ฝายชะลอน้ำ...เขากระโจม

ในความละโมบโลภมากของผมนำพาเรื่องราวไม่ประทับใจในกิจกรรมสร้างฝายชะลอน้ำ ด้วยเหตุที่ว่า อยากได้ฝายในป่ามากถึงมากที่สุด ใครเสนออะไรมารับหมด 22 ผมได้พี่ๆน้องๆอาสามาสร้างฝายชะลอน้ำในพื้นที่ แรกเริ่มเดิมทีมีค่าใช้จ่ายสูงลิบ ด้วยเหตที่ว่า "ทุกอย่างที่ใช้ทำกิจกรรม ต้องจ้างเขาทั้งหมด" ตั้งแต่เรื่องคนไปเตรียมไม้ไผ่ทำฝาย แจ้งให้มาร่วมเดินทาง ครั้งพอขับรถขึ้นไปวันที่ 20 กลับไม่เห็นหัว หายจ้อยเลย ต้องย้อนกลับไปในวันที่ 21 อีกครั้ง ด้วยค่าแรงที่ต้องแพงกว่าต่าแรงขั้นต่ำ  และในวันเดียวกันการนั่งรอคำตอบจาก ออฟโรดกลุ่มหนึ่งที่โทรฯมาประสานว่าจะนำรถเข้าร่วม 10 คันกลับติดต่อไม่ได้ ทั้งโทรฯและเฟสบุ๊ค ก็ต้องหันมาใช้บริการรถรับจ้างขึ้นเขากระโจมอีก 6-7 คัน  ในขณะที่อาหารการกินที่ผู้ประกอบอาหารต้องขนอุปกรณ์ต่างๆขึ้นเขากระโจมด้วยออฟโรด ก็เป็นราคาที่อาจจะดูตึงๆไปสักหน่อย แต่ถ้าจะต้องจ้างผู้ประกอบอาหารด้านล่าง แล้วใช้ออฟโรดขนขึ้นเขาก็เกรงว่าจะไม่ได้กินดีอยู่ดี
อาหารกลางวันได้ผญ.บ้านม.3ช่วยประกอบกันขึ้นมา แต่ก็ยังไม่วายต้องจ้างคนมาช่วยแบก เพราะเดินทางหลังอาสาเข้าพื้นที่ ถึงเวลามื้อเที่ยงมองแล้วสถานการณ์ไม่ค่อยดี ตัดสินใจเดินออกจากป่าตะโกนสั่งอาหารทางวิทยุเพิ่มเติม ขับรถลงจากเขามารับ แต่คราวนี้แบกเอง กลับมาย้อนถามใครยังไม่ได้กินข้าวบ้าง  หลังเสร็จกิจกรรมผมลงเขาไปก่อน เพื่อที่จะขึ้นมาอีกรอบในตอนเย็น (น้ำมันพร่องไปเยอะ)
กลับย้อนขึ้นเขากระโจมก็เย็นมากโข กว่าจะถึงมืดค่ำพอดี เดินหากลุ่มอาสาตะโกนถามใครยังไม่มีที่นอนบ้าง ได้ยินเสียงกระแทกมาว่า "นอนแล้ว!" ก็เลยจำต้องเดินกลับออกมา ไปแจ้งเรื่องอาหารให้พร้อมตอนเช้า ก่อนจะมุดตัวหายไปในรถจนถึงรุ่งเช้า
นัดรถรับลงเขาไว้ 10.00 รถก็ทยอยขึ้นแต่ต้องรอจังหวะเพราะมีรถลงเขาจำนวนมาก ต้องแบ่งเส้นทางกันวิ่ง แต่มันก็ไม่ทันใจน้องๆ ผมเองยังต้องค้างเติ่งอยู่ 20 นาที เพราะมีรถนักท่องเที่ยวสวนขึ้นมาครับ
ทั้งหลายทั้งปวงนี้ผมรับผิดแต่เพียงผู้เดียว ประสานงานเพียงคนเดียว ตั้งแต่ต้นจนจบ
และจบจากงานนี้คงพักเรื่องงานเสียสละนี้ไปอีกนานครับ ผมทำไม่ไหวครับ ยอมรับสภาพ