ต้องการคำปรึกษาเกี่ยวกับ ความรักครับ เลิกกันแล้วแต่ตัดใจไม่ได้ บวกกับเป็นหวงเธอทุกๆเรื่อง ผมควรทำยังไงดี

คือผมคบกับแฟน(ผ.ญ)คนนี้ได้ 2 ปีกว่าๆแล้วเธอกลับไปอยู่ต่างจังหวัดและเราก็เลิกกันสาเหตุเพราะความคิดดำเนินชีวิตต่างกันสุดๆ แต่หลังจากเลิกก็มีติดต่อกันเรื่อยๆ ผมช่วยเหลือเธอตลอดเวลาที่เลิกกันคือเป็นธุระให้หรือเรื่องเงิน เพราะรัก ผ.ญ.คนนี้มากนะครับและยังรักอยุ่ แต่วันนี้คือเธอมีคนอื่นแล้ว ผมก็ไม่รู้ความสัมพันธ์ของเธอกับคนที่เธอรักเท่าไรแต่รู้ในระดับหนึ่งซึ่งมันเป็นระดับที่ผมเจ็บปวดและทรมาน และช่วงก่อนหน้านี้เราก็เจอกันไปเที่ยวด้วยกันแต่ดูเธอแล้วไม่สนใจผมเลยครับ ไม่มีซักนิดเลยอย่างน้อยสายสัมพันธ์อะไรแบบนี้แต่ตอนที่ไปเที่ยวผมก็วางตัวนะครับผมปวดร้าวมากๆ(ผมรู้ฐานะของผมและเธอดีแต่ก็อดทนนะที่จะไม่ท้วงติงอะไรเลยครับ)   สุดท้ายผมตัดสินใจให้แน่วแน่และผมก็ขอเดินออกจากชีวิตเธอ เธอก็ไม่ยอมบอกผมเป็นคนดีไม่อยากให้เดินออกจากชีวิตเธอเธอบอกอยากเป็นเพื่อนกันอะไรทำนองนี้ แต่ผมนะซิ รู้สึกเหมือนอะไหร่,ตัวสำรอง ซึ่งเวลาเขามีความสุขผมเชื่อว่าเธอไม่เคยนึกถึงผมแต่มีความทุกข์หรือเธอมีปัญหามักจะคิดถึงผมเป็นคนแรกๆเสมอ สุดท้ายเหมือนผมสติแตก เรื่องเล็กๆน้อยๆผมก็ใส่อารมณ์ อะไรทำให้ผมหงุดหงิดนิดหน่อยๆผมจะโมโหมาก ซึ่งนิสัยนี้หายไปนานมากแล้วคือผมเปลี่ยนตัวเองจาก ช่วงเรียนมัธยมที่มักจะใช้อารมณ์เสมอ พอเรียนมหาลัยก็เปลี่ยนไปเยอะนานๆที่จะโกรธและเคยเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวตลอดเรียนมหาลัย และตอนนี้ผมเดินออกมาแล้วแต่มันทรมานมากๆเลยครับ เป็นหวงเธอนะ ตอนนี้เธอจะเป็นยังไง กินข้าวหรือยัง มีความสุขดีมั้ย ปัญหาล่ะ ความทุกข์ล่ะ หากเธอมีปัญหาบอกใครไม่ได้ผมก็ไม่อยู่ตรงนั้นแล้วเขาจะทำยังไง เครียดเลยครับ หรือผมต้องอดทนใช้เวลาผมคงคิดว่ามันคงนานมาก ขนาดไม่เจอกันแค่โทรคุยกันบ้างตลอด2ปีที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยลืมเธอเลยครับ คิดดูสิครับผมไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง คือผมขับรถแล้วเห็นคันข้างหน้าเห็นคนซ้อนแล้วผมเห็นเป็นเธอคือมองหลายครั้งให้แน่ใจเลยและหาจุดสังเกตุที่ผมมองจะรู้ว่าเป็นเธอแล้วตระโกนเรียกชื่อ พอรถคันนั้นจอดผมมองอีกทีก็ไม่ใช่เกือบโดนต่อยอีกT_T เลยขับรถออกมาน้ำตาใหลออกมาเองเลยครับ ไม่ใช่กลัวโดนต่อยนะ แต่คิดว่าเราเป็นถึงขั้นนี้เลยหรอ เฮ้ย ผ.ญ. คนเดียวเองนะ เฮ้อทุกวันนี้ก็อยากอยู่ข้างๆเธอนะแต่ทำใจยากมากๆหากเห็นคนที่เธอ ห่วงใยคนๆนั้นไม่ใช่ผม ผมพยายามหาคนอื่นมาแทนที่แต่ก็คิดว่าผมคงเลวมากผมทำไมลง อีกทั้งตอนนี้ใจมีแต่หน้าเธอเท่านั้นที่ผมรักและผมรักคนอื่นไม่ลง

สรุปสับสนครับ บอกตามตรง ตอนนี้คิดว่าต้องอดทนและทำได้ พอมาอีกวันอยากกลับไปเป็นที่ระบายทุกข์ให้เธอ มาอีกวันก็คิดว่า คิดว่าเดียวก็เจ็บอีกจะกลับไปทำไม

ฟุ้งซ่านมาก ทั้งที่ก็เคยผ่านช่วงที่เลิกรากับแฟนคนก่อนๆแต่ไม่เป็นแบบนี้เลยซักนิด

ผมควรทนอยู่แบบนี้ หรือ กลับไปดีครับ T_T ขอบคุณล่วงหน้าทุกคำตอบนะครับ

ขอแท็กห้องแป้งด้วยนะครับอยากรู้ความคิดมุมมองของคุณผู้หญิงด้วยขอโทษหากเป็นการรบกวนนะครับ