คือตอนนี้เราเรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนึงค่ะ เป็นนักเรียนเพิ่งจะขึ้นมัธยมปลาย
ปกติเวลาเราไปกินข้าวกลางวันเราก็จะไปกับเพื่อนสนิทอีก 3 คน ปกติพวกเราจะไปกินข้าวที่สหกรณ์โรงเรียนกันค่ะ โต๊ะจะมีสองฝั่ง หันหน้าเข้าหากัน เราจะนั่งกับเพื่อนอีกคนนึงชื่อว่าน้ำ(นามสมมติ) วันนั้นเป็นวันที่พักกลางวันหลังจากสอบกลางภาคค่ะ
เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนเหมือนเดิมตามปกติ แต่เหมือนเพื่อนเราคนนึงบ่นว่าอยากกินไก่ย่างกับข้าวเหนียวที่อยู่บริเวณโรงอาหารและให้เราไปเป็นเพื่อน เราก็โอเค เลยเดินไปด้วยค่ะ ซึ่งระยะทางระหว่างโรงอาหารกับสหกรณ์ไกลกันอยู่พอสมควร เมื่อเพื่อนเราซื้อข้าวเสร็จแล้วก็เดินกลับไปที่นั่งที่สหกรณ์ เราก็เห็นผู้ชายคนนึงอยู่ ม.4 เดินสวนทางมา ผู้ชายคนนั้นก็มองเราค่ะ ตอนแรกเราก็รู้สึกทะ
ๆแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก เดินคุยกับเพื่อนต่อ
พอเดินไปสักพักก็เห็นผู้ชายคนนี้เดินสะกดรอยตามเรากับเพื่อนมา และเขายกกล้องขึ้นมาถ่ายเราค่ะ
เราเป็นคนที่ไม่ได้คิดอะไรมากเลยยิ้มให้กล้องเฉยๆ แล้วก็รีบเดินเพื่อจะไปกินข้าวที่โต๊ะ วันนั้นเพื่อนของน้ำก็มานั่งร่วมโต๊ะด้วยทำให้มีคนนั่งประมาณ 6-7 คน เราก็กินข้าวไปคุยกับเพื่อนไปค่ะ สักพักทั้งโต๊ะก็เงียบ เราก็สงสัยว่ามีอะไรเหรอ พอเราหันไปข้างหลังก็เห็นผู้ชายที่ถ่ายรูปเราเดินมาค่ะ ที่สำคัญเขาก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเราด้วย แล้วเขาไม่ได้ถ่ายไกลค่ะ ถ่ายระยะประชิดมากก ชิดจนแบบจะเอากล้องมาแนบตัวอยู่แล้ว เราก็รู้สึกว่ามันผิดปกติแล้วนะ เราฟุบลงไปกับโต๊ะ เพื่อนเราก็ได้แต่เงียบค่ะ ตอนนั้นไม่มีใครกล้าทำอะไรเลย เราก็ฟุบจนเพื่อนสะกิดว่ามันไปแล้ว เราก็โล่งใจไปเปลาะนึง
สักพักเขาก็มาอีกค่ะ เราก็แบบกลัวมาก เลยรีบบอกเพื่อนให้ลุกแล้วก็เดินไปที่อื่นที่ให้ไกลจากหมอนี่ เราก็นึกว่าอยู่ห้องถัดจากเราไปไม่กี่ห้อง(เราเป็นเด็กสายศิลป์เลยอยู่ห้องท้ายๆค่ะ) ที่ไหนได้ล่ะคะ วันต่อมาที่เข้าแถวพบว่าอยู่ห้องถัดจากเราห้องเดียว แถมยังนั่งติดกับเราด้วย
เราก็เลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนผู้หญิงที่น่าจะให้คำปรึกษาได้ฟัง เพื่อนก็บอกว่า "เค้าไปถามเพื่อนที่อยู่ห้องนั้นแล้ว บอกว่ามันไม่เต็ม ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก มันก็เคยมาป้วนเปี้ยนตอนเพื่อนเค้ากินข้าวอยู่เหมือนกัน" ตอนนั้นเราก็ยังกลัวๆอยู่แต่ก็พยายามมองโลกในแง่ดีว่าคงจะถ่ายคนไปเรื่อยๆล่ะมั้ง ไม่ได้โฟกัสใครเป็นพิเศษ
หลังจากนั้นเราก็ไม่เห็นว่าคนนี้ยกกล้องขึ้นมาถ่ายเราอีกเลยค่ะ อย่างมากก็แค่อยู่ไกลๆ(แต่ไม่ได้ถ่ายรูป) เราก็นึกว่ามันจบแล้ว แต่ว่ามันไม่ใช่ค่ะ
วันพุธที่ผ่านมาเราก็นั่งกินข้าวที่สหกรณ์กับเพื่อนค่ะ วันนั้นน้ำไม่มาเพราะไม่สบาย เราเลยนั่งอยู่คนเดียว เพื่อนอีกสองคนนั่งฝั่งตรงข้ามกับเรา เราก็เมาท์กันไปเรื่อยๆ จนเรากินใกล้จะเสร็จ เราก็เห็นโรคจิตคนเดิมอยู่ข้างหลังเพื่อนเราค่ะ ตอนแรกเรานึกว่ามันจะไม่กล้าทำอะไร เห็นเหมือนหยิบมือถือขึ้นมา เราก็เริ่มชักลางไม่ดีแล้ว...
ปรากฏว่ามันกลับเอากล้องขึ้นมาถ่ายรูปเราอีกค่ะ T T
เราก็แบบ อ๊ากกกก ฟุบลงไปอีก คือมันก็รอบที่สองแล้วนะคะ โรคจิตถ่ายได้สักพักก็ไปค่ะ แต่ว่าทิ้งความรู้สึกแย่และขี้ระแวงให้เราอยู่ เราไม่ใช่ดารานะที่จะมาถ่ายปาปารัสซี่เวลากินข้าวหรืออยู่กับเพื่อน T T
คือมันก็หลายรอบแล้วน่ะค่ะ ถ้าอีกมีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เราควรจะทำยังไงดีคะ???
โดนโรคจิตตาม ควรจะทำยังไงดีคะ
ปกติเวลาเราไปกินข้าวกลางวันเราก็จะไปกับเพื่อนสนิทอีก 3 คน ปกติพวกเราจะไปกินข้าวที่สหกรณ์โรงเรียนกันค่ะ โต๊ะจะมีสองฝั่ง หันหน้าเข้าหากัน เราจะนั่งกับเพื่อนอีกคนนึงชื่อว่าน้ำ(นามสมมติ) วันนั้นเป็นวันที่พักกลางวันหลังจากสอบกลางภาคค่ะ
เราก็ไปกินข้าวกับเพื่อนเหมือนเดิมตามปกติ แต่เหมือนเพื่อนเราคนนึงบ่นว่าอยากกินไก่ย่างกับข้าวเหนียวที่อยู่บริเวณโรงอาหารและให้เราไปเป็นเพื่อน เราก็โอเค เลยเดินไปด้วยค่ะ ซึ่งระยะทางระหว่างโรงอาหารกับสหกรณ์ไกลกันอยู่พอสมควร เมื่อเพื่อนเราซื้อข้าวเสร็จแล้วก็เดินกลับไปที่นั่งที่สหกรณ์ เราก็เห็นผู้ชายคนนึงอยู่ ม.4 เดินสวนทางมา ผู้ชายคนนั้นก็มองเราค่ะ ตอนแรกเราก็รู้สึกทะ
พอเดินไปสักพักก็เห็นผู้ชายคนนี้เดินสะกดรอยตามเรากับเพื่อนมา และเขายกกล้องขึ้นมาถ่ายเราค่ะ
เราเป็นคนที่ไม่ได้คิดอะไรมากเลยยิ้มให้กล้องเฉยๆ แล้วก็รีบเดินเพื่อจะไปกินข้าวที่โต๊ะ วันนั้นเพื่อนของน้ำก็มานั่งร่วมโต๊ะด้วยทำให้มีคนนั่งประมาณ 6-7 คน เราก็กินข้าวไปคุยกับเพื่อนไปค่ะ สักพักทั้งโต๊ะก็เงียบ เราก็สงสัยว่ามีอะไรเหรอ พอเราหันไปข้างหลังก็เห็นผู้ชายที่ถ่ายรูปเราเดินมาค่ะ ที่สำคัญเขาก็ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูปเราด้วย แล้วเขาไม่ได้ถ่ายไกลค่ะ ถ่ายระยะประชิดมากก ชิดจนแบบจะเอากล้องมาแนบตัวอยู่แล้ว เราก็รู้สึกว่ามันผิดปกติแล้วนะ เราฟุบลงไปกับโต๊ะ เพื่อนเราก็ได้แต่เงียบค่ะ ตอนนั้นไม่มีใครกล้าทำอะไรเลย เราก็ฟุบจนเพื่อนสะกิดว่ามันไปแล้ว เราก็โล่งใจไปเปลาะนึง
สักพักเขาก็มาอีกค่ะ เราก็แบบกลัวมาก เลยรีบบอกเพื่อนให้ลุกแล้วก็เดินไปที่อื่นที่ให้ไกลจากหมอนี่ เราก็นึกว่าอยู่ห้องถัดจากเราไปไม่กี่ห้อง(เราเป็นเด็กสายศิลป์เลยอยู่ห้องท้ายๆค่ะ) ที่ไหนได้ล่ะคะ วันต่อมาที่เข้าแถวพบว่าอยู่ห้องถัดจากเราห้องเดียว แถมยังนั่งติดกับเราด้วย
เราก็เลยเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนผู้หญิงที่น่าจะให้คำปรึกษาได้ฟัง เพื่อนก็บอกว่า "เค้าไปถามเพื่อนที่อยู่ห้องนั้นแล้ว บอกว่ามันไม่เต็ม ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก มันก็เคยมาป้วนเปี้ยนตอนเพื่อนเค้ากินข้าวอยู่เหมือนกัน" ตอนนั้นเราก็ยังกลัวๆอยู่แต่ก็พยายามมองโลกในแง่ดีว่าคงจะถ่ายคนไปเรื่อยๆล่ะมั้ง ไม่ได้โฟกัสใครเป็นพิเศษ
หลังจากนั้นเราก็ไม่เห็นว่าคนนี้ยกกล้องขึ้นมาถ่ายเราอีกเลยค่ะ อย่างมากก็แค่อยู่ไกลๆ(แต่ไม่ได้ถ่ายรูป) เราก็นึกว่ามันจบแล้ว แต่ว่ามันไม่ใช่ค่ะ
วันพุธที่ผ่านมาเราก็นั่งกินข้าวที่สหกรณ์กับเพื่อนค่ะ วันนั้นน้ำไม่มาเพราะไม่สบาย เราเลยนั่งอยู่คนเดียว เพื่อนอีกสองคนนั่งฝั่งตรงข้ามกับเรา เราก็เมาท์กันไปเรื่อยๆ จนเรากินใกล้จะเสร็จ เราก็เห็นโรคจิตคนเดิมอยู่ข้างหลังเพื่อนเราค่ะ ตอนแรกเรานึกว่ามันจะไม่กล้าทำอะไร เห็นเหมือนหยิบมือถือขึ้นมา เราก็เริ่มชักลางไม่ดีแล้ว...
ปรากฏว่ามันกลับเอากล้องขึ้นมาถ่ายรูปเราอีกค่ะ T T
เราก็แบบ อ๊ากกกก ฟุบลงไปอีก คือมันก็รอบที่สองแล้วนะคะ โรคจิตถ่ายได้สักพักก็ไปค่ะ แต่ว่าทิ้งความรู้สึกแย่และขี้ระแวงให้เราอยู่ เราไม่ใช่ดารานะที่จะมาถ่ายปาปารัสซี่เวลากินข้าวหรืออยู่กับเพื่อน T T
คือมันก็หลายรอบแล้วน่ะค่ะ ถ้าอีกมีเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก เราควรจะทำยังไงดีคะ???