเรื่องหรือเปล่าไม่รู้นะคะ แต่เรากลับมาที่เดิมค่ะ ตอนที่เราร้องไห้แล้วบีบมือเค้าอยู่ เค้ายิ้มอีกครั้ง แล้วหัวเราะแบบเบาๆ(เราติดใจเสียงเค้าค่ะ พูดเลย น้ำเสียงเค้าอ่อนโยนมากจริงๆ ซึ่งชีวิตจริงรอบตัวไม่มีคนเสียงแบบนี้ค่ะ)
สถานการณ์ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เรายืนอยู่แบบนั้นร้องไห้อย่างเดียว ซึ่งปกติเราร้องไห้ยากมากถึงมากที่สุด เราก็งงตัวเองเค้าไม่ได้ทำไรเราซะหน่อยเราร้องทำไมวะเนี่ย แล้วอยู่ๆเราก็เหมือนจะนึกอะไรออก หยุด..นิ่ง..เงียบ..
เค้าเลยลดมือมาจับมือเราแทน เหมือนเดิมค่ะมือเค้าอุ่นมาก เรารู้สึกว่าเราคิดถึงสัมผัสนี้มานานมาก เค้ายิ้มก่อนหัวเราะเบาๆอีกครั้ง
แล้วเดินจากไปในแสงสว่างๆนั้นค่ะ ปล่อยเรายืนงง //เราคิดในใจว่าได้โปรดให้เราฝันถึงเค้าต่อ อย่าพึ่งให้เค้าไป แต่ในฝันเรากลับยืนยิ้มทั้งน้ำตาค่ะ
แล้วกลับมองเขาเดินจากไปในแสง แบบไม่พูดอะไรเลย..
พอเราคิดว่าให้เราฝันต่อเถอะนะ ตอนนั้นเราไม่ได้อยู่ในฝันแล้วค่ะ เราแค่นอนหลับตา และพยายามที่จะฝันต่อ แต่มันไม่หลับแล้วค่ะ
เพราะถึงเวลาปกติที่เราต้องตื่น คือตื่นเองอัตโนมัติแบบนี้ทุกวัน = =" (มีวันนี้แหละที่เสียดายจะตื่นทำไมเช้าฟร้ะ) เรามานั่งคิดค่ะว่า เค้าาคือใคร?
ทำไมตอนเค้าถามทำไมเราไม่ตอบ? ถ้าไม่รู้ก็บอกไม่รู้ แต่นี้ดันเงียบมันเสียมารยาทนะเนี่ย T^T ทำไงดีๆกับสัมผัสและความผูกพันธ์นี้ เรานั่งนึกอยู่นานสองนานก็คือไม่ออกว่า เราเคยเจอกันที่ไหน ตกลงเค้าคือใคร .. ทั้งวันนั้นไม่เป็นอันเรียน นั่งเหม่อลอย(ปกติก็เหม่ออยู่แล้ว แต่วันนี้หนักเลย)
คิดวนไปวนมา แล้วอยู่ๆภาพในฝันมันก็ลางๆเหมือนเรากำลังจะลืมแล้วว่าเราฝันอะไรไปบ้าง แต่เราพยายามหลับตานึกค่ะ เลยทำให้บางเรื่องลืมๆบ้าง แต่อันที่จำได้เราจำแม่นมาก วันนี้เราขอมาเล่าให้ฟังกันค่ะ
จนถึงทุกวันนี้เราไม่เคยฝันถึงเค้าอีก แล้วก็ยังไม่เคยเจเจอใครที่เป็นแบบเค้าเลย ทั้งเสียง รูปร่าง แต่เราก็ยังรอ ว่าซักวันต้องเจอสิ ต่อไป...
เพราะเค้าคือคนแรกที่ทำให้เราใจเต้น ทำให้เรารู้ว่าคนอย่างเรา ก็มีความรู้สึก ที่อยากจะรักใครซักคนเป็นเหมือนกัน...
(ที่บอกว่าทำให้คนอย่างเรารู้สึกอยากรักใครเป็นคือ เราไม่เคยคิดจะรักใครค่ะ ไม่เคยใจเต้นกับใคร มีแค่เค้าคนเดียวที่รู้สึกแบบนี้)
#ขอบคุณสำหรับคนที่อยู่อ่านจนจบนะคะ