อาการนี้เป็นตั้งแต่วันที่8👉อาการก่อนที่จะเป็นนะคะคือมีอาการชาที่หลังรู้สึกเหมือนมีอะไรขยุ้มๆและชาที่หน้าถึงคอไม่มีความรู้สึกหลังจากนั้นอาการคือไร้ความรู้สึกทางอารมณ์ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังรู้สึกอะไรอยู่

คือโดยส่วนตัว จขกท. เป็นคนร่าเริงแจ่มใส มักเป็นคนสร้างรอยยิ้ม สร้างเสียงหัวเราะให้คนรอบข้างเสมอตลอดมา เอาง่ายๆครับเพื่อนสนิทของผมบางคนยังไม่เคยเห็นผมหัวร้อนด้วยซ้ำ โดยส่วนตัวเป็นคนใจเย็น ใจดี แต่รู้สึ

โดยเฉพาะวันนี้ตอนตรีหลุดขำนะพึ่งเคยเห็นตรีในมุมที่หัวเราะและยิ้มแบบจริงๆ ดูแล้วน่ารักดี แล้วก็เล่นเข้าขากันดีกับเพื่อนๆด้วย

แด่จิตใจที่เคยแบกในน้ำหนัก แบกความรักเสียงหัวเราะที่สดใส แบกรอยยิ้มที่แววตาที่แววใจ แบกเพียงไว้ให้รับรู้ความยินดี เพียงแต่ว่าน้ำหนักสิ่งที่แบก ตกกระทบและกระแทกย้อนศักดิ์ศรี เกิดรอยแยกที่หัวใจกว่าเคยม

ไม่ว่าลูกทีมจะเล่นดีหรือเล่นไม่ดี ได้แต้มหรือเสียแต้ม แกก็ยืนยิ้มอยู่ท่าเดียว บางทีก็มีหัวเราะคิกๆออกมาด้วย เหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร

(1) ณ ต้นกำเนิดของเด็กคนหนึ่ง พื้นที่ที่เค้าอยู่นั้น ล้วนมีแต่ความเศร้า เป็นดินแดนไร้เสียงหัวเราะ มีเพียงเสียงพูดอันเรียบเฉย แม้แต่การยิ้ม ยังใช้เพียงแค่มุมปาก ไม่แม้แต่จะยิ้มให้เห็นฟัน แต่ตัวเธอนั้นก