บางครั้งเราชอบวางเสื้อคลุม หรือผ้าพันพันคอ หรือผ้าเช็ดหน้าไว้บนเก้าอี้ เพราะเราคิดว่าเดินออกไปแป๊บเดียวก็กลับมาใส่ต่อ ถ้าเป็นเวลาพักเที่ยง เราก็มักจะเอาพาดไว้บนพนักพิงเก้าอี้
แล้วมันมีพวกที่ชอบมานั่งเก้าอี้เรา เวลาเราไม่อยู่ที่โต๊ะ อันนี้เกลียดมากเลยค่ะ เพราะมันนั่งทับทุกอย่างที่อยู่บนเก้าอี้ ถ้าเป็นเบาะรองนั่งเราจะไม่ว่า แต่นี่เสื้อกันหนาวทั้งตัว ผ้าพันคอทั้งผืน หรือกระทั่งผ้าเช็ดหน้า มันก็นั่งทับหมดเลย เราไม่ใช่แค่เกลียดเฉยๆ แต่รังเกียจมาก เพราะคนที่ชอบมานั่งประจำ เป็นคนมีกลิ่นตัวแรง เราถึงกับโยนหมอนใบเล็กๆ ที่เอาไว้ฟุบกับโต๊ะตอนกลางวันทิ้ง หรือซักผ้าอื่นๆ ทันที
มีเที่ยงวันหนึ่ง เราเห็นคนนั้นเขาเดินเข้ามาในห้องคุยกับพี่อีกคน เราก็เลยหยิบเอากระเป๋ามาวางไว้บนเก้าอี้ แล้วก็ออกไปทานข้าว เพราะเราคิดว่าเขาคงไม่นั่ง เพราะมีกระเป๋าวางอยู่ แต่เราคิดผิดค่ะ เมื่อเรากลับมาถึงเห็นสภาพกระเป๋าไปกองอยู่บนเอกสารบนโต๊ะ บนเก้าอี้มีผ้าพันคอวางอยู่ สรุปว่า..เ้ค้านั่งทับผ้าพันคอเราค่ะ โมโหมาก แทบจะโยนผ้าทิ้ง แต่มันก็เป็นผ้าผืนที่เราโปรดมาก เลยต้องเอาเข้าห้องน้ำไปซักเดี๋ยวนั้นเลย ขนาดตัวเราเองยังไม่เคยนั่งทับเสื้อผ้าของตัวเองเลยค่ะ
สงสัยว่าเราจะโรคจิตมากไป.. แต่รังเกียจจริงๆ ค่ะ ที่ใครก็ไม่รู้มานั่งทับเสื้อผ้าที่เราจะใช้สวมใส่.. ก็มันเป็นของสวมใส่ไม่ได้เอาไว้รองตรูด เราก็เลยสงสัยว่า มีใครเคยเจอคนแบบนี้มั่งหรือเปล่า หรือเค้ามองไม่เห็นว่ามีของวางอยู่บนเก้าอี้ หรือเค้าจะเห็นว่าการนั่งทั่บเสื้อผ้าของผู้อื่นไม่ใช่เรื่องไม่สมควร เพราะไม่ใช่แค่ผู้ชายคนนี้ แต่เคยมีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งลงมาที่ห้อง แล้วก็มานั่งทับเสื้อเราที่วางอยู่บนเก้าอี้ซะเหมือนผ้ารองก้นเลย แล้วในบริษัทเราเจอคนทำแบบนี้เวลามานั่งเก้าอี้เรา 3 คน สรุปแล้วมันเป็นเรื่องปกติหรือเปล่าคะ หรือเราผิดปกติไปเอง
คุณเคยไปนั่งเก้าอี้คนอื่น แลัวนั่งทับของหรือเปล่าคะ
แล้วมันมีพวกที่ชอบมานั่งเก้าอี้เรา เวลาเราไม่อยู่ที่โต๊ะ อันนี้เกลียดมากเลยค่ะ เพราะมันนั่งทับทุกอย่างที่อยู่บนเก้าอี้ ถ้าเป็นเบาะรองนั่งเราจะไม่ว่า แต่นี่เสื้อกันหนาวทั้งตัว ผ้าพันคอทั้งผืน หรือกระทั่งผ้าเช็ดหน้า มันก็นั่งทับหมดเลย เราไม่ใช่แค่เกลียดเฉยๆ แต่รังเกียจมาก เพราะคนที่ชอบมานั่งประจำ เป็นคนมีกลิ่นตัวแรง เราถึงกับโยนหมอนใบเล็กๆ ที่เอาไว้ฟุบกับโต๊ะตอนกลางวันทิ้ง หรือซักผ้าอื่นๆ ทันที
มีเที่ยงวันหนึ่ง เราเห็นคนนั้นเขาเดินเข้ามาในห้องคุยกับพี่อีกคน เราก็เลยหยิบเอากระเป๋ามาวางไว้บนเก้าอี้ แล้วก็ออกไปทานข้าว เพราะเราคิดว่าเขาคงไม่นั่ง เพราะมีกระเป๋าวางอยู่ แต่เราคิดผิดค่ะ เมื่อเรากลับมาถึงเห็นสภาพกระเป๋าไปกองอยู่บนเอกสารบนโต๊ะ บนเก้าอี้มีผ้าพันคอวางอยู่ สรุปว่า..เ้ค้านั่งทับผ้าพันคอเราค่ะ โมโหมาก แทบจะโยนผ้าทิ้ง แต่มันก็เป็นผ้าผืนที่เราโปรดมาก เลยต้องเอาเข้าห้องน้ำไปซักเดี๋ยวนั้นเลย ขนาดตัวเราเองยังไม่เคยนั่งทับเสื้อผ้าของตัวเองเลยค่ะ
สงสัยว่าเราจะโรคจิตมากไป.. แต่รังเกียจจริงๆ ค่ะ ที่ใครก็ไม่รู้มานั่งทับเสื้อผ้าที่เราจะใช้สวมใส่.. ก็มันเป็นของสวมใส่ไม่ได้เอาไว้รองตรูด เราก็เลยสงสัยว่า มีใครเคยเจอคนแบบนี้มั่งหรือเปล่า หรือเค้ามองไม่เห็นว่ามีของวางอยู่บนเก้าอี้ หรือเค้าจะเห็นว่าการนั่งทั่บเสื้อผ้าของผู้อื่นไม่ใช่เรื่องไม่สมควร เพราะไม่ใช่แค่ผู้ชายคนนี้ แต่เคยมีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งลงมาที่ห้อง แล้วก็มานั่งทับเสื้อเราที่วางอยู่บนเก้าอี้ซะเหมือนผ้ารองก้นเลย แล้วในบริษัทเราเจอคนทำแบบนี้เวลามานั่งเก้าอี้เรา 3 คน สรุปแล้วมันเป็นเรื่องปกติหรือเปล่าคะ หรือเราผิดปกติไปเอง